Ik heb het verdere topic niet gelezen, maar reagerende op de openingspost: wat mij betreft is iedereen donor, tenzij anders aangegeven en betekent het inderdaad niet ontvangen bij niet doneren (tenzij medische redenen dit niet mogelijk maken).
Ik ben geregistreerd donor en ik ben inderdaad wel met de stelling eens dat je alleen mag ontvangen als je zelf ook zou willen geven. Met daarbij de kanttekening dat je automatisch donor bent op je 18e, tenzij zelf anders aangegeven. Het moet niet zo zijn dat je wanneer het nog niet hebt geregeld, maar wel zou willen, je niks kan ontvangen. En ik vind absoluut niet dat er onderscheid gemaakt mag worden op gedrag/houding of wat dan ook. Wie het medisch het meest nodig heeft, krijgt het.
Dank voor je antwoord en toelichting! Ik begrijp op zich je gedachtengang wel maar ik vraag mij dan af hoe en wanneer je bepaalt wanneer je lichaam op is, oftewel de zorg van je omgeving te belastend voor hen is. Want dat moet jij dan voor je dierbaren invullen terwijl ze dat zelf misschien helemaal niet zo ervaren. Je kinderen zouden bvb met elke dag dat ze nog met je kunnen praten en knuffelen heel dankbaar zijn, snap je wat ik bedoel? 🙃
Ben ik wel benieuwd naar idd, wat in het geloof hen dan zo doet denken. Aangezien er toch geen modjes meer actief zijn (zie andere topic van Bosi) kunnen we het daar vast wel over hebben.
Maar Zilvervosje, dan ben je toch eigenlijk wel donor? Niet geregistreerd, maar het wordt nabestaanden gevraagd en dan zou in jouw geval dus wel iets gedoneerd worden. Ik snap jouw gedachtegang trouwens wel...
Tja, dat vraag ik mij ook al jaren af (ken iemand die haar zoon verloren is doordat ze geen bloedtransfusies heeft toegestaan vanwege haar geloof). Maar goed, ik snap sowieso niets van geloven.
Mee eens! Zilvervosje, artsen in Nederland mogen zoiets echt niet doen! (Iets met de eed van Hippocrates, of nou ja, de moderne artseneed) Ik heb trouwens sinds mijn 18e in mijn portemonnee zo'n donorpasje zitten. Dat ding is inmiddels behoorlijk verlept geraakt . Hebben jullie dat pasje ook nog in je portemonnee? Ik las net dat dat helemaal niet meer nodig is, omdat een arts in het donorregister kan kijken.
Heb ik inderdaad er ook nog in zitten, maar is ook maar een heel dun papiertje. Zo'n donorregister klinkt ook wel heel logisch..
Misschien moet ik het gewoon een keertje uitzoeken inderdaad. Maar ik kan me zo voorstellen dat ik niet de enige ben die zo'n soort reden heeft. Punt is, in de regels staat dat het niet mag. Maar ik stel me gewoon voor dat ik zelf arts zou zijn en zo'n patient zou hebben die het "toch niet gaat halen"... en ik zou weten wie ik zou kunnen helpen met die organen. Ik weet het, mag niet. Maar ik zou wel in de verleiding komen om net wat minder hard mijn best te doen voor de patient die het waarschijnlijk toch niet redt. Maar goed, gelukkig ben ik geen arts Btw, ik beschouw mezelf ook als donor. Maar als ik ooit organen nodig heb, dan sta ik niet geregistreerd. Ook al had ik ze best willen geven bij overlijden.
Als mijn been om wat voor reden er af moet en mijn huid is nog goed dan mogen ze het van mij hebben en gebruiken. Bij leven wil ik beslissen. lig ik dood te gaan maar kan ik nog vragen wat ik mag of kan doneren dan zou ik die keus dan maken. Zoals nu heb ik mijn haar gedoneerd tja het is maar haar maar het geeft een goed gevoel. dood is dan ook dood en het idee dat ze je organen gaan gebruiken je opensnijden en miss toch nog afgekeurt word e in de kliko gegooit word dat idee staat mij heel erg tegen. ik wil weten wat er mee gebeurd een stukje controle wat je na de dood niet meer hebt. ik ga ervan uit dat ik nog heel wat jaren mee mag gaan en de keus die ik op mijn 18e heb gemaakt daar blijf ik nu 11 jaar na datum bij. en iemand zij dat er bij oficelle documenten zoals id en paspoort gevraagt wird of je wel of niet doner wil zijn vind ik een goed idee
Ik begrijp je gedachtegang, maar dit is een onderwerp wat heel erg uitvoerig is besproken met mijn man en als de kinderen oud genoeg zijn zal dat ook besproken worden met hun mocht dit nodig zijn, dit alles na wat ik mee heb moeten maken met mijn vader weet ik heel duidelijk de grenzen voor mijzelf op te stellen.
Nouja ik begrijp je wel. Op die manier had ik het zelf nog niet bekeken. Ik hoop van harte dat dit nooit gebeurt, maar ik weet wel andere situaties waarin de (medische) wereld er wat "bijzondere" eigen invullingen op na houdt. Dus wat dat betreft vertrouw ik niemand zomaar, behalve dan de mensen om me heen.
De kans dat jouw organen een volledige match zijn met de lieve dame verderop in de gang, is minimaal. Meestal worden organen gedeeld met andere ziekenhuizen. En dus andere dokters.
Niet doneren wel ontvangen is mijn mening... Ik doneer zelf wel. Als ik iemand kan helpen waarom niet. Heb er zelf dan toch niets meer aan... Verder vind ik dat doneren een standaard iets moet worden, tenzij dat om medische redenen niet kan.
Ik weet niet goed hoe ik het anders moet noemen, maar ik vind het nogal Calimero- achtig om te stellen dat wanneer iemand zelf geen donor is, diegene ook geen organen mag ontvangen. Zo van: omdat ik geen kinderen kan krijgen, gun ik het een ander ook niet. Of het zeer verre uiterste futiliteit: omdat jij geen kerstkaart stuurt, krijg je er van mij ook geen. Erg kinderachtig. Ik zou na mijn dood alles doneren, bij leven zou ik aan bepaalde mensen mijn nier en beenmerg afstaan en aan mijn zoon sowieso alles, mocht er een match zijn en hij heeft bepaalde dingen nodig wat mijn overlijden tot gevolg kan hebben. Bloed heb ik een tijdje gegeven maar dit is mij afgeraden omdat ik zeer moeilijk te prikken ben(dunne aderen). Ik zou zelf behalve bloed, niets willen ontvangen, ook al zou dat mijn dood tot gevolg hebben. Ik vind, dat als mijn lichaam zo verzwakt is waardoor het niet meer vanzelf kan functioneren, en ik daardoor een orgaan nodig heb van een ander, wat mij in leven zou moeten houden, nee, dat zou niet meer als mijzelf voelen, dat ik een ander letterlijk nodig heb om te overleven. Ik zou dat voor jezelf zien als zwakte. Bloed vind ik dan anders omdat dat toch continue aangemaakt wordt , maar een hart, nee.
Jammer dat er geen poll is Ik vind: - dat je verplicht de keuze MOET maken: donor of niet - dat als je niet bereid bent om te doneren, dan krijg je ook geen orgaan. Tenzij je om medische redenen niet mág doneren.
Met je eerste stelling ben ik het eens, met de tweede niet. Dat vind ik toch meer een grijs gebied ipv zwart/wit