Hoi, Nu eens niet een "ben ik zwanger" vraagje over ongesteldheid. Ik vroeg me af of jullie dit ook herkennen. Als ik ongesteld moet worden dan heb ik soms (een keer of drie per jaar) ineens zo'n nare bui. Dan ben ik er echt van overtuigd dat niemand mij leuk of aardig vind en dat ze ook nog eens allemaal gelijk hebben. Zeg maar de normale onzekerheden, maar dan uitvergroot. Echt een hel en het kan een paar dagen duren. Dan wéét ik heus wel dat het niet waar is en dat ik ongesteld moet worden, maar ik voel me alsof mijn voltallige vrienden- en kennissenkring besloten heeft dat ik de moeite niet waard ben. Herkent iemand dat? Is dat nou PMS?
Ik heb dat altijd. Als ik moet gaan menstrueren, word ik echt depressief. Ik zit echt slecht in mijn vel. Slaap slecht, vind alles stom aan mijzelf. Nu zijn mijn pre menstruale klachten, ook lichamelijk nogal extreem. Vandaar weer een mirenaspiraal genomen. Haalt voor mij iig de scherpe randjes van de klachten af.
Ja, je leest het natuurlijk wel. Maar dat het zo heftig kan zijn! Vooral sinds ik een kind heb is het echt niet leuk soms. Gelukkig breekt na een paar dagen de zon weer door en zie ik weer dat ik gewoon een doodnormale vrouw ben, mét mensen die mij aardig vinden. Hoe je lijf je voor de gek kan houden he? Je wéét dat het niet waar is, maar het voelt zo echt.
Ik heb het ook echt heel extreem. Ga om alles huilen wat tegenzit, wordt enorm kwaad en vind mezelf verschrikkelijk lelijk stom en doelloos. Laatst liepen w eop straat met de buggy en op de stoep stond naast een lantaarnpaal een motor geparkeerd, ik moest dus met de buggy over de straat en ik werd gewoon zo woest dat ik terug liep om die moto opzij te zetten (wat ik helemaal niet kan). En mn vriend moest lachen en ik werd m toch kwaad! Ook heb ik dan het idee dat ik super dik ben en niemand mij leuk en aardig vind en ik ben het liefst de hele dag thuis en reageer op niemand. Het lijkt bijna op een depressie, maar meestal gaat hij nadat de menstruatie is begonnen weer voorbij.
Ik herken het helaas ook. Is na de geboorte van de jongste erger geworden. Het duurde een aantal maanden voordat ik erachter kwam waarom ik elke keer(maand) zo verdrietig was om steeds dezelfde reden. Nu weet ik de reden maar soms is het toch best lastig om te bedenken dat het daardoor komt.
Oh gelukkig ben ik niet de enige! Nou ja, gelukkig... je gunt het niemand. Maar het is wel geruststellend te lezen dat er meer vrouwen zijn die rafelrandjes vertonen rondom de ongesteldheid.
Ik heb het ook, maar het is nu weer milder geworden. In de puberteit had ik er heel veel last van, op m'n 14de daarom met de pil begonnen en dat werkte gelukkig wel goed! Haalde die enorme dalen er uit. Maar na m'n zwangerschappen waren die dalen weer heel diep en daar werkte geen pil tegen... Gelukkig nu dus vanzelf milder geworden.
Ik word echt een huismus. Wil t liefste hele dag op m'n bed blijven liggen. Dit gaat natuurlijk niet met 2 kindjes. Maar het duurt vaak 2 dagen dat ik echt helemaal niks wil en mezelf ook daadwerkelijk niks waard vind.
Elke maand weer ben ik een week voor mijn menstruatie ontzettend moe en labiel. Huil om alles en vind de hele wereld oneerlijk. En toch valt iedere keer het kwartje pas achteraf. Zo stom
Heel herkenbaar. Heb er nu ook last van en ik voel me dan vooral erg angstig. Ben dan echt een doemdenker. Dan zit vandaag het weer ook niet echt mee, dat versterkt gelijk mijn angstige stemming 😔
Hier ook na de geboorte van de jongste. Ik verander een paar dagen per maand in een soort monster. Ben dan echt heel onredelijk en emotioneel. Ondanks dat ik het van mezelf weet kan ik er niks aan doen...
Yep... Ik word heel rusteloos en prikkelbaar, stoor me aan van alles en snauw om me heen . Heb ook wel vaker het gevoel dat ik overspannen ben dan (heb wel reële redenen om me zo te voelen, maar het slechts voel ik me altijd voor menstruatie...). Overigens niet iedere maand even erg. Het varieert een beetje, ook met de lichamelijke hormonale klachten.
Hier ook, en na mijn zwangerschap is het veel erger geworden. Een halve week van tevoren ben ik 1 dag zo ontzettend boos op alles en iedereen dat het maar goed is dat vuurwapens verboden zijn , dan weet ik al dat het eraan komt. Rondom en tijdens menstruatie ook erg onzeker. En tijdens en net daarna besta ik even niet. En rond mijn eisprong voel ik me juist heel zelfverzekerd. Maar dan ben ik ook op mijn mooist, haha. Heeft de natuur goed geregeld. Ja die hormonen, praat me er niet van .
Ja, dat is PMS. Ik had het vroeger nooit maar sinds mijn bevalling heel erg. Chagrijnig! Vreselijk vind ik dat. Omdat ik sinds de bevalling meer klachten heb rondom mijn menstruatie ben ik naar de huisarts gegaan. Hij raadde me de mirenaspiraal aan. Zou echt werken.
Hier idem,paar dagen voor mijn menstruatie ben ik een heks heb altijd ruzie met man en kan overal om huilen.
Hier ook, alleen vind ik mezelf dan niet stom, ik vind anderen stom whahaha Het vervelendste is dat ik dan aan mijn man vraag om me maar zoveel mogelijk met rust te laten, hij dan soms juist loopt te jennen die dagen.