Geen regels hier, eigenlijk loopt het allemaal vanzelf. Niet heel moeilijk doen met ver van te voren afspreken. Bij een oppas word hier niet gespeeld.
Wat boeit het jou wat de andere ouders gaan doen als de speelafspraak bij jou is? Mooi niet dat ik verantwoording aan jou af zou gaan leggen daarover. Dat jij nog een kleintje hebt is jouw keuze en daardoor jouw situatie. Beetje erg kinderachtig om daarover afgunstig te gaan lopen doen.
Het leest alsof het je op dit moment teveel is de speelafspraakjes en het geregel er omheen. Het is dan niet fair om anderen verwijten te maken. Probeer voor jezelf na te gaan hoe jij het leuker voor jezelf kan maken. Je mag je eigen grenzen stellen hoor! En die kunnen verschillen van die van mij of een moeder van school.
Ik moet zeggen dat ik speelafspraakjes ook een gedoe vind hoor. Onze oudste heeft een vriendinnetje waarvan de ouders om en om heel vaak in het buitenland zitten. Vaak wordt er dan gevraagd of ze dan kan spelen en het moet altijd hier wanneer het hun uitkomt. Er zit eigenlijk altijd eigenbelang bij en daar kan ik slecht tegen. Verder hebben ze hier op maandag bso en turnen, op dinsdag mogen ze niet spelen vanwege de lange dag op maandag. Op woensdag ga ik met ze beide zwemmen en op donderdag en vrijdag mag er gespeeld worden. Misschien wat weinig maar voor hier werkt het.
ja hoor dat heb ik hier regelmatig. Ze heeft een vriendinnetje waarvan wij het vermoeden hebben dat ze onze dochter als laatste redmiddel ziet. Dus wordt er maandag aan onze dochter gevraagd of ze woensdagmiddag met haar wil spelen, wat mijn dochter heel graag wil. Om uiteindelijk woensdagmorgen huilend uit school te komen omdat het meisje toch met iemand anders heeft afgesproken. Dat doet mij als moeder pijn maar ik troost mijn dochter, bevestig dat ik het ook niet leuk vind en dat ik dat niet echt vriendinnen gedrag vind. Maar hoe hard ook ze zal in haar leven wel meerdere situaties tegenkomen die niet leuk zijn en daar zal ze toch mee om moeten leren gaan. Wat betreft de speelafspraken. Ze mag voor de woensdagmiddag afspreken , maar dat moet ze dan op dinsdagmiddag rond hebben. Ik ga echt niet op woensdagmiddag nog rondvragen/bellen om een speelafspraak voor haar te regelen. wat wel handig is , is dat er genoeg kinderen in de straat wonen dus op maandag,dinsdag, donderdag en vrijdag (en de weekenden) speelt ze gewoon op straat
Ik vind het ook nog een enorm gedoe! Maar mijn dochter zit ook pas vanaf maart op school. Ik kan het dus nog wat afhouden Ze mag alleen op de woensdag of vrijdagmiddag, de andere dagen is bso of oppas en ik vind een ochtend én middag school al druk zat voor haar. Ik vind het verder enorm gezellig om op maandag en woensdagmiddag met haar samen te zijn, zit echt niet elke keer op nóg een kind te wachten hihi mja weet dat dat gewoon overgaat hoor en zin liever met andere kindjes is, losssslaten
- kinderen die op maandag aan mij komen vragen of mijn kind op vrijdag bij hen mag spelen Ligt eraan welk kind het is. Vaak houdt ik de boot dan een beetje af. Maar als het iemand is waar zoon graag mee speelt en het al een tijd geleden is, dan spreken we gewoon af. Door BSO em zwemles heeft hij eigenlijk ook mog maar twee dagen waarop hij kan afspreken. Andere kinderen hebben vaak ook zwemles / BSO e.d. Dus soms moet je even wat verder vooruit plannen. - mijn kind die bewust meerdere kinderen voor 1 middag gaat vragen, omdat hij er vanuit gaan dat er wel een gaat afzeggen. Dat zou ik niet goed vinden. - ouders die mij appen om een speelafspraak te maken die hen toevallig goed uitkomt Moeten ze dat afspreken als het hun niet goed uitkomt? Ik vind het prima hoor. Soms biedt ik het ook wel eens aan, als ik bijvoorbeeld weet / zie dat een moeder ziek is. Of als het heel hard regent, dan bied ik ook wel eens aan een ander kind mee te nemen. Scheelt die moeder weer een keer door de regen lopen. Er is een moeder die mij ook wel eens vraagt om haar zoon (vriendje) mee te nemen om op te passen. Vind ik prima hoor: zoon vindt het leuk, ik vind het gezellig en zij is ermee geholpen. Misschien dat het in de toekomst een keer andersom is. - ouders die een speelafspraak hadden toegezegd en als t moment daar is toch afhaken met een flut-reden Ik kan voor een ander niet bepalen of een reden goed is of niet. Ik vind het wel jammer om te zien dat onze eigen zoon dan teleurgesteld is. Maar hij gaat er niet dood van. - kinderen die hun ouders op een vervelende manier voor het blok zetten om 2 of 3 kinderen mee te nemen en dat die ouders uiteindelijk zwichten, maar dat t toch niet fijn voelt om als jouw kind die nr 2 of 3 is Nooit meegemaakt. Ik zou zelf sowieso miet zwichten. Nee = nee en ja = ja bij mij. Ik geloof ook niet dat ok er last van zou hebben als mijn zoon op die manier met een ander kind mee zou gaan. Misschien lullig, maar dan denk ik: het zijn volwassen mensen, in staat om een kind op de wereld te zetten, dan zouden ze ook in staat moeten zijn hun grenzen te bewaken. Dus op het moment dat een ouder daar ja tegen zegt, ga ik er vanuit dat die persoon dat ook meent en het goed vindt. - speelafspraakjes waarbij de ouders zelf weggaan en de kinderen bij een oppas laten Hmmm, kweenie... Ligt een beetje aan de situatie. Als ik onze zoon met een ander kindje mee naar huis laat gaan, zijn die ouders in principe ook soort van vreemden voor me. Dus eigenlijk zou het niet uit moeten maken. Maar qua gevoel... Nee, ik denk niet dat ik het fijn zou vinden. Of ik zou die oppas al moeten 'kennen' van het schoolplein en er een beetje een indruk van moeten hebben. Of de ouders een stuk beter moeten kennen en vertrouwen op hun oordeel. - een kindje wat alleen maar bij hem thuis wil afspreken, ook voor de tigste keer en mijn kind die daar altijd in mee gaat Bij de meeste kinderen probeer ik het een beetje om-en-om te doen. Het hoeft niet altijd precies te kloppen, maar er moet wel een soort van evenwicht zijn. Één kind mag wel bij ons spelen, maar onze zoon mag daar niet naartoe. Dat is onze beslissing en ik heb daar -vind ik zelf- goede redenen voor. Take it or leave it. - kinderen die het hele schoolplein afschooien ; als kind A niet kan, dan snel door naar B en anders nog naar C Daar heeft onze zoon ook een handje van. Ik vind het ook irritant. Het schijnt wel een beetje bij de kleuterleeftijd te horen, maar toch. Onze zoom doet dat ook luidkeels: "HEEE, PIETJE, WIL JIJ AFSPREKEN WANT JAN EN KLAAS EN BERT KONDEN NIET" Dat mag hij dus niet meer. Als nr. 1 niet kan mag hij het nog bij een tweede proberen. Daarna is het pech.
Jeetje wat maken sommigen er een gedoe van! Hier staan ze regelmatig om 15.15, mag ik met die afspreken?
Ik vond het ook heerlijk om met onze zoons samen te zijn. Maar heel eerlijk... Onze gedeelde interesses kunnen vaak niet een hele woensdagmiddag vullen Vooral als het weer niet meezit. Ik vind het dus ook wel heerlijk om af en toe het 'entertainen' aan een vriendje over te laten. Afgelopen woensdag had de oudste een vriendje te spelen en die waren samen intens gelukkig met een enorme berg lego. De jongste lag op bed. Weet je wat ik heb gedaan? Ik ben beneden op de bank geploft en heb -zo maar midden op de dag- een uurtje zitten netflixen. HEERLIJK!
Klinkt goed Tuc ik heb een tijd 1 middag thuis gewerkt. Dan nam ik ook maar wat graag iemand mee. Lekker boven spelen.. Keertje wat drinken en wat lekkers naar boven en ik kon ongestoord werken en bellen zonder dat er steeds iemand kwam kijken met wie ik nu weer aan het bellen was
Ooh ik ben daar ZO simpel in! "Mag ik met Tim spelen?" "Ja tuurlijk, kom maar mee" Ik geef ze wat ranja en wat lekkers en laat ze los. Tussen half 5 en 5 uur word het kind opgehaald en klaar. Wat de betreffende ouders gaan doen zal me een worst wezen. Maar ze zouden gek zijn als ze niet even profiteren wat wat extra tijd. Nu is het 8 van de 10 keer bij ons spelen merk ik wel. Vind ik ook niet erg; dan zal het wel leuk zijn hier.