Zegt niks. Mijn oudste 2konden net zoals de jongste nu, net tot 10 tellen toen ze naar school gingen. Nu zitten ze in groep 3 en 4 en halen ze op rekenen a scores op de cito.
Ja, zo begon dat bij mijn kinderen ook. Kennelijk onthielden ze mijn antwoorden ook goed, want het bleef hangen. Mij interesseerde het allemaal niet zo op die leeftijd.
Denk toch niet dat het zo werkt. Ik las de oudste ook elke avond voor, maar het interesseerde hem gewoon helemaal niks. Hij begon ook pas vrij laat met lezen, heeft alles ruimschoots ingehaald, maar vindt lezen nog steeds stom. Rekenen heb ik nooit met hem gedaan, maar vindt ie juist erg leuk.
Ik denk dat het heel erg te maken heeft met interesses en karakter én het aanbod. Onze dochter is op taalgebied ook heel ver, tekent heuse poppetjes en zingt enorm veel liedjes foutloos mee. Ik geloof dat dat komt omdat zij de dingen kiest die ze het leukst vindt en haar sterke wil en het feit dat wij daar heel erg in mee gaan (hele dag boekjes lezen of kleuren en haar mogelijkheden laten zien). Het kind kiest wat het wil leren en hoe graag en de mate waarin hij of zij daarin gestimuleerd wordt is een grote factor. Dat denk io.
hier een zoontje die we altijd lieten meetellen de trap af, en ondertussen (bijna 3) kan hij zelf ook een beetje tellen tot 15-20. maar echt nog geen hele lange rijen. zo te lezen is het wel speciaal TS hoeveel jou kindje al kan tellen. Op school zal hij dan op andere vlakken wat gestimuleerd kunnen worden, want tellen/rekenen gaat hem blijkbaar goed af!
kinderen zijn inderdaad grote sponzen, door heel veel herhaling leren ze, maar de een pakt iets wel sneller op dan de ander. Mijn zoontje kijkt af en toe op de Ipad you tube filmpjes, en kan opeens woorden in het engels die ikzelf moest opzoeken...dus de omgeving heeft zeker invloed op de mate waarin ze leren, veel stimulans in een bepaalde hoek geeft je kind denk ik ook inderdaad een voorsprong op dat gebied...maar je kind moet het wel zelf oppikken. Want bijv. van kleuren snapt mijn peuter helemaal niets! terwijl ik altijd dingen met kleur benoem, dus pak de rode beker maar, je eet je boterham van het gele bord, zijn potje is groen, etc. maar hij snapt het helemaal nog niet...
Mijn dochtertje van 6 kon ook al heel vroeg tellen en goed praten toen ze 1 was, en had een "ontwikkelingsvoorsprong" volgens de psz. Nu in groep 3 blijft ze ws zitten omdat ze door concentratie problemen [en ws dyslexie] moeite heeft met lezen en rekenen. Ondanks haar enorme kennis en woordenschat [volgens de juffen]. Dus het zegt allemaal niet zoveel, soms maken ze enorme sprongen dan staan ze weer een tijd stil in ontwikkeling.
Ik denk ook dat ze zelf kiezen. Ik lees ook veel voor... vooral aan de jongste nu. Omdat hij het met bija 20 maanden nog steeds maar een stuk of 20 woordjes zegt. Ik herhaal het soms wel honderd keer maar hij pikt het gewoon nog niet op. Hij weet wel wat alles is en bedenkt er dan gebaren bij. Hij is verder Super handig, sportief erc. MMaar die taal komt nog niet.
Soms slaan ze alles prima op, maar komt het er nog niet uit. Mijn zoontje zei ook bar weinig tot zijn tweede, van wat hij zei, sprak hij de helft ook verkeerd uit. Kort na zijn tweede verjaardag ging hij opeens helemaal los, zong binnen 2 weken zelfs complete liedjes. Haha, dus soms kunnen ze je verrassen.
Nee hoor. Hoeft niet. Inderdaad is wat je kan aanleren maar de meeste slimme kinderen leren dingen zelf. Ik heb geen idee hoe ze telt zo ver, ik telde max tot 10 altijd of nooit. Ze leert zelf van loco mini en maxi, van dora, van tv, van wat ze hoort, wat ze kijkt en leest. Ze maakt zelf verbanden en wat haar intereseer ze weet ook zelf wat ze kan en niet. Ze pakt puzzel, gaat proberen maar zegt : nee is te moelijk, doe ik morgen. Pakt andere zegt: ja, die kan ik zelf! Etc. In tegenstelling gewoon rijtjes cijfers opnoemen kan ze wel tellen ze begrijpt dat 1 is minder dan 5 en dat 1+ 1 is 2 en volgorde leggen en wat mist kan ze opnoemen. Heb nooit haar dat geleerd eigenlijk. Misschien op psz doen ze iets in die richting? Is ook zo dat hoe meer je voorleest, vertelt, uitleg etc hoe meer je kind algemene kennis heeft en verbanden zelf legt en dingen leert en zelf kan.
Als ze de logica zien van het tellen is het in het begin alleen met de tientallen verder helpen (kind 29 mama 30 kind 31 32... 39 mama 40 kind verder etc). Het is aan de ene kant interesse die ze hebben (en van daaruit vragen stellen om verder te komen) en anderzijds het aanbod. Maar een kind wat totaal geen interesse heeft in lego zal mijn inziens nooit zulke bouwwerken maken als een kind met interesse, hoeveel papa/mama er ook mee bezig is
Zoals beloofd de update. Met het risico dat dit een "opschepperig" bericht wordt, wat zeer zeker niet mijn bedoeling is! Excuus als het zo overkomt... Mijn zoon is begin april begonnen met school, en ik heb zijn juffen bewust niks verteld over zijn interesse in cijfers en tellen en alles wat daar bij komt kijken, omdat ik graag wilde weten of hij het op school ook zou laten zien, uit zichzelf en zonder ons erbij. Bij het gesprek gisteren werd het al vrij snel aangekaart, of wij wel beseften dat onze zoon "zeer ver" voorloopt op dat gebied. Hij zit nu dus twee maanden op school (incl twee weken meivakantie) en hij doet met rekenen nu al met groep twee mee, wat ook al veel te gemakkelijk voor hem is. Ze zijn daar bezig nu met "buurgetallen".. dus dat 14 en 16 de buren zijn van 15. Mijn zoon zou dit ook kunnen bij honderdtallen, en ook bij getallen tot 1500 (ja ik weet het, dat is belachelijk veel voor een kind van net vier...). Daarnaast toont hij heel veel interesse in de dagen en de maanden, hij vertelt iedereen die het horen wil (of niet horen wil, maakt hem niet uit) dat het vandaag de laatste dag van mei is. Dat het morgen juni is, en overmorgen 2 juni, en dat ie op 13 juni vakantie heeft. Naast de fikse voorsprong op rekengebied lijkt hij ook op taalgebied wat verder te zijn dan de gemiddelde kleuter van zijn leeftijd en legt hij verbanden die je nog niet zou verwachten. Daarentegen is hij sociaal-emotioneel wel echt duidelijk gewoon net vier, waardoor we heel erg moeten uitkijken met evt de kleutergroepen versneld gaan doen, omdat hij daar vooralsnog echt te onzeker voor is. Dan komt hij te jong in groep 3 terecht waar hij emotioneel niet met zijn klasgenootjes mee zou kunnen komen... Daarom gaan ze zich nu heel erg richten op zijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Hem zoveel mogelijk op zijn gemak stellen, hem zo zeker mogelijk maken van zichzelf. Hij is vrij onzeker, zoekt vaak bevestiging bij de juffen en weet zich geen raad bij onverwachte situaties. Dit proberen ze (en wijzelf) de komende tijd zoveel mogelijk op te vangen zodat hij zo "relaxed" mogelijk is op school en zich 100% op zn gemak gaat voelen. Na de vakantie start hij nog gewoon in groep 1, vooral op mijn verzoek omdat ik hem echt nog te jong vind voor groep 2. In de eerste maanden van het nieuwe jaar gaan we wel heel goed kijken of hij zich niet teveel gaat vervelen, zich nog vermaakt in de klas en dergelijke. Hij zal hoogstwaarschijnlijk, mits hij het sociaal-emotioneel aan kan, al vrij snel in het nieuwe schooljaar naar groep 2 gaan. Het is een combiklas, dus dat kan redelijk makkelijk. De komende maanden krijgt hij moeilijkere rekenwerkjes aangeboden als hij daar behoefte aan lijkt te hebben, dat geldt ook voor evt andere werkjes als het te makkelijk lijkt te zijn. Maar nogmaals, de focus ligt op het sociaal-emotionele voorlopig. Wat natuurlijk wel samenhangt met zijn werkjes, als hij steeds onder zijn niveau moet werken zal hij daar ook niet zelfverzekerder van worden... Heel verhaal, ik ben een beetje "in de war" door alles. Ik wist natuurlijk wel dat hij slim is, maar had niet verwacht dat het al zo snel op school zo duidelijk zo worden. Ik hoop dat hij zichzelf niet in de weg gaat zitten.. het wordt in elk geval goed in de gaten gehouden allemaal en hij wordt prima begeleid. Het zinnetje "het is echt behoorlijk uitzonderlijk wat hij laat zien" van de juf gisteren spookt door mijn hoofd. Vreemd hoe je tegelijkertijd trots kunt zijn en bang voor wat de toekomst brengt.. hij gaat waarschijnlijk komende weken rekenwerkjes van groep 3 of zelfs 4 proberen. Wat moet hij in hemelsnaam doen als hij in groep 5-6-7-8 zit?
Wat fijn dat er zo'n positief gesprek met de docenten geweest is, dat is al een hele belangrijke eerste stap hierin: dat goede contact met juf/meester. Onze middelste is van half maart '11 en is nu sinds de meivakantie van groep 1 naar groep 2 gegaan en ze gaat straks mee over naar groep 3. Het was ook een combinatieklas en ze deed ook de werkjes/oefeningen van groep 2 al mee, dus het was eigenlijk niet echt een 'stap' of 'ding'. Zij was in het eerste halfjaar in groep 1 erg rustig en stil (is ook haar karakter wel), maar ze heeft zich dus zo ontwikkelt het afgelopen halfjaar, dat ze nu niet alleen op reken-, taal- en werkhoudingsgebied toe is aan groep 3, maar ook zeker niet onder doet voor de een jaar oudere kindjes uit groep 2. Nu ligt hier op school de grens op 1 januari, dus ze scheelt niet enorm veel met de andere jongere kinderen, maar ik ben zelf soms ook nog wat van de rel wat betreft die ontwikkeling. Gelukkig hier ook een hele fijn juf die erg meedenkt! Komt bij jullie vast ook goed kawaii!
kawaii wat fijn dat ze het op school zien en hij het ook durft te laten zien! Hier is de situatie iets anders. Omdat wij varen krijgen ze 80/90% thuisonderwijs, de andere 10/20% wel op school (en na de zomervakantie fulltime). Dochter liet op school helemaal niks zien, te verlegen, cito slecht gemaakt. Juf zei dat ze haar zeker op rekengebied nog veel te bieden hadden terwijl ze daar juist de grootste voorsprong heeft. Moet wel zeggen dat de juf een LIO is die haar toen pas 2 of 3 weken gezien had. Nu komt ze eindelijk pas los op school maar laat er nog niet zoveel zien als thuis
Met mijn dochter ben ik een paar jaar verder. Compacten, verrijken, plusklas, levelwerk en als ze dan alsnog ver vooruit gaan lopen dan maar versnellen.
wauw wat knap zeg. Mijn dochter kan nog niet echt tellen. als ze het doet gaat het meestal zo 1,2,4 ,8,9,10,9,10 Zoals ik hier lees kunnen de meeste kinderen van die leeftijd veel beter tellen. Ligt ze dan nu achter of komt dat van zelf wel?
Heerlijk deze herkenbaarheid en reacties! Ik voel me soms bezwaard hier over te praten omdat het al snel opschepperig klinkt. Heel blij met dit topic. (sorry TS dat ik je topic even heb gekaapt...) Abri: zeker fijn dat we een goed contact hebben met de leerkrachten. Ben erg blij met onze schoolkeuze en met de juffen. Altijd een open communicatie en onze zoon is ook gek op beide juffen. Erg prettig, zeker gezien de situatie! Toch3: Jeetje, dat lijkt me lastig als je weet dat ze thuis meer laat zien dan op school. Dat ze op school dus uit onzekerheid minder presteert. Het lijkt me dat dat straks zal verbeteren als ze fulltime naar school gaat... Jaimio: Ah fijn om te horen dat er ook in de hogere groepen nog verschillende mogelijkheden zijn! Bedankt voor de info!
ik heb mijn zoon niet geholpen op deze manier, al heel lang liet ik hem zelf wat uitzoeken. hij telde tot 10 (ik zei alleen elf en twaalf qua tellen, omdat die afwijken in het nederlands) hij vond zelf een oplossing na 19= twee tienen! twee tienen en een, twee tienen en twee ...twee tienen en 9, drietienen, drietienen en een. hahaha. iedereen vond het zo slecht van me dat ik hem niet wilde leren goed te tellen. hij was erg jong vond ik. maar dat was uiteindelijk beter dan gewoon leren tellen. want hij wist dus van drie tienen. ik heb hem veel later gezegd dat drietienen ook dertig heten. en hij kon dus meteen met tienen tellen als de bijwerking van zijn leerproces! ik vond het vooral erg grappig hoe hij telde.