Ik ben benieuwd of meer ouders dit herkennen: Mijn zoon is een gemiddeld, leergierig, actief knulletje. Alleen hij komt niet altijd even goed 'mee' op school. Zo kan hij zich volgens de leerkrachten slecht concentreren en had hij al vroeg in groep één extra begeleiding. Zo scoorde hij op zijn eerste kleutercito's een D en een E, kon hij volgens de juf niet tot 12 tellen (hij telt sinds hij 3 is tot 20 en terug) en toonde hij 'primair' tekengedrag, oftewel krassen (hij tekent ook al koppoters sinds hij net 3 was). Dit geldt ook voor het benoemen en tekenen van vormen, de letters van het alfabet, geconcentreerd puzzelen enzovoorts. Hij kan bijvoorbeeld sinds de meivakantie plotseling ineens zijn naam, mama, papa, oma, opa, de naam van zijn ooms en tantes en zus schrijven. Ook is hij ineens heel erg bezig met optellen, maar op school doet hij net alsof hij van niets weet. Waardoor ik me een beetje als zo een opschepperige ouder begin te voelen. Of juist de verdedigende moeder, die even wil weerleggen dat haar kind beneden gemiddeld presteert. Dat hij verbaal niet zo lekker meekomt (wat trouwens wel echt een probleem is) werkt niet echt mee, want ze geloven daardoor volgens mij helemaal geen klap van wat ik zeg. Hij doet dus van alles thuis, maar op school laat hij om één of andere reden niet zien wat hij kan. Maar hoe verplaats ik dat? Het is natuurlijk één ding om het te kunnen, maar dan nog op de goede plek, haha. Anders heeft hij er nog niets aan.
Hier ook zo dochter zit weliswaar in groep 1 maar klapte dicht op school. Op advies bij een kindercoach geweest en zij heeft gezocht naar de oorzaak. Die bleek bij haar in haar onderbewustzijn en er is onzekerheid ontstaan toen ze 3 was en begon nadat ze alleen overbleef als oudste op het kinderdagverblijf. Ze heeft EMDR therapie toegepast en ik kreeg een dag later al een mail van de juf dat het een totaal ander kind was! Gisteren opnieuw de Cito gedaan en ze heeft het heel goed gedaan. Ook thuis tellen en rekenen alleen op school kwam dat niet naar voren. Ze kan met een gerust hart naar groep 2
Ik zou er eens een gesprek voor aanvragen op school. Dat hoeft helemaal geen 'kijk mij eens opscheppen over mijn kind'-gesprek te worden. Een juf wil zulke dingen vaak juist graag weten, zodat jullie samen kunnen kijken waar het door komt en hem kunnen begeleiden dat op school ook te doen en wat meer van zijn kunnen te laten zien.
je moet je niet slecht voelen. het is juist goed dat je aan de juf vertelt wat hij kan. ik denk niet dat ze je een opschep moeder vinden. kinderen zijn soms heel anders op school. mijn zoon hield ook heel lang vol op school, volgens de juf, dat hij geen pop kon tekenen. maar de juf vroeg aan mij of dat waar is. nou, meteen aan het begin heeft ze met mij dus samengewerkt. HIj bleek faalangst te hebben toen. met net 4 jaar oud. toen de juf hem vertelde dat zij van mij wist dat hij wel een pop kon tekenen deed hij wel zijn best en kon het ook mooi tekenen. als een 4 jarige kon hij het blijkbaar niet op school, wanneer het zo, als een opdracht gevraagd werd door de juf. hij werd zo enorm bang dat het hem niet ging lukken. dus deed het niet,hij probeerde het niet eens. hij tekende ster, maan, hartjes etc maar omdat pop de opdracht was was hij bang. er zijn nog steeds een heleboel dat hij op school niet wil laten zien. nu is het zo dat hij denkt dat wanneer hij iets laat zien gelijk extra werkjes krijgt. dat ervaart hij soms ook als een straf. dus doen wat de anderen doen. niet als de kinderen die zoveel extras moeten doen, omdat zij ergens in goed zijn(met rekenen vind hij dat niet erg, maar met taal wil hij dat wel voorkomen=kinderlogic)
Ik ken het! Ik heb thuis overal filmpjes van gemaakt zodat ik het aan de leerkracht kon laten zien. In overleg Is zij hier heel fel en streng op geworden. Zijn midden cito was bagger slecht en zijn eind cito was de beste van de klas. Mijn zoon heeft een strenge aanpak nodig.
Ja ik heb zelf het idee dat hij zichzelf 'dom' houdt, zodat hij eerder kan gaan spelen. Hij gunt zichzelf waarachijnlijk geen tijd omdat er natuurlijk veel leukere dingen in de klas liggen. Ik zal ook eens filmpjes gaan maken zodat ik dit kan laten zien. Hij is bijvoorbeeld gek op Squla en daar speelt hij vaak op. Elke keer verbaas ik me over wat hij al kan, omdat ze op school zeggen dat hij zo moeilijk kan meekomen.
Misschien dat de juf hem toch onderschat en hem er makkelijk vanaf laat komen. Toch een gesprek aangaan en over hebben wat hij kan om hem zo werkjes te kunnen laten doen en er meer eisen aan stellen.
Is er al logopedie? Ik zou eerst aan het 'taalprobleem' gaan werken. Als je je verbaal slecht kunt uiten, kan dat veel nadelige gevolgen hebben op allerlei gebieden. Pas daarna kun je er eventueel ook met hem over in gesprek gaan.
Ik zou ook filmpjes maken, maar als hij liever speelt op school, zou ik wel zorgen dat daar ruimte voor blijft. Zorgen dus dat de juf er zicht op krijgt dat hij wel kan wat hij nu niet laat zien, maar zonder dat er druk op komt te staan om heel erg te gaan presteren op school. En ik zou er eens met hem over praten. Hem eens vragen of hij gewoon liever speelt op school.
waar haalt zij het vandaan? misschien toch wel beter lezen wat TS schreef dat staat in haar bericht: 'Dat hij verbaal niet zo lekker meekomt (wat trouwens wel echt een probleem is) werkt niet echt mee"
Kind schrijft al woorden, dus als hij niet zo lekker praat op school, betekent dat niet direct dat er een taalprobleem is en al helemaal niet dat er dan direct logopedie nodig is. De taalontwikkeling lijkt me iig vol op gang, als hij ook al schrijft. TS: wat betreft het praten: wat is precies het probleem? Spreekt hij thuis wel goed?
het kan ook zijn dat hij gewoon mee doet met de rest.. Puur omdat hij denkt dat dat van hem verwacht wordt of dat hij niet wil opvallen. Google eens op relatief onderpresteren
Hij is in zijn praten wat ongeduldig, haha. Dus hij snijdt dikwijls 'af' zeg maar. Hij weet ergens precies wat hij wilt zeggen, maar gunt zichzelf de tijd niet om zich te bekommeren om de juiste zinsopbouw, of lidwoorden bijvoorbeeld. Dit zorgt dus voor problemen als het gaat om de 'verbale zelfredzaamheid' zoals de logopediste het mooi verwoorde. Het is ook niet schrikbarend, maar hij krijgt logopedie om te zorgen dat hij rustig de tijd durft te nemen om zich uit te drukken en een echt gesprek te voeren. Thuis doet hij dit wel beter, omdat het hier relatief rustig is. Maar op school is dit dus een frustratiefactor, omdat hij daar te maken heeft met 29 andere kleutertjes die ook allemaal iets te zeggen hebben .
maar let op Saskia, hij doet niet juist niet mee met de rest. hij krijgt al extra begeleiding omdat hij moeite heeft om mee te komen. dat je het antwoord niet durft te zeggen omdat niemand dat doet is wel iets anders.
Ik denk (houd me ten goede) niet dat het een zelfvertrouwen probleem is. Hij blaakt juist van de zelfvertrouwen, haha. Misschien soms ook wel iets teveel. Of dat moet een bepaald soort van compensatiedrang wezen? Clownsgedrag, omdat onzekerheid te verbloemen zeg maar, maar ik heb daar niet het gevoel van. Nee, het lijkt hem ergens niet te interesseren. Tenminste: niet op school, want thuis kan hij er wel echt met veel plezier mee bezig zijn. Sowieso met het schrijven, want dat vindt hij nu helemaal geweldig. Vraagt ook de hele dag welke namen en voorwerpen met welke letters beginnen en hoe verder (ik moet het spellen, haha). Ook goed voor mijn taalvaardigheid. Ik werd al bijna roestig, hahaha. Maar goed: op school is hij dus voornamelijk bezig met de clown uithangen, het drukke kereltje zijn, maar werkjes maken? Ho maar!
ging hij naar kdv of psz? hoe ging het daar? weet je, hij is nog erg jong en hij moet nog goed begeleid worden, en nog wennen op de schoolse zaken. zeker omdat hij het moeilijk vindt om duidelijk te praten heeft hij gewoon meer aandacht/tijd van de juf nodig. ik denk dat hij gewoon stress heeft in de kleuter drukte. daar moet hij nog aan wenen misschien. ik zou niet zo de nadruk leggen op wat hij kan of niet kan, maar dat hij met plezier naar school gaat en geen stress heeft. als hij zich thuis voelt bij de juf dan gaat hij steeds meer laten zien. het is wel ineens enorme verandering met 30 kids en slecht maar 1 juf! dat is echt wennen en geeft stress.