Als leven / celdeling het argument is, zou je dus ook geen antibiotica moeten gebruiken. Dan dood je immers ook levende organismen waarvan de cellen vermenigvuldigen.
Ja, daar heb je gelijk in. Ik bedoel te zeggen dat het in ieder geval niet niks is, zoals ik sommige mensen wel eens hoor zeggen. Daarmee bedoel ik niet iemand hier hoor. En voor mij is het in elk geval al een kindje, hoe klein ook.
Ik snap je gevoel wel hoor, mamabeertje. Ik zit daar ook wel mee. Mijn hoofd vindt het wel oké, maar gevoelsmatig heb ik er moeite mee. In ieder geval met het idee om embryo's echt te kweken voor onderzoek. Zoals ik al schreef, zou ik overgebleven cryo's wellicht afstaan, omdat ik met vernietiging net zo veel moeite heb. Maar ik zou geen eicellen afstaan om met dit doel embryo's te kweken. Ik vind embryo's ook niet 'niks'. Maar ik vind het ook geen baby's. Een baby heeft bewustzijn en gevoel. Dat heeft een embryo nog niet. Het kan een mens worden, maar is dat nog niet. Daarom vind ik de vergelijking met experimenten op kinderen of baby's niet terecht. En miskraam is niet hetzelfde als een kindje verliezen dat al geboren is. Er is dus voor mij wel degelijk een verschil tussen een baby en een embryo. Daarmee wil ik niet zeggen dat ik zomaar voor wetenschappelijk onderzoek op embryo's ben. Maar ik ben het zeker ook niet eens met de veelgenoemde argumenten tegen dit soort onderzoek.