Daar verschillen we dan echt over van mening. Ik weet heel goed wat het in gaat houden en dat het echt niet altijd makkelijk is. Maar het is wel mijn verantwoordelijkheid. Ik weet ook echt dat het niet onmogelijk is, ik zie het bij mensen om me heen die er hetzelfde over denken als ik. Ieder maakt daar zijn eigen keuzes in en dat is prima. Dat laatste maakt het verhaal wel extra pijnlijk inderdaad vreselijk, ook juist voor de ouders.
Mee eens. Ik denk ook niet dat als je zoiets 24/7 wilt doorvoeren het er erg gezellig op gaat worden. Kan best voor een dag maar elke dag....nee dat wordt frustrerend voor beide!
Dat is maar net hoe je er zelf in staat. Ik ben zelf ook zo opgevoed (met nog 2 oudere zussen waarbij verschil tussen oudste en jongste 4 jaar is) en het was altijd heel gezellig. Je hoeft er echt niet de nadruk op te leggen natuurlijk. En frustratie is iets waar je wat aan kan doen. Maar nogmaals, ieder zijn eigen keuze. Ik wil alleen aangeven dat het echt niet onmogelijk is.
Oef ik zie mezelf al met 4 kinderen in de wc 😅😅😅😅 Mama het stinkt, ja jammer kind in wil je in het zicht kun je even de wc papier aangeven je zusje staat zo dat ik er net niet bij kan 😂😂 nee dankje tv aan kleurplaten kleurspoelingen deur op slot traphekje naar de keuken dicht en lekker relax op de pot Zitten Ik heb hier vaak vriendjes en vriendinnetjes... En zo soms 8 kinderen in huis .... Maar dat betekend nog niet dat ik weet hoe het leven met 8 kinderen is, dat is echt heel anders ! Daarnaast mijn kind altijd mee nemen naar boven ?? Je zult maar een kind hebben dat alleen maar huilt en niet wil of kan slapen en dan je peuter steeds mee slepen naar boven en hem of haar uit het spel halen waar ze op dat moment in zitten .... Nee sorry dat zou ik niet eens willen ik Vind toch echt dat een kind van 5-6-7 zich zelf moet kunnen vermaken boven beneden en buiten en moet kunnen luisteren en eventuele consequenties aanvaarden, de juf laat vanaf 4 als zij echt heel nodig moet plassen ook gewoon alleen hoor, die neemt geen 26 kinderen mee naar de wc ! ( ik speel overigens heel graag met de oudsten hoor, ik doe regelmatig mee, maar soms even een half uurtje of uurtje niet en vaak willen ze dat niet eens omdat er meer kinderen zijn ) en oren open en ogen op de uitgang af en toe en af en toe op hen ... Is soms niet anders
Ik ga echt wel alleen naar de plee, ja ze kan met dr kop tegen de tafel vallen, maar dat kan ook terwijl ik er een meter vanaf sta.
Ik zie al voor me dat ik met mijn zoon lekker zit te ontbijten en zijn zusje wakker wordt. Dan moet ik hem dus van het ontbijt wegtrekken om mee naar boven te gaan zijn zusje ophalen..? Ieder zijn mening maar ik geloof er geen bal van dat mensen dit zover doorvoeren.
Hahaha wat een reacties Maar ik weet als geen ander hoe snel een ongeluk gebeurd is mijn zoontje van toen 2jr 8mnd kreeg een kast over zich heen althans een folderrek2 terwijl ik er naast stond dat ging zo ontzettend snel en ja hij was het er bijna niet meer geweest heb mezelf ook lang de schuld gegeven ik stond er immers naast Nu is dat zo goed als over en hij is wonderbaarlijk goed hersteld na een schedelbasisfractuur Achteraf stond dat ding los niet verankerd en mijn kinderen kwamen er tegen aan had bij iedereen kunnen gebeuren Wel met ontzettend verdrietige gevolgen Kijk als jij drukker met je telefoon bent of wat anders en je met niet op je kinderen is het wat anders Maar zoals vele zeggen je kan niet boven op je kids zitten helaas
hoe ga je dat dan doen met 2 Kinderen je bent lekker een dagje weg naar een pretpark speeltuin dierentuin vlieg je er dan met de baby in je handen achteraan op de glijbaan..... seriously
Dat gaat ook niet.. zo zat mijn oudste (bijna 6) laatst rondjes te fietsen op ons terras en maakt een behoorlijke val. En ik doe dus net de baby in bad.. dat zijn gewoon even van die momentjes.... Sophia: wat heftig zeg! Zo zie je maar weer hoe snel een ongeluk kan gebeuren! Daar kun je niks aan doen.
Zoals ik al zei: ieder zijn eigen keuzes. Het is alleen echt niet onmogelijk, sommige dingen moet je wat anders inrichten. En over met baby van de glijbaan: kind in zicht houden betekent niet dat ze niet alleen van de glijbaan kunnen Zoals ik al zei, ik laat haar juist heel veel zelf ontdekken. Vallen hoort hier ook bij, kan gebeuren. Mijn dochter heeft haar knieën onder de (schaaf)wonden. Ik zorg alleen dat ik haar altijd in het zicht heb en grijp in bij echt gevaarlijke situaties. Prima als sommige geloven dat het onmogelijk is, ik voel niet de noodzaak me daarin te verdedigen. Ik weet het zelf hoe ik het graag doe en hoef me niet te verantwoorden daarvoor, netzomin als andere ouders dat hoeven voor hun keuzes. Meningen verschillen, dus dit is ook het laatste wat ik erover ga zeggen. En tuurlijk kan er alsnog wat gebeuren als je er naast staat, je kan niet alles voorkomen. Juist omdat een ongeluk in een klein hoekje zit wil ik graag altijd zicht op mijn kinderen hebben.
Ik dacht ook altijd dat ik een heel goede moeder was. Onze oudste ben ik nog nooit kwijt geweest. En hij luistert echt heel goed. Als ik met een vriendin en haar zoontje (weglopertje) ergens was, kon ik haar makkelijk helpen met die doerak van haar, want die van mij bleef toch wel in de beurt. Goed opgevoed hè. En toen... Toen kwam nummer twee. Wij zijn met hem net zo consequent en streng (maar rechtvaardig) als bij de oudste. Alleen; onze oudste lijkt op mijn man. Een heerlijke bange schijterd die banger is om ons kwijt te raken dan wij hem. Een muurtje van een meter??? Veels te hoog! Je zou er wel vanaf kunnen vallen man! De jongste lijkt meer op mij en is, laten we zeggen... iets meer ondernemend. Muurtjes beginnen vanaf een meter pas een beetje interessant te worden. En papa en mama? Ach, die heb ik nergens voor nodig. Zij vinden mij wel weer, komt goed joh. Onze oudste gaat echt nooit in een gorilla kooi vallen, al ga ik 10 meter verderop met mijn ogen dicht staan. De jongste moeten we in bepaalde situaties echt wel heel dichtbij oms houden. Maar ik kan moeilijk de hele dag ons oudste kind negeren omdat zijn jongste broertje zo'n handenbindertje is. Onze oudste wilde ook niet altijd een hand geven, maar die had ik het al smel afgeleerd zich los te trekken of te mekkeren. Jongste kind: zelfde strategie, ander resultaat. (Lees: geen resultaat!) Als we samen zijn gebeurt het niet dat we een kind kwijtraken. Wij zijn steeds heel duidelijk naar elkaar wie op welk moment op welk kind let. Degene die eventueel afgeleid kan raken, is op dat moment even verantwoordelijk voor de oudste zodat de ander alle aandacht op de jingste kan hebben. Maar zijn we alleen op pad met de kinderen, dan zijn er toch regelmatig momenten dat één van de twee even wat minder toezicht heeft. Nu kan ik dat nog geregeld oplossen door de kleine op te tillen. Maar dat houdt wel een keer op natuurlijk. En soms heb ik ook gewoon even mijn handen vrij nodig. Je zult mij daarom nooit horen zeggen dat mij zoiets nooit zal gebeuren. Jongste is bijna een kopie van mij. Je wilt niet weten hoe vaak ik in een onbewaakt ogenblik uit een boom viel of weer in het water lag. Terwijl mijn ouders echt altijd goed opletten en ook heel duidelijk en consequent waren. Maar 24 uur per dag, 60 seconden per minuut je kind in heb oog houden? Ik geloof er niet in. Alleen hebben sommige ouders het geluk dat ze een kind hebben dat er niet tussenuit knijpt in de tijd die je nodig hebt om een boodschappenmuntje uit je tas te pakken. Dan is het heel fijn e makkelijk oordelen over een ander, die wel een watervlug en ondeugend kind heeft.
Elk kind is anders idd.. Met 1 kind vond ik het allemaal makkie ik moest ook wel eens achter haar aanrennen omdat ze dreigde weg te lopen maar over het algemeen nooit veel problemen met haar gehad. Onze 2e is nog klein maar ik merk nu al dat hij veel drukker is dan zijn zus en nu al het liefst de hele dag ondersteboven hangt en ondernemender is. Ik denk dat ik daar nog mijn handen vol aan krijg... Als je meer kinderen hebt kom je erachter dat het lastig is om ze continu in de gaten te houden. Nou heb ik er ook nog 'maar' 2 maar bij familie en vrienden zie ik al wel dat het bij elk kind wat lastiger wordt wat betreft in de gaten houden. Daarom niet te snel oordelen over anderen als je zelf (nog) niet in die situatie zit. Ik dacht ook altijd 'kwestie van opvoeden'... Van te voren lijkt het allemaal zo leuk gezegd en gedacht maar in de praktijk is het vaak anders. Of je moet écht voorbeeldige kinderen hebben
Daan, je uitleg laat enkel blijken dat je het echt niet begrijpt. Jammer want niemand veroordeelt jou hier maar jij andersom wel. Ik vind het nogal arrogant overkomen wat je schrijft. Vast niet zo bedoeld maar je stukken staan bol van de onbegrip.
Ik vind het vooral extreem. Een kind altijd meenemen naar de wc, waarom? Heb nog nooit zoiets gehoord. Een kind zal toch ook moeten leren om zelf verantwoordelijk te zijn en gevaar te zien? Het is erg belangrijk voor kinderen om gevaar in te leren schatten, dat moet je ze echt leren. Als je alles overneemt, ontneem je ze belangrijke lessen. Maar, met 2 kinderen wordt her echt anders. Ik let zelf erg goed op maar zoiets kan gebeuren in 30 seconden. Ik kan letterlijk niet elke seconde mijn ogen op 2 kinderen richten, dat is überhaupt onmogelijk als ze een andere richting oplopen of op verschillende speeltoestellen spelen. Hoe zal daan90 dat doen?
Daan90 Het is onmogelijk om elke seconde van de dag je ogen op je kind te hebben! Heeft niks met aanpassen te maken. Ik neem aan dat je ook wel eens eten moet koken, de was doet, in de supermarkt spullen uit het schap haalt, enz. Ik neem aan dat je zelf ook slaapt 's nachts, of doe je dat ook met je ogen open en op je kind gericht? Totale onzin om te beweren dat je je ogen ALTIJD op je kinderen gericht hebt. Als jij bijvoorbeeld eventjes twee tellen in een kast kijkt, kan je kind net op dat moment vallen of iets vernielen. Je kunt bij hoog en laag beweren dat dat bij jullie onmogelijk is, maar dan hou je jezelf voor de gek!
Laatste wat ik erover ga zeggen, want lezen is blijkbaar moeilijk. Ik veroordeel echt niemand en voel me ook echt niet aangevallen. Ik beweer juist ook niet dat mijn kind nooit valt of nooit iets laat vallen, ik laat haar heel veel zelf ontdekken. Maar ik zorg wel dat ik daar altijd ben om in gevaarlijke situaties in te grijpen. En dat is echt niet onmogelijk. Zoals ik al zei, met meerdere kinderen alleen die opstandig zijn, zit er minstens eentje vast, op wat voor manier dan ook. Ik ben het voor dat ik twee verschillende kanten op zou moeten rennen. En tuurlijk slaap ik, als mijn kind ook slaapt. Koken zit ze bij me, was doen helpt ze mee, boodschappen helpt ze mee enz. En kinderen moeten leren gevaar in te zien, dat doe ik ook vanaf kleins af aan al, maar ik hou wel toezicht. Vanaf een bepaalde leeftijd kunnen ze dat alleen, op een gegeven moment ga je ze ook alleen thuis laten natuurlijk. Dus die leeftijd heb ik het hier ook niet over. Gelukkig ben ik hier in mijn omgeving niet alleen in deze visie, en zie ik dus dat het echt heel goed mogelijk is. Dus als jullie dat niet geloven, lig ik niet wakker van. En als mensen mijn verhaal willen lezen als veroordelend naar mensen toe, terwijl ik dat een aantal keer letterlijk zeg niet te doen, zegt dat meer over hen dan over mij en ook daar lig ik dus niet wakker van.
Zoals je het schetst is ook niet onmogelijk, alleen als je baby zichzelf heeft ondergescheten kun je moeilijk je peuter verplichten naast je te blijven staan wanneer hij net lekker zat te spelen. Of als eentje zich een bloedneus valt kan je moeilijk de ander onder je arm meeslepen terwijl het zn broodje eet.
@daan90: sorry maar ook na je uitleg van mij een wacht maar... Hier 3 en de oudste 2 zijn altijd bij mij gebleven. De jongste is zo weg en ja, die zou ook in 2 seconden over een hekje van 1 meter zijn geklommen.
Het enige wat ik steeds denk is waarom je dat überhaupt zou willen Heb je dan kinderen die geen seconde alleen kunnen zijn zonder dat er bedreigende situaties ontstaan? Ik snap het serieus echt niet. Lijkt me heel verstikkend om altijd naast je moeder te moeten spelen, mee te koken, was te doen etc. Jeetje, soms wil je toch gewoon even zelf iets doen? Ik vraag me oprecht af hoe dat dan gaat op school. Daar letten ze helemaal niet zo op je. Hoe zie je dat voor je Daan90?