Hier de suiker ferm aan het afbouwen bij ons zoontje en je ziet onmiddelijk resultaat. Hij is altijd een goede fruiteter geweest tot enkele weken/ 2 maanden geleden. Het viel de laatste weken weer mee en hij at het maar niet dat hij ervan genoot. De suikers verminderd, ook omdat hij in alles slecht eet. Water of water met bubbels, die bubbels vind hij nu vind hij geweldig. Licht bruisend. nesquick afbouwen, cacao in de plaats. Thuis (voorlopig) geen snoep meer, wel zwarte chocolade en een koekje, yoghurt, en ja ook wel eens een ijsje. Als we weggaan dan zijn we losser. Geen onthouding, gewoon vermindering van suiker en dat doen we dan thuis. En nu vind hij fruit weer heerlijk. 'Nog nog' is zijn antwoord als zijn peer op is. En hij geniet er ook van. Hij at zijn fruit dus minder graag omdat hij zijn suiker binnen kreeg bij andere zaken.
Wat een heerlijk berichtje! Ik ben ook zo en ik ben allang blij dat mijn oudste enkele groentes eet en dat hij dan 3 keer per week hetzelfde is, tja, hij eet tenminste. En dat hij nadat hij een voetbaltoernooi heeft gehad een zak chips eet met vriendjes en een flesje AA-drink (ja, ja, enorm vergif, ik weet het) leegdrinkt vind ik ook prima.
Hier het vermoeden dat de oudste dit heeft, mag ik vragen waar je zoon behandelt is? Hier in de buurt kan ik niet iets die daar echt ervaring mee lijken te hebben. Hier zou het ook echt niet haalbaar zijn. Ik zie nu ook al op tegen uitjes/schoolkampen etc, want hij zou gerust 3 dagen niet eten en pushen werkt averecht.
Eyeopener voor mij. Mijn ouders zijn altijd heel erg bezig geweest met voeding, heb er hier wel eens iets over gezegd. Daarbij nooit gerealiseerd dat dat misschien is voortgekomen uit het feit dat mijn moeder al op hele jonge leeftijd kanker heeft gekregen. Mijn moeder is er echter wel in doorgeslagen vind ik zelf.
Daarom sta ik ook anders in de topic denk ik. Eerder schreef ik dat iemand met een eetstoornis posts hier misschien anders opvat, maar voor mijzelf geldt dan ook. Voeding is voor mij gewoon heel belangrijk. Een keer snoepen kan geen kwaad, maar ik moet echt gezond eten om terugvallen te voorkomen. Voor mij heeft voeding dus gewoon een hogere waarde omdat ik er echt direct het effect van heb gemerkt.
Nou daar ben ik echt niet van overtuigd. Sowieso is er een handjevol ouders, die het werkelijk niks interesseert. Dan heb je nog mensen, die eigenlijk wel beter weten, maar te lui zijn om er moeite voor te doen. Vaak hebben ze zichzelf wijsgemaakt, dat het veel moeite is. Je kent dat wel, iedereen heeft dat wel eens. Ergens tegenop zien, maar als je er eenmaal aan begint, valt het reuze mee. Alleen die eerste stap zetten.... Je hoort daarom ook echt veel drogredenen. Lust het niet. Is te duur. Weet niet hoe het klaar te maken. Anderen doen het ook. Ect. En dan heb je nog de groep, wat al eerder gezegd is, die gewoon niet beter weten. En dáár zijn al die campagnes voor. Maar ja, dan wordt er weer geklaagd, dat men doodgegooid wordt met dat alles maar gezond moet zijn Eens! Maar dat geldt voor alles
Goed idee van die noten! Wilde ze vanochtend erbij doen maar vergeten... ze vinden walnoten lekker en eten ze dus ook weleens, maar niet aan gedacht om er een paar bij het fruit te doen. Pure chocola krijgen ze altijd bij het overblijven
Ja hier helaas ook herkenbaar, alleen is het niet 'erg' genoeg volgens dokter, omdat ie inmiddels wel een aantal dingen eet, bijv boerenkool en tomatensaus voor spaghetti. Alleen het punt is dat hij alleen deze variant eet en als het een andere tomatensaus is, of de boerenkool is bijv in een andere verhouding dan dat ik hem maak eet ie dus niet. Een appel gaat nu ook, alleen wel alleen 1 soort appel (pink lady) en dan wel geschild en in stukjes, zodat ie het niet met z'n handen verder hoeft aan te raken. Het idee alleen al wordt hij misselijk. En dit is dus vanaf dat hij als baby aan vast voedsel begon.. Het gaat trouwens niet alleen om de gezonde dingen hoor, veel snoepjes lust hij ook niet (denk ik, hij probeert ook niet) en ijs is ook te heftig. Z'n zusjes eten tot nu toe wel alles. Maar ja, daarom krijgt mijn zoon s middags zijn fruit
Als je kind dan nog een stuk fruit wil, zeg je dan dat dat niet mag? Krijgt het dan iets anders of gewoon niks? Waarom beperk jij je kind dan tot 2 stuks fruit? Als zij méér fruit willen, waarom mag dat dan niet?
Mijn nicht en haar gezin eten veganistisch, gebruiken eten ook als medicijn. De kinderen weten ook waarom ze zo eten, de oudste is 12 en staat er helemaal achter, die van 10 ook, maar die heeft Asperger en is een echte dierenvriend, die wil dus niets van dieren eten en ook geen leren schoenen... Die van 9 hobbelt mee en die van 7 is nogal tegendraads, die eet dus ook wel eens niet veganistisch. Maar thuis wel, sowieso als de ouders erbij zijn. Ik vind het ook lichtelijk wat doorslaan, maar zie ook niet wat ze er kwaad mee doen. Ben wel benieuwd wat de kinderen gaan doen als ze ouder zijn en bijvoorbeeld op kamers gaan of gaan samenwonen. Ze eten nu genoeg lekkers, maar dan wel plantaardig, hoop niet dat ze gaan doorslaan als ze straks toch snoep en chocola uit de supermarkt gaan eten, want dat zal vast gaan gebeuren. Of misschien ook niet. Zelf kies ik er voor om de kinderen ook ongezond te laten eten, hopend dat ze daar later niet in door gaan slaan.
Slim. Beter ongezond met mate leren dan kinderen die later doorslaan. Wij mochten wel eens ongezonde dingen, maar dan werd er altijd op gehamerd hoe slecht het was en hoeveel calorien en vetten er wel niet in zaten. Gevolg is dat ik nog maar weinig dingen kan eten zonder schuldgevoel. Zusje is precies zo. Ik denk sowieso dat kinderen dat dan wel een keer gaan proberen, bijna alle kinderen gaan die fase toch wel door?
Precies ons verhaal! Hij lust wel spaghettisaus, maar alleen de bolognese variant van Bertolli. Als ik er iets veel tomatenpuree bij doe, eet hij het niet meer. Teveel groen in de boerenkool, eet hij het niet meer. En mijn zoontje lust dus ook geen snoep en geen ijs (alleen de kleurloze ijsjes die je in moet vriezen). Hij heeft gisteren aangegeven binnenkort wel eens een appel te willen proberen. De huisarts neemt het hier ook niet echt serieus helaas (maar dat doet hij met niks, huisarts van niets).
Ja, dat deed ik ook. Als mijn moeder mij bewuster had gemaakt van eten (en met name van mate houden), dan had ik geen overgewicht gehad (zie onderschrift) Ik vind het ook niet verstandig, maar ik veroordeel jou niet of zo. Als een vriendin een nét iets te strak shirtje aan heeft en ik geef aan, dat ze beter een maat groter kan pakken, omdat dat haar beter staat, dan veroordeel ik haar toch ook niet? Ik snap dat je je aangevallen voelt, maar i.p.v. in de tegenaanval te gaan, zou je beter eens kunnen nadenken over waaròm hier gezegd wordt, dat dagelijks een sultana zo slecht is, en of er geen betere alternatieven zijn. Sowieso... 'lust geen fruit'... Vind ik wel héél makkelijk hoor. Er zijn op de wereld ruim 300.000 soorten fruit. Met zoveel andere smaken. Hier in de straat ook zo'n kind, dat geen fruit lust. Zogenaamd dus. Want toen ik een bakje zwarte bessen aanbood en hij het weigerde omdat hij het niet lustte, vroeg ik of hij het wel eens op had. Dat was niet het geval. Ik zei, dat hij dan toch even moest proberen. Moest wel even aandringen, want hij wilde niet. Maar toen hij het op had zag ik aan zijn ogen dat hij het stiekem toch lekker vond. Toen ik het vroeg, zei hij: "Een beetje lekker", maar hij wilde niet meer. Uit principe dus! Zo van: Ik lust geen fruit. Punt. En ja, als je je daar bij neerlegt als ouder/verzorger zijnde... En nee, nu veroordeel ik je nog niet. Ik denk alleen dat je jezelf daarmee in de vingers snijdt, want dan leert je kind dat hij/zij de baas is en bepaalt wat er gegeten wordt. En qua eten mist het dan echt een hoop. Als ik zeg, dat je een slechte ouder bent om wat voor reden dan ook, dán ben ik aan het veroordelen. Maar in deze wordt alleen gesuggereerd, dat er bétere keuzes zijn. Oh en uiteraard zijn er uitzonderlijke situaties, zoals bij eetstoornissen! Ik hoop dat de ouders in zo'n situatie ook begrijpen, dat veel van het 'kritiek' hier niet op hen van toepassing is. Daarnaast hebben alle kinderen wel één of meerdere 'fases' waarbij er slecht gegeten wordt. Zolang ze daar maar niet in blijven hangen en tekorten opbouwen, maakt dat niet uit. Ik zou ze dan overigens geen ongezonde dingen (o.a. dingen vol suiker) aan gaan bieden 'om er toch maar wat in te krijgen', want dan wennen ze aan zoet en is de kans vele malen kleiner, dat ze later wel weer normaal gaan eten.
Oh dan heb ik ook nog een argument voor je. 's Middags zijn kinderen best wel moe, want school is vermoeiend. Een snoepje of koekje heeft een leuke energieboost, door de suikers die er in zitten. Waar je wel op kunt letten, trouwens, is of er na die boost dan niet ook een dip komt, want zo werkt het met suikers wel. Dat hangt o.a. af van de hoeveelheid suikers en of het snelle of langzame suikers zijn. Het is handig om daar een goede balans in te vinden. Als je kind elke dag om 15.00 uur een koekje of snoepje (of iets anders) krijgt, en vervolgens ook elke dag zo rond 16.30 uur (of een ander tijdstip) moe, hangerig en vervelend wordt, dan zou het daar aan kunnen liggen.
Tja ik houd ook niet van fruit, al zullen er vast mensen zijn die zeggen dat ik me aanstel o.i.d. Ik eet het omdat het moet, niet omdat ik het lekker vind. Al heb ik wel manieren gevonden om de smaak te maskeren, bv. appel in yoghurt vind ik minder erg dan een appel zo eten. De fruitsoorten die ik echt redelijk lekker vond, ben ik helaas allergisch voor geworden.
Maar dat lijkt mij idd ook geen goede aanpak. Hier leg ik duidelijk uit wat gezond is en wat minder gezond is. Maar dat minder gezond ook mag zolang je ook maar gezond eet. Maar ik heb het nooit over vet, calorieën, dik worden oid. Ik vind ook niet dat ik mijn kinderen daarmee moet belasten. Voor zover ik nu kan zien heeft de oudste mijn bouw en aanleg dus grote mazzel voor het kind hoeft ze zich om calorieën en dik worden niet druk te maken. Maar dat betekend nog altijd niet dat je je onbeperkt vol kunt stoppen. Maar over met mate bestaat dus een wereld van verschil ook nog. Bij mij bv is dat 1x per dag en met feestjes/gelegenheden en soms in het weekend eens wat extra's. Maar bij mijn vriendin dus is 4/5 snoepjes per dag met mate: "want ja anders blijven ze erom zeuren" Ik geloof er ook niet echt in dat een kind dat beperkt wordt ineens los gaat. Ik zie aan mijn kinderen en die in onze omgeving dat het maar net ligt aan de smaak van een kind. Onze oudste is dol op alles wat zoet is...als ik een pot zo neer zou zetten bleef ze pakken. Ik ook Maar de jongste...die zou er niet naar talen, die vraagt dan rustig om een cracker😂. Zo is mijn man ook. En de kinderen krijgen beiden dezelfde opvoeding qua eten.
Hier precies hetzelfde. Ben allergisch voor appel, peer, kiwi. Meloen vind ik wel lekker en aardbeien ook, maar omdat nu te zeggen dat ik er gek op ben? Echt niet hoor. Ik eet het omdat het moet. Mijn man en dochtertje genieten er echt van, maar dat heb ik nooit gehad.
Hier ook. Ik vind er geen klap aan, aan fruit Alleen aardbeien en kersen. Ik pers sowieso een aantal keren per week een net sinaasappels voor iedereen. En idd in yoghurt verwerken en smoothies maken. Dan vind ik het wel lekker.
Er is een verschil tussen 'niet lekker vinden' en 'niet lusten (vies vinden smaken)'. Ik vind dat je een kind dat ook moet leren. Soms moet je iets eten, wat je niet zo lekker vindt. Maar gewoon omdat je lichaam het nodig heeft. En wat jij zegt: Je kunt dingen ook op verschillende manieren eten. Moet je een beetje creatief zijn (of hier een topic openen en ons het werk laten doen ) Over dat allergisch zijn: Daar kun je overheen groeien. Ik was altijd allergisch vor appels, peren, kiwi en alle steenvruchten. Sinds een half jaar niet meer! Of het vanzelf is gegaan, of omdat ik nu bijna geen suikers meer eet, weet ik niet. Zou kunnen, maar voor hetzelfde geld niet.