Oh ik trek het uit z'n verband? Het enige dat ik zeg is dat mensen een andere aanpak hebben, en dus niet constant rond het kind fladderen maar meer met een schuin oog inderdaad (af en toe) kijken terwijl ze gezellig een kop koffie doen. En dat doe jij blijkbaar anders. Dat er een keer wat gebeurt (kind valt, struikelt etc) door een blijkbaar toch gevaarlijke situatie noem ik wel een inschattingsfout. De een schat het veilig in, de ander niet. Kan gebeuren.
Net zoals gelijk een veroordelend vingertje wijzen naar een ieder die haar kind op een andere manier wel of niet aanpakt...
Ik zie zo vaak gevaarlijke dingen! Heb is een kindje van 2,5 die gevaarlijke kleine harde snoepjes aan het eten was en tegelijkertijd aan het springen was. Laatste keer heeft mijn hart zowat stil gestaan toen ik een baby hoorde krijsen onder de ballenbak. Achteraf dacht ik had ik dat niet moeten melden of zo? Die vader kwam nadat ik die baby aan het zoeken was (ja serieus een paar maandjes oud met speentje in) ineens relaxed lachend die baby eronderuit vandaag halen!! Ik dacht echt die is helemaal gek die man! Hij keek me nog aan alsof ik gek was toen ik erop zei dat ik enorm geschrokken ben. Achteraf had ik willen zeggen ben je niet goed wijs! Maar mijn hart stond echt bijna stil. De baby lag ook nog eens voor de opening. Er kon zo'n kind bovenin erop springen, gelukkig was dat niet gebeurd.
Nee die waren er idd niet. Als ze door waren gegaan, mijn zoontje gilde echt van angst (dat kon hij op dat moment niet zelf opgelost krijgen) had ik ze eruit getrokken. Ik redeneer zo, als ik echt 2x op "jouw" (algemeen bedoeld) kind moet ingrijpen let je er blijkbaar niet genoeg op en doe ik het. Overigens doe ik dit niet bij een lelijk woord of een duwtje, maar een kind kotsmisselijk draaien of oprotten kutkinderen, ja dan grijp ik in.
Jij noemt het een andere aanpak en een inschattingsfout en ik noem dat niet opletten. Verschil van mening. En bij mij gebeurt er helaas ook wel eens wat hoor, verre van perfectie en shit happens nu eenmaal weleens. Maar niet omdat ik totaal niet op zit te letten. En daarvoor hoef ik niet eens "continu rond het kind te fladderen"
Ik had het niet over ouders die af en toe even kijken, ik heb het over ouders die níet kijken. Ik begrijp ook wel dat je vanaf een bepaalde leeftijd niet meer continu hoeft te kijken (hoewel ik hier dus ook kindjes van nog geen 2 zonder toezicht zie; die duwen, slaan, schoppen, bijten, pakken dingen af... echt gewoon te jong zonder toezicht), maar ik zie hier telkens ontzettend veel kinderen die spelen zonder enige toezicht, dus ook niet 'af en toe' en oog. Hoe ik dat weet? Ik heb zooo vaak politieagentje moeten spelen, en nog nooit kwamen er ouders van die pestkoppen kijken. Ik spreek die kinderen er natuurlijk ook op aan, grote kinderen die leip doen in de ballenbak stuur ik er uit etc. Maar ik ga echt niet continu kinderen aan hun oren naar hun ouders slepen, die ik sowieso niet kan vinden (groot, druk, dan ben ik een half uur aan het zoeken). Dus nu gaan we alleen nog onder schooltijd, beter te doen dan. Overigens speelt die irritatie bij mij ook buiten in de wijk; kindjes van 4-5 die alleen buiten spelen, gewoon zo de straat over rennen achter een bal aan etc. Ouders zitten lekker thuis met het idee dat hun kleuter zich heus wel redt. Ja, 9 van de 10 keer gaat het ook gelukkig goed, maar hoe vaak ik hier al geen piepende remmen heb gehoord omdat er weer een kleuter de weg op stoof. Ik ga altijd mee met mijn dochter van 4 en het komt er dan op neer dat ik andermans kinderen ga vertellen dat ze eerst even links en rechts moeten kijken voor het oversteken... Is toch belachelijk?
Op basis van de berichten van ts valt er weinig te zeggen over het handelen van de moeder... er wordt aangegeven dat ze vanaf haar tafeltje niet de hele peuterhoek kan zien. Wie weet zou de moeder wel opgestaan zijn als haar kind uit het gezichtsveld verdween.
Ik werk zelfs in de binnenspeeltuin achter mijn laptop. Man man wat een blikken zeg Kids hebben heerlijk gespeeld, niemand lastig gevallen en ze heben het ook nog overleefd
Er is natuurlijk niks mis met rustig zitten als jouw kinderen zich netjes gedragen en jij hen voldoende in de gaten kunt houden. Dus Waarom voel jij je aangesproken? Het gaat toch over kinderen die in gevaarlijke situaties terecht komen óf zich misdragen?
Nee meer door de blikken toen daar ik dacht precies tzelfde als jou namelijk gaat allemaal prima en toch afkeuring. Dus wat ts omschrijft is ook een afkeuring terwijl moeder misschien heel goed weet wat ze doet
'Niet opletten' vind ik alleen negatiever overkomen, alsof iemand het dan fout doet terwijl het ook gewoon een andere manier van doen kan zijn. Maar goed .
Als de 'andere manier van doen' leidt tot (bijna) ongelukken of het lastig vallen van andere kindjes en de ouders grijpen niet in, dan mag je toch wel concluderen dat ze niet opletten?
Wij houden kantoor naast zo'n ballentent en ik ben er nog nooit geweest omdat ik me op de parking al kapot schrik van het publiek wat er komt. Ik zie veelvuldig tijderleggings en Roy Donders krullen paraderen die de luiers op de parking achterlaten en al rokend met de ramen dicht,kinderen zonder zitjes vervoerend weer wegrijden. Ik weiger er dus een stap over de drempel te zetten. Dan maar laarzen en regenpak aan en het bos in. Dus mijn advies, lekker wat anders gaan doen met je kindjes.
Zou je denken? Dan krijg je topics over kinderen die met stokken rondzwaaiend door het bos rennen en ouders die zich alleen maar richten op het picknickkleed ipv de kinderen
Dit idd. Er zijn ook heus wel kinderen daar die gewoon lekker spelen, zonder anderen lastig te vallen; die ouders schatten het dus goed in als ze lekker koffie drinken met een boekje erbij ofzo! Maar helaas zijn niet alle kinderen zo, en die vallen mij natuurlijk vooral op; die ouders maken echt een inschattingsfout.
Even hierop inhaken: een inschattingsfout is bijv als je denk dat je kindje wel zelf van de glijbaan afkan gaan, maar die valt toch naar beneden. Dan kan je er alsnog bij staan om je kindje op te vangen, dus dat heeft niets te maken met niet opletten. Ook vind ik het vertrouwen hebben in je kind dat hij/zij zich gedraagt maar vervolgens zie je dat hij zich misdraagt in bijv het peuter gedeelte, een inschattingsfout. Mits je het gedrag meteen stopt natuurlijk. Gebeurt dat niet, dan of let je niet op, of je negeert het gedrag. Maar goed, een ongeluk zelf zit in een klein hoekje, en kan zelfs onder een oplettend oog gebeuren.
Hier een keer een kei hard brullend kindje uit zo'n klimrek gehaald. Ze was lelijk gevallen en kon niet meer lopen vd pijn. Ouders zaten lekker te kleppen zonder dat ze reageerde terwijl kind echt heel hard huilde. Kreeg nog amper een dank je wel. Ik zat een tafel erlangs en hoorde het wel. Eerst even afgewacht of andere ouders reageerde maar niet dus. Ook grote kinderen in de peuterhoek. Als die van mij erin gaan haal ik ze eruit, die leeftijd hebben ze gehad. Vind trouwens dat personeel daar ook wel wat van mogen zeggen, ze kijken er naar maar doen niets. Zo houd je dat ook wel in stand.
ts waarom ben je dan niet naar de moeder toe gegaan om te zeggen dat die medaille gevaarlijk kan zijn? misschien zag zij het gevaar er niet van in en misschien had ze het wel op prijs gesteld als je het zou zeggen. persoonlijk zou ik dat namelijk wel op prijs stellen als iemand naar me toe kwam om te zeggen dat de medaille van mijn dochter niet zo handig zou zijn met blijven haken ed.. en ja ik ben ook zo'n moeder die er niet constant met de neus bovenop zit. kinderen moeten zelf dingen ontdekken maar ik hou het wel in de gaten