Ik grijp zelf altijd in bij die draken van kinderen. Er stond laatst een klein ventje in de kinderboerderij al het speelgoed te verzamelen in het speelhuisje van de 0-tot-4-jaar-hoek en ieder klein kindje dat een speelgoedvrachtautootje of zoiets wilde pakken kreeg op zijn kop. "Nee, jij mag dit niet hebben. Het is van mijijij, ik ben al lekker zes. Ik ben ouder en ik ben dus de baas". Er speelde overigens nog wel meer mee, want toen we in de 'gewone speeltuin' waren voor alle leeftijden zat hij ook al de glijbaan en de boomhut en vrijwel alles waar mijn kereltje in geïnteresseerd was in beslag te nemen met diezelfde teksten. Toen gingen we dus expres de speeltuin voor de kleine kinderen in - kwam hij daar ook weer de boel verzieken. Nadat ik 3x op een normale manier gezegd heb dat het speelgoed voor iedereen is en dat hij maar even gewoon moest delen en samen spelen was ik het he-le-maal zat. "IK BEN DERTIG DUS IK BEN DE BAAS, ALLES IS VAN MIJ, WEGWEZEN NOU! OPBOKKEN" Niet de beste methode om te handelen, maar ik heb zo'n hekel aan dat machogedoe van die opdondertjes tegenover kleine kinderen. Je hoort daar al niet te zijn en wordt een beetje enigszins getolereerd, maar ga dan ook niet alles afpakken of weghouden van anderen.
Maar idd als je een kind zich ziet misdragen, dan zeg je daar toch wat van? Je kan inderdaad wel denken waar zijn de ouders en je vervolgens irriteren als die niet in de buurt zijn, maar je kan ook zelf je mond opentrekken toch?
Oooo ik kan ook zo slecht tegen die lefgozertjes, zeker als ze ook nog eens brutaal tegen mij worden. Een keer zo'n exemplaartje gevraagd of hij wilde stoppen en als ik dan als antwoord: "of anders" krijg dan heeft hij een probleem. "Of anders zorg ik ervoor dat jij de laatste minuten gespeeld heb hier en gooi ik je eruit" " dat kun jij niet" " daag me maar uit"😈
Haha geweldig! Groot gelijk heb je. Je hebt het 3x netjes gevraagd , als er geen ouder ingrijpt mag jij het doen. Luisterde hij hierna wel?
Weet ik niet, hij rende weg Zijn moeder stond met een vriendin te beppen die ook haar twee kinderen bij zich had. Hij ging die andere twee vriendjes vervelen. Niet lang daarna had mijn kereltje alleen nog maar oog voor die speelgoedvrachtwagen - en ik had alleen nog maar oog voor hem. Volgens mij ging hij een ander kindje lastig vallen want die kwam later met mijn zoontje spelen.
Ik heb nog een grotere hekel aan ouders die het gewoon niet interesseert dan ouders die niet opletten. Laatst ook, zat een jongen van een jaar of 7 mijn zoontje van 3 te pesten. Zijn moeder zat er pal naast en deed niks! Ben er zelf heen gegaan en heb er wat van gezegd, moeder deed nog niks. Kind schopte mijn zoontje op een gegeven moment zelfs! Dat vond mijn oudste niet zo'n goed plan, die stormde erop af (hij vind het niet meer leuk, dus die zit vaak bij mij) en duwde het jongetje zo aan de kant. Ok, niet de beste oplossing, maar goed, ook dat interesseerde moeder blijkbaar niets. Ben op een gegeven moment maar weggegaan.
o ja dat is helemaal erg. Dan grijp ik zelf ook in hoor en moeten ze later niet komen met: bemoei je niet met mijn kind, want dan hadden ze dat zelf maar moeten doen.
Tja ik ben zo'n ouder, hoewel het nu wel een stuk minder is. De reden is dat mijn dochter paniekaanvallen krijgt als ze mij kwijt is (heeft een angststoornis) en alle nieuwe situaties eng vindt. Dus ik moest wel altijd met haar meelopen en in de buurt blijven, anders ging ze niet eens spelen. Nu ze ouder wordt gaat ze gelukkig wel meer zelfstandig doen, maar ze moet wel altijd weten waar ik zit en ben. Dus ja, ook in het bovengenoemde voorbeeld: je weet nooit wat er speelt en waarom een ouder handelt zoals hij handelt. Ook in zo'n geval zou ik niet te snel oordelen.
Hier zitten er 3 in de buurt. Bij eentje is het peuter gedeelte niet in het zicht als je zit en daar gaan we bijna niet heen. Het is daar ook enorm druk en idd veel oudere kindjes in het peuter gedeelte. De andere twee hebben langs het peuter gedeelte tafels met stoelen of banken. Ik ga altijd op een bankje zitten , met mijn schoenen uit zodat ik elk moment kan ingrijpen. Maar wel met een boekje . Kleine man vermaakt zich echt prima en loopt gelukkig niet weg (kan ook haast niet daar). Toen hij jonger was bleef ik er wel bij , maar sinds hij 1,5 jaar is ga ik in begin even mee en ga dan even lekker lezen en hou hem in de gaten. Ik lees hier ook dingen over zwembaden , dat vind ik wel echt gevaarlijk. En las ook nog iets over broers/zussen die met hun kleine peuter broer of zus buiten spelen. Mijn (stief) dochter is 10 en neemt mijn zoontje ook wel eens mee. Gaan ze samen met de bal spelen. Maar wij wonen aan een plein en daar zijn ze dan. (Wonen letterlijk aan een plein geen straat tussen niks alleen het looppad naar de huizen).
Dat is helemaal prima en als er 1 ouder in dat klimrek zit zou het me misschien niet eens opvallen, echter zie ik er met regelmaat een stuk of 10-15 en ik denk dat die niet allemaal een angststoornissen hebben. En eerlijk? Oordelen doen we allemaal. Ja ik maak me er dus ook schuldig aan en zo te lezen heel zp ook. Ik ken niet alle levensverhalen van alle kinderen in zo'n speeltuin. En zo'n 'etterbak' wordt hier ook gelijk geclassificeerd als niet-opgevoed, terwijl er misschien ook een heel traject loopt of het kind een gebruiksaanwijzing heeft.
Of zo'n kind gedraagt zich gewoon als ueh... een kind. Netjes is het natuurlijk niet, maar je kan mij niet wijsmaken dat er geen enkel kind is wat van tijd tot tijd een etterbakje is. Zeker als mama, of papa toevallig even drukker is met iets anders. Zo weet ik dat mijn zoon (4) best een bazig ventje kan zijn. Die mafferd presteert het zelfs om zichzelf in zijn beleving als 'man des huizes' neer te zetten (mama en ik zijn de baas en papa moet naar ons luisteren). Gebeurd natuurlijk niet, maar ik kan me best voorstellen dat hij dit bazige ook soms door kan trekken in zijn spel. Net zoals er genoeg andere kinderen zijn die dit doen trouwens...
Haha ja dat heb ik ook als ik sommige ouders zie. Die 'hooveren' continu om hun kinderen heen, ik krijg het al benauwd als ik er naar kijk. Lijkt me ook erg vermoeiend voor moeders zelf.
Ik weet nog van vorig jaar..vierde mijn zoontje zijn 6de verjaardag daar met zijn vriendjes. Ze konden lekker hun gang gaan en wij konden ze goed in de gaten houden. Er was 1 jongetje die niet bij ons hoorde maar die elk kind daar omver duwde of sloeg. Zomaar... dus ik lette ook op hem en dacht oweee! Hij had al een een waarschuwing gehad van een medewerker daar. Toen kreeg hij het in z'n bol om 1 van m'n zoons vriendjes te pakken..had hij niet moeten doen hahaha de rest van de groep kwam er gelijk op afstormen en daar schrok hij wel van. Voordat ik er was stond dat jongetje tussen de groep van 8 jongens. Hij is er daarna met z'n ouders ook uit gezet.
Ik hou ze gewoon van een afstand in de gaten, ga inderdaad niet mee de klimtoestelen in, de eerste keer deed ik dat wel om even samen te kijken. Daarna kon ze 't prima zelf, maar sta ik wel telkens zo dat ik haar kan volgen. De afstand is zo dat zij mij niet echt ziet, daar is ze veel te druk voor.
Zo lang ik hem van een afstandje in het zicht heb, prima. Maar ik wil wel weten waar hij is. Als hij lekker in het peutergedeelte aan het spelen is dan ga ik er niet bovenop zitten. Maar ik hou hem wel in het oog. Ik zou me rot schamen als een andere ouder mij zou moeten aanspreken op het feit dat mijn zoontje zand in de oogjes van haar baby zou doen bv. Mijn zoontje vindt het vliegveld geweldig. Daar is ook een speelgedeelte bij het restaurant en gaan we ook wel eens heen. Hoewel hij er nog een beetje te jong voor is. Daar heb ik het nog meer, gelukkig is het daar veel overzichtelijker dan in de binnenspeeltuin. Straks ontvoeren ze hem op het vliegveld haha.
In heel veel binnenspeeltuinen valt het mij ook altijd op dat ouders met heel jonge kinderen totaal geen toezicht hebben! Alleen met elkaar kletsen of verdiept in een boek of hun telefoon. Dit terwijl er ook in zo'n speeltuin tal van onveilig situaties zijn. Zeker voor kleine kinderen. Zo heb ik al een aantal keer gezien dat te oude kinderen in het peuter/dreumes gedeelte waren. Dat kleine kinderen wegliepen naar gedeeltes waar ze nog veel te jong voor waren (dus gevaarlijke speeltoestellen), een peuter die op de baan liep tussen de auto's en werd aangereden door een ander kind. Een klein kind dat een hoge trap is opgeklommen. En oudere kinderen die boven op kleinere kinderen sprongen in een ballenbak (waarbij een kind bijna gestikt is en gewoon echt geen lucht meer kreeg). Of vervelende kinderen die anderen echt pijn doen (slaan, schoppen met spullen gooien etc). Ik let dus altijd goed op. En heb jonge kinderen altijd in het zicht. Oudere kinderen krijgen vanzelfsprekend meer vrijheid. Maar ook daar ga ik regelmatig kijken hoe het gaat. Het personeel is er niet om jouw kinderen in de gaten te houden (die staan hier alleen bij de ingang en de verkoop van eten). En andere ouders letten echt niet op jouw kind (dat is immers hun zorg niet). Alleen jij als ouder bent verantwoordelijk. En ik zou er niet aan moeten denken dat mijn kind wat overkomt door mijn eigen onoplettendheid.
Het gaat niet alleen om de medaillie maar ook het gebrek aan toezicht. Ik zorg er zeker voor dat ik de kinderen altijd kan zien (dochter van 3 gaat al meer haar eigen weg), maar toen ze jonger waren moest ze altijd in mijn zicht zijn. Ik stoor mij er ook vaak aan dat grote kinderen in het baby/peuter gedeelte gaan spelen. Op grote broers/zussen na, maar die hebben daar ander speelgedrag. En het bijpraten met een vriendin is prima, maar hou wel toezicht.