Wat is jullie standpunt? Ik heb er vanmiddag eentje gekocht en later uitgeprobeerd maar het commentaar dat ik kreeg was niet misselijk. :x Zelf denk ik; ik laat me hond ook niet onder een auto komen door haar een tuigje om te doen. Waarom zou ik mijn kind dat wel laten doen?
Commentaar? Van wie? Ik vind het er niet leuk uitzien maar begrijp t volkomen. Zelf heb ik ook een tuigje gehad vroeger omdat ik altijd vrolijk wegliep en ik zou t zelfde doen met mijn kleintje als zij op jonge leeftijd wegloopt. Liever dat dan dat ze onder een auto verdwijnt.. Echt een nachtmerrie!
Ik zag er laatst een stel mee lopen in de efteling. Kleine was nog jonger denk ik. Het zag er wel een beetje gek uit. Maar als je kind sneller rent dan jij en hij/zij niet in een buggy kan, moet je toch wat. Ik zou er nooit iets van zeggen trouwens.
Als het nodig is om veilig met je kindje over straat te gaan, dan gewoon doen. Een kind onder een auto is veel zieliger dan een kind in een tuigje. Ik heb er totaal geen moeite mee. Een meisje bij mijn zoontje op de psz heeft wel een leuke, een pluchen dieren rugzakje waar dan dat bandje uitkomt.
Ik geef je gelijk. Als je een heel actieve dreumes hebt heb je soms ogen in je rug nodig. Mijn broers schelen precies een jaar en mijn oudste broer was erg ondernemend. Nadat mijn vader hem te pakken moest krijgen in de etalage van een dure lingeriezaak ( op zaterdagochtend) zat hij met een tuigje vast aan de wandelwagen.
Wij hadden ook een tuigje aangeschaft voor de vakantie. Gewoon omdat onze dochter heel graag los wilt lopen, maar dit niet (altijd) veilig kan gebeuren als zij losloopt. Wij moeten dan de hele tijd haar vastpakken of achter haar aan rennen. Het tuigje was op vakantie echt ideaal. Ze vond het ook echt heerlijk. Wij hadden onze handen grotendeels vrij en zij had ruimte om van alles te ontdekken tot op zekere hoogte. Ook wij kregen weleens commentaar van voorbijgangers (in het Italiaans, dus niet verstaanbaar voor ons). Anderen vonden het maar wat handig. Veiligheid voorop, hoor! En ook onze eigen rust/ontspanning.
Oh ja, zo'n rugzakje lijkt mij ook prettig, maar wel warm/zweterig op de rug. Vandaar dat wij gekozen hebben voor een tuigje.
Persoonlijk vind ik het een raar gezicht. Maar iedere ouder kent z'n eigen kind het beste, dus al zou ik het niet doen, ik zou een andere ouder er niet om veroordelen. Ik ga er vanuit dat ouders het beste met hun kind voor hebben en als daar maatregelen zoals een tuigje bijhouden, so be it. Ik ben wel heel benieuwd wat er tegen je gezegd is TS?
Hoewel ik me helemaal kan inbeelden dat het een uitkomst biedt voor de ondernemende weglopende peuter heb ik toch getracht andere alternatieven te verzinnen voor het wegloop-gedrag. Zo'n tuigje ziet er nu eenmaal gewoon niet heel kindvriendelijk uit vind ik. Maar als jij het een prettig 'iets' vindt dan gewoon doen..
Je ziet ze niet vaak, dus het ziet er wat vreemd uit, maar je weet waarom je er voor kiest; veiligheid voorop! Dus niks van aan trekken!
Dat ik mijn kind maar beter in de gate moet houden,loop met 1 kruk door enkel blessure. Anders in Buggy doen hij vindt het niet erg om in de buggy te zitten, maar hij is erg actief dus soms wil ik hem er gewoon uit laten. Begon ook vroeg met lopen dus altijd in de buggy vind ik zelf overbodig. Ik heb hem met het hoofd doel gekocht om straks onderweg naar het vakantie adres te gebruiken,voor op parkeerplaten dergelijken. Ben vorig jaar getuigen geweest van een bijna aanrijding van en meisje van 2 die 3 seconde uit de oog van haar ouders ontglipte.
Wij gaan dit weekend naar Boedapest en ik zit er ook over te denken voor onze bijna 2 jarige. We nemen geen buggy mee maar een draagzak. Dat vind hij niet superleuk dus hij zal veel willen lopen. Aan een handje lopen is hij ook snel zat (gaat dan hangen) Dus voor de veiligheid een tuigje mee. Al is mijn man nog niet overtuigd.
Iedereen moet het voor zichzelf weten maar ik vind het er niet uit zien. Ik vind het inderdaad net alsof je je hond aan het uitlaten bent. Leer je kind gewoon vanaf jongs af aan dat weg lopen niet de bedoeling is. En nee ik begrijp ook wel dat niet ieder kind netjes luistert maar ik vind niet dat een tuigje dan de oplossing is voor het weg lopen.
Ik vind het persoonlijk ook een raar gezicht. Kwam laatst een moeder tegen met een kindje die had ook een tuigje om. Maar ze had het tuigje vast gemaakt met een honden riem een uitreklijn..
wij hadden bij onze dochter een polsbandje met een lijn eraan. ze wilde niet meer in de buggy en rende steeds weg. het maakte ons niet uit hoe andere mensen erover dachten. beter dit dan een ongeluk
Ik had een polsbandlijntje. Ik vind/vond het veiliger, je hebt ze altijd in de gaten en te gelijk leren ze zelf ook opletten.
Onze oudste is vrij energiek en je hoort dan ook meestal wel waar hij is. Maar onze middelste is stiller (we noemen hem altijd onze 'stille struiner' )en als hij wat ziet waar hij naartoe wilt, gaat hij dat doen... Maar zonder aan papa en mama te vertellen. Niet omdat hij stout wil zijn, maar hij vergeet dat gewoon. Hij wilde ook niet graag in de buggy. Dus toen hij een jaar en 9 maanden was hebben wij een tuigje gekocht omdat we een strandvakantie hadden geboekt. Hij heeft er een paar keer in gelopen, maar ik moet zeggen dat ik 'm toch niet echt vaak gebruikte. We hebben weinig commentaar gehad, ook omdat we zelf ook wel moesten lachen om het toch wel beetje rare gezicht.
Nouja ik vind het eruit zien alsof je een kind aan het uitlaten bent, maar goed als het nodig is om veilig op pad te kunnen dan is dat belangrijker. Ik zou zelf wel zoeken naar een alternatief, omdat ik er geen goed gevoel bij heb. Ik zou er verder nooit commentaar op leveren als een ander het wel gebruikt.
Bedankt voor de reacties! Voel me weer een heel stuk zelfverzekerder over, was vanmiddag even helemaal uit het veld geslagen. En dat terwijl je alleen maar het beste wil voor je kind, wat kan het toch krom zijn!
Vind het ideaal met onze jongste! De negatieve reacties die ik kreeg kwamen oha van jongere mensen terwijl oudere mensen juist heel positief reageerden. Interesseerde me ook niet zo wat een ander er van vind, ben mn kind 1 keer kwijt geweest en dat vond ik vele malen erger! Voelde me toen zeer schuldig naar hem toe!