Mijn zoon wordt morgen 9 jaar. Met zijn vader heeft hij al 7 jaar geen contact meer. Ik heb nog wel een tijdje contact met mijn ex schoonvader gehad voor mijn zoon. Maar dit liep vaak uit op contact wat van mijn kant moest komen en anders niet.. Hij belooft elke keer om meer te bellen of te skypen of om langs te komen maar dit gebeurt nooit. De laatste keer was 3 jaar geleden ofzo toen zou hij komen en zei hij af want zijn auto was stuk.. oke kan maar vervolgens niks meer gehoord over een andere afspraak. Nu sturen ze opeens een kaart voor zijn verjaardag mijn zoon heeft ze al 3 jaar niet gezien en weet volgens mij ook niet echt meer wie het zijn. Zal ik de kaart geven of niet?
Omdat ik bang ben dat hij bepaalde verwachtingen krijgt die toch weer niet nagekomen worden. Dat is al zo vaak gebeurd. En hij is al zo onzeker over zichzelf op dit moment..
Inderdaad een beetje gek dan maar ik zou de kaart toch geven. Je kunt het je zoon van 9 prima uitleggen van wie de kaart afkomstig is. Kent hij ze, dan is het misschien nog leuk ook voor hem dat zijn opa aan hem denkt. Zo niet, dan heb je ook niks te verliezen.
Absoluut wel geven. De veilige basis van jouw zoon ligt toch wel bij zijn gezin. Die doe je op deze leeftijd alleen maar kwaad door hem niet zijn eigen keuze te geven. Ik had het met die leeftijd als liegen ervaart als mijn ouders dit niet eerlijk hadden gegeven. Overigens had ik er vervolgens misschien ook niet veel mee gedaan, maar op die leeftijd had ik wel graag een keuze gehad (al dan niet met mijn ouders samen).
Ik had het niet gedaan, maar dat is puur gevoel. Als ik een kaart zou krijgen van iemand die ik al 3 jaar niet heb gezien dan zou ik mezelf af vragen; waarom een kaart?
Geven. Wij hebben hier ook zo een situatie. Zoon is 2 jaar en een maand en heeft mijn vader al sinds hij 3 maanden is nooit meer gezien. Mijn schoonvader is vreemdgegaan en gescheiden van mijn schoonmoeder en et contact verloopt nu moeizaam, maar kaarten stuurt hij wel. Ik wil niet dat mijn zoontje later ons kan verwijten dat wij dingen hebben achter gehouden.
Ik zou het ook geven. Als ik het namelijk omdraai zou ik het heel erg vinden als mijn ouders een kaart die voor mij was weg hadden gegooid.
Ik zou het zeker geven, niet omdat dat voor de opa zo leuk is, maar net als wat eline88 zegt, ik zou het als kind heel naar vinden als mijn ouders een kaart voor mij weg zouden doen. Het zou mijn vertrouwen in ze wel schaden, hoe goed het ook bedoelt zou zijn van hen.
Ik zou de envelop niet eens opengemaakt hebben als het voor m'n kind is. En al helemaal geen post achterhouden. Maak alleen post van de kinderen open als ze zelf nog niet kunnen lezen.
Natuurlijk, hij is 9 jaar en hij begrijpt heus wel hoe de situatie is. Mocht hij toch verwachtingen krijgen dan kan je hem daar toch meteen in sturen?
Ohnee, absoluut niet. Wij hebben de kaart die de vader van mijn man (die beide kinderen nog nooit gezien heeft en de oudste al jaren negeert, en de jongste ineens een kaart stuurde voor haar eerste verjaardag) retour afzender gestuurd. Vooral het feit dat de oudste ze niks waard is en de jongste ineens een kaart kreeg van 'opa en omi' maakte mij echt furieus. Ik heb op de envelop gezet dat ze vast een verkeerd adres hadden omdat mijn kinderen geen opa en oma hebben met die namen Goed, ik kan je niet aanraden om zó ver te gaan, maar geven zou ik hem dus niet, haha.
Ik zou dit hebben gedaan. Je zou bij mij ook niet ineens aan hoeven te komen met een verjaardagskaart als je daarnaast geen enkele interesse in je kleinkinderen toont.
tja ik zou hem wel geven ook als ze verder geen interesse tonen de kaart is niet voor jou maar voor hem hij heeft daar recht op
Ik zou hem gewoon geven. Wij hadden ook geen contact met de ouders van mijn nu ex man. Echter zijn het wel de opa en oma van onze kinderen. Wij hebben ze altijd netjes de kaarten gegeven. Scande ze overigens wel op inhoud en buiten de eerste kaarten om waren die daarna altijd netjes. Zo kan je in de toekomst nooit iets verweten worden.
Hier zou hij in de prullenbak gaan. Echt, ik loop naar het einde van de wereld voor mijn kind maar deze mensen hebben nooit wat toegevoegd en dat zullen ze ook niet doen. Zowel mijn eigen vader als ex zijn ouders.
Ja absoluut. Een laag eigenwaarde, het idee niks waard te zijn... het klinkt leuk hoor wat je zegt, maar in de praktijk is het gewoon kut.