Hoi meiden, 8,5 jaar geleden is mijn man gestopt met roken. Hij is per direct gestopt zonder medicatie of dergelijke, en stond hier ook echt achter. Het is heel veel jaren goed gegaan, en dat doet het eigenlijk nog wel alleen... zo'n 3 jaar geleden waren we bij vrienden en kom ik buiten, zie ik hem ineens met een sigaret in z'n handen. Ik ontplofte bijna! Nee hè, we gaan toch niet weer beginnen! (sorry, ik ben echt anti-roken! ) Nee, het gebeurt niet weer, sorry.. 3 weken later zie ik hem weer met een kameraad een sigaret roken. Ik heb hem er opnieuw mee geconfronteerd: van 1 sigaretje ga je niet dood zei hij. Hij beloofde mij niet dat hij het niet weer zou doen zei hij, zo af en toe een keer. Daarna is het heel lang weer goed gegaan totdat hij opbiechte dat, toen hij bij een collega moest werken 's avonds, hij veel rookte, omdat hij veel stress had en het daar af moest. Dit had ik echt al wel geroken aan hem, maar ik wilde er zelf niet over beginnen. Hij had daar spijt van en wilde dit niet weer doen. Nu, een aantal weken geleden, ging ik 's avonds op tijd naar bed. Ik was nog wat vergeten in de keuken, kom ik beneden: zit hij met een kameraad weer te roken. Ik heb hem de volgende dag compleet genegeerd. Toen ik hem 's avonds aansprak en ik erover begon zei hij: begin je daar nu nog over? Dat je de hele dag niet wat zegt om een sigaretje! De situatie vanuit mijn kant begreep hij niet. Later zei hij dat het niet goed was van hem en hij het wist en zijn excuses ervoor aan bood.. Nu kom ik net terug van een boodschap, staat hij weer met een sigaret in zijn handen met de buurman! Ik ben op dit moment even helemaal , want wat ik het ergste vind is dat het nu elke keer is als ik wegben. Ben ik nou zo kinderachtig dat hij af en toe een sigaretje rookt, of..... Wat vinden jullie?
Hij wil duidelijk niet zelf stoppen en dat mag hij natuurlijk zelf bepalen. Het is alleen wel enorm sneu dat hij iedere keer excuses maakt en zegt te stoppen, dat is duidelijk niet zo: wees dan eerlijk. Ik ben ook echt anti-roken, gelukkig mijn man ook, maar lastig hoor. Misschien wel duidelijk maken dat je het bijvoorbeeld niet in huis wilt als je het echt heel erg vies vind? Hij kleding in de was gooit na gerookt te hebben etc.? Brr.. Ik moet er niet aan denken een rokende partner.
Kinderachtig niet, maar vind wel dat je heel heftig reageert. Ik snap dat je anti-roken bent, maar als hij echt af en toe rookt, zou ik me er niet druk om maken. Hij doet het ook niet stiekem ofzo. Hij is een volwassen vent!
Uhmm... tsja, ik ben ook anti roken. Dus ik begrijp je punt. Maar ik vind dat hij volwassen is en zelf kan bepalen of hij wel of niet rookt. Neemt niet weg dat ik je begrijp, ben blij dat mijn man niet rookt. Misschien keer goed praten ipv alleen als het 'mis' is? Verder kun je weinig doen vrees is.. als hij t blijft doen moet je t accepteren denk, is ook leuker voor de sfeer.
Het is een volwassen vent, behandel hem dan alsjeblieft niet als een 12 jarige. Zolang hij niet binnen rookt is er geen probleem lijkt mij.
Ik zou me er enorm mee bemoeien, ben erg anti-roken en vind het gewoon geen optie. Dus als hij ineens gaat roken, gaan we moeten kijken naar hoe hij er zsm weer mee kan stoppen, daarbij zal ik 'm steunen. Maar bewust kiezen voor roken en geen moeite willen doen om te stoppen, dat is bij mij een no-go. Edit; ter aanvulling; mijn man heeft astma, roken is gewoon achterlijk in zijn geval, 1 sigaretje is dan misschien niet dodelijk, wel zeer schadelijk voor zijn longen. Dat weegt mee in mijn felheid natuurlijk Maar omgekeerd zou hij net zo fel zijn als ik ineens zo in het geniep zou gaan roken.
Klopt, hij is volwassen en ik ga het ook zeker niet voor hem bepalen. Ik vind het alleen zo irritant dat het elke keer zo is nu als ik weg ben.. Helaas voor hem kwam ik nu eerder thuis dan hij verwachtte, en zag ik het weer.. Waarschijnlijk komt dat omdat hij weet dat ik er niet achter sta. Maar ja, ik ben echt anti, anti-rook, sorry voor hem, daarom vind ik de situatie ook steeds zo lastig!
Nou eerlijk gezegd zou ik een roker echt niet in mijn huis willen hebben wonen. Die lucht (ook na 1 sigaretje).. Brr. Laat staan als iemand vaker rookt. Dus dat zou hier wel echt een probleem zijn. Als dat ook voor TS geldt moet er wel gekeken worden naar iets waar ze zich allebei in kunnen vinden.
Mijn man rookt ook en ik zie liever dat hij stopt, maar ik houd daar mijn mond over. Het is zijn leven, zijn keuze. En natuurlijk is de rest van het gezin ook onderdeel van zijn leven maar het werkt uit ervaring (eerdere relatie) echt niet wanneer je het gaat verbieden. Dan gaat hij idd stiekem roken en dat trekt de verhouding scheef; jij stelt je op als een moeder en hij stelt zich op als een (klein) kind. Ik begrijp heel goed dat je het super stom vindt dat hij weer min of meer is begonnen, en dat mag je ook vinden, maar dat verbieden en boos worden heeft echt geen effect, hoe graag je dat ook op dat moment wil.
Ja, je reageert overtrokken. Hij is een volwassen vent die zijn eigen (soms domme) keuzes maakt. Vraag hem gewoon rustig wat de reden is dat hij weer rookt. Probeer samen een oplossing te zoeken ipv verwijten naar zijn hoofd te slingeren.
Ik ben ooit de 'man' in jouw verhaal geweest. Mijn vriend rookte al jaren niet meer, en was ook fel tegen, en ik viel telkens weer terug. En rookte dan ook elke keer stiekem (veel meer dan een enkele peuk overigens). Helaas leidde 1 peuk steeds weer naar meerdere, dus groot gelijk dat hij het niet leuk vond... Nu gelukkig > 5 jaar totaal rookvrij, maar nog altijd op mijn hoede...
Oei, aan mij had hij een slechte. Er is weinig wat zo'n diepe impact op onze relatie zou hebben als wanneer hij zou gaan roken. Ik zou daar niet goed mee door kunnen - ik vind het zo ongelooflijk smerig en ik heb astma, dus ik zou niet meer in zijn buurt willen komen. Ik verwacht dat een heel aantal mensen dit overdreven vinden, maar (éénmalig) vreemdgaan en gaan roken (met enige regelmaat) zouden hier ongeveer een even groot probleem vormen.. Dus nee, ik vind je niet overdreven reageren
Dat is het bij mij dus ook; ik ben gewoon heel bang dat het weer leidt naar meer en dat zou ik zo jammer vinden na 8 jaar! Ik wíl hem niet eens als klein kind behandelen, want het is inderdaad zijn leven; het gaat er gewoon om dat het mij elke keer weer teleurstelt en nu elke keer 'stiekem' gebeurt.
Ik als gestopte roker snap zijn verleiding wel. Gisteren overleed mijn oma en mijn moeder boot mij een zaamhorigheid sigaretje aan, nou vond pittig heb nee gezegt, nu 4 maanden gestopt maar af en toe vliegt het mij aan trek in een sigaret. Je zou denken. Je bent er toch van af? Maar hoor ook van verschillende ex rokers dat die trek aanwezig blijft. Voor nu zijn leven zijn longen zijn keuzes. Zat buiten na overleiden met vier stoom boten. Nou de verleiding was groot.
Enige wat je zou kunnen afspreken is of hij het niet stiekem wilt doen en alleen buiten. Ik ben ook echt tegen roken. Echt snap niet waarom die dingen bestaan (net zoals bepaalde drugs), stinkt, erg ongezond en duur! Je man is een volwassen persoon die je dit niet kunt verbieden.
je kan wel anti zijn en boos worden maar het is een verslaving en hij wil kennelijk niet echt stoppen tuurlijk gaat ie het stiekem doen als er iemand zo reageert hij is volwassen en kan zijn eigen beslissingen wel nemen