Spijt Dingen wel of niet gedaan

Nee dat heb ik niet. Kijk ik heb vroeger flink gefeest, ik heb rare scharrels en exen gehad (waarvan ik nu denk WHY) Ik ben na mijn havo een HBO studie gaan doen die ik keurig heb afgerond maar waar ik niets meer mee heb gedaan. Ik had toen beter direct een andere studie kunnen doen maar uiteindelijk is dat ook goed gekomen en heb ik gewoon later NOG een HBO studie naast mijn werk gedaan.

Eigenlijk hebben alle gebeurtenissen in mijn leven mij gevormd tot wie ik ben. Ik had niet door willen studeren want HBO is prima voor mij. Ik heb een superleuke baan, ik heb een leuke vent, leuke vrienden, ben gezond en een super super super leuk kind.

Dus nee misschien zijn er dingen waarvan ik nu denk mwah had niet gehoeven met de kennis die ik nu heb. Maar toen heb ik die keuzes ook bewust gemaakt en blijkbaar was het nodig om me te maken tot wie ik ben

 

Ik heb spijt van mijn opleidingskeuze. Iedereen vond het zo goed bij mij passen en het leek me "wel leuk". Ik heb nooit echt verder gekeken naar wat ik nou echt wilde. Mijn vervolgstudie sloot er naadloos op aan, misschien ook een verkeerde keuze. Ik heb een leuke baan, ik ga er best met plezier naartoe maar mijn passie ligt er niet. Dat vind ik jammer. Ik ben soms jaloers op mensen die van hun passie hun werk hebben gemaakt en echt plezier hebben in hun werk. Verder heb ik er spijt van dat ik, helemaal volgens het boekje, na mijn studie ben gaan samenwonen, getrouwd ben en een hypotheek heb afgesloten. Ik had eigenlijk zo graag willen reizen maar ik volgde het gebaande pad en vooral mijn ouders vonden dat wel prima, ze stimuleerden dat en verboden me bijvoorbeeld een stage in het buitenland. Nu zit het er niet meer in. Erg jammer. Hoewel ik nu echt wel gelukkig ben zou ik het best nog eens over willen doen maar dan net wat anders.

 

Ik heb spijt van mijn studiekeuze. De branche is zover veranderd dat mijn droombaan niet meer daar ligt. Destijds heeft die studie mijn ouders veel geld gekost en mij veel moeite.

Gelukkig heb ik er veel geleerd wat ook in andere branches toepasbaar is. En ik zal wel weer een leuke baan vinden. (zit nu dus zonder)


En heeeeeel soms heb ik spijt dat wij geen huis hebben gekocht dichter bij mijn ouders in de buurt. We hebben een leuke huis in een leuke buurt maar s'avonds even uit eten en mijn moeder vragen om op te passen zit er niet in.

 

Ja ik had achteraf gezien en totaal andere opleiding willen doen, 1 waarbij je veel meer kans hebt op een baan.
Maarja.. Je bent 16 en moet op z'n moment een keuze maken.

Verder had ik niks anders willen doen.

 

Ik heb niet echt spijt van de dingen die ik heb gedaan. Niet al mijn keuzes waren handig, ja ik heb mijn ouders veel pijn gedaan. Zeker mijn moeder en als ik had geweten dat ze zo kort bij mij zou zijn, had ik het vast anders gedaan.
Maar op het moment dat ik het deed leek het het juiste. Of had ik vast goede redenen om dat te doen. sommige dingen zou ik mogelijk anders hebben kunnen doen, maar daar heb ik nu niets aan...Dus nee ik heb geen spijt, ik denk hooguit beter na wanneer ik een andere keuze maak. en ik leer er van, soms

 

Bovenstaande ook! heb leuke schooljaren gehad, en heb ook leuke stages gelopen, maar daarna kon ik niks met mijn opleiding. En ik heb soms spijt dat ik niet meer uit mijn jonge jaren heb gehaald qua stappen enzo....

 

Dit inderdaad. Ik ben met de meute mee gegaan en op dat moment vond ik het wel oké. Uit eindelijk heb ik één jaar na mijn studie in die sector gewerkt.

Tuurlijk zou ik nog een studie kunnen volgen, maar daar heb ik niet voldoende motivatie en discipline voor.

 

Ik heb ook dingen gedaan die achteraf anders konden maar gebeurd is gebeurd. Maar ook wat andere mensen hebben gedaan laat ik achter mij. Zoals mijn vader die veel dronk, hij is nu bijna 4 jaar overleden maar ondanks de nare dingen is het klaar en afgesloten. Kan wel blijven piekeren over het verleden maar dat heeft geen zin

Wel had ik misschien toch niet de opleiding moeten doen die ik nu heb gedaan ( verpleegkundige) ivm lichamelijk klachten ( het is te zwaar) en de onregelmatigheid, maar dat weet ik nu pas. Ik ben wel tevreden met mijn baan dus laat het nu zo. Dit is het enige waar ik toch in de toekomst nog wat aan ga doen.

Ow en ik ben blij dat ik nooit ben begonnen met roken

 

Terugkijkend kan ik absoluut stellen dat ik een aantal dingen anders had willen/moeten doen. Maar spijt vind ik oprecht zonde van mijn energie. Ik weet namelijk dat ik toentertijd niet anders kon of dacht te kunnen. Wel heb ik geleerd van de betreffende situaties waarin ik dingen anders had willen doen.

 

Nee, eigenlijk niet. Het was natuurlijk veel handiger geweest als ik direct verloskunde was gaan studeren bijv. in plaats van nu ik een gezin heb, maar aan de andere kant was ik als persoon toen nog helemaal niet geschikt om verloskundige te zijn. Dus ach, wel prima zo.

Het enige wat ik echt stom van mezelf vind is dat ik een vriendje heb gehad dat helemaal niet lief voor me was. Met terugwerkende kracht gun ik hem mij niet Maar mijn vader was net overleden en ik vond het moeilijk om alleen te zijn, dus ik snap het ook wel weer van mezelf. Maar goed, achteraf vind ik dat ik het uit had moeten maken en me niet ook nog laten dumpen door die eikel.

Oh, en als ik van tevoren had geweten wat er zou gebeuren had ik mijn laatste gesprek met mijn vader wat gezelliger afgesloten. We hadden geen ruzie ofzo, maar ik was wel geirriteerd. Maar ook dat neem ik mezelf niet echt kwalijk. Ik was met recht geirriteerd (mijn vader kon nogal chaotisch zijn) en ik kon ook niet weten dat hij de volgende dag ineens zou doodgaan.

 

Nee geen spijt. Natuurlijk zou ik met de kennis van nu en mijn ontwikkeling van afgelopen jaren andere keuzes maken. Maar het is niet geheel realistisch dat ik dat toen ook zo kon bekijken.
Dus vooral blij met de persoon die ik geworden ben.

 

Ik heb zeker spijt van bepaalde dingen. Ik was een vreselijk rebelse puber die veel drugs gebruikte, mijn moeder heeft vaak met haar handen in haar haren gezetten. Nu ik zelf kinderen heb besef ik maar al te goed dat ik mijn ouders ontzettend veel pijn heb gedaan. Ik heb zelf mijn vmbo diploma door mijn rebelse gedrag niet behaald. Ik heb gelukkig een goede baan en ik wil als de kinderen wat ouder zijn een hbo opleiding bedrijfseconomie gaan doen. Dus ik kom er wel, maar God wat een spijt heb ik daarvan!

 

Ik heb met name spijt van zoveel dingen die ik NIET gedaan heb, doordat ik jarenlang ernstige (sociale) angsten had en de wereld om mij heen als een te grote bedreiging heb ervaren. Het voelde erg onveilig en dat was het helaas vaak ook.

Geen opleiding afgemaakt, weinig tot geen sociale contacten en heel veel plannen nooit durven waarmaken.

Met de kennis (en hulp) die ik nu heb kan ik alsnog stappen zetten uit die angst en dat doe ik absoluut, maar zonder dat ik zwelg in zelfmedelijden ervaar ik het momenteel wel als een rouwproces dat ik die dingen die voor anderen zo volkomen normaal zijn, nooit heb meegemaakt.

Aan de andere kant als ik denk aan 'spijt'.. als kind pas je je simpelweg aan en ik stond er alleen voor terwijl er hele nare dingen zijn gebeurd. Ik ben allang dankbaar dat ik er nog ben, dat is het belangrijkste.

 

Weinig spijt, 1 ding wat ik mezelf nooit kan vergeven is me ex.
Was me eerste vriend en die spoorde niet, kon mezef niet zijn dreigen ect. Was 16 jaar.in de eerste maand ging het al mis en wou toen al weg bij hem, maar vond het zo zielig voor hem en was zo bang dat hij dus echt zichzelf van kant ging maken dat ik dat niet op me geweten wou hebben.
2 jaar nog bij hem gebleven ondanks dat ik allang niet meer van hem hielt. Daar heb ik spijt van.

Vroeger ben ik een flibke puber geweest en heb stoute dingen gedaan (geen criminelen dingenhoor haha) daar zou ik nooit spijt van kunnen hebben, ik heb eengeweldige tijd gehad en heb er echt van genoten toen ik stout was.
Veel problemen gehad maar achteraf kijk ik er echt positief tegen aan. Dat hoord erbij als je puber bent.

Wel vind ik het jammer dat ik niet nog verder heb kunnen leren, me zoontje was namelijk ongeplant.
Kan altijd nog en dat wil ik ook zeker doen maar eerst kindjes naar school.
Ik zou wel spijt krijgen als ik niet meer door zou leren

Ik zou niet overal spijt van krijgen, neem de dingen mee als een wijze les en pak het positief op, spijt ervan krijgen is zonde van je tijd.
Het is veel leuker als je eromkanlachen 'ach hier leer je van'

 

Nooit spijt ervan hebben, je bent puber! De ene puber is wat heftiger als de ander maar echt mijn moeder heeft me het nooit kwalijk genomen dat ik zo vervelende k*t kind ben geweest. Exht ik was heftig heb veel met de politie te maken gehad en me adhd nam de overhand.
Maar toch kijk ik er positief naar, hier heb ik van geleerd en heb ook toen eeg veel lol gehad. Neem dat mee met jou kinderen.
Wat jij zegd klinkt voor nij gewoon heftige pubergedrag waarvan we echt kunnen leren.

Je bent nu een goeie moeder dus slecht heeft het niet gebracht toch😊

 

Ik heb spijt dat ik niet echt ben gaan studeren. Ik voel me nu overal buiten vallen, de opleiding (bbl destijds) die ik heb gevolgd past mij totaal niet meer en ik volg nu wel een thuisstudie maar echt iets doen waar mn hart ligt zal niet meer lukken aangezien we 2 inkomens nodig hebben.

verder zijn er wel dingen die ik nu anders zou doen maar die hebben mij verder wel gemaakt tot wie ik nu ben. alleen die studiekeuze is mij min of meer afgedwongen waardoor ik nu weer werkloos thuis zit, de branche waarvoor ik een opleiding heb gevolgd nemen alleen flexers aan in mijn beleving (kinderopvang) en ergens anders is het lastig aan de bak komen zonder diploma. ik hoop nu verder te kunnnen in de boekhouding na mn verlof. ik heb het al gedaan en het is best leuk maar ja wel enorm lastig allemaal

 

Spijt dat ik niet doorgestudeerd heb na mijn mbo doktersassistente.
Nu mis ik de uitdaging. En uiteraard kan ik nu ook nog studeren, maar het is nu veel ingrijpender voor t hele gezin.

 

Ik heb spijt dat ik zo laat pas met kinderen ben begonnen (ik was 34). Het was een bewuste keuze om het niet te jong te doen maar ik heb er wel spijt van dat ik nu al zo oud ben.

Daarentegen heb ik wel uitgebreid van het leven genoten vóórdat ik werkte of kinderen kreeg.