We zitten in deze redelijk op één lijn hoor, maar ik ben wèl benieuwd hoe je dit juridisch voor je ziet . Contractje ondertekenen voor iedere keer seks?
N.a.v. stelling Hilly juridische abortus: Niet iedereen denkt hetzelfde over een ongeboren kind en ook niet over de fase van dat ongeboren kind. In Nederland wordt je als ongeboren kind (volgens mij) nu met 24 weken zwangerschap een rechtspersoon. Voor die tijd gaat enkel de moeder over de zygote/foetus/ongeboren kind. Ik antwoord vanuit juridisch oogpunt omdat het daar ook over gaat in de post van Hilly. Gelijkheid man/vrouw vanuit juridisch oogpunt.
Helemaal mee eens. Of als je er toch voor kiest om sex te hebben, dan mans/vrouws genoeg zijn en voor je kind zorgen.
Dat wordt toch ook decennialang tegen vrouwen gezegd door de anti-abortusbrigade? Sterker nog, in veel landen is de vrouw verplicht om het kindje te houden omdat abortus illegaal is. Dus dat dat argument niet tegen de vrouw geworpen wordt, is gewoonweg niet waar. Daarnaast is dit appels met peren vergelijken. Het meest belangrijke verschil tussen een abortus en juridische abortus, is dat bij een zogenoemde juridische abortus het kind al geboren is (of het vaststaat dat het kind geboren zal zijn). In dat geval vind ik niet dat een ouder zijn/haar verantwoordelijkheid kan ontlopen, door het kind maar spreekwoordelijk bij het oud vuil te zetten omdat je er 'geen zin in hebt', en de andere ouder met de opvoeding en alles hieromtrent op te zadelen. Het kind lijdt hier gewoon onder, hoe je het wendt of keert, en als het kind er is dan moet jij je als verwekker van het kind hier je verantwoordelijkheid voor nemen. Bij een abortus ligt het anders. Een vrouw heeft dan in die zin inderdaad het 'voorrecht' omdat bij haar het laatste woord ligt, maar hier kan je nou eenmaal geen verandering in brengen gezien moeder natuur dit zo heeft geregeld en het moreel verwerpelijk is als mannen vrouwen zouden kunnen dwingen om een abortus te ondergaan. Het lijkt in eerste oogopslag dan 'unfair' voor de man, maar het is nou eenmaal niet anders en in mijn ogen is het onzin om te pleiten voor een 'juridische abortus' (of iets wat er op lijkt) om het geheel maar proberen recht te trekken voor de man.
Ik vervang in mijn mening even abortus door overtijdsbehandeling. En in gedachte houd ik vrijheid blijheid situaties en niet stellen die al een lange tijd bij elkaar zijn. Een vrouw heeft meer keuze (in anticonceptie) en meer macht (baas over eigen buik). Daarbij vind ik ook dat meer verantwoordelijkheid hoort. Ja een man kan zich laten steriliseren. Maar dan kan hij met een andere vrouw ook geen kind krijgen. Voor een vrouw is er een heel scala aan middelen dat evt ook tegelijk gebruikt kunnen worden. Ik zou het echt prachtig vinden zodra een man ook aan een pil zou kunnen om zich (dubbel) voor deze situaties te behoeden. Maar helaas. Ik lees dat als de man weg loopt hij de keuze maakt om zijn kind op te laten groeien zonder vader. Maar vergeet niet dat de moeder die het kind besluit alleen op te voeden ondanks dat ook kiest om het kind zonder vader op te laten groeien. De gevolgen zijn niet puur en alleen door de vader. Ik ben ook pro juridische abortus. Consequenties moeten in verhouding zijn tot de keuzes die iemand heeft.
Ik vind het een lastige discussie omdat geen enkele situatie hetzelfde is. Maar als ik het biologisch bekijk, dan opper ik toch voor (ten minste financiële) verantwoordelijk bij de vader als de vrouw de keuze maakt om de zwangerschap voort te zetten. De natuur heeft het zo geregeld dat alleen een vrouw zwanger kan worden. Daarmee is al ongelijkheid gecreëerd. It is what it is. Een zwangerschap is een unieke situatie waarbij instinct (, natuur) en lichaam de overhand nemen. Niet in elke situatie, maar bij vele verandert er iets in de vrouw waardoor zij al snel gehecht raakt aan het klompje cellen dat in haar buik groeit. Ik vind daarom dat haar keuze zwaarder telt dan die van de vader. De vader volgt de keuze van de moeder. Fysieke omgang tussen vader en kind kan je niet dwingen als de vader dat niet wil. Maar financieel gezien vind ik dat de vader moet bijdragen. Dat is het risico van het spel. Ik denk dat dit mijn mening is op dit moment. Maar ik vind dat Hilly1980 ook een zeer goed punt heeft. Stof tot nadenken
Maar in Hilly's pleidooi voor juridische abortus gaat het toch niet om de rechten van een ongeboren kind, maar die van een verwerkt kind? Het kind is er - of zal er komen - en de man wil hier dan afstand van doen. Kortom, een kind zal moeten leven zonder vader en met de wetenschap dat de vader niet in het leven wenst te zijn van het kind.
Ik zou dat rustig tegen een vrouw zeggen als de situatie ernaar zou zijn, ik vind een abortus een optie in uitzonderlijke situaties. Niet omdat je je pil niet goed slikte of er geen condoom is gebruikt. Volwassen genoeg om sex te hebben, dan ook volwassen genoeg om de gevolgen te dragen en voor mij verschilt het geen donder wie het dan is, man of vrouw. Mijn zus heeft een abortus gehad, omdat het niet "uitkwam", ja, daar denk ik dus zeker het mijne van (en dat weet ze ook).
Mijn vader zei altijd: 'Wie niet waagt, wie niet wint. Wie niet n eukt, krijgt ook geen kind.' Dat vinden sommigen waarschijnlijk heel flauw, maar zodra je met elkaar het bed in duikt (ook met voorbehoedsmiddelen) weet je dat er een kind van kan komen. Ik vind dat je daar dan gewoon de consequenties van moet dragen, als man én als vrouw zijnde.
Een vrouw hoeft ook niet voor elke vrijpartij vast te leggen of ze een eventueel kind zou willen houden of niet Ik ben geen jurist, maar ik stel me iets voor als dit: Vrouw A en man B hebben sex en vrouw A wordt zwanger. Scenario 1: Vrouw A vertelt man B dat ze zwanger is. Man B geeft aan het kind niet te willen. Vervolgens stelt vrouw A man B binnen 3 maanden formerl op de hoogte (schriftelijk/aangetekend?) van de zwangerschap. Hiermee start de bedenktermijn van de man, vergelijkbaar met de tijd die een vrouw heeft om hierover te denken en te beslissen. Man B heeft tot 4 maanden zwangerschap de tijd om te beslissen of hij een 'juridische abortus' wenst of niet. Indien hij dit wenst, laat hij (bij een notaris oid?) vastleggen dat hij geen kind wenst te krijgen en afziet van alle rechten én plichten die tot het vaderschap gerekend worden. Scenario 2: Vrouw A weet eigenlijk wel dat man B geen kind wil en brengt man B niet binnen 3 maanden op de hoogte van de zwangerschap. Hierdoor is man B gevrijwaard van welke claim op alimentatie oid dan ook, tenzij hij er zelf uit eigener beweging voor kiest om deze aan te gaan. Ook als Vrouw A zelf pas later dan 3 maanden achter de zwangerschap komt geldt dit. Immers: dit kan de man sowieso niet aangerekend worden. Je kunt twisten over de termijnen in weken en maanden, maar zoiets?
Dan geldt dat je een vrouw niet kunt verplichten om een zwangerschap te voldragen: baas in eigen buik.
Dat is bij een BAM die zwanger is geworden middels een donor toch niet anders. In deze situatie is de verwekker ongewild/ongewenst donor, maar moet je dat zo vertellen? Wat zeggen BAM-mama's daarover tegen hun kind?
Knappe conclusie die je daar trekt. Laat ik het anders zeggen, ik ben niet voor. Ik vind het goed dat het in Nederland kan, maar zelf vind ik het alleen een optie in geval van nood. En dat is voor mij niet het vergeten van anticonceptie. Ik vind het een zorgelijke ontwikkeling dat een abortus steeds meer lijkt te worden gezien als een anticonceptie.
Wij vinden elkaar in die zin dat ook ik niet lichtzinnig over abortus denk. Maar ik scheid beide discussies. Ik heb een mening over abortus en onder welke voorwaarden (met hoeveel of hoe weinig 'drempels') je daar gebruik van kunt maken. Maar áls je abortus toestaat aan vrouwen, dan moet je (in mijn ogen) ook bereid zijn om iets te doen met de positie van de man. En daar heb ik het dan vervolgens over met bijv 'juridische abortus'. Dat is om iets te doen aan de (rechts)ongelijkheid tussen mannen en vrouwen op dit vlak.
Ik vind dit niet relevant. Het gaat er niet om wanneer je als kind een rechtspersoon wordt. Het gaat erom dat het kind ook gevoelens heeft en recht heeft op een vader. Een vader die zich hieruit terugtrekt met de boodschap ik wil dit niet, vind ik egoistisch. Zet je eigen belangen opzij en maak er ter omwille van kind het beste van.