Dit had je ook niet hoeven doen met mijn kind erbij. Het is niet aan jou om het geloof op te dragen aan kinderen. Ik had hierover zeker weten een klacht ingediend.
Ik als ouder mag over mijn eigen kind beslissen of ik die wil blootstellen aan evangelische liedjes of christelijke kerstliedjes en dergelijke. Als je dat op een groep doet valt vast het woordje God ook geregeld. Echter jij als begeleider hebt 0,0 recht om te bepalen door welk geloof mijn kind omringd wordt. Ik zou daarom vol in mijn recht staan om een klacht in te dienen in het zo openlijk met je geloof bezig te zijn tijdens je werk op een regulier kdv. Dat jij dan bij voorbaad al blij bent dat je mijn kind niet op de groep hebt zegt veel over jou en jouw mening over anders denkende. En geloof mij, mijn kinderen komen zeker in aanraking met geloof en ik zal daar altijd een positieve benadering aan geven. Echter heeft een kdv een belangrijke rol in de 'opvoeding' tegenwoordig en in onze opvoeding is geen ruimte voor het geloof van een ander. In onze kennis wel, maar dat staat compleet buiten de opvoeding.
Loesje86: even voor de duidelijkheid. Jij bent gelovig en praktiserend. Prima voor jou privé. Maar het kinderdagverblijf waar je werkt, is dat christelijk of niet-religieus? Als het namelijk een KDV is dat geen religieuze visie heeft vind ik het echt niet oké dat een pedagogisch medewerkster christelijke liedjes zingt en aanzet op de groep. Dat je even bidt voordat je zelf gaat eten is prima maar daar hoeven de kinderen geen weet van te hebben. Als het wel een christelijk KDV is vind ik het een ander verhaal maar je kunt kinderen niet steeds in contact brengen met religie zonder dat de ouders daar zelf voor kiezen. Ik zou dat echt niet willen, ook al ben je misschien nog zo'n lieve en goede leidster.
En mijn kinderen gelukkig ook niet, zou ook zeker een klacht hebben ingediend, ik vind dit dus echt niet kunnen? En vraag me ook af wat je ermee dient te bereiken, dit zijn nu precies acties die maken dat niet gelovige mensen een hekel krijgen aan het geloof en zeker aan het ongevraagd opdringen hiervan, blegh.
Grappig dat jullie er allemaal zo fel in zijn. De meeste beweren dat ze de kinderen religie mee willen geven, ze zelf mogen kiezen, enz.. Maar als het te dicht in de buurt komt, oei... Ik heb altijd op niet-christelijke kdv's gewerkt. En het leuke was; mijn niet christelijke collega's kwamen de cd's met christelijke liedjes regelmatig halen om ze bij hen op de groep te draaien Overigens stond het meeste van de tijd gewoon k3, dirk scheele of wat dan ook aan hoor, maar dus ook christelijke liedjes.
Ik zeg dat ik mijn kind interesse in culturen mee wil geven. Religie vind ik iets heel anders. Maar als hij daar zelf interesse in krijgt is dat prima. En over dichtbij komen: een studievriendin van mij is streng gereformeerd. Ik ben katholiek opgevoed maar al jaren niet meer praktiserend en je kunt me zelfs niet-gelovend noemen. Toch klikte het tussen ons. We aten iedere schooldag samen en praatten en discussieerden over alles, ook over het geloof en de bijbel. Ik vind het interessant wat mensen bezighoudt. Als we gingen eten was ik altijd stil terwijl zij bad, gewoon uit respect voor haar en haar geloof. Het mag van mij dus gerust dichtbij komen maar wel als ik daar zelf voor kies. Een leidster op het KDV hoort die keuze niet voor mij/ons te maken.
Gek he als een leidster op een niet christelijk-kdv schijnbaar vrij structureel haar geloof en de uiting hiervan aan bod laat komen tijdens de dagen daar. Dat bidden voor sommige mensen bij hun geloofsbeleving hoort, dat mogen onze kinderen best leren (en leren ze ook). Maar als dit structureel aan bod komt tijdens eetmomenten van de kinderen op een kdv/psz/openbare basisschool, dan zou ik dat zeker een probleem vinden ja. Dat een leidster zelf zou willen bidden voor haar maaltijd: prima, maar dat gebeurt in haar pauze. Niet tijdens haar zorg voor andermans kinderen.
Er is gelukkig nog een heel verschil tussen kennis van religie mee willen geven en dat iemand structureel haar geloof met mijn kinderen deelt. Maar goed, jou manier van praten zegt genoeg. Als je ons 'probleem' hierin niet inziet en het zelfs zo probeert te maken dat wij hierin fout zijn is dat een typisch gevalletje van christelijk en daardoor verheven boven alle anders denkenden. Lachwekkend.
Ik wil mijn kinderen helemaal geen religie meegeven, ik vind het de grootste poppenkast op aarde en doe daar zeker niet aan mee. Ik heb respect dat andere mensen daar anders over kunnen denken, leer mijn kinderen dat ook, maar als je op die manier het aanpakt heb je dus geen respect voor ons en dat wij niet geloven.
Ik geef mijn kinderen kennis mee over de wereld, over mensen, over cultuur, over religie. Wat ik ze absoluut niet wil meegeven is dat er een god bestaat en dat een geloof de waarheid is. Ik ben zelf absoluut geen voorstander van geloof in een god en zou nooit accepteren dat jij dit op een regulier kdv praktiseert. Zeker die christelijke liedjes die op mij altijd overkomen alsof je je moet onderwerpen aan god vind ik vreselijk. Een leidster en een leerkracht zijn mede-opvoeders en ik kies bewust voor openbare opvang. Dus ik ben niet bang voor wat jij te melden hebt, ik vind het onzinnig en niet in lijn met wat wij denken. Hou je geloof lekker bij jezelf en dring je niet op. Beetje Jehova praktijken zo
Jullie werken ook gewoon met kerst, pasen, pinksteren door neem ik aan, als je zo'n afkeer hebt tegen religie. Een kind krijgt echt alleen maar respect als het leert even stil te zijn voor de maaltijd, dat dat niet vreemd is. Je zegent het eten van het betreffende kind toch niet?
Punt is dat als een niet gelovige dat niet wilt, een gelovige daar ook respect voor moet hebben. Maar dat werkt volgens veel gelovigen pas als je hun hun gang laat gaan. Alle respect voor wat iedereen thuis doet. Maar mijn kinderen hoeven niet uit respect mee te doen.
Natuurlijk hoef je niet mee te doen, maar even stilte vragen is toch geen probleem? Overigens snap ik werkelijk niet hoe de vraag van een gastouder, naar een KDV discussie is gegaan. Een gastouder is persoonlijk en bij iemand thuis. Daar kies je bewust voor. Je kind is dus in iemand anders gezin. Net als wanneer ze bij je buurvrouw mee eten zijn daar andere gebruiken. Een KDV heeft een heel andere rol en daar gaat de vraag toch niet over.
Ik leer mijn kinderen over alle culturen en religies die we tegen komen. Ik leer ze dat er veel mensen zijn die geloven in een God en het verhaal er omheen. Ik leer ze ook dat er nooit enig onafhankelijk aantoonbaar bewijs gevonden is dat het klopt en dat het mijn inziens dus mooi past tussen Assepoester, Sneeuwwitje en andere sprookjes. Maar ik leer ze ook dat er mensen zijn die het wel geloven en dat die mensen zich daar gelukkig bij voelen en dat dat hun goed recht is. Dat hun daardoor niet raar of vreemd zijn, maar gewoon hetzelfde als ons. Sommige mensen richten zich meer op feiten en anderen meer op fictie. Als mijn kind later op eigen initiatief een geloof wilt aanhangen dan is dat hun eigen keus gebasseerd op hun eigen mening. Daar zou ik nooit tegenin gaan. Ik ga in een christelijke omgeving en tegen cristelijke kinderen ook geen verhalen vertellen over hoe de mensen van de apen afstammen of over het niet bestaan van een God. Ik heb namelijk wel respect voor dat een ander anders denkt.