Feit is dat die man het anders op had moeten lossen dan hem in zn kraag grijpen. Tot zover ben ik het absoluut met je eens. Maaaaar...de manier waarop jouw man het vervolgens aanpakt is echt slecht hè! Ik krijg meteen een soort beeld bij jullie, wat misschien onterecht is, maar dit vind ik zo aso. Sowieso vind ik het een ontzettende slechte boodschap naar je zoontje toe. Wat betreft eerlijk zijn?? Mijn dochter is een mega braverik en een dikke schijtluis, dus de kans dat zij belletje gaat lellen is ongeveer net zo groot als dat ik morgen een miljoen win, maar als iemand komt zeggen dat ze dat gedaan heeft geloof ik haar niet zonder meer hoor. Ik zou erover met haar in gesprek gaan. (En dan zie ik wel of ze liegt)
Helemaal mee eens. Ik denk dat het juist een probleem van deze tijd is dat we kinderen teveel als prinsjes en prinsesjes behandelen (heeft de meester/ juf/ buurvrouw /enz lelijk tegen jou gedaan? Dan zal mama/ papa wel even verhaal gaan halen).
Ja hier ben ik het wel mee eens. Vroeger werden kinderen veel meer opgevoed door de gemeenschap (dorp, buurt, familie). Als wij vroeger kattenkwaad uit gingen halen, was er echt wel een buurman die er wat van zei. Nu komt het opvoeden alleen aan op ouders. Ik vraag me af in hoeverre dat goed is. De quote "it take a whole village to raise à child" een mooie. (In het geval van ts gaat het misschien wel wat ver om een kind in de kraag te grijpen.)
Het is vast niet wat je wil horen, maar ik vind de man die je zoon in zijn kraag greep niet de grootste aso uit dit verhaal.. Als ik die man was deed ik aangifte van mishandeling! En wat leer je je zoon hiermee? Als iets je niet aan staat en je hebt ongeveer een grof idee van iemand die daar mee te maken heeft dan mag je die een klap verkopen?! Wat een niveau zeg!
Klakkeloos geloven dat je kindje niets gedaan heeft is niet altijd handig. Kinderen zijn beinvloedbaar. Dat je man heeft gedaan wat hij heeft gedaan is inderdaad behoorlijk aso en niet zo'n goed voorbeeld, hoewel ik niet met 100% zekerheid zou durven zeggen dat mijn man niet zoiets zou doen als het om zijn dochter gaat... Over het opvoeden door 'de gemeenschap'. Tja, het is 'jouw' kind en jij moet opvoedenen niet de buurvrouw of de juf. Ik ben 'de juf' en ik geef les en ook over beleefdheid ja en normen en waarden, maar het opvoeden blijft echt de taak van de ouders hoor, daar voel ik mij zeer zeker niet verantwoordelijk voor. Ik heb weleens ouders van een 'probleemkind' gehad, die aan mij vroegen; en wat gaat u hier aan doen? Uhm... Volgens mij is het uw kind en niet het mijne?! Opvoeden is niet mijn taak, lesgeven is mijn taak, constateren is mijn taak, overleggen is mijn taak, hulp bieden is mijn taak....
Zeker de verantwoordelijkheid van de ouders. Maar dat wil niet zeggen dat de omgeving van een kind hier geen onderdeel van mag zijn. Dat lijkt me juist een verreiking.
O dat zeker, maar ik denk dat ik begrijp wat Youtan bedoeld. Hier op school loopt ook een bepaald slag lui rond die zich rotlachen als ze aangesproken worden op het gedrag van hun kind door de leerkracht.. " haha ze zorgen zelf maar dat ze rotjong van ons leren luisteren". Tja ik leer mijn kinderen dus ook zelf dat ze zich.moeten gedragen op school. (Trouwens van de week werd ik mij er pas bewust van dat ik elke ochtend mijn kinderen de klas in laat gaan met de woorden: "veel plezier en lief zijn voor de juf/meester" Had dat zelf nog niet zo door dat ik doe tot ik er van de week op aan gesproken werd door de juf van de oudste. Ze zei dat ze het zo leuk en lief vond dat ik dat altijd zeg
ik denk dat TS niet eens besefte, toen ze haar topik opende, dat het gedrag van haar man hier zo afgekeurd zou worden. ze dacht, denk ik, dat iedereen het over de oude man zullen hebben die haar zoon slecht behandeld heeft. daar focust een moeder vaak. ik denk dat ze enorm geschrokken was van alles dat ze meemaakte. de buurman's gedrag en het gedrag van haar eigen man. ik hoop dat alles snel vergeten is en geen gevolgen heeft voor het kindje en voor het gezin. ik hoop ze snel weer normaal met elkaar om kunnen gaan in hun buurt. veel sterkte met het verwerken van dit alles meid!
Dan heb je je taak als juf toch niet helemaal goed begrepen. Je hoofdtaak is lesgeven ja. Maar je hebt op de pabo niet voor niks het vak pedagogiek gehad. Pedagogiek=opvoedkunde. Jouw leerlingen zijn minstens 5 uren per dag overgeleverd aan jou. Aan jouw aanpak en jouw voorbeeld. Natuurlijk ben je ook opvoeder als leerkracht. Elk conflict wat jij oplost, elke correctie die je geeft, elk compliment wat je uitdeelt, is allemaal een stukje opvoeden. Stukje normen en waarden. Wat hoort en wat hoort niet. Ouders zijn misschien verantwoordelijk voor de opvoeding van hun kinderen, maar een juf draagt daar aan bij, of je dat nou wilt of niet. Dan had je een ander beroep moeten kiezen. En ik vind de buurman dus in zekere zin ook medeverantwoordelijk. Sociale controle heet dat en dat heeft zeker ook een hele positieve kant!
Ikkie97: Wat jij beschrijft is wel wat anders dan ouders die hun eigen kind niet opvoeden en dan van juf verwachten dat die het probleem oplost.
Idd, hier ook ouders die zelf amper opvoeden en dan van de juf verwachten dat die het even voor ze doet, maar ondertussen de juf ondermijnen als 't bv om straf gaat... Natuurlijk speelt een leerkracht een belangrijke rol in de gehele opvoeding, maar de basis hoort toch bij de ouders te liggen? Hier op school een jochie dat iedere dag weer een ander slaat, duwt, trapt, met een bezem mept. Moeder staat met zoon naast zich gewoon de juf uit te foeteren, ipv dat ze hem op zijn gedrag aanspreekt.
Volgens mij zit er een wezenlijk verschil tussen wat ik zei.. "Opvoeden die je samen" en "alles op het bordje van de juf schuiven". Natuurlijk ben je as juf ook verantwoordelijk voor de opvoeding. School is de eerste plek waar kinderen ineens onderdeel zijn van een grote groep, waar andere regels gelden dan thuis, andere eisen en verwachten. En als juf (of meester) de taak dat in goede banen te leiden. Dat is weldegelijk opvoeden in mijn ogen. Aan ouders de taak om het kind te leren dat het moet luisteren naar de meester of juf en niet elk wissewasje diezelfde meester of juf te kielhalen. En bovendien te zorgen voor de opvoeding buiten schooltijd. Samen dus.
Ik begrijp wat je zegt hoor Ikke, alleen voel ik me niet verantwoordelijk voor de opvoeding van andermans kinderen. Dat ik hieraan bijdraag, dat begrijp ik. Maar de eindverantwoording ligt niet bij mij. Ik vind dat ouders meer de verantwoordelijkheid moeten nemen voor hun eigen kind en niet verwachten dat de school dat dus wel oplost. Ik heb trouwens geen PABO, ik heb Lero en SEN. Ik werk met 'het speciale kind'.
lekker respectvol naar die man. Je mag dus tegenwoordig niet meer elkaars kind aanspreken- waar nog even vastpakken bij kwam. De jeugd van tegenwoordig.
helemaal mee eens. ik zou echt niet willen dat de juffen of meesters van mijn zoon zichzelf als de opvoeders zouden zien. gelukkig zit hij op een openbare school. meeste religieuze scholen hebben die houding denk ik. school biedt een beschermde omgeving om de opvoeding op de proef te stellen. meer niet qua opvoeding dus.
Sowieso.. Een gebrek aan opvoeding los je niet even op onder schooltijd. Dat zou wat zijn... Als dat zo werkte
Oké, in deze buurt zou ik dus niet willen wonen. Kind in de kraag vatten ipv communiceren en naar de ouders stappen. NOT done! Had je aan mij ook een verkeerde. Goed gesprek zou volgen. Maar bang zijn dat de buurman zijn agressie niet onder controle heeft, en het oplost met geweld, vind ik een nog meer akelig idee.
Dat viel mij ook meteen op. Mijn kindren gaan naar zo'n bijzondere school maar herken het geschetste beeld totaal niet! Integendeel! Ik denk dat de ouderbetrokkenheid bij " onze" school groter is dan bij andere (openbare) basisscholen in de buurt.