Ja, vertel mij wat. Dat heb ik hem ook wel verteld, maar hij vind zichzelf actief genoeg (en ik dus niet). Ik heb zelf jaren rugproblemen gehad en had van 's morgens tot begin van de middag enorme rugpijn. Maar juist door het bewegen zakte het rond de middag af.
Echt erg! Dit had ik ook nooit verwacht hoor. We hebben het er naderhand over gehad en toen vond hij ook wel dat hij niet zo vriendelijk was Dus.. Het komt echt goed!! Gelukkig duurt pensioen voor ons nog járen. Wat heeft je man precies? Zit er al verbetering in?
Tja, wat hij nu precies heeft weet ik niet. Hij heeft al een paar mnd fysio gehad maar dat deed niks. Foto willen ze niet maken, want dat heeft toch geen zin, het is omdat hij van functie is veranderd binnen zijn bedrijf. En sinds 2/3 weken gaat hij naar een rug-cursus, die moet hij een x aantal keren naar toe en daarna onderhouden. En er zit wel verbetering is hoor, maar hij zit aan kracht (wat hij zou moeten hebben) op nog geen kwart van wat zou moeten zijn.
Goh, heftig! En wat stom dat ze geen foto willen maken. Rugproblemen zijn zo divers. Hopelijk knapt hij snel weer op.
Iemand in mijn familie is bevallen van een kindje. Ik heb met diegene totaal geen band, heb ooit ruzie gehad en diegene weigert nog steeds toe te geven dat hij me toen een 'vieze kanker hoer' heeft genoemd. Maar goed, de rest van de familie gaat wel goed met hun om en nu zie ik dus elke keer op facebook foto's voorbij komen van de zwangerschap en sinds vandaag dus foto's van samen en baby. En ik ben gewoon stikjaloers :x Ik was al maanden in een traject om te kijken of ik zwanger mocht worden met medicijnen. En hun zijn natuurlijk per ongeluk zwanger geraakt en hebben 'maar besloten om het te houden', heel de zwangerschap gerookt Ik voel me echt heel erg dat ik daar zo jaloers om ben.
Luchtig: Mijn zoontje expres overdag wakker houden zodat hij half 6 al in bed ligt. Me ergeren aan mijn dochter terwijl ze niet lekker is. Ze kreunt en steunt de hele dag. Zo irritant. Ik uit dit niet naar haar, maar achteraf voel ik me altijd schuldig..arm kind Zeggen dat ze in ieder geval een hap groente moeten eten, maar zodra ze het vlees willen laten liggen vind ik het géén probleem. Dat lust ik zelf namelijk wel Iets minder luchtig Na jaren als een complete mislukkeling te voelen door van baan naar baan te hoppen en bij elke baan tot de conclusie te komen dat ik het verschrikkelijk vind om onder een baas te werken. Ik heb zo een enorme vrijheidsdrang en ik kan er heel slecht tegen als iemand anders mijn werktijden bepaald, wat voor werk en hoe ik mijn werk moet doen (mijn visie is daarop vaak anders, maarja..ik ben maar een werknemer), of en wanneer ik op vakantie mag, of ik op de verjaardagen van mijn kinderen moet werken of niet en so on. Ik heb me daar héél erg lang voor geschaamd, want het klinkt ontzettend verwend en 'de meeste werken toch voor een baas?' Waarom kan een ander het probleemloos doen en raak ik alleen maar gefrustreerd? Ik heb me er nu bij neergelegd. Het maakt me geen slecht mens. Ik ga mijn droom achterna en ga nu serieus van start met mijn eigen bedrijf. Iets waar ik al jaren mee bezig ben, maar teveel twijfels of ik het wel kan. Nu besloten geen werk meer te zoeken, maar hier 100000% op storten. Ik weet inmiddels wél hoe ik er kan komen en het gaat me lukken ook
Eigenlijk niet echt een luchtige biecht. Nadat ik op de telegraaf het artikel over een binnenkomend "signaal" op sensation in het Arena heb gelezen en ze dus extra maatregelen gaan treffen, zit ik stiekem tegenop om zaterdag naar back to the 90 in Tilburg te gaan. Ben stiekem toch een beetje angstig dat er iets gaat gebeuren. Terwijl ik in mijn achterhoofd ook weet dat de kans minimaal is en er een veel grotere kans is dat ik op de weg naar het festival verongeluk. Toch onbewust heb ik een soort gevoel ik mijn buik.
Dat het weer bijna half 6 is en ik van half 8 tot half 2 onwijs druk ben. 😑 inclusief tandarts t laatste uurtje.
Als er wat gebeurd en we gaan, dan gaan we samen.. ik ben er ook. t komt helemaal goed. (Zolang het niet regent als n malle)
Ik kijk maar naar mijn kind terwijl hij steeds meer speelgoed uit de kast trekt, dit terwijl het huis al bezaaid is met speelgoed van gisteren, waar hij nu dus niet meer naar kijkt terwijl het er wel nog ligt. En ik weet nu al dat wanneer manlief er is het nog steeds niet opgeruimd zal zijn. *Schaam* Oh en ik heb een heel irritant karretje van mijn zoon verstopt, dat een vreselijk geluid maakt. Hij mist het niet!
Opgemaakt en al de kids naar PSZ gebracht maar duik toch egt elke di morgen weer even terug tot vlak voor ik ze moet ophalen 😚🙈
Mijn man heeft vandaag besloten thuis te werken. Ik heb sinds vandaag een weekje vrij en baal nu enorm dat hij thuis is. Nu voel ik me verplicht van alles te gaan doen en regelen voor de verhuizing ipv dat ik even een dagje kan genieten van m'n welverdiende rust... Normaal gesproken kan hij niet vaak genoeg thuis zijn voor me... Maar vandaag...
Ik moet nog heel veel doen maar heb geen zin. Dus Ik stap straks mooi met de jongste in de auto en ga naar dtc shoppen 😂
Dat ik lekker op de bank hang terwijl de boodschappen nog in de gang staan.. Dat ik heel blij ben dat ik gescheiden ben maar alleenstaande mama zijn toch best pittig vind. Alle beslissingen alleen nemen, alle taken alleen doen. Dat ik soms gillend het huis uit wil rennen als de jongste twee elkaar weer eens in de haren vliegen. Dat ik eigenlijk best wel veel geld uitgeef sinds ik meer ben ga verdienen en me daar wel eens schuldig over voel. Dat ik eigenlijk best wel een nieuwe relatie zou willen maar niet zo goed durf.