Ik ben nu erg verdrietig. Vanaf het begin eet onze dochter slecht. Eerst was het de flesvoeding die eruit kwam ivm reflux. Nu eet ze nog steeds geen stukjes. Althans niet bij ons. Brood, stukjes fruit, stukjes avondeten. ze eet het niet. Duwt alles eruit. Ik zit nog steeds aan de potjes fruithap en avondeten want stukjes eet ze niet. Ze is nu 15 maanden. Dit eet ze: 7.30 200 ml pap Soms 1/3 snee brood 10.00 Half potje fruithap Als ze op de helft van het potje is geeft ze terug. 12.30 Brood (als je geluk heb 1/3 snee) bekertje melk, ongeveer 100 ml Tussendoor geef ik expres niks meer zodat ik hoop dat ze met het avondeten goed eet. 18.00 Potje avondeten. Ook hier doet ze moeilijk over en gaat het teruggeven. Meestal eet ze 3 kwart potje in totaal de andere helft van het fruithapje Een bakje volle yoghurt 20.00 150 ml melk we zijn bij 2 verschillende logopedistes geweest. Zij kunnen niets vinden waarom ze niet eet. Ze kan gewoon kauwen, daar ligt het niet aan. Het vervelende is dat zodra er iemand meekijkt dat ze dan wel goed eet. Ze gaat naar het kdv en daar eet ze ook. In het begin ging dat ook moeilijk maar nu gaat het goed daar. Alleen bij ons niet. Ik vind het zo frustrerend. Ik weet niet wat nog te doen. Toen ze straks thuis kwam van het kdv vertelde ze dat ze goed brood had gegeven. Toen heb ik haar thuis nog brood gegeven. Het eerste deel ging goed. Toen begon ze weer met uitspugen en zelfs gooien van brood. Ik heb daar boos op gereageerd op het gooien, maar daar trok ze zich niks van aan. Ze bleef gooien. Ik heb haar toen ze niet luisterde op bed gelegd. Ik weet niet meer wat te doen. Ik ben zo enorm gefrustreerd over het eten. Bij een ander doet ze het wel, maar bij ons niet. Het liefste geef ik haar geen eten meer alleen maar melk. Dat gaat tenminste makkelijk. Dat is niet de bedoeling. Na 15 maanden trek ik het niet meer. Ik weet niet meer wat te doen. Elke dag hetzelfde. Elke dag weer eten teruggeven elke maaltijd. Mijn vriend en ik zitten er allebei behoorlijk doorheen wat dit betreft. In het ziekenhuis komen ze niet verder dan iemand mee laten kijken. Maar dan eet ze dus gewoon goed. Onderzoeken willen ze niet doen. Ik heb voor as donderdag een afspraak in het ziekenhuis gemaakt. Ik voel me een slechte moeder. Heb ik haar verwend? Ze eet al vanaf het begin slecht. Ik weet het echt niet meer.
Ik heb het idee dat ik haar wel altijd gecorrigeerd heb. Ik merk dat ik dat nu niet meer wil doen, het helpt echt helemaal niets.
Ten eerste ben je helemaal geen slechte moeder! Je wil gewoon graag dat ze goed eet! Zo uit je verhaal lijkt het erop dat er niets aan de hand is en alleen bij jullie moeilijk doet. Dit is natuurlijk super frustrerend, maar in ieder geval fijn dat ze het wel gewoon kan en doet. Het enige wat ik dan kan adviseren is streng zijn. Eten aanbieden, gewoon in stukjes en haar de kans geven zelf te eten, half uur maximaal, als het dan nog niet gaat, van tafel en volgende maaltijd/tussendoortje weer proberen. Misschien dat ze er op andere plekken minder 'gedoe' van maken en haar meer zelf laten doen.
Vervelend je hoeft je echt niet slecht te voelen hoor. Maar misschien voelt ze je spanning? Ik weet ook niet of jouw aanpak verschilt van dat van anderen. Kun je daar niet een keer meekijken hoe zij dat doen? Misschien zetten zij er minder druk op, wordt het bij jullie teveel een strijd. Op de een of andere manier zullen jullie er samen uit moeten zien te komen. Misschien meer loslaten? Zodra ze teruggeeft, alles opruimen zonder er verder wat van te zeggen. En dan bij het volgende voedingsmoment weer proberen.
het feit dat het op het kdv wel goed gaat geeft voor mij aan dat er dus geen medische reden kan zijn waardoor ze geen stukjes zou KUNNEN eten. En gebruikt ze dit dus als machtsmiddel omdat ze ziet dat mama er verdrietig van wordt. En ik begrijp je reactie, maar zij ziet dit dus ook. Wat ik zou doen is de stress eromheen zoveel mogelijk weghalen. Is heel moeilijk, maar jij moet jezelf leren er niet meer mee te zitten. Die potjes de deur uit en alleen nog maar stukken aanbieden. Eet ze niet, dan maar lekker niet. Er zijn meer kinderen op die leeftijd die leven op 3 happen. Ideaal is het niet, maar ook niet ernstig. Als ze gooit met eten, duidelijk waarschuwen dat wanneer ze het nog eens doet je het eten dan weghaalt. En dan ook doen natuurlijk. Met teruggeven (want ik heb het idee dat ze het zelf opwekt) hetzelfde en je wacht maar tot het volgende eetmoment. En dan qua eetmomenten het schema aanhouden wat je nu hebt, ziet er prima uit. Al zou ik nog een eetmoment tussen lunch en avondeten doen, fruit of rauwkost oid. Het bederft de eetlust niet en is gezond. Ze moet ook echt gaan zien dat jij er niet meer (en papa ook natuurlijk) mee zitten en dat jullie het idee hebben van: we zien wel.
Het teruggeven is geen overgeven, maar eten uit haar mond duwen. Dat doet ze inderdaad zelf. Het vervelende hieraan is dat ze al op de -2 lijn zit. Ik ben bang dat als ik alleen nog maar stukken geef (die ze niet goed eet) dat ze dan helemaal afvalt tot onder de -2,5. Dat lijkt me niet de bedoeling. Maar jij zou dit wel doen?
Ow oke...ik dacht overgeven. Dat duwen zal idd bewust zijn. Haha ja qua gewicht vraag je het aan de verkeerde denk ik mijn dochter zit al vanaf haar geboorte op de -2,5 lijn, dus ik ben daar niet meer zo van onder de indruk. Ze eet als een bootwerker dus dit is echt haar bouw. Maar ja voorlopig zou ik dit echt proberen, ik denk nl dat als ze ziet dat er niks anders komt en mama uitstraalt van: bekijk het er maar mee dat ze best snel zal toegeven
Ik vind het zo vervelende de spastische reacties elke keer bij cb over die -2 lijn. Ze heeft de 1e 8 maanden ook op -2,5 lijn gezeten. Daarna is ze terug gekomen tot de -1 lijn. Dat is prima. Maar nu zakt ze langzaam weer terug richting -2. Dit is mijn 1e kindje, wij weten het ook allemaal niet. Maar elke keer het cb weer in je nek en al die mensen die iets anders zeggen over het gewicht en hoe en wat van het eten. Ik vind het best een probleem en word er best opgefokt van. Ik ga het gewoon een tijdje proberen wat je zegt. Ik hoop dat ze snel toegeeft en gewoon gaat eten.
Als ze daar in het begin ook op zat is dat ws gewoon haar groeilijn. Heeft ze een groeispurtje gehad waardoor ze naar de -1 ging en nu weer op haar eigen lijn terug. Je moet je in elk geval niet gek laten maken. Hier dus al bijna 8 jaar zo...tis een kerngezond klein tenger meisje
Ik denk dat zij dat ook zo heeft, dat ze ook voorlopig een tenger meisje zal zijn. De rest doet ze prima qua ontwikkeling. Lengte is ook - 1 maar daar maak ik me niet druk om. Schoonfam zit de boel nog meer op te fokken door te zeggen dat ze bang zijn dat ze anorexia zal hebben over 2 jaar. Dat helpt ook niet mee.
Meid, ik snap jouw frustratie héél goed. Maar ik sluit mij helemaal bij Tuc aan. Zij gebruikt het niet eten als machtsmiddel. Niet bewust natuurlijk, maar vanuit nature van een kind om grenzen op te zoeken. Het enige wat je kunt doen om dit gedrag te doorbreken is het allemaal los te laten. Hoe moeilijk het ook is, maar neem een houding aan van -eet ze niet, dan niet. Eet ze wel, fantastisch!- potjes inderdaad de deur uit en alleen maar stukjes geven. Zoals Tuc ook aangaf, er zijn zat kinderen die op 3 happen per dag leven. Het is even door de zure appel heen bijten en consequent zijn. Om dit gedrag te doorbreken zul je iets wezenlijks moeten veranderen in de aanpak. Vooral niet gefrustreerd raken want dat is nu juist de reactie die zij wil uitlokken. Als zij ziet dat het jou/jullie niet meer boeit, is het niet meer interessant voor haar en zal ze (hopelijk) gewoon gaan eten. Wel zou ik rond 15.00 uur nog een eetmoment doen. Ruim 6 uur zonder eten is ook geen gezond eetpatroon Succes!
Ik denk het ook. Ik heb het vanaf vanmorgen zo geprobeerd. Ze heeft dus niet veel gegeten vandaag want ze gooide weer met eten. Ik hoop dat het helpt. Ik zal een extra eetmoment inlassen
Ben het helemaal met tuc eens. Wij hebben hetzelfde gehad maar dan met een baby die stopte met drinken met 10 weken en een half jaar een sonde heeft gehad, in die tussentijd heeft ze dus leren eten. Loslaten is echt heel belangrijk, ontspannen erin staan en je niet druk maken. Het komt echt wel. Nu hadden wij het voordeel dat we konden aanvullen via de sonde, maar ja, we wilden die sonde er natuurlijk zo snel mogelijk uit, voordat ze 1 jaar zou zijn, want dan komt ook de leeftijd om opeens moeilijk te gaan doen met eten. En toen de sonde eruit was, was het natuurlijk ook nog wel even spannend. Hier ging ze 2 keer per week naar het kdv en eigenlijk heeft ze daar leren eten, zien eten doet eten, vooral als het andere kinderen zijn. En je bent zeker geen slechte moeder en je hebt haar niet verwend! Ze voelt die frustatie haarfijn aan waarschijnlijk, daarom eet ze bij anderen wel goed.
Onze dochter zit nog onder de -2,5 lijn. Ontbijt, lunch en fruit eet ze goed. Avond eten is drama. Ze eet alleen maar wat haar uitkomt. Geen groente dus. Vlees zegt ze geen nee tegen. Cb heeft tegen mij gezegd dat ik blij moet zijn met elke hap die ze heeft genomen. mag haar ook gewoon der bakje kwark geven of ze nou wel of niet goed gegeten heeft. En vooral heen heisa maken ervan. Gewoon aanbieden en als ze niet wilt dan niet. Alles opruimen en klaar. Eten moet leuk blijven of dat nou 3 of 10 happen zijn.
update ze heeft vandaag hier thuis een paar stukjes fruit op. Op het kdv hadden ze tip te laten kiezen vanaf een bordje. Normaal geef ik haar zelf het fruit in haar hand. Nu meteen thuis geprobeerd en het werkte. Hopelijk zet het op deze voet door.
Hier ook onder de -2,5! Maar ik ben hem stukjes blijven aanbieden! Nu eet hij prima. Fijn dat het beter gaat komt echt goed
Het leed wat eten heet . Hier ook een moeder van een slechte etend kindje. Vanwege een afbuigede groeicurve zijn wij doorgestuurd naar kinderarts en via kinderarts bij dietiste terecht gekomen. Onze zoon eet wel brood maar toen ik aangaf dat we nog steeds op 6 maanden potjes zitten omdat hij de 8 maanden potjes niet eet, gaf ze aan dat ze vond dat de 8 maanden potjes echt verboden moeten worden. De stukken die erin zitten zijn en te groot en keihard die kunnen kindjes nooit wegkrijgen (zal ook vast gelden voor 12 maanden potjes). Je kan beter zelf koken en prakken, dat is beter voor ze weg te krijgen. Daarbij zit in een potje vaak 30% water en op water groeien ze niet . Ik vond het advies van een dietist echt een verademing. Eindelijk iemand die je begrijpt en een advies waarmee je wat kan.
Vandaag in het ziekenhuis bij kinderarts geweest. De conclusie is dat er lichamelijks niets aan de hand is. Er werd gezegd dat ze een erg sterke wil heeft en dat dat niet vaak voorkomt op deze jonge leeftijd, dat een kindje zo standvastig is. Meestal als ze 2 of 3 zijn. Maar niet op deze leeftijd. We worden nu weer doorgestuurd naar een pedagogisch medewerker. Misschien helpt het. Ik voel me nog steeds niet zo'n goede moeder omdat ik zo het idee krijg dat ik haar verwend heb. Misschien bedoelde ze dat eigenlijk? Toch heb ik dat idee eigenlijk niet dat ik dat doe. Heb het idee dat ze zeker niet altijd haar zin krijgt. Ik neem ook vaak een speeltje ed even weg om haar te leren dat ze geduld moet hebben, niet altijd alles moet hebben, maar ook weleens moet wachten. Dan wordt ze ook heel kwaad. Het is ons 1e kindje, we weten het ook allemaal niet zo goed. Hopelijk gaat dit ook helpen. Ondertussen ga ik door met het eten geven en weghalen als ze het uitspuugt ed.
Dat de stukken keihard zijn ben ik niet met haar eens...het is meer een soepje. Maar dat die potjes verboden moeten worden ben ik wel met haar eens. Zoals ik eerder uitlegde is gepureerd eten met stukjes heel verwarrend omdat de hersenen tegenstrijdige signalen afgeven. Ik denk dus zeker dat je idd beter vers kunt koken maar het in grote stukken laten zodat ze zelf af kunnen happen. Zo bepalen ze nl zelf hoe groot de stukken zijn.