Het is toch jullie huis? Als jullie haar niet uitgenodigd hebben en haar hond al helemaal niet, laat je haar toch niet binnen? Ik zou echt aangeven dat ze niet welkom is.
We vieren het op een bungalow park, we zijn daar dan op vakantie. Alsnog ons huisje idd, maar mijn vader denkt dat die hond prima in de tuin kan. die niet omheind is btw. En als ik zeg dat ze niet mag komen dan weet ik zeker dat hij haar kant kiest. Ik heb al geen moeder meer, want daar is mee gebroken. Heb verder geen familie van mijn kant. En dan helemaal niks meer. Is het het waard om er ruzie over te maken? Hoe zwaar wegen principes?
Nou dit dus...die kwam er hier echt niet in als jullie voor jezelf daar een goede reden voor hebben....en die hond al helemaal niet.
Mijn biecht: dat man en ik afgesproken hadden een paar weken geleden dat de kinderen even genoeg tussendoor dingen gekregen hadden. Maar dat ik uit de stad terugkwam met knappe koppen, smartgame penguins on ice en woezel en pip kwartet. En ik nog 2 smartgames besteld heb. Maaaaaaar zoon is echt toe aan een nieuwe uitdaging op denkgebied, moet daar zn ei in kwijt anders wordt tie heel druk en dochter heeft toch het hele schooljaar zo goed haar best gedaan, daar mag best wat tegenover staan toch😇
ik snap wel dat het moeilijk is omdat er al met je moeder gebroken is. als ik jullie was zou ik je beslissing nemen met in achtneming van de volgende vragen: - denk je dat je vader doorheeft dat je de lieve vrede graag bewaard omdat er al met je moeder gebroken is? Dat hij daar wellicht "misbruik" van maakt of is dat totaal niet aan de orde? - wat is de reden dat jij en je man haar nog niet willen ontmoeten, hoe zwaar weegt die reden voor jullie tov een ruzie die kan ontstaan. suc6!
Wat heb je aan een vader die over jullie heen loopt en met wie je eigenlijk weinig hebt als hij die vriendin heeft? Ik zou er wel klaar mee zijn denk ik. Misschien loopt het niet uit de hand en misschien gaat die relatie wel over en zal je vader weer jullie kant kiezen. Maar goed, het is een keuze die je zelf moet maken natuurlijk. De hond kan buiten vast wel vastgelegd worden en anders stuur je de vriendin van je vader lekker op pad met de hond . En zeg je dat jullie een huisdiervrij huisje hebben geboekt, dan komt de hond sowieso niet binnen.
Dat ik te veel online bestel, blijkbaar 🙈 Woon nog niet zo lang in een grote flat en als post nl kom, vragen ze je pakje beneden op te halen.. Er stond een hele lange rij, ik sloot netjes achter aan maar de meneer van post nl herkende me dus kreeg het pakketje in m'n handen gedrukt.
Ik heb geen contact meer met beide ouders. Soms is het hard maar het is de beste keuze geweest om de stap te kunnen zetten naar een goede toekomst. Wil je het contact met je vader houden omdat je bang bent dat je geen contact meer met beide ouders hebt of wil je het contact behouden omdat je nog veel om je vader geeft, ook al is hij veranderd? In het eerste geval zou ik er nog diep over nadenken, in het andere geval moet je ervoor gaan Alsnog een lastige keuze natuurlijk. Wil je veel wijsheid wensen
nou weet je, mijn pa en ik zijn altijd vrij close geweest. De laatste jaren wel wat minder, maar dat kwam door mijn moeder. En hij had zulke mooie plannen na de scheiding en hij zou ons vaker zien, want zij hield hem bij ons weg etc. Hij zou hier in de buurt komen wonen en er vaker voor zijn kleinzoon zijn. Maar het boeit hem niet meer nu hij met haar is. En ik ben echt niet zo jaloers, want de vrouwen die hij voor haar heeft gedate waren aardig en daar wilde ik graag kennis mee maken etc. Ik hoop gewoon dat hij bijdraaid, want ik wil niet geloven dat hij zo veranderd is ineens. Hij is tot over zn oren verliefd, maar ziet niet in dat het een naar mens is. Er zijn nu al zoveel dingen voorgevallen, ook uit zijn verhalen komt het naar voren. Hij zal wel in een midlifecrisis zitten, want hij wil nu al van de verkoop van zn huis een harley kopen Ik kies voor mijn gezin en ik hoop dat hij erbij wil blijven, maar ik heb er straks een baby bij en al helemaal geen zin in drama idd. Ik mis mijn ouders zo ontzettend, ook al zijn ze allebei nog in leven. De 1 wil ik niet meer zien en zij mij ook niet, de ander ziet me niet meer staan. Ik heb me echt in lange tijd niet zo eenzaam en alleen gevoelt. Ook al heb ik gelukkig mijn eigen gezin nog, maar mn oude gezin is weg. Heel dubbel. Maar ik zal dit topic niet langer bevuilen met mn gevoelens
Biecht: Ik na t eten de troep voor mij man laat, kids voor tv en ik zeg dat ik echt ff draai was aan moet zetten en vouwen (lees: even op bed liggen met mijn telefoon ahhh)
Hahaha, nou ik ben ook al bekend bij de pakketbezorger (we wonen hier nu een jaar). Laatst had ik per ongeluk het huisnummer verkeerd ingevuld bij een bestelling. De pakketbezorger wist het toch goed te bezorgen bij ons, vanwege de achternaam (hebben we niet op de deur staan). In onze vorige woonplaats had ik ook goed contact met de pakketbezorger en dat is best handig. Even een mailtje en hij leverde een pakket wat op onze oude adres bezorgd zou worden bij het postkantoor af, zodat wij het daar op konden halen. En dus niet de huidige bewoner hiermee hoefden te belasten.
Ik vandaag wat moest halen voor mijn werk en ik stiekem in de baas zijn een kwartier in de zon heb gezetten en gezegd heb dat het druk was in de winkel...
Dat ik aan de lijn ben, maar net lekker wat toastjes op heb met brie De weegschaal is mijn ergste vijand momenteel