Hoi Dames, Graag jullie advies en/of ervaring. Wij wonen momenteel in de randstand in een kindvriendelijke wijk. Onze kids gaan hier naar school en vriendjes en vriendinnen wonen eigenlijk in de buurt. Handig voor speelafspraken. Ook de buitenschoolse activiteiten vinden hier in de buurt plaatst. Nu hebben wij onze woning te koop staan omdat mijn man een droom heeft. Hij wil graag vrijstaand wonen en zelf zijn woning (laten) bouwen. Omdat de kavels hier ontzettend duur zijn, zijn we uitgeweken naar de omliggende gemeente. Zo'n 15 tot 20 min van onze woonwijk. De kinderen blijven op dezelfde school want we willen niet veranderen. Maar nu de twijfel. We krijgen er een grote tuin en woning voor terug en zitten vlakbij het strand en de bossen. Alleen ik twijfel nu. In de straat zullen nog zo'n 8 huizen komen en dat is het dan. Nu twijfel ik dus heel erg of we er dan goed aan doen. In het begin twijfelde mijn man heel erg en ik heb ik hem overgehaald, maar nu slaat de twijfel toe. Wie heeft een dergelijke stap al genomen.
Ik zou stoppen met twijfelen jullie hebben de stap immers al genomen. Laat het gewoon over je heen komen. Qua ruimte gaan jullie er flink op vooruit en ze gaan naar dezelfde school dus speelafspraakjes zullen blijven het verschil is dat je alles met de auto moet doen en lang onderweg bent van en naar school
Wij wonen nu buiten het dorp en onze dochter ( andere twee zijn jonger en hebben daar nu nog geen last van) vind dat erg vervelend. Waar andere kinderen zo de deur uit kunnen stappen om met andere kinderen te spelen, moet zij echt afspreken. Het heen en weer rijden valt mij ook tegen. Het spelen is echt plannen en soms lastig te combineren met de slaapjes van de jongste. Vooraf hadden wij dit niet zo voorzien. Je weet wel dat je meer moet gaan rijden, maar zo had ik het niet verwacht. Edit. Wij wonen ongeveer 3,5 km buiten het dorp
Wij wonen in een heel klein dorp (dus wel redelijk buitenaf). In mijn ervaring hier wordt er heel veel met kinderen uit de straat gespeeld. Dus als er andere gezinnen met kinderen in de straat wonen, ben je volgens mij al een heel eind. Als ze wat ouder zijn kunnen ze ook gewoon fietsen denk ik (afhankelijk van hoe het verkeer is). Los daarvan is het gewoon een afweging die je moet maken... ik zou het er voor over hebben (voor een mooie woonboerderij ) maar lang niet iedereen vindt het de moeite waard. Ik denk dat je als kind bij echt buitenaf wonen zo veel voordelen hebt, dat ze de nadelen (verder van klasgenootjes en speeltuintjes enzo) er wel tegen af kunnen strepen. Maar daarvoor zou het voor mij echt wel een grote tuin tussen de weilanden moeten zijn, zegmaar. Alleen maar een vrijstaand huis op een perceel van 500 meter, dat vind ik weinig meerwaarde hebben boven een rijtjeshuis op een perceel van 250 meter. Maar nogmaals, dat verschilt per persoon.
Hier ben ik dus bang voor. Nu zit er wel een school in de buurt en de kinderen zouden daar eventueel naar toe kunnen, maar mijn oudste dochter (6jr) ziet dit niet zitten. Mede daarom hebben we besloten om niet van school te veranderen. Het zou het overigens wel makkelijker maken met speelafspraken omdat de kinderen dan uit de buurt komen. Ik heb even gekeken wij zitten dus op 6,6 km afstand en de reistijd is 15 min. Nu krijgen we wel een grotere tuin dan we nu hebben, maar vraag me af of dat voldoende is.
Er is maar 1 stel dat kinderen heeft en de rest zijn jongere stellen of oudere mensen. Dus dat valt een beetje tegen. We wonen nu op een perceel van 190 m2 en gaan dan naar een perceel van 630 m2. We hebben nu een optie op een kavel, dus ik kan nog alle kanten op. De kosten voor de makelaar zou ik dan eventueel voor lief moeten nemen. Ik denk dat het heel erg veranderen wordt. De kids zijn nu binnen 3 min op school en anders wordt het dan toch wel 20 min. Aan de andere kant ze worden straks ook wel groter.
Ik zou die beslissing eerlijk gezegd niet laten afhangen van de mening van een kind van 6 jaar oud. Natuurlijk wil die niet dat er iets veranderd. Dat willen kinderen nooit. En van de voordelen kan ze zich geen beeld maken dus daar gaat ze nooit voor kiezen. Ik zou dan dus de kinderen op de school dichterbij doen. Na een jaar weten ze op die leeftijd al niet anders meer. En eventuele hartsvriendinnen voor zover die er nu al zijn, kunnen altijd komen spelen. Je kunt contact met de moeders houden.
Wij hebben niet zo'n stap gemaakt, maar we wonen wel buitenaf in een dorpje van 750 mensen. Samen met het buurdorp wat iets groter is hebben we 1 relatief kleine basisschool. We wonen buiten de bebouwde kom in een vrijstaande oude boerderij en hebben destijds (toen we nog geen kinderen hadden) daar heel bewust voor gekozen. Onze kinderen weten niet beter, ze kunnen niet zo de straat op of naar het speeltuintje in het dorp, dat is te ver. Ze kunnen niet zomaar bij vriendjes aanbellen om te spelen of even achterom naar binnen wippen. Het is allemaal meer op afspraak en toch wel wegbrengen en ophalen. Op zich zouden kinderen denk ik graag in de wijk wonen voor het sociaal contact wat dan de hele dag voorhanden is, maar als ouder vind ik het niet zo erg dat ik mijn kinderen op tijd kan laten eten en op tijd op bed kan leggen zonder dat ze andere kinderen horen die later op mogen blijven of dat je om de haverklap iemand aan je deur hebt staan. Ook heeft buiten wonen natuurlijk voordelen, ze hebben een grote tuin, een huis met ruimte om in te spelen, ze kunnen herrie maken zonder dat we buren storen etc. Daarnaast komen veel vriendjes/vriendinnetjes juist graag hier spelen vanwege de ruimte en het buiten kunnen zijn. Ik zou wel kiezen voor een school dichtbij, zo maken ze gericht contacten met kinderen uit de buurt. Ook verdere sociale contacten zijn wel belangrijk om te onderhouden, dus sportclubje of een andere buitenschoolse activiteit.
Geheel eens met de reactie van Meintje. Ik zou kiezen voor de grote woning buiten maar de kinderen wel naar de dichtbijzijnde school sturen. Een kind van 6 wil idd geen veranderingen en kan niet overzien/ inschatten wat de gevolgen zijn van bijna een uur reistijd per dag. (en dus het dubbele voor jou, jij moet iedere keer terug)
Moeten jullie die droom perse nu waar maken dan? Kan dat niet wachten tot de kinderen wat groter zijn? Onze droom is ook om buiten het dorp vrijstaand te gaan wonen. Twee jaar geleden hebben wij ook ontzettend getwijfeld toen we opzoek waren naar een huis. Uiteindelijk ervoor gekozen om toch in een dorp te gaan wonen voor onze zoon, met het idee dat we later altijd nog kunnen verhuizen als onze zoon ouder is.
Sowieso zou ik de schoolkeuze niet van jullie 6 jarige dochter laten afhangen. Als ze nou 10 was, dan was het natuurlijk een ander verhaal, dan had ik haar deze school laten afmaken.... Natuurlijk wil ze niet verhuizen en natuurlijk wil ze dat alles blijft zoals het is. M.a.w. Als je voor verhuizen kiest, dan zou ik ook kiezen voor veranderen van school. Verder klinkt de nieuwe woonplaats nogal afgelegen (8 huizen in nabije omgeving), dit betekent niet alleen 'sociale nadelen' voor de kinderen, maar natuurlijk ook voor jezelf. Boodschappen, sportclubjes, etc. alles zal je met de auto moeten doen. Denk ook aan de situatie over 15 jaar. Ik ben zelf opgegroeid in een "afgelegen dorp" en mijn vader moest mij naar de stad (kroeg) brengen en halen (weinig OV en natuurlijk gevaarlijk alleen op de fiets midden in de nacht). Erg leuk wanneer je 17 bent haha Wanneer al nu al zoveel twijfel is zou ik het persoonlijk niet doen. Je krijgt er veel voor terug, maar moet ook best wat inleveren. Waarom kijken jullie niet nog even om je heen? Misschien komt er nog wel een ander mooi perceel op jullie pad (met een iets gunstigere ligging).
Hier zaten wij vorig jaar met hetzelfde probleem. Mijn oudste had al vaste vriendjes sinds de psz. Wij konden een super huis (echt een droomhuis) krijgen in Belgie op een geweldige locatie maar was wel meer dan 20 km verder. Uiteindelijk de keuze gemaakt om voor het huis te gaan en de oudste dan maar dagelijks op en neer naar school brengen. We woonden er net een week tot hij toen aangaf ook nieuwsgierig te zijn naar de school hier bij ons. Wij samen gaan kijken en samen besloten naar deze school te laten gaan. Hij heeft de laatste 2 maanden in Nederland afgemaakt en is in september hier begonnen. Hij mist heel soms zijn vriendjes maar zelf (en wij ook) zijn zo blij achteraf met de keuze. Hij vind het er super en gaat er graag heen, heeft allemaal nieuwe vriendjes etc.. Hij ziet zijn beste vriendje uit Nederland nog regelmatig. Hier was ik zelf dus ook bang voor te verhuizen vanwege de oudste maar beste keus wat wij hebben gedaan Kijk wat er allemaal mogelijk is en probeer zo ruimdenkend mogelijk te zijn.
We willen dit nu doen omdat de prijzen van de kavels nu nog gunstig zijn mede door de crisis en de huidige rentestand. Over een paar jaar worden de prijzen alleen maar duurder. Verder willen we, als de kinderen ouder zijn, toch weer wat kleiner gaan wonen (kids uit huis enz, duurt nog wel minstens 20 jaar). De kavels zijn niet helemaal afgelegen, met 5 min (auto) zit je weer in de randstad, maar wel wat verder van onze 'huidige woonwijk'. Het is een afgelegen laan waar dus 8 huizen komen. Verder zijn het allemaal tuinbouwbedrijven. Het zou idd veel makkelijker zijn, om de kinderen van school te laten veranderen. Dat zou een hoop reistijd schelen.
Je oudste is 6 jaar, een prima leeftijd om nu te switchen en niet over een paar jaar. Natuurlijk is het eerst niet leuk maar er staan vast veel leuke dingen tegenover met zo'n grote tuin..... Als je het nu niet doet blijft het knagen en nogmaals verhuizen als ze bijna tiener of puber zijn is veel lastiger voor ze dan zo jong.
Zelfs mijn autistische kind gaat na de zomer van school veranderen omdat wij gaan verhuizen. Hij wilde ook niet, maar we zijn een paar keer gaan kijken op de nieuwe school en nu is het goed. Tenminste geen reistijd van een halfuur en vriendjes in dezelfde straat! Als hij het kan met zijn beperking, kan jouw dochter het zeker
Ik ben heel blij dat wij in een woonwijk wonen met onze kinderen. De oudste is de hele dag met zijn vriendjes uit de buurt aan het buitenspelen en ik zit heel vaak met mooi weer met de jongste in de speeltuin vlakbij ons huis. Als ik nu met mijn gezin zou gaan verhuizen naar een vrijstaand afgelegen huis waar heel weinig kinderen wonen, zou mijn oudste echt ongelukkig worden denk ik. Hij houd daarvoor echt te veel van lekker buiten spelen met de buurt kinderen. Dat zou voor mij toch meer mee tellen dan meer ruimte. Maar dat is onze keus en dat is voor iedereen weer anders.
Maar als je de kavel al gekocht hebt en je huis al is verkocht, heb je niet veel keus meer... Ik zou je zoon wel op een school vlakbij huis doen, dat is wel beter voor de sociale contacten voor de plek waar jullie gaan wonen.
Ik kan nu nog terug. Kavel staat in optie en huis staat nog in de verkoop. Aan de andere kant, onze kindjes spelen nog niet (alleen) buiten. Dat vind ik zelf te gevaarlijk. Ondanks dat we in een kinderrijke buurt wonen, wordt er te hard gereden.
Precies dit hebben wij nu ook. Dochter heeft een vriendin sinds de psz en ik heb het idee dat dit ook een reden is waarom ze niet wil verhuizen. Ze is bang dat ze haar vriendin kwijtraakt. Maar aan de andere kant ze kan ook weer nieuwe vriendinnen maken op haar nieuwe school en gewoon met haar hartsvriendin afspreken. Fijn dat het voor jullie goed is uitgevallen en dat je zoon nu helemaal op zijn plekje zit. Misschien maak ik me ook te druk, het is ook wel een grote stap.