Ik zal de situatie proberen zo goed mogelijk uit te leggen. Ik ben al ruim 5 jaar werkzaam voor een kleine werkgever (zo'n 250 mdw) op de afdeling P&O in een gecombineerde functie die geen andere medewerker van onze organisatie van me over kan nemen. Dat is wel vaker zo bij kleine organisaties, als ik ziek ben terwijl er bepaalde belangrijke zaken moeten gebeuren zoals een loonrun dan moet er iemand extern worden ingehuurd. Ik heb het op zich prima naar m'n zin, heb veel ruimte om mijn eigen werk in te richten en werk leuk samen met collega's. Er zijn wel bepaalde irritaties over beslissingen van het management, maar ik vermoed dat dit bij andere werkgevers ook wel zo zal zijn. Nu gaat het financieel niet goed met de organisatie. We hebben dit wel vaker gehad maar het ziet er nu best zorgelijk uit. De kans dat we dit niet te boven komen is mogelijk. Daarbij hebben we sinds kort ons huis te koop, dus ik heb graag wel wat financiële zekerheid als we een nieuwe hypotheek aangaan. Omdat ik hier wat stress over had ging ik voor het eerst sinds jaren eens op een vacaturesite kijken en zag gelijk een geweldige vacature! De functie die ik nu al heb, maar dan net wat meer verantwoordelijkheden in een grote zorgorganisatie met ruim 5000 medewerkers (dus meer zekerheid). Het werk is op 10 minuten fietsafstand van mijn huis terwijl ik nu 3 kwartier met de auto moet. Ik heb besloten om een sollicitatiebrief te sturen en nu ben ik net gebeld dat ik volgende week op gesprek mag komen. Hartstikke leuk natuurlijk! Maar zit nu met een knoop in m'n maag omdat ik me heel erg schuldig voel tegenover m'n huidige werkgever. Stel dat ik word aangenomen? Het gaat al slecht met de organisatie, veel geregel ivm ontslaan personeel etc, en dan ga ik ook nog weg terwijl mijn leidinggevende mij hard nodig heeft! Kan ik het maken? Ja vast wel, maar voel me erg betrokken bij het werk dus vind dit heel lastig. Daarbij geef ik ook een vaste baan op, voor een jaarcontract (wel met uitzicht op vast) dus een werkgeversverklaring/intentieverklaring voor een hypotheek zit er misschien nog niet gelijk in. Wat vinden jullie? En nog tips?
ik zou ervoor gaan! en ik zou het vooral op een zakelijke manier proberen te bekijken Het is heel vervelend voor je werkgever als het bedrijf over de kop gaat... maar moet jij daar dan in meegetrokken worden? Je hebt zelf ook een gezin wat onderhouden moet worden, en als je jezelf nu al een hoop gezeik kan besparen door alvast iets anders te zoeken ipv te wachten tot je er uit moet, je geen werk kan vinden en de ww in moet.. Helaas voor je werkgever is het niet anders, het leven gaat door
Tuurlijk kun je dit maken. Blijf je op het zinkende schip of ga je voor jezelf en zoek je het elders? Ik snap je schuldgevoel, maar draai het eens om. Zou je werkgever zich schuldig voelen als ze jou moeten ontslaan vanwege bedrijfseconomische reden? En je geeft aan dat ze evt. iemand extern kunnen inhuren. Dus ja, kun je prima maken.
Heel simpel: doen. Jouw werkgever is verantwoordelijk voor het feit dat alles door blijft draaien. Niet slim om daar alleen jou voor te hebben. Dus hoe lullig ook, jij moet doen wat voor jou goed is, je werkgever regelt z'n eigen zaakjes. Mogelijk dat je, als je aangenomen wordt, ook nog iets kunt regelen, zodat je alles wel helemaal top over kunt dragen aan een opvolger? Daarin valt natuurlijk van alles te bedenken, over hoe je dat aan kunt pakken?
Doen ja. Ik zit in een soortgelijke situatie en herken je schuldgevoel helemaal. (Ik werk 10 jaar bij deze werkgever). Maar je moet naar je eigen situatie kijken. Als er iets met jou gebeurd hebben ze ook snel een ander dus daar zou ik me minder druk om gaan maken. Wil je op een zinkend schip blijven? Liever nu dus wat anders dan straks echt moeten en niet aan de bak komen.. spijt hebben dat je dit niet hebt gedaan. Echt.. tijd voor eigen keuzes nu!
Ga ervoor! Ik snap je gevoel maar daar moet je je niet door laten tegenhouden. Als er ontslagen gaan vallen binnen je bedrijf en jij zit bij de pechvogels voelt je werkgever zich misschien ook even rot maar daarvoor zal hij jou je baan niet laten houden. Soms is het lastig maar je moet het zakelijk bekijken.
Succes met het gesprek, natuurlijk moet je dit doen. En het lastig voelen naar je huidige werkgever is ook gewoon menselijk. Maar je kunt beter spijt hebben van iets wat je wel hebt gedaan, dan van iets wat je niet hebt gedaan zeggen ze niet voor niets.
Dank je wel voor jullie bevestiging hierin! Het blijft moeilijk, maar ik kan in ieder geval het gesprek in gaan. Wellicht willen ze me niet eens hebben hahaha. Spannend! Heb je ook gesolliciteerd al?
Niet schuldig voelen! Loyaliteit is mooi maar het werkt wel twee kanten op. Als het echt zo slecht met de zaak gaat, is dat natuurlijk nooit goed. Kies altijd voor jezelf.
Inderdaad wel een beetje dubbel. De vraag is hoe zorgelijk de situatie is, kan je daar niet op de een of andere manier achter komen? ( hoe staan ze er nu voor, hebben ze nog genoeg ruimte voor overbruggingen, wat is de oorzaak?) Blijkt het nu al een verloren zaak te zijn dan zou ik zeer zeker al naar dat andere bedrijf gaan, maar blijkt er nog hoop te zijn dan zou ik zelf wel overwegen om de handen ineen te slaan en er wat van te maken. ( wetende dat de kans op een andere baan met jou ervaring en functie toch groot is en je bij het geval van faillissement waarschijnlijk recht hebt op bepaalde regelingen en niet met lege handen staat). Maar dat zou er bij mij dus geheel aan liggen hoe het er voor staat en hoe je eigen situatie is. Ben je zelf bijv. hoofdverdiener en kan je je zo'n risico niet veroorloven dan zou ik voor de veiligste weg kiezen.
Sja werk is werk en niet een hobby. Ik snap je op zich wel. Ben ook altijd loyaal in die zin. Maar soms moet je ook voor jezelf kiezen. Dat snapt je werkgever ook wel. Zou wel de tijd nemen om zaken af te handelen etc. Dus bij een eventueel vervolg gesprek zou ik wel aangeven dag je wel graag de zaken geordend achter wilt laten op je vorige baan. En daar de tijd voor wil. Dat spreekt alleen maar voor je denk ik.
Ik snap je schuldgevoel heel goed. Maar kies echt voor jezelf hoor, dat doet jouw werkgever ook. Als het straks zover is dat het bedrijf ten onder gaat vlieg jij er net zo hard uit. Bekijk het zakelijk. Ik neem aan dat je nog een opzegtermijn hebt? In die tijd kan jouw werkgever prima vervanging zoeken. Succes met het sollicitatiegesprek!
Ja van 2 sollicitaties mag ik 2x komen. De 1e heb ik na het 1e gesprek zelf afgeblazen terwijl ik de baan kon hebben zeiden ze. En de 2e mag ik volgende week komen. Niet denken dat ze je niet willen hebben! Gewoon eerlijk zijn en ee open in gaan. Is moeilijk na zon lange tijd bij dezelfde mensen. Ook het stiekem doen voor en over sollicitaties tegen collegas vind ik misschien wel het ergste. Maar ik zie me hier niet nog 5jr zitten. Doe het omdat je er zelf beter van wordt en lekkerder in je vel gaat zitten. Collegas heb je bij een ander ook wel weer.. hard maar waar. Voor jou ook 10 anderen denk ik dan
Ah, ik vind het wel echt ontzettend lief van je dat je zo aan je werkgever en het bedrijf denkt! Maar toch, ik denk dat je in deze situatie echt voor jezelf moet kiezen. Jij zou ook ontslagen worden als dat in financieel opzicht nodig is voor het bedrijf, hoe aardig ze je ook vinden. Andersom mag je dan ook best voor jóúw financiële zekerheid kiezen!
Snap best dat je je schuldig voelt maar als P&Oer weet je ook dat dit soort dingen gebeuren binnen alle organisaties. Als het er op aankomt moeten bedrijven ook weleens keuzes maken waarbij ze veel overhoop moeten gooien. Ik zou echt het sollicitatie gesprek aangaan en als er mogelijkheden zijn dan zou ik de stap nemen. Het bedrijf kan altijd kiezen om jou functie met een deta-kracht of interim personeelsadviseur in te vullen als het werkt ze overstijgt.
Als het echt slecht gaat met het bedrijf dan zou ik toch echt voor mezelf kiezen. Wat als je het niet doet en over een paar maanden gaat het bedrijf waar je nu werkt over de kop. Dan zit je in de ww en is het misschien wel heel moeilijk om een nieuwe baan te vinden. Succes met je gesprek!