Maar je vriend heeft toch geen 'toestemming' nodig? Hij is een volwassen man dus hij kan zijn eigen keuzes maken. Zijn ouders gaan er vroeg of laat toch wel achter komen dat jij hun kleinkind hebt. Het zal niet makkelijk zijn misschien. Maar als hij voor jou kiest zullen ze hem toch niet voor echt altijd de deur wijzen? Wie weet zijn ze wel trots dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt. En als hij al twee jaar geleden om je hand is wezen vragen dan ben jij ook geen vreemde voor hun. En echt, als je er snel werk van maakt dan zal het met de schande echt wel meevallen hoor. Bovendien, dat is al gebeurd dus dat kan je toch niet meer terug draaien. Bij die vriendin van mij heeft er geen haan naar gekraaid. Iedereen dacht dat ze gewoon snel zwanger was.
Ben zelf wel bekend met deze situatie in mijn directe omgeving. Je kunt me pb sturen indien je wenst. Moet zeggen na moeilijke periode is dat allemaal goed gekomen
Een zwangerschap kun je niet lang verstoppen hoor. Zo een buik dat begin je al snel te zien. Dus je vriend kan zijn hoofd in het zand steken maar daar schiet hij niks mee op. Als mensen eenmaal gaan praten omdat jij zichtbaar zwanger bent dan gaan zijn ouders dat toch ook te horen krijgen?
Gaat zijn vader regelmatig naar de moskee. Anders kan je aanstaande met de imam daar spreken over zijn wens je te huwen en dat hij met de vader spreekt. Het is namelijk ook een fitna indien een geschikte kandidaat is en ouders weigeren daardoor krijg je dit soort zaken. Vandaar dat als hij dus bekend is bij een bepaalde moskee en de imam daar vertrouwt dat hij zijn advies ter harte nemet.
Hey bedankt voor je reactie, het is echt hoopgevend.. Ik heb hem een appje gestuurd dat we dit ons ouders moeten vertellen na de suikerfeest.. Zijn ouders vertrekken de week erop naar marokko.. dus moet snel wat gebeuren, op zijn minst de wettelijke huwelijk.. En hij is echt aan zijn familie gebonden en ik weet dat ze veel voor hem betekenen.. Hij zou zo een grote stap, trouwen, niet kunnen maken zonder hen.. En ja.. vandaar de gedachte ''laten we allebei gewoon weggaan'' .
salaamalekom, ik heb dit al aan mijn aanstaande verteld.. Hij schaamt zich om die gesprekken te voeren... En indd.. wat jij zegt klopt helemaal.. we hebben 2 jaar lang van alles geprobeerd zodat ze vinden dat hij er 'klaar voor is'. Maar nog zijn ze niet helemaal tevreden volgens zijn gevoel...
Als je samen wegloopt dan krijg je 100% een schandaal. Want dat is wel een smeuïg verhaal natuurlijk. En een heel volwassen reactie is het natuurlijk ook niet. Jullie hebben samen je billen gebrand en nu moet je samen op de blaren zitten. Een andere reële optie is er niet. Via de imam wat umm zegt is ook een goed idee misschien.
Er dienen inderdaan getuigen te zijn. Maar ik denk dat als je persoon met kennis of lokale imam met de vader laat praten over de zonde en kwaad wat er schuilt in verbieden van een huwelijk wat de zoon wenst zonder gegronde reden deze hoogstwaarschijnlijk wel bijdraait. Verder is naar mijn weten alleen voor de vrouw een wali als getuige verplicht en de toestemming van haar wal. De man kan getuigen kiezen hoeft dus niet vader ofzo te zijn en geen toestemming nodig. Wa Allahu a3alam
Sorry maar als hij mans genoeg was voor de daad moet hij mans genoeg zijn even met die imam te spreken. De zwangerschap zou hij kunnen verzwijgen maar hij kan aangeven dat het te zwaar wordt om zonden te vermijden. Trouwens het is niet van het geloof hoor maar cultuur dat klaar moeten zijn. Een imam kan dat snel duidelijk maken aangezien ze vaak respect krijgen van de vaders
Ik heb totaal geen idee hoe dat in de marokkaanse cultuur gaat dus mocht het beledigend overkomen alvast mijn excuses want zo is het niet bedoeld. Maar wat ik me afvraag is; als hij jou zo graag wilt trouwen en dit kindje graag wilt is dat niet hetgeen wat nu boven aan zijn prioriteitlijstje moet staan? Of gaan ouders ongeacht wie of wat altijd voor? Zelfs voor je kinderen? Kan me daar zo weinig bij voorstellen nl. Wens je iig veel succes, lijkt me een hele lastige situatie waarin jij zit.
Is niet zo dat het voor alles gaat maar ouders staan hoog in het vaandel en men wil voorkomen dat contact wordt verbroken. Is gewoon culturele hoofdpijn want vanuit geloof mogen zijn ouders een huwelijk niet weigeren zonder goede reden. En hem er nog niet aan toe vinden is geen reden. Komt vast wel goed.
hoi , misschien kan het jac je helpen ( die zitten in antwerpen) www.[B]jac[/B].be kan je gratis advies vragen en ze zoeken mee naar een oplossing . je kan via de site chatten , je kan ze bellen of langsgaan : JAC plus Antwerpen Korte Nieuwstraat 26 2000 Antwerpen 03 232 27 28 hopelijk helpt dit je een beetje , kzou zeggen neem je vriend er mee naartoe en zoek samen met hun naar een oplossing
Alle tips zo bij elkaar genomen, denk ik dat jij snel met je ouders moet gaan praten. Of in ieder geval met je moeder, om te beginnen. Dat HIJ dit wil verbergen voor ZIJN ouders, betekent zeker niet dat jij tegen jouw ouders moet liegen. Je schrijft dat je Marokkaans bent, maar ik begrijp dat je ook moslima bent. Doe je mee aan de Ramadan? Je weet dat liegen extra kwalijk is. Valt verzwijgen daar ook onder?? En je vriend zou er denk ik goed aan doen met de imam in gesprek te gaan of toch zelf met zijn ouders. Een moeilijk gesprek wordt het toch... en hoe langer hij wacht, hoe moeilijker! Misschien is het aankomend vaderschap wel net het laatste zetje dat zijn ouders doet besluiten dat hij er klaar voor is.
Waarom is wat ik zeg onzin? Ik zeg dat ze moet trouwen als zij dat wil, dat is zeker geen onzin. Als zij wil trouwen met haar vriend omdat ze van hem houdt dan juig ik dat alleen maar toe.
Omdat hoe jij het zei was trouwen een 'moetje' omdat ze zwanger is. Voor mij is een moetje; trouwen met een meisje wat je net 3 maanden kent omdat ze oeps zwanger is. Niet dat je al twee jaar geleden wilde verloven en de relatie ondanks bezwaren van de ouders toch al die tijd is door gegaan.
Hallo, Je hebt helemaal niets verkeerds gezegd. Inderdaad klopt helemaal wat je zegt.. Hij heeft nog niet helemaal het besef dat er een kind op komst is.. Hij zegt ook dat hij met de tijd steeds meer beseft dat er een kind aankomt. En familie is heel belangrijk.. Het zou niet goed aanvoelen als een van onze ouders ons zou afstoten bijvoorbeeld.. De angst hoe onze ouders zouden reageren is groot.. En het lef om te zeggen is er niet.. We zouden niet kunnen trouwen achter de rug om van ons familie dan blijf je voor altijd een "zwarte schaap".
TS, Het lijkt me dat jij en je vriend al lang samen zijn. Ik neem aan dat hij je niet kwijt wil toch? Als een huwelijk tussen jullie niet kan van zijn ouders. Wat is dan het alternatief voor hem?
Hij weet het niet zegt ie.. Hij vraagt t mij en als ik zeg je moet het je ouders vertellen... Dan weigert ie ... Hij is ernog niet klaar voor om het te zeggen merk ik aan hem