Mijn lieve man reageert soms het beste als ik pisnijdig wordt, wanneer normaal iets bespreken niet meer helpt haha! Dan weet ie dat ik het écht meen denk ik. Hoe is dat bij jullie?
Als ik niks meer terug zeg en mn eigen gang ga. Dan gaat ie pas nadenken; zou ik iets verkeerds gezegd/gedaan hebben??
Wanneer ik vrolijk ben. En in het geval van onvrede; wanneer ik rustig uitleg wat ik fijn/niet fijn vind. Boos worden, verdrietig zijn, niets zeggen (maar wel voelen), teruggetrokken zijn, werkt alleen maar averechts.
Wat bedoel je met het beste? Wat het beste is voor ons of wanneer hij mij mijn zin geeft? Want dan vind ik "het beste" een beetje vreemd gekozen.. Maar als ik zeg dat ik serieus ben of ik vraag hem ergens serieus over na te denken dan luistert hij aandachtig en denkt hij er goed over na. Daar hief ik gelukkig niet boos om te worden. Maar er zijn genoeg momenten dat hij met z'n hoofd ergens anders zit en dan moet ik het herhalen of zo
Als ik dingen in vuilniszakken ga verzamelen voor hem. Schoenen in de woonkamer, snoertjes overal, papieren, brillenkoker etc. Hij mag best wat dingen laten slingeren maar soms loopt t de spuigaten uit. Ik ben ook gestopt met vragen want dat is ja zeggen en nee doen. Als ie dan dingen mist dan moet ie die zakken opruimen
Hiermee heb ik ook gedreigd ik geef m 24uur en als t er dan nog ligt stop ik het in een vuilniszak.. Hahaha nog nooit hoeven doen gelukkig
Hier eigenlijk altijd. Ik heb altijd zijn aandacht als we praten. Voor sommige waarschijnlijk heel saai maar ik zou niet anders willen.
Met betrekking op rommel in huis (daar is hij heel goed in) geef ik hem een deadline: je hebt tot morgen 20:00 uur en anders ligt het op straat. En hij weet dat ik het echt doe. 😄 Als het om serieuze zaken gaat hoort hij vaak wel aan me dat het beter is om even te luisteren. En als het echt erg is ga ik meestal huilen (roteigenschap) en dan weet hij helemaal dat het menens is. Als ik boos word lacht hij me meestal gewoon uit of hij wuift het weg. Op de één of andere manier heeft dat geen effect op hem. En ik word dan alleen maar bozer. 😡
Als ik boos word klapt hij dicht en zegt niks meer (waardoor ik vaak nog bozer word. Dus dan voeren wij geen gesprekken en is er vind ik altijd een ongemakkelijke stilte. Vaak hebben wij de beste gesprekken 's avonds laat in bed. Mbt rotzooi reageert hij vaak nadat ik alles op zijn bureau gedumpt heb, het liefst wanneer hij daar zit want anders schuift hij het eerst nog voor weken opzij.
We hebben niet vaak ruzie maar mijn boosheid maakt de zijne alleen maar groter, dat heeft echt geen zin. Als ik wegga en hem negeer kopieert hij dat maar als ik begin te huilen weet hij dat hij (in mijn ogen) echt fout zit. Of nou ja, in elk geval mij gekwetst heeft. Gelukkig gebeurd dit zelden. We zijn zo eigenwijs dat zo'n ruzie dagen kan duren. Dit is een hele goede tip
Als we allebei gewoon op een normale manier praten. Ik kan me niet voorstellen dat een relatie fijner wordt van dreigen, janken, zwijgen, gillen, mokken... Maar dat is mijn beleving. Als het voor een ander wel werkt en je daar allebei gelukkig mee bent, is het ook prima.