Ik ben een beetje geschrokken. Hier zelf al met een mooie buik. Zwanger van ons eerste. Ik ging op kraambezoek bij een vriendin. Mocht de baby vasthouden en fles geven. Ik wilde hem laten boeren en legde hem dus met hoofdje op mijn schouder. Plots slaat zen kleine hoofdje fel naar links. Toen ik hem wilde aangeven aan mama ging hij nu hoofdje naar rechts slaan. Mama was natuurlijk geschrokken. En zei '' o nee hij is nog zo fragile. 😯 dit is echt niet de bedoeling. arm kleintje. ik zit nu steeds te denken als ik het nu al verpest wat moet dat straks gaan worden. . Moestt effe kwijt. Misschien zijn het de hormonen. Maar voelde effe alsof ik faalde. Weet niet hoe ik het moet uitleggen
Och meid dat komt echt wel goed! Voordat mijn eerste was geboren had ik ook nog nooit een pasgeboren baby vast gehad. Ik zal je eens iets heeeeel gênant en doms vertellen: Ik heb een aantal jaar als dierenartsassistent gewerkt. Bij het hanteren van dieren was ik altijd alert dat ik of de dierenarts niet werd gebeten. Toen mijn dochter was geboren was de kraamverzorgster haar aan het verschonen. Ik streelde over het wangetje van mijn baby. Toen maaide ze met haar armpjes en draaide gaar hoofdje. Ik schrok en trok mijn hand weg. De kraamverzorgster vroeg waarom ik schrok. "Ik dacht dat ze zou bijten" was mijn reactie Mijn hele leven had ik alleen ervaring met dieren, vandaar. En zelfs met mij is het goed gekomen 😂
Hay Jackie. Ik hoop het 😊. Ik snap het helemaal. Je ging af op je ervaringen op dat moment 😉. Het is wel een heel leuk verhaal om haar later te vertellen. Hihi
Dat komt allemaal wel goed. Als je kleintje er eenmaal is zullen ze je thuis/in het ziekenhuis al vertellen hoe of wat en daarna heb je ook nog de kraamhulp die je komt ondersteunen. Alle begin is eng, zeker met zo'n klein en teer kindje. Maar dat komt allemaal wel goed hoor
Dat zijn de meeste mama's bij hun eerste kindje hoor. Daarom krijg je kraamhulp om je ook daarmee te helpen. Komt allemaal goed. Nu weet je dat ook zulke kleintjes onverwachte bewegingen maken
Oh lieverd, voor ik zwanger was zei ik altijd "Uhm, nee hoor... Ik zit prima" als ik op kraamvisite kwam en de baby mocht vasthouden. Toen ik ongeeer halverwege de zwangerschap van onze oudste zoon was, ging ik ook op kraamvisite en vond ik dat ik met "Nee bedankt" waarschijnlijk een behoorlijke flater zo slaan. Toch maar even de baby op schoot dan. Echt: ze hebben het kind aangegeven, ik heb er vijf minuten stokstijf mee gezeten en toen gevraagd of iemand het kindje alsjeblieft weer van mijn schoot wilde halen, zodat ik m'n drinken kon pakken. Flash Forward (een maand of vier) en daar stond ik ineens met een baby op 1 arm in de keuken, zodat ik de andere arm vrij had om even wat drinken te schenken. Om vervolgens met drinken en baby naar de kamer te lopen om daar lekker gemakkelijk op de bank te gaan zitten om m'n zoontje te voeden en tegelijk zelf ook even wat te drinken. Echt: komt goed, gaat straks vanzelf. Je leert onwijs veel van je kraamhulp en je 'oefent' straks een paar uur per dag hè. Je zult versteld zijn hoe ontzettend snel je er behendig in bent.
Heel herkenbaar inderdaad. Ik had ook bijna geen baby's vastgehouden voordat mijn oudste werd geboren. Ook nog nooit een luier verschoond bijvoorbeeld. Maar je leert veel van de kraamhulp en je leert snel want je bent de hele dag bezig met je baby . Voor je het weet draai je je hand er niet voor om. Komt allemaal goed.
Het gaat zeker goed komen. Je leert het allemaal van de kraamhulp. Ik had al ervaring met baby's, maar toch was het met mijn eigen kinderen weer zo onwennig (met beide kinderen). Mijn schoonvader heeft me pas geleden ook enorm laten schrikken. Hij had onze dochter vast die toen 1 week oud was. Hij veranderd haar van houding, maar ondersteunde het nekje niet goed, waardoor mijn dochter met haar hoofd achterover klapte. Nou en hij heeft toch echt genoeg ervaring met kinderen. Ik vond het wel een beetje raar dat het hem niet zo veel leek te doen, maar ik schrok me kapot.
Ohhh ja ik was er ook zo bang voor van te voren. Nog nooit een baby drinken gegeven, verschoond of echt überhaupt vastgehouden. Op kraamvisite zei ik ook altijd "neuh, geef maar aan iemand anders". Ik was gewoon heel onzeker en bang dat ik het fout zou doen. Ik kan je vertellen: dat komt echt wel goed! Het went echt super snel. Sommige dingen zullen wat spannender zijn dan andere dingen (in badje doen bijv) maar ook dat komt allemaal goed! Straks weet je niet meer beter
Haha, zo herkenbaar van voor mn eerste! Ik had bijna nog nooit een pasgeboren baby vastgehouden. Ik probeerde dat bij kraambezoeken juist altijd een beetje te vermijden omdat ik het eng vond. Toen mn dochter geboren werd (klein van stuk en 2 weken te vroeg) wilde de vk dat ik haar zelf tussen mn benen zou oppakken, maar ik durfde niet, haha. Toen ik haar op mn borst kreeg durfde ik haar ook bijna niet te verleggen. Het heeft een paar dagen geduurd voor ik me echt zeker voelde bij haar oppakken, verschonen en aankleden. Met je eigen kindje gaat het straks echt snel genoeg hoor!
Ah dames wat zijn jullie lief. Toch voor mij een hele opluchting dat ik niet de enige ben die zo bang is om het fout te doen 😊 ik hoop echt dat ik veel zal leren van de kraamzorg. We gaan ook voor borstvoeding. Helpen ze daar ook bij terwijl je geeft? Zo kan ze direct zeggen of het goed gaat.
Als je een goeie hebt, helpt ze je daarbinnen geeft ze nog goede adviezen ook. Alleen... Ik hoor / lees nogal eens dat er adviezen worden gegeven die niet zo heel erg goed zijn. Ik zou dus ook wat informatie zelf opzoeken, zodat je zelf ook kunt meedenken en kunt besluiten welke adviezen je wel opvolgt en welke beter niet.
Als ik terug kijk hoe spannend ik de eerste week vond denk ik wel eens stel je niet aan. Wij verbleven een paar nachten in het zh en onze dochter op de neo. Durfde niet eens mijn eigen kind op te pakken, zo kwetsbaar. Nou naar een paar dagen weet je niet beter
Haha moet even aan mijn broer denken die de baby een beetje voor zich uit hield van wat moet ik hiermee. Maar hij was gewoon doodsbang haar te laten vallen Moet zeggen had ook nooit echt babies vastgehouden maar ging vanaf dat mijn dochter geboren was heel natuurlijk, had ook geen angst. Nu heb ik sindsdien al wel een aantal keer haar hoofdje gestoten maar goed
Uhm, ja... Pas een beetje op in deurenopeningen als ze eenmaal wat groter zijn. Het hoofdje steekt een stukje uit.😳
Aghh meid alles komt helemaal goed Ik had ook nog nooit een pasgeboren babytje vast gehouden tot ik mijn ventje vast had.. had nog nooit zo een kleintje aangekleed, luiertje verschoont fles gegeven enz.. nu is de kleine 7 weekjes en luier verschonen en een appje beantwoorden gaat allemaal tegelijkertijd 😂 Het went allemaal echt wel.. ☺
Zelfs de meest ervaren mensen gebeurd het wel eens..... mijn moeder wou mijn nichtje van 4 weken laten boeren op de schouder en vergat ook ondersteuning.... en die heeft zelf 4 kinderen en al berg kleinkinderen. Ik woon nu bij haar in huis, dus dan kan ze nu goed oefenen op mn nichtje voordat we zelf een mini in huis hebben haha Maar het gaat ook vrij natuurlijk hoor en he bent extra voorzichtig met je eigen wondertje is mijn ervaring.
Ah meid ik deed zo iets nog een maand geleden bij kraambezoek. Mijn ventje was al heel stevig al vanaf vegin kon zelf zijn hoofdje meteen hoog houden en nooit ondersteuning daar nodig gehad. Ik was op kraambezoek van een baby van 6 weken en vergat haar hoofdje, nou die ging alle kanten op dat ik zelf heel erg van schrok, gaf ook meteen terug aan haar moeder.
Komt helemaal goed hoor! Het gaat vanzelf al dan niet met hulp van je kraamzorg. En zelfs nu.. als ik weer zo'n pasgeboren kleintje vast heb, denk ik oei wat klein en teer.. mijn eigen dochter van 9,5 maand is echt al een stevig mini-mensje