Ik kan me er wel iets bij voorstellen, al zou ik nooit tegen een ander zeggen dat diegene die naam niet 'mag' gebruiken..
Je hebt bewust gekozen om niet nog een kind te krijgen. Ik heb ook nog een jongensnaam en een meisjesnaam. Ik zou apetrots zijn als mijn broertje of zusje de naam zou kiezen die ik voor ons vierde kind (die er bewust niet komt) in gedachte heb zouden kiezen. Toch een kindje met die naam die ik heb gekozen. Zelf wil ik niet nog meer kinderen maar ik zou het geweldig vinden om die mooie namen te roepen.
Heel herkenbaar. Ook wij hadden al heel lang een naam voor een evt.dochter. Toen mijn zus zwanger raakte van haar jongste en wij volop in de mmm zaten, heb ik haar ook gevraagd om niet te gaan voor 'onze' naam. Wat het makkelijker maakte dit bespreekbaar te maken, was dat ik wel vermoedde dat wij qua smaak van namen niet op 1 lijn zitten en dit bleek ook zo te zijn. Het was dus hier verder geen issue gelukkig, maar snap ts wel een beetje. O ja, 1 van onze honden heeft een hele humane naam, mensen denken idd wel eens dat wij de naam voor een evt. kindje aan de hond hebben gegeven , maar ook wij hebben nooit overwogen om een dier de naam te geven die we zo mooi vonden voor een kindje.
In mijn ogen ontbreekt het inlevingsvermogen bij de zus doordat ze het zo op tafel gooit ipv het te bespreken. Ze wist dat die naam speciaal is voor ts. Natuurlijk kun je niet met heel de wereld rekening houden, maar het lijkt mij een kleine moeite om met je zus te bespreken hoe ze het zou vinden als die naam aan haar nichtje gegeven wordt. Ik kan me zo voorstellen dat het dan heel anders voelt.
Volgens mij kun je t gevoel pas echt begrijpen als je er zelfs iets in meemaakt. Zoals ik al vertelde snapte ik eerst niet waarom mijn zus zo ontzettend kwaad was toen n nichtje de naam van haar overleden kind aan haar dochter gaf...maar nu begrijp ik dat t echt heel pijnlijk voor haar geweest moet zijn. Het ligt gevoelig. Namen kunnen gevoelig liggen.
Wat een gezwets. Ik denk eraan onze misschien toekomstige dochter de naam te geven van haar nichtje. Waarom? Omdat mijn zus en nichtje niet meer leven. Tel je zegeningen.
Het is heel simpel. Op een naam rust geen patent. Wil je niet dat een ander 'jouw' naam gebruikt, houdt de naam dan stil tot je 'm zelf aan je kind kan geven. Als een ander dan toch diezelfde naam gebruikt dan is het gewoon een gevalletje toeval en dikke pech, maar dan hoeft er niet onredelijk, gefrustreerd of boos te worden gereageerd. De naam is dan namelijk niet 'gestolen' of voor de neus weggekaapt. Deelt iemand vooraf al wel de naam dan kan diegene daar geen rechten aan ontlenen natuurlijk. Die ander kan diezelfde naam ook al 15 jaar in z'n hoofd hebben. Heeft diegene dan minder rechten omdat diegene die naam nooit heeft geclaimd??
Ik vind dit toch wel ver gaan. Je maakt zelf de keuze om geen kinderen meer te krijgen en dan ga je een ander verbieden om die naam te gebruiken. Ik heb in mijn hoofd ook nog een mooie meisjesnaam maar wij hebben de keuze gemaakt dat ons gezin met 3 kinderen compleet is en dat er niet nog een kindje zal komen. Maar het zou toch nooit in mijn hoofd opkomen om tegen een ander te zeggen dat zij die naam niet mogen gebruiken omdat... Betreft het nu iemand die ongewild kinderloos is dan vind ik het een heel ander verhaal en kun je ook helemaal niet vergelijken met jouw verhaal. Ik vind het een beetje zielig doen om het zielig doen. Verman jezelf en sta achter je keuze.
Je eigen verdriet boven dat van een ander stellen is ook niet oké. Iedereen heeft recht op zijn eigen verdriet.
Ik vind namen voor kindjes die er niet kúnnen komen ondanks jaren proberen of namen van kindjes die overleden zijn wel een ander verhaal dan het verhaal van ts. Ze wíl geen kindje meer, dat is toch iets heel anders?
Ze reageerde alleen vanuit een bepaalde (onverwachte) emotie, die ze hier nu probeert te verwoorden. Ze zegt toch zelf ook "het gaat nergens over". Rationeel weet ze dus heus wel, dat het tegenstrijdig is. Klinkt niet als iemand die zielig doet om het zielig doen.
Ik kan het me ook wel voorstellen. Ik ken 'jouw' namen, jij kent 'mijn' namen. Ik zou het, ook niet als jij geen kinderen meer wil en ik er wel nog eentje krijg, echt van m'n leven niet in m'n hoofd halen om 'jouw' namen te gebruiken en ik zou ook echt niét blij zijn als jij 'mijn' namen zou gebruiken Lijkt mij, als zussen onder elkaar, gewoon een soort van ongeschreven regel, ofzo.
Ik snap dat wel. Had in eerste instantie een naam voor dl uitgekozen, die uiteindelijk als 2e naam is geeindigd, dus daar spreken we haar nooit mee aan. Dat vind ik soms nog jammer. Zou het ook raar vinden als mijn zus dezelfde naam zou kiezen.
Weten jullie alle namen die je broer/zus zou geven dan??? Wij hadden een naam in gedachte voor als onze eerste een jongen zou zijn. Maar het was een meisje (achteraf heeeel blij mee, want vind haar naam veel mooier nu, haha), maar die ga ik toch niet aan de grote klok hangen? Die hebben wij (tot toen) voor onszelf bewaard. En nu hebben we er een jongen bij, maar die heeft een andere, veel leukere naam gekregen, haha