Waarom zijn mensen te beroerd elkaar te helpen?? Ik ben zojuist bij het ophalen van de kinderen met de twee kleintjes van de fiets gevallen.(2jr&8mnd) Kinderen volledig overstuur. Ik kon de fiets niet rechtop krijgen of de kinderen eruit krijgen. Werkelijk waar....De fiets lag op het fietspad en mensen fietsen er gewoon omheen en voetgangers liepen een pasje sneller eromheen. Dat snap je toch niet? Gelukkig hebben de kleintjes zich geen pijn gedaan. Ik daarentegen....Iets meer pijn. Maar ooh wat is dit voor maatschappij?? Gelukkig kwamen er na een tijdje wel mensen helpen. Maar echt ....Het zou niet eens in mij opkomen om er gewoon omheen te gaan fietsen...:x Ff mijn hart luchten....
Jeetje mina meis wat ontzettend naar zeg. Vindt het ook honds brutaal dat niemand je geholpen heeft, de mensen zouden hun ogen uit hun kop moeten schamen. Ben wel blij te lezen dat de kindjes niks hebben, maar echt niet normaal dat het zo gaat.
Oh jeetje wat schrikken! Gelukkig hebben jullie niks ernstigs. Ik snap ook niet dat mensen elkaar dan niet helpen, helemaal als er (kleine) kinderen betrokken zijn. Hoop voor die mensen dat als hun iets krijgen ze ook niet geholpen worden, weten ze meteen hoe dat voelt.
Dit vind ik heel erg om te lezen! Gaat het nu wel weer goed met je kindjes en jezelf natuurlijk? Ik ben zelf twee keer gevallen met de fiets waarvan gelukkig beide keren gelijk allerlei mensen te hulp schoten, ik moest ze zelfs tegenhouden om de ambu te bellen (was toen ook wel naar terecht gekomen). Maar wat jou is overkomen tekent wel een beetje de houding van "tegenwoordig" vrees ik. Ikke ikke en rest mag stikken...
Ja het gaat met de kindjes wel.goed gelukkig. Zelf is mijn bovenbeen dik en pijnlijk. Maar voelt niet ernstig aan ofzo hoor. Denk een kneuzing. Verder net als de kinderen flink geschrokken. Ja ik snap het echt niet hoor. Inderdaad helemaal als er kleintjes bij betrokken zijn....
Ik kan niet geloven wat ik lees!! Gelukkig gaat het verder goed met de kleintjes.... Ik snap het ook echt niet ???? Hoe is het nu verder met jullie? Kindjes bijgekomen van de schrik?
Belachelijk he Is helaas niet iets van de laatste tijd. Ik weet nog dat ik als kind (denk een jaar of 7-8) per ongeluk mijn moeder afsneed, die viel (met mijn zusje voorop) en vervolgens niet meer overeind kon komen. Echt iedereen reed er omheen, ik in paniek, mijn zusje in paniek, mijn moeder alsmaar proberend overeind te komen en ons tegelijkertijd te sussen. Na 10 minuten is er een meneer gestopt, mijn moeder is uiteindelijk met haar been in het gips beland. De schrik is me altijd bijgebleven, maar het heeft er ook voor gezorgd dat ik altijd stop om een ander te helpen.
Jeetje wat heftig om te lezen. Ik heb zelf gelukkig de ervaring niet, heb juist vaak gezien en meegemaakt dat mensen direct gingen helpen. Ik zou in ieder geval direct naar je toe rennen.
Vreselijk! Ik zag laatst een mevrouw met rollator vol boodschappen omvallen, ze bleef achter een stoeprand steken en lag dus zelf op de grond, en overal rolden sinaasappels naartoe. Mensen stapten over de sinaasappels heen met boze blikken. Echt níet normaal! Arme vrouw zat op haar knieen op de grond! Ik heb haar overeind geholpen, haar rollator op z'n wielen gezet en toen kwam de apptheker naar buiten om ook te helpen, gelukkig! Hij foeterde ook op voorbijganger. Wat een asociaal gedrag joh, ben er echt van geschrokken. Die mevrouw ook, was helemaal bedroefd door de val en het feit dat zóveel mensen haar gewoon lieten liggen.
Ik kan daar zo boos om worden. Ben blij dat het met je kindjes goed gaat en hopelijk trekt het van je been snel weg. Ik ben toen ik 17 was heel hard met de fiets gevallen, lag midden op straat. Een auto kwam de hoek om en begon te toeteren omdat ik in de weg lag....In de shock ben ik gewoon aan de kant gekropen. Bleek een paar weken later dat ik breukje in mn wervelbot had en ik loop nu nog rond met verschoven wervels. Het zou zo fijn zijn als mensen elkaar zouden helpen, dan kan een persoon zich focussen op de pijn die degene voelt en zich niet lullig voelen over 'in de weg liggen'. Sorry voor mn verhaal, maar ik word echt boos van dit soort dingen...
Ik snap dat ook echt niet. Hier vielen laatst ook twee meiden van een jaar of 8 met de fiets langs een drukke weg. Allemaal mensen met auto's die gewoon hard er voorbij reden. Ik snap echt niet dat je dan even stopt, alleen om even te horen dat alles goed is. Harde maatschappij van tegenwoordig...
Serieus? Wat belachelijk! Ik heb een keer gehad dat een jongetje voor me fietste die net van het sporten afkwam, hij reed verkeerd over een tak en werd voorover van z'n fiets gelanceerd. Niemand stopte gewoon! Ik ben er zo snel ik kon naartoe gefietst, manneke was compleet overstuur, wilde alleen maar z'n moeder, was gelukkig niet gewond. Heb hem kunnen kalmeren en ben met hem een heel stuk mee gefietst toen hij z'n moeder niet kon bereiken met de telefoon. Hij was zo dankbaar dat ik hem had geholpen en dat blije gezichtje van hem vergeet ik nooit meer. Terwijl ik hem hielp en de fiets nog boven op hem lag reden er zoveel mensen langs! Ik vond het zo asociaal en onbeschoft! Ligt gewoon een kind van 10 keihard te huilen met een fiets bovenop hem. Doe gewoon iets! Ben blij dat jullie in orde zijn!
Ik heb zelf gelukkig een keer het ongekeerde meegemaakt; op een verlaten terrein viel ik van m'n fiets en kwam ongelukkig terecht; been gebroken. In no time waren er mensen om te helpen, iemand met een klapstoel en een deken zodat ik warm bleef, een ander met wat water om te drinken, weer een ander die mijn fiets veilig parkeerde en afsloot, iemand die pekel ging strooien... Super gewoon! Zo kan het ook! Vanaf de weg hadden ze me zien liggen en waren ze dus gaan kijken ipv gewoon door te rijden.
Jeetje meid, wat sneu voor jullie. Ik had je gelijk geholpen hoor! Gelukkig waren er uiteindelijk wel een paar mensen die je hebben geholpen. Het lijkt mij een hele vervelende ervaring. Helaas heb ik ook een aantal keer de andere kant meegemaakt. Dat ik iemand wilde helpen en gewoon afgebekt werd. Een keer was ik hoog zwanger en er was een vrouw door harde wind met haar fiets omgevallen. Ik heb tegen mijn vriend gezegd dat ie moest stoppen met de auto. Ik probeerde de fiets van haar omhoog te krijgen, alleen had ik de kracht niet wegens zwangerschap, maar die vrouw lag maar de snauwen dat ik die fiets van haar af moest halen. Gelukkig stond mijn vriend er ook toen snel bij. Haar eigen man kwam toen rustig aangetuft. Die heeft ons bedankt, maar bij die vrouw kon er geen dankjewel vanaf. :x Een andere keer was een vrouw moeilijk aan het doen met een groot ding op haar fiets. Ik vroeg of ik kon helpen (liep notabene met kinderwagen). 'Ja', snauwde ze 'door aan de kant te gaan'. :x Tja, als je dat vaak meemaakt dan denk je ook ammehoela, volgende keer help ik niemand. Aan de andere kant zijn mensen altijd wel blij, wanneer ik een deur open houd of iets dergelijks. Ook een aantal gevallen kindjes weer op de been geholpen op een gevaarlijk punt met veel auto's als de ouders niet snel in kunnen grijpen en die zijn ook altijd wel blij. Dus ik blijf de helpende hand toesteken
Wat ontzettend bot zeg en vervelend voor jullie! Gelukkig hebben jullie er geen al te ernstige verwondingen aan overgehouden. In tegenstelling tot de meesten heb ik juist de ervaring dat omstanders (gelukkig) meteen helpen. Ik ben zelfs een paar keer verder gelopen toen iemand op straat viel, omdat er al zoveel hulp geboden werd dat ik meer een soort ramptoerist leek.
Echt belachelijk! En zeer asociaal dat er mensen doorfietsen of lopen. Fijn dat je uiteindelijk toch nog bent geholpen. Hopelijk komen je kinderen gauw weer een beetje tot hunzelf. Kan me zo goed voorstellen dat ze zijn geschrokken. Arme kindjes. Hoop dat het met jou ook snel weer wat beter gaat.
Wauw zeg snap dit zo niet. Mensen zijn te beroerd om elkaar te helpen tegenwoordig. Al moet ik zeggen dat 32 jaar geleden mijn moeder uitgleed in het overdekte winkelcentrum met de buggy. mijn broer van 1,5 jaar zat erin en ze was 7 maanden zwanger en toen liep ook iedereen door