Wat een ontzettend verdrietige reacties lees ik hier. Zou het niet vooral zo zijn dat bepaalde uitingen die men gehoord heeft, verkeerd zijn geïntepreteerd? Ik ben zelf lid van een(zoals jullie het ws noemen) zeer-zwaar-gereformeerde kerk. Heb al veel begrafenisdiensten meegemaakt van jongsaf aan. Zie bij alle begrafenissen mensen die zonder hoed of in gekleurde kleding komen. Heb nog nooit meegemaakt dat iemand daarom werd weggestuurd. Ik vind het erg verdrietig dat er hier op het forum voor elke godsdienst begrip en respect en interesse getoond wordt, maar voor de gereformeerde levensopvatting alleen maar oordeel. Ik lees over een vriend die als kínd een begrafenis heeft meegemaakt en dat daar gezegd is dat het de schuld was van de ouders... is dat werkelijk gezegd of is dat zo begrepen? Als kind vat je van alles anders op dan het wordt gezegd, zeker als dat op z`n `zwaar-gereformeerds`wordt gezegd, omdat ze daar toch een iets andere trant van spreken hebben dan het normaal Nederlands. Dat beaam ik meteen, vind dat zelf ook wel eens jammer, omdat het gesprokene dan veel beter toegankelijk zou zijn voor iedereen. Wanneer iemand sterft en begraven wordt in een gereformeerde kerk/dienst, betekend dat dat die persoon achter die geloofsleer stond. Hij of zij wist dan ook al van te voren dat zij niet meer aangesproken zal worden in de kist en dat er ook geen toespraak over haar/hem zal gehouden worden, omdat hij of zij er mee eens was dat het daar niet om gaat. Daar stond hij/zij bij leven achter en bij sterven dus ook. Aan jou dus de keuze om je daar wel of niet te laten zien. Wat ik tijdens de diensten júist hoor is troost (want we mogen zeer zeker wel gewoon heel erg verdrietig zijn, meeleven, God groot maken als de persoon in kwestie getuigd heeft dat hij/zij bekeerd was (want ja, bij ons geloven we in hel en hemel, dat is een wezenlijk onderdeel van onze overtuiging) en inderdaad, waarschuwen voor het doorgaan in de zonde... En dat geldt echt niet alleen de `ongelovigen` maar juist ook de kerkmensen zelf. We weten van onszelf dat we zondig zijn, (in de Bijbel staat: geneigd tot alle kwaad... Absoluut niet beter dan wie dan ook. Door (verkeerde) interpretatie of misschien wel juist verkeerde mensen tegengekomen te zijn die het wel op die manier laten voorkomen, worden de `zwaar-gereformeerde mensen` vaak verkeerd beoordeeld. Ik kom heel veel in contact met mensen met een andere geloofsovertuiging, omdat we een camping runnen waar iedereen welkom is, maar ik heb nooit het gevoel (gehad) dat ik beter ben dan een ander. Simpelweg omdat ik van mezelf weet dat ik een mens ben... met alle zonden en verkeerde dingen die andere mensen ook hebben. Ik moet daar altijd tegen strijden, maar dat houd me ook `klein`en bescheiden... En ondanks dat er zo gewaarschuwd wordt tegen zonden, kunnen wij niet zondeloos leven, dat weten we ook. Wanneer jullie dus `zwaar-gereformeerde` mensen tegenkomen of in hun midden zijn, probeer dan alsjeblieft ook eens gewoon geintereseerd te zijn of zonder vooroordeel. Nee, wij doen niet alles goed, láng niet, wij zijn ook gewoon gewone mensen, net als jullie, met alleen andere opvattingen. Maar dat maakt nog niet dat we ons verheven voelen boven jullie! En als het voorkomt dat we niet mee kunnen doen met jullie in bepaalde dingen, betekend dat geen haat, maar doen we dat uit overtuiging dat dat niet goed is voor ons/ omdat dat niet overeenkomt met onze overtuiging en ons geloof. En zeker worden ook in onze kerken vreselijke dingen gedaan, dat laat dan ook zien dat we niet beter zijn dan anderen! Inderdaad komen er ook in onze kerken incest, mishandeling, drugs- en drankmisbruik, diefstallen, en alles wat ook in de rest van de wereld voorkomt, voor. HELAAS! Dat pleit niet voor ons. Ben ik me heel erg van bewust, dat doet ons ook verdriet. Maar we zien ook de goede dingen in onze kerk: saamhorigheid, klaar staan voor elkaar, etc. (Niet dat dat bij anderen niet voorkomt natuurlijk) Het gebeurt vaak `s zondags, zeker in de zomer, dat we de kerk uitgaan en er staan bosjes toeristen te kijken en te lachen om die `rare mensen`... ik probeer altijd te groeten, maar ik begrijp ook dat er mensen zijn die hier boos/verdrietig om worden en dus stug terugkijken. Is dat dan vreemd? Ik voelde me gedrongen om ook onze kant van het verhaal te laten zien. Is nu een lang verhaal geworden maar komt recht uit mijn hart. Nogmaals: je bent gewoon welkom bij een begrafenis! Het wrdt alleen maar gewaardeerd. Voel je ook niet weggekeken, want dat is interpreteren. (NIVEA --> niet invullen voor een ander) Maar als je het echt niet kunt opbrengen om te gaan, ga dan gewoon alleen condoleren, dat wordt ook gewaardeerd. Dan kun je evt. zelfs nog wat persoonlijks zeggen. Bij crematies gaan wij zelf ook alleen condoleren, omdat wij ons daar niet thuis voelen (inderdaad, door onze geloofsovertuiging) maar niet omdat we ons beter voelen dan degenen die daar wél heengaan!
Op basis hiervan zou ik denken; zij vond jullie fijne mensen op de manier zoals jullie zijn. Zij vond het geen probleem dat jullie naar een andere kerk gaan en dat je niet voldoet aan de 'kledingvoorschriften' die bij de kerk horen waar de dienst nu gehouden wordt. Als je denkt dat de dienst echt zo wordt zoals hier in verschillende berichten staat omschreven, zou ik passen. Ik zou dan buiten wachten en bij de stoet aansluiten als ze naar de begraafplaats lopen of rijden. Dan ben je wél bij de begrafenis, maar hoef je niet naar die afschuwelijke dingen te luisteren. Ik zou m'n kleding aanpassen op een begrafenis, maar niet op een bepaalde kerk. Voor mij zou dat inhouden dat ik iets aantrek waarvan ik weet dat de overledene het mooi vond of, als ik dat niet weet, gewoon iets wat niet heel fleurig is, maar wat bij de stemming van een begrafenis past. Ik zou absoluut geen rok dragen en zeker geen hoedje op zetten, als ik dat normaal gesproken ook niet doe. Je bent daar voor de overledene, niet om indruk te maken op de anderen die aanwezig zijn, hoewel ik heel goed begrijp dat veroordelende blikken verschrikkelijk zijn, zeker op zo'n moment, maar dat ligt echt aan hen en zeker niet aan jou! Dat zij zich op een begrafenis druk zouden maken om zoiets, zegt echt een heleboel over hen en helemaal niets over jou.
Begrijp me niet verkeerd; ik - en ook mijn vader - hebben zeker respect! Maar de dienst die mijn vader heeft bijgewoond stond zo ver van hem af, dat dat gewoon niet bij hem paste. Dat betekent niet dat hij geen respect heeft voor de leden van de kerk; de overledene was zelf zeer streng gelovig, veel in de kerk te vinden, heel actief in de gemeenschap. Dat was een goede kennis van mijn vader. Puur en alleen dit afscheid paste niet bij hoe mijn vader afscheid wenste te nemen. Dat is niet respectloos, maar een persoonlijke voorkeur. Hij is tóch gegaan als uiting van respect, maar achteraf had hij niet het idee dat deze vorm van afscheid voor hém 'werkte'. Dat mag.
Dit is echt de grootste onzin die ik ooit gelezen heb. Ik ben erg benieuwd over welke kerk je het nu specifiek hebt?
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar mijn moeder heeft weleens zo'n dienst bijgewoond en heeft gezegd dat ze dit nooit meer doet. Ze vond het afschuwelijk hoe er over de overledene gesproken werd.
Hier net zo, ik ben ook christen en zo gaat het er ook zeker niet in onze kerk aan toe. Toen ons dochtertje overleed hebben we een dienst in onze gemeente gehad (evangelisch, inmiddels overgestapt naar een andere kerk) en het was inderdaad heel troostend en er werden mooie liederen gezongen. Hetzelfde toen mijn vader overleed 2 jaar terug, ook een mooie dienst (pinkstergemeente) en dat hebben we daarna ook van veel mensen terug gehoord, ook van niet-christenen. Het ligt denk ik erg aan het soort kerk waar je heen gaat. Ik vind het zwaar ongepast van die dominee om over zondaars te beginnen tijdens een begrafenis. Daar zou ik mij als christen ook niet prettig bij voelen. Ts, ik zou gewoon gaan naar die dienst en aantrekken waar je je prettig bij voelt. Ik zou geen hoed dragen of lange rok. Lijkt me ook niet dat iedereen dat doet.
Mooie post, zo ervaar ik het als buitenstaander dus ook. Ik ben ook nooit weggekeken of beoordeeld, verre van! Ik voel me altijd welkom, hoe ik ook gekleed ben. Ik had zelfs per abuis een kledingsetje voor de eerste dochter van mijn goede kennis meegenomen met een broekje. Dat ging ze dan in de achtertuin aantrekken. Pas op het moment dat ik het gaf, besefte ik dat ik iets met een rokje had moeten kopen.
Ik bedoelde ook niet dat níemand respect heeft of had, uiteraard. En heb ook niet gezegd dat iedereen verplicht is om te gaan. Als het niet bij je past of je ziet t niet zitten, geen probleem. Heb ook gezegd dat ts ook alleen kon gaan condoleren. Dat mag zeker!
Wat was je band met de overledene? Accepteerde die jou om wie/hoe je was? Of wilde die jou ook liever met een hoedje zien? Ik zou gaan zoals ik ben. Uit respect voor de overledene . Een rok oid zou ik geen probleem vinden, maar een hoedje tja die heb ik ook niet. Ik vind dat de mensen die zich zo kleden niet van je kunnen eisen om dat ook te doen.
In een rouw dienst is dat ook helemaal niet verplicht, hoor. In een gewone kerkdienst hebben sommige gemeentes het wel liever of wordt dit aan je gevraagd (bij ons hebben ze altijd wat liggen voor mensen die geen hoed hebben of die vergeten zijn), maar in een rouwdienst komen vrijwel altijd mensen die niet of anders gelovig zijn dus daar word nooit een probleem van gemaakt. Ook de zwaar gereformeerden zijn in de jaren wel wat moderner geworden hoor. Dingen die 30 jaar geleden nog gewoon gezegd werden worden nu niet meer of genuanceerder gezegd.
Ik heb geen naam van de kerk als je dat bedoelt. Een kennis van mij had een begrafenis, ze was wel in het zwart maar droeg geen hoed, ze mocht de kerkdienst niet bijwonen. Alle bijeenkomsten buiten de kerk (de condoleances en het begraven zelf), daar mocht ze wel bij zijn.
En wat ik las over baretten... dat is een heel normaal hoofd deksel hoor, je ziet ze heel veel. Hoofddoeken wat minder, maar dat is meer omdat dat geen 'mode' is. Je word er zeker niet om weggestuurd!
Dat vind ik sowieso heel erg, maar jij had het over dat baretten soms not done zijn in de kerk, dan ben ik wel benieuwd naar welke kerk dat is, want ik geloof dat bijna niet, vandaar
Ik heb dat van horen zeggen. Ik weet niet of dat echt zo is, maar ik dacht misschien voor TS wel goed om te weten dat de kans bestaat. Ik denk dat ze het beste contact op kan nemen met de kerk. Misschien is een baret of een hoofddoek wel goed genoeg.
Oh vandaar.. Dat is het jammere vaak, want van horen zeggen wordt vaak aangedikt en daardoor krijgt TS misschien helemaal een naar beeld, terwijl dat helemaal niet nodig is in dit geval, snap je?
Ik zou niet gaan ik heb jaren in deze kringen gewoond en ook wat uitvaarten bij mogen wonen in verschillende kerken. Het was altijd zware kost en vooral de eigen schuld van de personen zelf. Wat mij het meeste bij bleef Is een pas geboren baby door prematuriteit geboren en gestorven. De dominee ging zo ver dat de moeder niet capabel was om een kind te baren en dat het de moeder haar schuld was dat het kind gestorven was. Dat was de laatste keer dat ik in de gereformeerde gemeente naar de kerk ben geweest. Later heb ik nog een ouderling gesproken van dezelfde kerk en dat ook kenbaar gemaakt deze gaf aan dat het gods wil was dat dit gezegd werd. Toen was ik er echt gruwelijk klaar mee.
De (goede) kennis van mijn vader was jong gestorven na een ziekbed van een jaar; ook dat werd toch echt gezien als falen... Heel moeilijk voor mijn vader! Ook omdat die man zelf daar tijdens zijn leven zo anders in stond, zo strijdlustig, zo'n grote levenslust. En tijdens de dienst leek het wel alsof hij eigenlijk geen levenslust had gehad, alsof het hem viel te verwijten dat hij was overleden en nu jongen kinderen en zijn vrouw achterliet. Maar ook zijn naasten kregen verwijten. Kennelijk waren ze toch niet trouw genoeg geweest aan God en de kerk... Vooral het feit dat die man bij leven zo anders was dan zijn uitvaartdienst, dat vond mijn vader zo moeilijk. Maar als dit is waar zijn naasten behoefte aan hebben; prima natuurlijk! Alleen als buitenstaander is het echt heel heel zwaar om te horen...
Mooi gezegd Marihi. Ik kom zelf uit een 'lichtere' kerk maar ben weleens in een dienst geweest van een 'zwaardere' gemeente. Ik heb verschillende ervaringen en het scheelt ook wel dat je de kerktaal enigszins kan interpreteren. Krullie, ik hoop dat je er inmiddels een beetje uit bent. Ik zou me in elk geval echt niks aantrekken van blikken van mensen. Als er vooral mensen komen zoals Marihi, jij en ik dan denk ik dat je je geen zorgen hoeft te maken. En dan nog, zegt meer over de veroordelende mensen Sterke op de begrafenis!
dit is gewoon onmenselijk, in en in triest. Geen goed woord voor over, echt verschrikkelijk. Hier kan ik ook echt kwaad om worden.