met condoleren???? Met condoleren zie ik werkelijk waar nooit iemand met een hoed op... dat is hier en ook hier in de hele regio zover ik weet niet gebruikelijk.
Ik zou dus zeker niet naar zo'n zware dienst gaan. ik zou het vreselijk vinden als er zo over iemand word gesproken, sorry maar hoe haal je het in je botte kop om zo te spreken. Ik zou me daar echt zo ongemakkelijk voelen, ik heb dus echt helemaal niks met welk geloof dan ook. Ik zou echt 2x nadenken wat je doet. Ik snap dat je natuurlijk afscheid wilt nemen van iemand, maar niet op zo'n manier. Zo hou je toch ook geen fijn gevoel aan een afscheid over? Een afscheid is nooit fijn, maar ik vind dat een mooie dienst echt kan bijdrage aan je gevoel. Als ik naar zo'n zware dienst zou gaan, en mezelf anders moet voordoen dan ik werkelijk ben dan zou dit echt weken op een negatief gevoel door mijn hoofd gaan. Ik zou een kaart sturen, thuis een kaarsje aansteken tijdens de dienst en op je eigen manier die persoon herdenken
De afscheids dienst is vaak geen lovende dienst over de overledene, de kist staat ook niet in de kerk maar in een zaaltje, er zijn geen bloemen en het is "donker" Toch, als je het gevoel hebt te willen gaan zou ik gaan. Rok is netjes, hoedje doen de meesten maar is zeker niet verplicht! Mijn familie was ook zonder hoed op onze bruiloft en doop van de kinderen. Dominee zegt "liever zonder hoed in de kerk als met hoed niet in de kerk" zeg maar.
Met condoleren hoef je écht geen hoed op, in welke zware kerk dit dan ook is. Dat het daar wel gebruikelijk was sta ik echt van te kijken en ik was dan ook gewoon doorgelopen, want ik zet ook niks op mn hoofd als ik ga condoleren.
Ik neig eerder naar nee. Het zou er voor mij aan liggen hoe belangrijk de overledene voor me was, maar dat zou wel heel close geweest moeten zijn..
Waar heb je dat eerste vandaan dan?? Hier (en ik ben helaas al véle malen naar een rouwdiensts geweest) staat de kist, voor zover dat mogelijk is, voor in de kerk. En donker? Serieus... Ik sta er echt van te kijken... Bloemen niet nee, maar dat zijn wij dus ook helemaal niet gewend als er iemand overleden is, dus niet echt vreemd dat die er dan ook niet in de kerk zijn
Er zijn echt wel gemeentes waar de kist echt niet in de kerk komt te staan hoor. Met mijn vriendin haar moeder nog meegemaakt.
Voor degenen die het niet herkennen maar wel zeggen in zo een kerk te komen; of het gaat bij jullie toch een beetje anders, dat hoop ik dan maar of er wordt niet bedacht hoe dit over komt op mensen buiten de kerk. Dat laatste is bij aanta kerken zo ie zo het geval wat ik erg triest vind. Ik lees hier heel wat verhalen over hoe men het beleeft heeft, ga dan niet zeggen dat dat echt niet kan. Nu kom ik uit een andere hoek (evangelisch), maar ik vind het heel erg om te lezen dat hierdoor mensen geloof vaarwel hebben gezegd. Zou ik waarschijnlijk ook gedaan hebben, maar het is wel heel triest omdat dit zo niet is als God echt is. God is liefde en troost. God wil al helemaal niet dat wij gaan oordelen of iemand wel goed genoeg geloofde of niet. Daar hebben wij helemaal niets over te zeggen, we weten niet hoe de relatie tussen die persoon en God was.
In die kerk dus echt wel! En zie mijn reactie erna...ik ben ook doorgelopen.Nadat ik hem toegesist had wie hij dacht dat hij was...en dat ik niet voor hem kwam.
:O Bij ons worden er ook koffieochtenden enzo gedaan in (het zaaltje van) de kerk, maar dan mag je gewoon zonder komen hoor. Vind dit wel heel streng
Ook dat verschilt per kerk, bij ons word de kist wel vooraan gezet en branden gewoon de lampen die nodig zijn
En toch gebeurt het. Mijn oudtante + oom zijn op een gegeven moment bij de kerk weggegaan. Een paar maanden later kreeg mijn oudtante kanker en is daarna ook vrij snel overleden. Kwamen ze vanuit hun oude kerk langs, niet om te condoleren oid, nee: dat mijn tante gestorven was dat was de straf van God omdat ze bij de kerk weg waren.... Mn vader heeft ze toen (heel beheerst en keurig :') ) het huis uitgetrapt. Maar ook de andere kant: begrafenis van de oma van mijn man was gewoon een "mooie" dienst.. ook daar gewoon de lampen aan overigens Het enige was, en dat hoorde ik later pas, is dat mensen het vreselijk van mij vonden dat ik een rode winterjas droeg (verder gewoon in het zwart en binnen de jas uit). Het zal dus misschien ook echt per kerk verschillen hoe het eraan toe gaat.
Wauw dit is onvoorstelbaar voor mij. Ik ben Belgische en bij ons is dit totaal anders! Verschil katholieke en protestante kerk veronderstel ik... Maar ik vind het wel heel interessant en zou er graag meer over te weten komen. Hoe gaat het er in het dagelijkse leven aan toe bij mensen uit zo'n zware kerk? Hoeveel invloed heeft het geloof? En hoeveel streng gelovigen zijn er nog in NL? Veel jongeren? Vragen vragen ...
Waar ik vandaan kom had je verschillende "sterktes" ( sorry meiden ik weet geen andere benaming zo snel) Bij de strengste gelovigen die ook naar de strengste kerk gaan. Was het de vrouwen dragen een rok tot over de knie of langer een broek Is uit Den boze. Haren lang en in een vlecht. Geen tv of radio in huis. Na het eten werd er voorgelezen uit de bijbel. Gezinnen met 8 tot 12 kinderen was een normaal gegeven. Op zondag gaan ze 2 keer naar de kerk. Het mooiste vond ik op een gegeven ogenblik gingen de kinderen zich verzetten zo ook mijn beste vriend hij was nummer 5 van 11 kinderen. Hij was 16 en ging mee stappen en lang leve de lol. We stonden toen in een discotheek en om half 12 liep de discotheek leeg. Want iedereen moest voor 12 uur thuis zijn. Toen bleek dat hij 17 was Is hij het huis uit gezet omdat zijn ouders zijn kamer nodig hadden voor zijn zusje. Maar dan heb ik het echt over een gemeenschap waar je ook niet welkom was als je een broek droeg bijvoorbeeld. Als ik naar die vriend ging deed Ik heel schijnheilig een lange rok over mijn broek.
Ik krijg de indruk dat je mijn reactie een beetje bagataliseert zo. Ik schreef dat mijn man op de middelbare school deze ervaring had, hij was 18 dus volwassen. Niks verkeerd opgevat als kind, het was echt een trieste ervaring. En stél dat hij het anders opgevat had en het niet letterlijk zo gezegd was, dan is het toch nog erg? Er werd duidelijk liefdevol over de overledene gesproken.
Ik dacht juist dat haar vlechten niet mocht van de bijbel. Ik zie ze vooral met knot/staart/los haar.
Kan me niet voorstellen dat dat de hoofdreden was, k bedoel, we stapelen wel door met de bedden. Ik denk eerder dat zijn gedrag de oorzaak was. @pink peony, zelfs in de kerk verschilt het nog. Wij zijn ook van een streng gereformeerd gezin maar mijn ouders gingen wel naar een evangelische camping, hebben vrienden/kennissen in alle richtingen. Juist daardoor werden wij getriggerd om na te denken wat we wilden en waar we achter stonden. En nog belangrijk punt: je mening/geloof te vertellen/verdedigen, iets wat ik op school erg gemist heb. Maar bij mijn man thuis zijn ze veel minder open hierin. Daar is zeg maar alleen de dominee/kerkenraad goed genoeg om als vriend te hebben en o wee als je naar een "verkeerde" kerk gaat... maar welke de beste is weten ze zelf blijkbaar ook niet, ze hebben al regelmatig gewisseld
Uit m'n eigen ervaring. Bij de Gereformeerde gemeente waar mijn schoonfamilie gaat (en ik dus ook jaren ben geweest) stond m'n schoonzus echt niet in de kerk maar in de zaal ernaast. Net als de andere begrafenissen waar we daar heen geweest zijn. Edit ik bedoel niet letterlijk donker, maar de sfeer. Geen heel persoonlijke dienst die het leven van diegene viert maar een heftige preek over het bestaan enz.