Hallo dames, Ik heb jullie mening even nodig en wellicht zijn er mensen die zich in mijn verhaal herkennen en mij kunnen vertellen wat ik het beste kan doen. Ons meisje (5) is een enorm bijdehand meisje. Dit begon al heel jong. Ze keek al snel heel wijs de wereld in, hield alles en iedereen in de gaten. Ze sprak al snel en nog voor haar tweede kwamen er bijna hele zinnen uit. Op het kinderdagverblijf stonden ze vaak te kijken van haar kunnen. Alle kleuren benoemen, niet alleen de primaire al op heel jonge leeftijd. Exacte leeftijden weet ik niet meer maar weet wel dat het kinderdagverblijf er versteld van stond. Ze interesseert zich ook overal voor en je hoeft dingen soms maar één of een paar keer te zeggen, en ze vergeet het nooit meer. Wanneer er ook maar een klein dingetje was verandert in huis, merkte zij dit meteen op. Dingen moesten ook altijd op een bepaalde manier liggen. Ze is een vroege leerling, van november. Ze is nu 5 en gaat na de schoolvakantie naar groep 3. Ze scoort met alles bovengemiddeld, op 6+ jaar. Ze is heel leergierig en pakt alles heel snel op. Ze kan alle letters van het alfabet benoemen, schrijven en lezen kan ze ook redelijk. Ze telt met gemak tot 100 en maakt rekensommen die ze pas in groep 3 krijgt te leren. Ik roep al even dat ik het idee heb dat er "iets" met haar is. Ze ligt namelijk helemaal niet lekker in de groep op school. Ze kan namelijk behoorlijk haar wil opleggen en daar zijn ze natuurlijk niet van gediend dus wil men niet graag met haar spelen. Ze kan ook beter met jongens en haar voorkeur is sowieso wat oudere kinderen. Maar oudere kinderen vinden het natuurlijk weer niet "cool" om met een jonger meisje te gaan spelen dus echt aansluiting met kinderen, vindt ze niet. Hier thuis is het ook vaak drama. Het is vaak alsof ik discussieer met een volwassene. Ze is vreselijk bijdehand, komt met woorden waar je oren van gaan klapperen en zoekt enorm de grenzen op of ze gaat er ver overheen. Wat ik altijd heel vreemd vind, is dat ze totaal niet kan incasseren. Gisteren maakte ze rekensommen waar ik echt van stond te kijken. Ik vertelde haar dat ik enorm trots was op haar en dat ze het heel goed had gedaan. Ze kijkt me dan ineens amper aan en kijkt heel ongemakkelijk voor zich uit. Er kan dan ook geen dankje vanaf. Zwemles is een drama! Al anderhalf jaar op zwemles en van de drie certificaten die ze moet hebben om af te zwemmen, heeft ze er pas één. De zwemjuffen weten ook niet hoe ze met haar om moeten gaan. Ze leggen duidelijk uit wat ze moet doen, maar ze doet heel wat anders. Ze trekt haar eigen plan, loopt te ouwehoeren en luistert niet naar de juffen. Nu vroeg haar zwemjuf hoe ze verder als persoon is en op school enz. We vertelde dat het op school juist super goed gaat. De zwemjuf vroeg of ze misschien "hoogbegaafd" kon zijn. Zelf heb ik daar nog nooit aan gedacht maar ik heb wel altijd een vermoedde gehad dat er "iets" was. Het schijnt namelijk zo te zijn dat hoogbegaafde kinderen, langer over zwemles kunnen doen omdat ze er veel meer over nadenken, zei de zwemjuf. Ik ben gaan zoeken op internet en kom wel heel veel herkenbare dingen tegen. Het spelen met oudere kinderen, heftig reageren op geluid, eigen wil, groter hoofd, zwaarder bij geboorte, op éénjarige leeftijd al zinnen spreken etc. Moet ik aan de bel trekken bij de huisarts om haar eens te testen? Mocht er namelijk iets zijn, heeft ze ook de juiste begeleiding nodig en ik zou het ook fijn vinden om dan te horen hoe ik met sommige situaties om kan gaan. Het is namelijk niet altijd heel gezellig hier thuis. Wat denken jullie? Herkennen jullie iets in het gedrag van haar? Bedankt voor jullie reacties alvast!
P foei, als ik jouw text lees, lees ik Hoe ik was toen ik kleuter was. Precies zo! Ik ben nooit getest op hoogbegaafdheid, maar het zou me niets verbazen als het wel zo zou zijn. Ik heb vroeger wel extra begeleiding gehad. Als 7 jarige vooral over hoe om te gaan met andere mensen (voornamelijk klasgenoten) en rond de 12/13 jaar vooral zelfvertrouwen en weerbaarheid. Dat laatste had Denk ik beter geweest als ik dat eerder had gehad, achteraf gezien. Ik ben persoonlijk geen fan van stempels. Ik zou persoonlijk dus kijken waar je dochter baat bij zou kunnen hebben, in plaats van een diagnose te zoeken. Je zou bijvoorbeeld kijken naar een sova-training. Je kunt ook eens contact opnemen met een kinder coach of onafhankelijke orthopedagoog. Dit kost wel.wat, maar heb je niet perse een diagnose voor nodig. Helaas is het tegenwoordig zo, dat er een psychiatrische diagnose nodig is, voordat er Hulp vergoed word. Houd er rekening mee dat zo'n psychiatrische diagnose nooit meer weg gaat en eventueel tegen kan werken in de toekomst. Ik.hoop dat je een beetje wijs wordt uit.mijn verhaal. Succes!
Ik zou dit bespreken op school. Kijken wat zij denken. Ook je zorg bespreken qua ligging in de groep en eventueel ander/extra werk. Voor de rest moet je, je bedenken wat je met de stempel gaat doen. School kan ook een intelligentie onderzoek doen.
Wij hebben een dochter van maart die ook zo'n houding heeft op het moment en ook flink voorloopt nu (ze versnelt daarom ook naar groep 3). Wij gaan echter zelf voor nu geen onderzoeken in, want er zijn nu op school en thuis geen problemen waar niet iets aan gedaan kan worden zonder 'stempel'. Je moet je afvragen wat je wilt met een dergelijk onderzoek en de eventuele uitslag? Willen jullie handvatten? Duidelijkheid? Want hulp is echt niet per definitie nodig bij een hoogbegaafd of meerbegaafd kind. Dat kan natuurlijk zeker wel, maar persoonlijk zou ik eens rondsnuffelen op het internet en dan kijken hoe het in groep 3 gaat, hierbij zeker een vinger aan de pols houden op school.. Zijn daar bijvoorbeeld mogelijkheden voor een plusklas, verdieping, versnelling, hebben ze op school ook gesignaleerd dat ze zo hard gaat omdat je zegt dat ze op 6+ niveau dingen doet? Kan ze aansluiting vinden/krijgen met kinderen buiten school bijv in de buurt/sport en zou dat dan afdoende zijn? Etc. Wat betreft zwemles.. Het is echt niet zo gek als een kind op 4 jarige leeftijd begint dat het nog niet wil en gaat. Ze is er nu ook al een tijdje mee bezig en mist de uitdaging misschien wel. Is ze te triggeren met een leuk vooruitzicht bij een nieuw certificaat? Misschien eens een nieuwe groep of juf? Hier gaat het trouwens totaal niet op dat ze langer over de zwemles doen (oudste heeft wel een onderzocht zeer hoog iq, ofwel hoogbegaafd te noemen, maar dat is onderzocht vanwege dyslexie).
Ik ben me bewust van het feit dat ze dan misschien wel een stempel op zich gedrukt krijgt maar is het niet mijn plicht als ouder om dit toch ergens uit te gaan zoeken? Zodat ze, waar nodig, hulp of begeleiding krijgt? Ook voor mezelf zoek ik handvatten om met haar gedrag om te gaan... Lastig dit.
Als jullie denken dat het deuren opent die anders gesloten blijven.. Dan moet je het doen. Ik zou zelf dus eerst een gesprek aangaan op school, jezelf inlezen op fora en websites. Hier was dat voldoende voor nu om voldoende handvatten uit te halen. Wie weet wat de toekomst brengt, dan kan een onderzoek altijd nog.
Ik snap je, echt waar. Maar ik vind het lastig om mezelf in te gaan lezen als ik zelf niet helemaal weet wat ze misschien zou kunnen hebben. De zwemjuf noemt "hoogbegaafdheid" terwijl ik bijvoorbeeld weleens aan "autisme" heb gedacht. Ik vind het nogal geen aannames maar toch denk ik dat er wat is. Maar hoe moet ik me dan inlezen? En is dat inlezen wel goed? Is dat niet net als googlen op rare verschijnselen en dan dus de meest gekke dingen tegenkomen?
Als je ook over andere problematiek twijfelt dan kan het natuurlijk veel duidelijkheid verschaffen een verder onderzoek. Maar ook dan zou ik eens vragen hoe ze op school naar haar kijken of er echt opvallende dingen zijn etc. En natuurlijk zorgen Google'n en inlezen niet direct voor pasklare antwoorden, maar het geeft misschien wel meer inzicht, begrip en kleine aanpassingen die je kunt proberen/doen. Wij konden voor onze kinderen eigenlijk vrij simpel aanvoelen wat bij hen zou passen (en ikzelf kijk bijv ook wel op internet als ik moeilijk slaap bij tips bij slaapproblemen, dan pik ik eruit waarvan ik denk 'ja dat is misschien wat voor mij'). Maar zij vertonen geen verder 'afwijkend' of in onze ogen zorgwekkend gedrag (ja zijn ze dwars en tegendraads met tijd en wijlen, soms voor langere periodes, maar daar gaat een hulpverlener ook niet veel aan veranderen). Zo helpt het onze middelste bijv helemaal niet om complimenten te geven dat ze iets goed doet, ook niet als dat echt uitzonderlijk is en wij dat wel eens benoemde. Via o.a. hb-sites heb ik gelezen hoe dat ook kan. Klein dingetje, maar maakt hier een groot verschil. Dat bedoelde ik er meer mee
Bedankt voor je reacties Abri, ik zal me er toch eens wat meer in gaan verdiepen en met het nieuwe schooljaar zal ik eens een gesprekje aanvragen op school.
Je denkt verkeerd om... Ze HEEFT de juiste begeleiding nodig. De vraag is precies Welke en waarom heeft ze die begeleiding nodig. (En als hoogbegaafd kind krijg je nauwelijks begrleiding tenzij je echt ontspoort.... tot die tijd moet je het doen met de goodwill en de kennis van de meesters en juffen). En er zijn ook hoogbegaafde kinderen die wel heel snel leren zwemmen. Zelfs als je hoogbegaafd bent zijn er soms dingrn waar je niet goed in bent. Regelmatig uit zich dat op motorisch vlak... Maar dat HOEFT niet. (Mijn dochter is bijv veel minder goed in rekenen maar leest/zwemt/socialised als irmand die veel ouder is. Met fietsen was ze dan weer "laat" gewoon omdat ze het perse zeker wilde weten.. Ze is dan ook letterlijk 1 keer gevallen zonder zijwieltjes... Toen fietste ze al anderhalf jaar zonder wieltjes. En ze skate niet superhard... Maar ze kan wel goed skaten incl springen, stoepjes en rondjes draaien en is ook daar.. Nooit mee gevallen) Leestip "fixed vs growth mindset" van Carol Dweck om te snappen waarom ze "niet blij" is met je compliment Maar een "certificaat" dat je kind HB is.. Veranderd op zich niks aan de situatie. Soms is school gewilliger met een aangepast lesprogramma met zo'n briefje maar per saldo zijn dat ook vaak de scholen die er weinig van snappen. (OF de officiele hb-scholen wasr men een minimaal iq op papier wil hebben) Zorg dat je zelf goed ingelezen bent en een goed gesprek kunt voeren met de leerkracht. Zodat je niet zelf het wiel hoeft uit te gaan vindrn en in dezelfde valkuilen trapt als alle mensen voor je En adviseer school om je dochter door te toetsen. Nog google tips; doortoetsen, valkuilen, dweck, versnellen of niet, peers. En bezoek een hb-vereniging in je buurt. Je mag altijd 1 of meerdere middagen komen kijken of je kind het wat vind. Leeftijdsgenootjes die net als jou kind denken. Te oud voor hun leeftijd op het ene vlak.. En soms op een ander vlak juist weer jonger. Durf te wedden dat ze een supermiddag heeft. Ik was zelf in shock over het verschil qua spelen
Dit lijkt ook wel op mijn dochter van 4.5. Was in veel dinger sneller dan dr broer, maar dat kwam dacht ik doordat ze zich veel aan hem optrok (ze schelen 22 maanden). Totdat ze naar school ging eigenlijk weinig problemen gehad, maar sinds een half jaar loopt het allemaal minder lekker. Ik dacht eerst dat het door de komst van haar zusje kwam (febr), maar daar duurt het nu eigenlijk te lang voor en ik heb eerder het idee dat ze minder lekker in haar vel gaat zitten dan beter. Ze valt slecht in slaap, vaak chagrijnig, vooral uit school (was daarvoor altijd vrolijk), gaat minder netjes kleuren (aanpassen??) en zo nog een hoop dingen. Verder speelt ze ook vaak met de kinderen van groep 2 en buiten speelt ze ook vaak met of oudere kinderen of juist jongere, waar ze dan over kan 'moederen'. Het niet lekker in haar vel zitten heb ik met de juffen besproken en die hebben haar getest (cito en observatie ib-er) en kwamen met het advies om haar versneld door te laten stromen naar groep 2. Ik hoop echt dat de oplossing is, want we zouden graag onze vrolijke meid weer terug willen. We zijn nu op vakantie en dat doet haar ook echt goed gelukkig. Ik wil haar vooralsnog niet laten testen, omdat ik voor nu nog geen meerwaarde aan een stempel zie en ik sowieso eerst wil afwachten hoe ze het volgend jaar doet. Wel overwegen we om naar de huisarts te gaan ivm het slecht in slaap komen. Ze slaapt elke keer zo laat en maar een uur of 9 per nacht. Misschien dat daardoor ook wel het balletje gaat rollen. Zwemles gaat ze hier na de zomer mee starten, maar daar heb ik wel vertrouwen in. Grofmotorisch doet ze al van alles (weliswaar een beetje lomp ) en ze is totaal niet bang.
Bedankt Saskia78, ik ga het allemaal eens opzoeken. Geen idee of ze zo'n vereniging hier hebben voor hb-kinderen maar ik ga er zeker even naar zoeken. Daarbij wil ik wel zeggen dat ik ook zelf helemaal niet weet of ze hb is hoor. Ik zie voornamelijk dat terugkomen maar ik weet helemaal niet of dit het wel is. Daarom dat ik hoopte op soortgelijke ervaringen. Voor hetzelfde geld is het heel wat anders.
Nou soortgelijke ervaring hier dus Alleen niet op gebied van rekenen want daar is ze echt niet heel best in Wel veel ervaring met een kind dat niet in de klas past doordat ze slim is. Heel rottig is dat want daardoor gaan ze die slimheid juist meer als straf zien dan als iets positiefs. Het beinvloed hun leven toch nogal negatief tenslotte. Saaie klas, geen leuke kinderen.. Dan is een schooldag ERG lang.
Dat je dochter geen aansluiting kan vinden bij de kinderen in haar klas zou wel eens kunnen komen doordat ze verbaal veel sterker is dan zij. Je dochter kan misschien alles al wel zo verwoorden dat haar plannen de leukste lijken, en de meest logische. Dat houdt niet in dat andere kinderen het echt met haar eens zijn, maar alleen dat ze niet op hetzelfde niveau kunnen beargumenteren waarom ze iets anders willen. Dat kan zorgen voor een probleem in de communicatie. Jouw dochter wil sluitende argumenten, en die kinderen willen gewoon een ander spelletje doen. Je kunt blijven herhalen dat zij maar moet luisteren naar andere kinderen, maar als alles wat die kinderen zeggen haar als onzin in de oren klikt gaat dat ook nergens heen. Dit vergt veel intensievere begeleiding dan een verbale aanmoediging, waarbij zij leert de juiste vragen te stellen en leert dat een begripvolle houding hoort bij oudere kinderen en grote mensen - iets wat zij al wel aankan, en andere kinderen nog maar in beperkte mate. Betrokkenheid van een expert op school zou denk ik helemaal geen kwaad kunnen. Zit ze op een grote school waar leerlingenzorg door internen opgepakt kan worden, of halen ze expertise van buiten? Dat maakt het misschien makkelijker of minder makkelijk om even te kijken naar de begeleiding die zij nodig heeft zonder direct verplichting tot het plakken van stickers.
Mijn zoon was precies hetzelfde in kleutergroepen, alleen was hij niet dominant maar juist een clown en heeft wel vriendjes in de klas. Verder kan ik je tekst overschrijven. Eerste helft van groep 3 ging prima, hij vond het heerlijk dat ie eindelijk iets concreets mocht doen op school. Maar vrij snel was dat niet genoeg. Hij kwam in groep 3 lezend op M5 niveau, en nu eind groep 3 is ie al AVI uit. Rekenen doet ie op eigen manier en dat is weer net geen manier zoals de school het wil. Hij weigert om sommen stapsgewijs te maken en wil binnen 2 tellen de uitkomst van een samengestelde som geven. Daar liep de juf vast met hem. De school heeft hem laten testen en hij scoorde veel hoger dan ik had verwacht. Nu volgt ie zijn eigen lijn op school en krijgt veel verdieping en verbreding van de stof. Elke paar weken is het thuis lastig, we merken dat zijn hersenen weer overuren draaien. Op advies van de school heeft hij een gedachtenschrift waarin hij alle vragen opschrijft die in hem opkomen. En wij staan echt te klapperen waar een kind van 6 allemaal over nadenkt! We gaan regelmatig een uur 1 op 1 zitten en gaan dan op zoek naar antwoorden op de vragen. Sommige dingen leg ik uit, maar we zoeken ook veel op op internet of kijken een docu over het onderwerp. Dat geeft hem wel veel rust.
Hoi, ik weet vrijwel zeker aan datgene wat je opschrijft dat je dochter hoogbegaafd zal zijn. Het verbaasd me dat de school waar ze naartoe gaat dat niet heeft opgemerkt. Ik zou je dochter laten testen Door een hoogbegaafdheid specialist. Kijk even Facebook bij pharos om je te informeren waar je in jouw omgeving moet zijn. Voor haar zelfbeeld zou het goed zijn om contact te hebben met andere kinderen met dezelfde denkwijze en op school aandacht voor het leren leren. Want anders heeft ze kans op vastlopen op het moment in haar leven dat ze er wel meer voor moet gaan doen om de stof te beheersen.
In mijn lekenogen lijkt dit ook erg op hoogbegaafdheid, niet op autisme. Als je naar de huisarts gaat voor een doorverwijzing en vergoeding voor hulp/tests, dan moet daar het vermoeden van een stoornis aan ten grondslag liggen. HB wordt niet gezien als stoornis, autisme of AD(H)D wel, maar dat komt dan wel in het dossier. Wij hebben zelf een orthopedagoge opgezocht en de test zelf betaald. Wij wilden ook meer duidelijkheid, weten of we niet zelf dingen invulden. Die duidelijkheid hebben we nu en dat geeft ons de zekerheid dat we op het juiste pad zitten. Hier met zwemles overigens 'gewacht' tot 4 jr 9 maanden, juist om frustraties te voorkomen. Dat heeft goed gewerkt, ze heeft (met veel huilbuien, angst en heel veel uitleg van onze kant) na 10 maanden haar A gehaald en wil nu zelfs door tot en met C! We hebben de nadruk gelegd op het proces, niet het resultaat, maar dat heeft veel begeleiding gevergd. Als je niet meteen zes- à zevenhonderd euro wil uitgeven voor een test, dan zou je bijvoorbeeld Gelukkig hoogbegaafd van Rineke Derksen kunnen lezen. Een dun, heel toegankelijk boek dat je misschien inzichten geeft die je verder brengen.