Zijn hier nog meer mensen met een voorzichtig/terughoudend kind? Onze kleine man is zo ontzettend kat uit de boom kijkerig dat ik het soms zelfs een beetje irritant vind. Het duurt altijd erg lang voor hij ergens los komt waar andere kindjes zijn, bij volwassenen heeft ie dat probleem niet. Zijn we in een kleine speeltuin waar ook andere kindjes spelen (tja, je bent er meestal niet de enige hè ), dan blijft hij lang in mn buurt en moet ik m echt op weg helpen. Glijbaantjes voor de kleinste zijn dan zelfs eng. Hij laat iedereen altijd voor gaan en gaat pas als iedereen weg is. Sta ik beneden te roepen dat hij nu mag, draait hij zich om en wil hij dat ik hem help het trapje weer af te gaan. Hij twijfelt ook altijd heel erg lang of hij iets wil of niet. Wel of niet in het molentje? Wel? Oké, dan help ik hem om hem vervolgens weer te zien tegenstribbelen, toch maar niet. Ik ben ook wel eens gewoon gaan zitten, dan laat ik m maar even zn eigen gang gaan. Maar dan kijkt hij alleen maar hoe andere kindjes plezier maken en is hij daar zelf geen onderdeel van. Als ze te dichtbij komen, dan deinst ie vaak terug. Na anderhalf uur rommelen denk ik, nu gaan we. En ja hoor, dan krijgt meneertje éindelijk de smaak te pakken en begint het spelen... Soms denk ik wel eens: misschien moet ik na 5 min al zeggen dat we weggaan, haha Hij trekt vaak zn eigen plan, kan zich goed alleen vermaken. Dat hoor ik ook terug op het kdv. Maar daar zijn alle kindjes vertrouwd en daar durft hij meer en "aapt" hij ook meer na. Durft daar ook achterstevoren en ondersteboven van de glijbaan. Hij komt altijd met hele verhalen thuis en het gaat daar hartstikke goed. Een lekker makkelijk en toch ook sociaal kindje dat veel plezier heeft. Iedereen is gek op m. Ohja, opvallend detail: in het zwembad heeft hij nergens last van!!! Hij durft daar veel meer. Komt daar sneller los en is minder "bangig" naar andere kindjes. Ik zou zo graag zien dat hij wat sneller los zou komen, maar misschien moet ik dat juist niet van hem verwachten. Ik was zelf vroeger ook meer een observator, maar ik was niet onzeker. Iemand tips/ervaringen? Herkenbaarheid?
Ik heb geen tips maar wel heleboel herkenbaar wat ze schrijft, alles eigenlijk wel. Onze dochter is ook heel kat uit de boom kijkend, afwachtende houding en als we inderdaad meet kindjes in de speeltuin zijn dan vergeet het maar. Ik was vroeger net zo en mijn man ook....komt met de tijd wel goed
Hier ook geen tips maar wel herkenning. Op de kleuterschool heeft ie al wel grote sprongen gemaakt maar hij blijft onzeker en schrikkerig maar man en ik zijn ook beide kat uit de boom kijk types dus niet zo gek dat zoontje dat ook is...soms wel 'frustrerend' ja maar ik heb daar volgens mij meer last van dan hem zeg maar
Ja hier nog een! Kat uit de Boom kijk type...durft weinig...als we Naar de speeltuin gaan moet ik overal haar handje vasthouden (bijv glijbaan) anders gaat ze niet. Ze hangt ook heel veel aan mij en speelt slecht alleen. het gekke is alle kindjes vinden haar lief en willen juist met haar spelen. Horen we iedere keer op het kdv maar zelf is ze meer van een afstand alles bekijken. Wel is ze heel sociaal ze staat dus altijd bij kindjes maar doet niet altijd mee..
Gaat hij veel dagen naar KDV of maar een paar dagdelen of 1 dag? Dat kan misschien ook verschil maken. Gezien bijvoorbeeld VVE peuterspeelzalen volgens mij ook vaak minimum 4 dagdelen hebben om echt groei te maken. Mijn dochter is een echt 'kinderdagverblijf-kindje', ze is er 4 dagen/week. Ik heb het idee dat dat haar wel echt veel de gelegenheid te geven om te 'ontpoppen' bij andere kinderen zeg maar. Want van nature is ze ook nog steeds zoals je jouw zoon beschrijft, voorzichtig, rustig, kat uit de boom kijken. Ze liet letterlijk over zich heen lopen. Dan had ze bijv een tand door haar lip omdat een kind over haar heen gelopen was waar ze dan niks van zei. Toen ze net bij de peutergroep (vanaf 2 jaar) is ze in haar hand gebeten (waar ze dan ook niks van zei), en toen was ze een aantal maanden heel bangig voor andere kinderen. In de speeltuin begon ze dan al bang te wijzen naar de grotere kinderen, en alles liet ze afpakken/voordringen. Later is ze nog weer een keer gebeten, in haar elleboog tot bloedens toe nog wel. Maar toen ging ze er al veel beter mee om 'ja, maar S moest wel nadenken hoor, en hij heeft sorry gezegd! Nu zijn we weer vriendjes!'. Ze heeft tussen 2 en 2,5 jaar echt heel veel groei doorgemaakt op het KDV. Inmiddels krijg ik vaak te horen dat ze met alle kinderen goed overweg kan en dat bijna alle kinderen graag met haar willen spelen en dat ze af en toe als een directrice de andere kinderen kan vertellen wat die moeten doen en dat die dan allemaal om haar heen zitten en naar haar luisteren...Zo anders! En als ze binnen komt in plaats van dat ze aan mij wil vast plakken en angstig rondkijkt , stormt ze de zaal in en stormen alle kinderen enthousiast op haar af. Het is zo'n ander kind nu! Ik had het niet verwacht, ook in speeltuinen, zwembad etc. Ze heeft het echt heel vaak moeten horen/proberen hoe je met andere kinderen om gaat 'stop hou op roepen etc'. Ze durft veel, maar doet nog steeds wel alles rustig en voorzichtig. Sociaal gezien is ze heel erg gegroeid! Ik had er al rekening mee gehouden dat dat gewoon haar aard zou zijn, maar blijkbaar zat daar nog een laag onder verstopt van een heel vrolijk, spontaan, zelfverzekerd en sociaal kind. Ik denk dat bij sommige kinderen het echt het ware karakter is, en dat kan je dan lastig veranderen. Maar bijvoorbeeld mijn dochter had echt heel veel oefening nodig met andere kinderen (positieve en negatieve ervaringen) om uiteindelijk los te komen en zelfverzekerder te worden.
Herkenbaar bij vooral de jongste en zij gaat gewoon 2 volle dagen naar het kdv. Ze wordt nu bijna 4 jaar en het gaat steeds beter. Ze is soms nog wel wat terughoudend maar durft nu veel meer dan een aantal maanden geleden en ze is ook niet meer "bang" voor andere kinderen. Ik vind/vond het ook weleens irritant maar ik kan haar niet in een rol drukken waarin zij zich niet prettig voelt. Mijn middelste was ook altijd wel zo een beetje maar is volop goed gekomen. Ze heeft veel vriendinnen en kinderen trekken graag met haar op en ze maakt redelijk vlot contact met andere kinderen en is niet meer zo onzeker als dat ze een aantal jaren geleden nog was (is nu 10 jr).
Oh ja, heel herkenbaar. Al merk ik wel dat het de afgelopen maanden hij wel wat losser wordt. Zoals wat je in de speeltuin beschrijft: ik laat hem in het begin altijd even gaan (dat wil zeggen: hij staat vaak stil als een standbeeld te kijken wat de anderen doen), na een paar minuten vraag ik of hij zelf ook gaat spelen. Vaak 'schrikt' hij dan ineens wakker en begint zelf te spelen, allsof ie ineens denkt: he dat kan ik ook! Maar ook dat gaat steeds beter.
Onze dochter is veel losser geworden sinds ze op peutergym zit. Toen ze 1,5 was hadden we de eerste les. Het is ouder kind gym dus je gymt zeg maar samen met je kind. Nu ze ook een ochtend in de week naar de peuterspeelzaal gaat is ze sociaal ook veel sterker geworden.
Bedankt voor jullie reacties! Mijn vriend was vroeger ook een voorzichtig kind hoorde ik van mijn schoonmoeder. In tegenstelling tot zijn broertje die altijd in zeven sloten tegelijk liep . Kleine man gaat al vanaf 4 maanden 2 volle dagen naar het kdv. Eerst in een babygroep en vanaf 2 jaar naar de peutergroep. Vanaf dat moment ging hij snel vooruit in zijn ontwikkeling, vooral met praten. Hij speelt daar goed met andere kindjes, vooral de wat grotere, daar trekt hij zich heel erg aan op. Voor zover ik weet zijn daar nooit vervelende dingen gebeurd als bijten of schoppen. Ze zijn juist gek op m, wordt veel geknuffeld ook door andere kindjes (hoor ik terug). Hij was wel laat met lopen en is ook nu vaak nog onzeker over wat hij allemaal kan (behalve dan in het zwembad, daar springt ie wel gewoon van een muurtje). Ik denk wel eens dat we gewoon vaker met m naar het zwembad moeten, dat lijkt me goed voor zn zelfverzekerdheid, maar misschien is peutergym ook nog wel een idee. We kunnen er wel een keer gaan kijken. Soms denk ik wel eens dat het ook door mij komt, dat hij extra moeilijk doet als hij weet dat mama er bij is. Dus volgende week gaat papa een keer naar de speeltuin, gewoon eens kijken hoe het dan gaat haha.
Onze uk had juist hier een beetje meer van mogen hebben. Hij is te sociaal, kent personal space totaal niet, veel knuffelen hand vasthouden ook als hij de kindjes niet goed kent. Staat heel dicht bij ze. Hij gaat op alles en iedereen af.ook niet handig. Daar iemand tips voor? Wanneer kinderen de kat uit de boom kijken gaat dit vaak beter als ze zekerder worden ( sport, speelgroep of kdv).
Haha, ja het is mooi als ze er net tussenin zouden zitten hè. Zo heeft dat terughoudende ook wel voordelen ja. Ik hoef nooit bang te zijn dat hij zich ernstig bezeerd of het water zomaar inloopt. Ik heb dus geen tips....
Als dreumes had mijn zoon dit ook, nu als peuter is hij al veel meer opgebloeid. Zal nog steeds niet zo snel vlakbij andere kindjes komen uit zichzelf en wacht tot de glijbaan leeg is, maar hij gaat wel gelijk spelen en bijt wel van zich af als hij het er niet mee eens is. Ik denk ook wel dat de peutergroep op het kdv en de peutergym (we gaan vanaf 1,5) daaraan hebben bijgedragen.
Zoontje is niet angstig voor andere kinderen. Hij is zelfs de clown van de peuterspeelzaal zeggen de juffen maar hij speelt wel nog het liefst alleen. Hij is wel onzeker qua grove motoriek. Zal niet snel klimmen of op een iets hogere glijbaan gaan. Peuterturnen heeft hem wel al veel geholpen.