Ja helaas zijn die risico's er dus wel, en dat is precies de reden waarom ik tegen inleiden ben als het niet hoeft.
Ik heb nooit overtijd gelopen, maar ben wel ingeleid bij mijn tweede. Ik vond het een verschrikkelijke bevalling, in vergelijking met die van mijn dochter. De weeën kwamen in de eerste instantie niet op gang, maar eenmaal op gang gekomen belande ik in een weeënstorm wasr maar geen eind aan kwam.. Mijn dochter is spontaan met 39+1 geboren. Bij mijn zoontje ben ik ingeleid met 38+2, met enige spoed, aangezien het met mij vrij rap de verkeerde kant op ging (pre-eclampsie). Maar ik zou met deze ervaring er niet voor kiezen om zonder meer ingeleid te worden. Als het medisch noodzakelijk is voor mij of mijn kindje, hoef ik daar niet over na te denken maar anders zit ik mijn tijd wel uit maar desondanks moet iedereen doen waar zij zich goed bij voelen. Ik ga daar niet over oordelen, ieder zijn ding.
Bij mij werd er anders tijdens de eerste bevalling uitleg gegeven over pijnbestrijding en dan voornamelijk over alle risicos die een ruggenprik meebracht voor moeder en baby. Er werd benadrukt dat er dmv een ruggenprik kans is dat de baby na de geboorte ziek word en koorts krijgt evenals de moeder en meer. Alleen al door die uitleg zou ik er zeker niet voor kiezen (mits uitzonderlijke redenen natuurlijk). Nou, als ik bij de tandarts te horen krijg dat een verdoving schadelijk kan zijn voor mijn kindje (en mijzelf) en risicos met zich meebrengt zou ik inderdaad op dat moment daar niet voor kiezen.
Hier ingeleid met 42 weken. Achteraf te laat, baby heeft het duidelijk de laatste weken niet zo naar haar zin gehad. Echter, ook deze zwangerschap ben ik van plan door te wandelen tot de baby vanzelf komt. MAAR dan wil ik na 40 weken wel heel goed in de gaten gehouden worden. Ik vond inleiding echt vreselijk dus blijf hopen dat het dit keer naruurlijk op gang komt. Wel snap ik dames die er gewoon klaar mee zijn, of lichamelijk helemaal op. Dan kan ik me voorstellen dat je op 40 weken zegt 'kom maar door met dat infuus'. Heb ik dan ook geen mening over, iedereen moet dat lekker voor zichzelf bepalen.
Ik heb het juist andersom, De eerste twee spontaan gebroken vliezen bij 36 weken maar de weeen kwamen niet op gang dus ingeleid met wee opwekkers, de derde met 37 weken heeft de gyn de vliezen door geprikt en meteen wee opwekkers De bevallingen waren appeltje eitje, easy peasy de vierde die spontaan kwam was een hel van een bevalling, alleen maar spugen, veel rugweeen die ook pijn deden in de liezen en de boven benen enorme weeenstorm maar geen ontsluiting die vorderde, Ik doe mijn eerste drie echt elk moment van de dag de hele dag door , liever die bevallingen dan een gaatje boren bij de tandarts Maar die vierde spontane zonder wee opwekkers .... Nee die was een hel
Hippo, ik denk dat er niemand is die het belachelijk vind dat je hiervoor wordt ingeleid. Maar er zijn ook gewoon genoeg vrouwen die een probleemloze zwangerschap hebben, geen kwaaltjes hebben en topfit zijn, maar die dan vanaf week 37 hopen dat het gebeurt en met 40 weken zo ongeduldig zijn geworden dat ze niet meer zwanger willen zijn en daarom ingeleid worden... Dat vind ik onder de eerdergenoemde "hype" vallen... Terwijl je toch echt weet dat je tot 41-42 weken kán doorlopen. De uiterste bevaldatum bepalen , zoals eerder genoemd, vind ik best een leuke optie eigenlijk...
Ik snap je en ben het met je eens dat het in deze gevallen niet nodig is. Alleen vraag ik me af wat het nut is van deze discussie. Volgens mij kan er weinig gezegd worden wat bij jou voor begrip gaat zorgen. En het feit dat er nu vrouwen zijn die het gevoel hebben dat zij nu moeten verdedigen waarom in hun geval een inleiding wél nodig was, vind ik een beetje vervelend. Alsof er verantwoording afgelegd moet worden. Ik ga in elk geval niemand veroordelen om keuzes die zij maken.
Klopt, en er zijn genoeg vrouwen die tijdens mijn zwangerschap lekker rond liepen mooi opgemaakt klein buikje en met een vrolijk gezicht zeiden " och ik ben de heletijd toch zo misselijk ik krijg niets meer gedaan thuis " En daar zat ik dan met mijn onverzorgde bolle toet haren in een verwilderde staat voor als ik moest spugen dat het niet in mijn haren kwam met na 18 weken eindelijk eens de kracht om in de auto te komen om een half uurtje wedstrijd voetbal van onze zoon te kijken, zovaak ziekenhuis in en uit en dan kijkend naar het mens .... Serieus ?? Je krijgt niets gedaan ? Moet je kijken hoe je eruit ziet ik wou ik dat ik kon ruilen !! ( nooit gezegd wel gedacht ) En pas na de bevalling toen ik over mijn eigen ellende heen was zeg maar begon ik te denken dat het niet eerlijk van mij was om zo te denken, want ook ik heb mij bij de eerste zwangerschap waarvan ik maar 3 weken misselijk was wel even zielig gevoeld in die weken, Ik kan dus niet bepalen of iemand ook werkelijk fluitend de zwangerschap door loopt. Je ziet vaak niet wat er binnens huis gaande is en hoe iemand zich werkelijk voelt. En zelfs die in mijn ogen kleine dingen kunnen voor een ander al heel wat wezen.
Ik denk dat er tegenwoordig makkelijker gekozen wordt voor inleiden. Bij mijn eerste zwangerschappen was het beslist niet gewoon om maar ingeleid te worden. Dat werd pas in het uiterste geval voor gekozen. Maar bij mijn laatste zwangerschap vertelde ik de gyn dat ik er helemaal klaar mee was. Ik had totaal geen energie, was vreselijk moe. Toen ze dus zei dat ze het geen probleem vond om met 39 weken voor inleiding te gaan, was ik best verbaasd. Na overleg met haar en thuis er goed over nagedacht te hebben heb ik het gedaan. Met precies 39 weken ben ik ingeleid. Het was pittig, maar dat vind ik een gewone spontane bevalling ook. Ik heb er ook beslist geen spijt van. Mijn andere 6 kinderen zijn ruim na de uitgerekende datum geboren. Spontaan. De kans dat ik dus nog een week of 2 had door moeten lopen is best groot. Nu liep ik 2 weken na de geboorte lekker met mijn kleine in de wagen naar de supermarkt. Man wat voelde dat lekker. Ik was al wééééken niet meer lopend bij de supermarkt geweest. Daar had ik eenvoudigweg de puf niet voor. Is het een hype? Ik weet het niet, maar ik geloof zeker dat er nu sneller gekozen wordt voor inleiden.
Ik irriteer me ook wel een beetje aan van die dames die met 38 weken willen worden ingeleid vanwege wat ongemakken. Inleiden is niet zonder risico's! Ik ben beide bevallingen ingeleid, met 36 weken bij dl vanwege PE en de tweeling afgelopen donderdag met 36+2 weken vanwege een gedeelde placenta met alle risico's die daarbij horen. Zeker afgelopen donderdag was echt geen pretje. Weeënstorm, noem maar op. Ik zou dus niet te snel op een inleiding willen aansturen. Maar of het echt een hype is, weet ik niet. Wordt er tegenwoordig niet gewoon steeds meer bekend over allerlei risico's en komen er niet overal protocollen voor waardoor ze eerder ingrijpen dan in bijvoorbeeld 2009?
Even totaal offtopic; Billy! Wat lees ik nou...ben je al bevallen meid! Gefeliciteerd hoor!! Hoe gaat het met jullie?
Hihi! Jaaaa, afgelopen donderdag! Ik had t niet op t forum gezet maar we wisten het al een ruime week van te voren dat het ingeleid zou worden afgelopen donderdag. Het gaat goed! Nog even afwachten of de meisjes de volgende voeding ook nog goed drinken, dan mogen ze mee naar huis.
Hahaha ik moet ineens terugdenken aan mijn bevalling 2 jaar geleden ik had een enorme weeënstorm, de verpleegkundige wilde een pcm geven maar ik zei, dat gaat ECHT niet helpen. Toen ze ging overleggen voor een ruggenprik was ik al bevallen Ontopic: mits er geen gevaren in het spel zijn vind ik ook dat er zo lang mogelijk gewacht moet worden met inleiden. 'Klaar' zijn met de zwangerschap om de kleine vast te kunnen houden snap ik, maar toch zou ik liever mijn eigen lichaam het werk willen laten doen. Inleiden kleven ook risico's aan (vacuumpomp etc)
Precies toen de discussie op gang kwam dat het beter leek te zijn om met 41 weken in te leiden ipv later, was ik hoogzwanger van mijn 1e. Ik wilde zooooo graag een rustige en gemoedelijke thuisbevalling maar was ook wel bang voor het (te) lang doorlopen. Dus met precies 41 weken doorverwezen naar het zh. Echo gehad: alles leek tiptop maarja, ik wilde persé niet langer doorlopen. Ik ben ingeleid. Dezelfde dag begon de bevalling. Al vanaf het begin had mijn dochter het zwaar. Constant dipjes in de hartslag en er viel niets tegen te doen. Uiteindelijk is er met spoed ingegrepen toen ze begon te verzuren (dreigend zuurstof tekort) en is ze met een ks gehaald. Echt rennen naar de ok en beginnen met opereren terwijl de verdoving nog niet voldoende werkte. Ze kwam slap ter wereld maar godzijdank herstelde zij snel. Enige reden wat er gegeven werd voor deze situatie: dochter was al 41+1. Ik ben blij dat ik mijn gevoel opzij kon zetten voor een romantische thuisbevalling en mijn "verstand" heb gebruikt. Gelukkig geldt dit niet voor elke langere draagtijd maar bij mij was het bijna verkeerd afgelopen. Ook in mijn omgeving nog zo'n situatie meegemaakt. Ook kantje boord. Ik ben er wel zakelijker door gaan denken: neem geen onnodig risico en maak gebruik van de geboden zorg.
Aaaw super!! De eerste augustus 2016 mama is een feit hahahaa. Geniet samen van de kindjes en veel geluk!
Dit dus. De placenta gaat minder functioneren waardoor je meer kans hebt op complicaties zoals zuurstoftekort tijdens de bevalling, met alle mogelijke gevolgen van dien. Ik heb beroepsmatig kinderen gezien die zo ter wereld zijn gekomen en dat wens je niemand toe. Natuurlijk zal het vast heel vaak goed gaan, mijn referentiekader is gekleurd door mijn ervaring. Maar ik ben in goed overleg met de gynaecoloog inderdaad ingeleid met 41+1. Niet omdat ik het zat was, maar omdat ik de risico's groter vind worden, terwijl het voor de baby geen toegevoegde waarde meer heeft om te blijven zitten. Zo heb ik het besproken met de gyn en die begreep het helemaal. Volgens mij is Nederland trouwens een van de weinige landen die nog een uiterlijke zwangerschapsduur van 42 weken aanhoudt?
Vroeger maakten ze ook geen echo's... Mijn oma kreeg een tweeling, daar kwam ze bij de bevalling pas achter. En is echt ook wel gewoon goed gekomen hoor. Dus tsja, dat echo's maken kun je tegenwoordig ook een hype noemen en toch maakt iedereen er gebruik van. Tegenwoordig zijn er gewoon nieuwe inzichten dat er gewoon risico's bij komen na de 41 weken. Waarom na 41 mooie zwangerschapsweken wachten op dát risico?
Vroeger was de perinatale sterfte ook hoger, dus denk dat de uitkomst van de echo's heel goed is. Maar ben t met je eens hoor, tegenwoordig kunnen ze meer en weten ze meer, waarom onnodig risico lopen...
Ik wou graag thuis bevallen en absoluut niet in het ziekenhuis mits medisch noodzakelijk. Echter met 38 weken doorgestuurd door de verloskundige naar de gyneacoloog . Deze besloot voor inleiden met 38+1. Uiteindelijk gelukkig maar want anders had mijn dochter het waarschijnlijk niet overleefd. Ik weet nu al, bij een 2e word ik gewoon weer ingeleid