Je baby is drie weken oud. Voor hem zorgen is alles dat je op dit moment gedaan moet krijgen in huis.
Ai, ja die reflux kan de eerste periode met je babietje knap lastig maken en totaal niet waar je op gehoopt had. Dan is het echt zoeken naar wat werkt voor jou kindje want dat is voor een ieder ander. Hier hielp uiteindelijk voeding voor koemelkeiwitallergie, jhbm (wel tijdje gezocht naar juiste hoeveelheid)en medicatie (duurde wel tijdje voordat het aansloeg) en nee, dat werkte elkaar hier blijkbaar niet tegen. Dragen, bedje schuin, lang omhoog houden, boeren. Vooral dat laatste was echt een probleem, vaak als ze huilend wakker was of niet in slaap kon komen kwam er bij het optillen een flinke boer. Een osteopaat zou je wellicht kunnen helpen. Wij hadden het geluk dat ze snachts wel sliep, schijnt vaker voor te komen bij verb reflux. Verder sliep ze hier redelijk in een puckababy (bakerzak) en alles schuin, ook de wagen. Wat ik al zei, het is zoeken naar wat voor jullie kindje werkt, ik hoop dat het snel beter gaat. Laat lekker op je buik slapen overdag of bij je partner, wissel het af zodat je ook aan rusten toekomt, je bent zowat net bevallen, let ook goed op jullie zelf. Neem hulp aan, heb het vertrouwen dat het goed komt (echt!) en vertrouw op jezelf. Dit kan je hartstikke onzeker maken, maar je bent mama en je doet het instinctief supergoed! Gefeliciteerd met je kindje, ik hoop dat het snel beter gaat, geniet van alle momentjes. PS fb-groep baby reflux nl/be is heel fijn
Als hij moeilijk boert, moet je proberen vanuit zijn rug halverwege naar boven te vegen ipv te kloppen(laat hem op zijn buik op jouw borst liggen) Dat gaat sneller. Als hij ooit de hik krijgt, bij zijn lage rugje (lowerback) zachtjes kloppen. Ik zie dat je hem inbakert ook af en toe. Het inbakeren geeft een geborgen gevoel aan je zoontje. Je bootst namelijk het effect dat hij in je buik heeft gezeten. Wat helpt is, hem inbakeren en dan even op je borst laten liggen en hem de ritme van je hartslag laten luisteren, wordt die kalm van en dan beetje proberen vanaf dat punt hem in slaap te wiegen. Ik fluister meestal lieve woordjes in zijn oren. Baby hebben snel koud. Maar met dit warme weer zou ik hem niet te warm aankleden. Lekker in een mouwloze rompertje en hem inbakeren.
B edankt voor de tips en adviezen Ik had van de week geprobeerd hem op zijn buik te laten slapen, maar hij is hier lichamelijk te onrustig voor. Blijft zijn hoofd omhoog houden en scheppende kruipende bewegingen maken. Zo doet ie ook op de borst, hij Moet perse met zijn hoofd tegen je kin aan liggen.... Hij heeft vannacht ws van pure uitputting 5 uurtjes geslapen. Hij was ervoor te moe om goed de fles te drinken, dus hij had slecht gedronken helaas. Na die 5 uurtjes flesje gegeven, en toen wilde hij niet meer in bed. Bleef huilen en mekkeren. Ik dacht neem hem gewoon mee naar bed, en toen kwam er een flinke golf melk uit. Dat had ws dwars gezeten... Daarna heeft ie bij mij op de borst nog verder geslapen. (Kreeg alleen beetje pijn in mijn rug, ben het niet meer gewend door de zwangerschap om op mijn rug te slapen)
Ik had nog wat opmerkingen gemist merk ik. Mijn man moet woensdag voor het eerst weer werken na een maand vrij te zijn geweest, wij wisselen mekaar zoveel mogelijk af maar het lukt niet altijd. We wonen op een 4 kamer flat met finn zijn kamer naast de onze. Ik werd altijd al wakker van elke piep en elke kraak, nu met finn helemaal. Dus ook al neemt man de nacht rondes over, ik ben toch wakker...en ik slaap heel moeilijk in hoe uitgeput ik ook ben. Ik was idd flink in de bonen na de bevalling, maar pas na een week stom genoeg. Heb heel erg last gehad van kraamtranen en een depressief gevoel. Goh wat heb ik me somber en donker gevoeld. En nog wel eens, als ik kijk naar finn en zie dat hij helemaal uitgeput is (rooie oogjes met wallen) en hij blijft maar huilen.....dan vraag ik me echt af...kan ik dit wel? Ik heb een stretchy wrap bykay trouwens, dus dat ergonomisch zit wel goed. Ik moet echt nog even oefenen met omdoen, hoe strak, en finn er goed in doen. Eergisteren zat ie er een beetje opgepropt in. Ik had hem gisteren nog getempt trouwens na zijn extra dekentje, hij had 36.8. Dus ik denk dat die boef gewoon kouwelijk is (zijn vader loopt ook bijna het hele jaar in een winterjas) Maar ik zal overdag even wat beter koelen in de kamer en flink lichten. Schoot er nu wel eens bij in door de drukte... Hopelijk heb ik nu iedereen beantwoord!
Moet je toelaten dat hij dichtbij de kin wilt liggen. Ons Luke doet dat ook. Daar wordt die rustig van. En zo valt die sneller ook in slaap. Zolang je zijn hoofdje goed ondersteunt en vasthoudt is er niks aan de hand. Okay je krijgt er wel warm van. Dan geef je hem een tutje in zijn mond. Aai je over zijn bolleke. Valt die vast snel in slaap!
Ik sluit me aan bij iemand die hier ongeveer zei, je baby is 3 weken, maak je totaal niet druk om t huishouden, laat de boel de boel. Huishouden is niet t belangrijkste, dan ligt er maar wat stof of zo. Dat hij tegen je kin wil liggen klinkt bekend, dat deed die van mij ook, ik lag dan altijd op de bank met m, en zorgde voor kussens die ons ook ondersteunden, zo hield ik t vol. Ik had een pinkzuiger, speen wou hij niet. Denk trouwens ook dat t een kou kleumpje is dan hoor, lekker extra dekentje geven dan. Zou je alleen afraden om hem polarfleece dekentje te geven snachts, je kunt t beter bij katoen houden vanwege de vochtregulatie en de veiligheid dus.
Bedankt voor de tips. Op dit moment is meneer ogen wakker helaas, het slapen wil vanavond helemaal niet lukken wat we ook doen. Ook bij mij op de borst is hij ontevreden en maakt hij kruipende en trappende bewegingen. Ik weet het soms echt niet meer. Donderdag moet ik naar het cb dan bespreek ik even de forte voeding. Ik heb soms het idee dat hij niet voldaan genoeg is, maar van meer ml gaat hij spugen. Maar is allemaal speculatie...
Toen onze kleine drie weken was, sliep hij het liefst in de box. We bleven heen en weer lopen naar boven! Om het ons gemakkelijk te maken sliep hij eerst in de box en als wij naar bed gingen, namen we hem mee naar boven. Toen sliep hij nog in zijn wieg, wel op zijn eigen kamer. Hier tukte hij lekker verder. Je gevoelens herken ik! Frustrerend he, je wilt alles goed doen en het kleintje blijft maar huilen. Ik zal je zeggen wat er tegen mij is gezegd: volg je gevoel. Als jij het gevoel hebt dat je kleintje bij jou wil liggen, lekker bij je nemen. Misschien een co-sleeper een idee?
Oh ja, toen hij 4,5 week oud was, kwam ik erachter dat hij een buikslapertje is. Na een vreselijke (!) nacht heb Inuit wanhoop hem snachts op zijn buik gelegd en warempel..hij sliep! T kon al wel zijn hoofdje zelf goed draaien. Nu is hij wel onrustig in zijn lijfje en dit hield hem ook wakker. De osteopaat heeft wonderen verricht! Hij kon zijn boertjes en ontlasting niet kwijt, zo zielig! Nu boert, poept en slaapt hij super!
Ik wil alleen even zeggen dat ik met je meeleef. Als ik je woorden lees, herken ik mijn eigen onzekerheden toen mijn zoon nog klein was. Als ik er nu op terug kijk, weet ik dat het allerbelangrijkste was dat ik (uiteindelijk, na het loslaten van alle adviezen) toe heb gegeven aan zijn schreeuw om nabijheid. Het mooiste van de band van jou als moeder met je kind is die sterke hechting. Helemaal puur natuur. Er is niks mis mee om daar aan toe te geven. En je zult merken dat je kindje zich vanzelf beetje bij beetje wat meer los maakt van jou. Ik zag dat slaapgedrag van mijn zoon als een probleem wat opgelost moest worden. Heel jammer, weet ik nu, want het gaat vanzelf over. Het kost zoveel energie om dat bedje te blijven proberen als het niet lukt. Uiteindelijk kwamen wij tot rust toen ik inderdaad vaker durfde te gaan dragen en we in de nacht gingen samen slapen. Het wiegje ging aan de kant en mijn man maakte van een ikeabedje een cosleeper. In het begin lag mijn zoon nog bovenop me (ik kon niet anders, anders sliep hij niet) en later kon ik hem in mijn armen naast me leggen. Zo kun je het nachtelijk contact makkelijk afbouwen en je kunt zo weer terug kruipen als het nodig is. Deze periode voelt heel heftig en misschien denk je net als ik toen dat jou baby alles anders doet dan dat hoort. Durf je eigen pad te kiezen. Doe lekker wat voor jou goed voelt, volg je gevoel. Succes!
Oh en heb je facebook? Kijk dan eens op de groep draagpraat. Kun je gemakkelijk tips vragen en er zijn ook consulentes actief die je advies kunnen geven over het knopen en hoe je kindje zit. Heel handig, vond ik zelf.
Hij heeft de eerste week bij ons op de slaapkamer geslapen in de wagen bak. Ik vond dit geen optie voor lange termijn. Ik slaap al heel slecht en word bij elke zucht wakker. Vond het echt ondoenlijk en was blij dat hij naar zijn kamertje ging! Boeren poepen ruften en piesen doet hij uitstekend! ik twijfel of hij een buikslaper is, bij mij slaapt hij op zijn buik op mijn borst maar als ik hem wakker op zijn buik leg in bed word hij boos en onrustig. Dus denk niet dat hij een echte buikslaper is
Sorry, bedoelde dat de osteopaat ook heeft geholpen bij het slapen, omdat hij zoveel onrust in zijn lijfje had 😊 Vervelend meid! 🙁
Alseerst, hij is pa 3 weken he. Ik vind persoonlijk dat er al heel wat gebeurd is voor een babytje van 3 weken qua medicatie en indikken. Bedenk je dat veel kinderen na de kraamweek onrustiger worden met ene huilpiek bij ongeveer 6 weken. Mijn dochter heeft de eerste 8 weken overdag alleen maar in de draagdoek of op mijn buik geslapen, 's nachts lukte het een paar uurtjes in eigen bed maar vaak tegen mij aan. Ik heb me daar vreselijk druk om gemaakt, maar achterafw as dat zo onnodig. Zev was klein en had mijn nabijheid gewoon heel hard nodig. Nu slaapt ze prima in eigen bed. Hij is nog zo klein en is gewoon niet 'af', hij heeft je nodig. Het is pittig en zoek zeker hulp als je denkt dat er iets niet klopt, maar vergeet vooral niet dat hij nog maar 3(!!) weken oud is en je ook gewoon rustig aan moet doen met zo'n kleintje, zeker als het een prikkelbaar kindje is. Dus: rust rust rust rust rust, geef toe aan wat hij wil en laat je verwachtingen los. Hij gata vanzelf weer slapen
Ik zeg heel eerlijk, met alle respect maar ik ben niet zo van de osteopaten enzo. Er is mij te weinig bewijs of het wel of niet werkt, en ik heb een hoop verhalen gelezen waarbij het kindje blijvende schade heeft overgehouden aan de osteopaten. Ik vind het soms wel lastig, dat hij de hele dag en nacht bij me geplakt wilt zijn. Eten en plassen is ineens een uitdaging! Vannacht was hij ook heel ontevreden toen hij op mijn buik lag, tien minuten slapen 2 minuten huilen Etc.
Hier ook een meisje die overdag erg moeilijk slaapt in eigen bed. Na weken proberen (ze is nu 6 weken) heb ik me erbij neergelegd dat ze overdag gewoon bij me wilt zijn. Ze heeft ook heel veel gehuild, maar het gaat nu langzaam aan beter. 's Nachts slaapt ze ondertussen heel goed (7 uur aan 1 stuk) en dat vind ik eigenlijk het belangrijkste. Overdag heeft ze gewoon nog veel last van krampjes. Ik neem haar overdag gewoon mee in mijn bed en dan slapen we samen een paar uurtjes. Mijn ervaring: het komt vanzelf wel goed. Stukje bij beetje gaat het steeds een beetje beter. Al had ik dat 3 weken geleden ook niet gedacht hoor.
Snachts vind ik ook het belangrijkste! Maar nu is het zo dubbel vaak wakker en dan breekt het op. Ook denk ik wel van....straks ben ik weer alleen thuis en kan ik niks uitbesteden. Mijn man is nog maar 1 dagje vrij! Ik heb de kleine boef net in de draagzak en daarna op mijn borst gehad en toen slapend op zijn buik in bedje gelegd. Hij werd wel even wakker maar sliep gelijk in.... Toeval? Of toch een buikslaper? De keren hiervoor wilde hij niet op zijn buikje slapen...(eerst vonden we dat ook beter maar nu zouden we het prima vinden....we hebben toch aerosleep)
Snap dat je er tegenop ziet dat je man straks weer werkt, maar je went er vast snel aan hoor. Misschien heb je wel een buikslapertje, maar een aerosleep is meer schijnveiligheid dan dat t echt veiliger is hoor. Het is inmiddels bewezen dat t niet uitmaakt of je een aerosleeper hebt of gewoon matras. Belangrijk is wel om 100% katoen voor al het beddengoed te hebben. Dat ademt t meest.