Wat wil je bereiken met dit soort reacties? En dat is dan even zo'n 'oprechte vraag', ik bedoel het niet om gewoon maar dwars te zijn. Maar wat wil je hier nu mee? Je gelijk krijgen? Proberen een schop onder de kont te geven? Ergert het je dat ts niet overal op in wil gaan of ervaringen/advies afwijst, en verdient ze daarvoor 'straf' in de vorm van negatieve feedback?
Ik ben het ook niet helemaal eens met de woordkeus van Hilly, maar ben het wel met haar eens wat betreft je keuze om alleen te reageren op posts die in jouw straatje passen. Je had ook de dames die hier gereageerd hebben die ook een vorm van eenzaamheid ervaren, of ervaren hebben, een pb kunnen sturen of er een reactie op kunnen geven. Dan had je misschien echt wat met je eenzaamheid kunnen doen. Ik vind het zo'n zonde; je kunt echt veel aan dit topic hebben, eventueel in contact komen met anderen. Heel veel dames hier hebben zich bloot gegeven, om jou het gevoel te geven dat je niet alleen bent. En volgens mij draaide het hier om in je topic. Nee, ip daarvan bagatelliseer je die reacties.
Dit dus. Hilly benoemd het (zoals gewoonlijk) veel te hard. Maar in grote lijnen heeft ze wel gelijk. Maar goed, het is je (ts) al 500x subtiel en minder subtiel verteld maar je negeert het gewoon. Je reageert alleen op reacties waarop je kan inhaken dat jij het echt nog veel slechter hebt. Of op reacties van mensen die je naar de mond praten. Ik ken mensen die het echt nog vele malen slechter hebben gehad dan jou. En met de juiste instelling zijn die ook gewoon gekomen waar ze wilden zijn. Maar met jouw instelling kom je er gewoon niet. Kan niemand in jouw omgeving veranderen.
Dat vinden jullie omdat jullie mij niet begrijpen. Ik begrijp andersom ook niet waarom ik in contact zou willen of moeten komen met mensen die bv zeggen je doet niks. Ik heb meerdere malen aangegeven dat een harde aanpak bij mij niet werkt. Waarom dan toch doorgaan? Is dat de enige juiste weg? Ik heb daar niks mee.
Ik erger me wild aan de manier waarop TS zich gedraagt in dit topic. En ik heb geen enkele behoefte om dat onder stoelen of banken te steken. TS is geen slachtoffer. TS is een aansteller.
De enige aanpak die volgens jou 'werkt' is je naar de mond praten. Want alle andere reacties, hoe betrokken ook, wuif je weg.
En weer word ik afgekraakt. Dat is echt niet nodig. Waarom doe je dat bij iemand waarvan je weet dat ze een slecht zelfbeeld heeft? Voel je je nu beter of zo? Is alleen jouw manier of denkwijze de juiste? Ik begrijp dat niet.
Zeg dan niet dat je vriendschap mist. Want dan heb je geen flauw idee wat vriendschap inhoudt. Je mist mensen die je naar de mond praten. Die je bevestigen hoe zwaar jouw leven is en jouw depressiviteit voeden. Een vriend (in) zou je willen helpen en eerlijk zijn. Dat past niet bij het bovenstaande.
Ik geloof niks van dat slechte zelfbeeld van jou. Daarvoor ben je veel te sterk in het afwijzen van alle reacties die je niet welgevallig zijn. Je 'geniet' van het wentelen in je 'slachtofferschap' en elke positief-kritische bijdrage bagatelliseer je, met de meest oneigenlijke argumenten. Nee hoor. My spider senses are tingling.
Ik zou een slotje op dit topic gooien. Gaat nergens over. T's ik hoop voor je dat je veel wijsheid en geluk vindt!
Tuurlijk holly. En nu voel je je beter? Het lijkt erop dat ik jou naar je mond moet praten. Zo niet word ik afgekraakt.
Harde aanpak? Men (ok, laat ik voor mijzelf spreken), ik ben vanaf moment 1 erg meelevend en geïnteresseerd geweest. Het enige wat ik ook gedaan heb (en waardoor ik nu mede afgeserveerd wordt met 'je begrijpt mij niet') is de vervolgstap benoemen en dat iedereen het uiteindelijk alleen doet.. Schijnbaar ben je daar niet in geïnteresseerd of ben je nog niet zover. Zoals ook al eerder gezegd: prima. En ja, ook ik snap Hilly wel met haar reactie. Het kan namelijk enorm schadelijk zijn voor een kind om in een dergelijke situatie op te groeien. Volgens mij heeft ook daar iemand een persoonlijke ervaring over gedeeld in dit topic, maar je wilt het niet horen/weten/erkennen en roept alleen maar 'jullie begrijpen mij niet'. Dat is denk ik ook de kern waarom hulpverlening nooit geslaagd is, jij wilt alleen begrip, geen vervolgstappen. Nogmaals, prima. Maar je kunt het de dames hier niet kwalijk nemen dat ze jou willen helpen, wijzen op mogelijke gevolgen/gevaren, je een zetje in de goede richting willen geven etc. Maar dat doe je wel. En dat vind ik persoonlijk echt heel erg teleurstellend en soms ronduit kwetsend wat betreft het eindeloze 'je begrijpt mij niet'. Wees blij dat mensen hier begaan met jou zijn en jou (ja echt jou!) willen helpen, die hulp/interesse mis je toch zo in directe omgeving? En nee, daar hoef je ons niet voor te bedanken, het overal mee eens te zijn en ook direct iets mee te doen, maar een beetje respect van jou uit zou je sieren. Je verwacht dat zelf toch ook? Waarom dat dan niet teruggeven?
[ QUOTE=Leraje;19938243]Ik vind eerlijk gezegd dat sommige mensen hier wel ver gaan in hun reacties... juist als het gaat om een kwetsbaar persoon met een negatief zelfbeeld en moeite met omgaan met bepaalde aspecten van zijn/haar leven, heeft het toch geen enkele zin om daar continu op te hameren en 'de schuld van te geven'? Ik ken(de) een aantal mensen die het, vanwege verschillende redenen, gewoon heel moeilijk hebben met het leven. Soms omdat ze steeds lijden aan klinische depressies of een andere neurobiologische stoornis, soms omdat ze een moeilijk verleden hebben, soms omdat ze het soort karakter hebben dat niet om kan gaan met de dingen waar ze mee geconfronteerd worden in hun eigen leven. Kenmerkend voor de meeste van deze mensen is dat ze wel anders wíllen, maar dat niet altijd (direct) kunnen. Juist als je zit met een zelfbeeld of wereldbeeld dat het voor jou moeilijk maakt om (nog) actie te ondernemen, is het heel moeilijk om te veranderen. Dan kan iedereen wel zeggen 'je wil gewoon niet' of 'kom op, schouders eronder', maar het probleem is juist dat dát niet lukt. Ik weet niet precies wat wél helpt bij deze mensen (sommige helpt het ook niet; ik ken erbij die het altijd moeilijk gaan hebben maar wel doorzetten, maar twee hebben er zelfmoord gepleegd omdat ze het gewoon niet meer zagen gebeuren). Maar het helpt in ieder geval níet om iemand het gevoel te geven dat het allemaal hun eigen schuld is. Ja, het is waar dat je alleen zélf uiteindelijk jezelf echt kunt helpen of veranderen. Maar dan moet iemand wel zichzelf genoeg de moeite waard vinden om daarvoor te kunnen kiezen. Als je moet leren om meer liefdevol naar jezelf en de wereld te kijken, dan zou het al een hoop schelen als mensen (ook online) je liefdevol benaderen. Af en toe een schop onder de kont, prima, maar meer dan 5% van de feedback schop laten zijn, komt toch meer neer op huiselijk geweld. En dit van de koningin van de botte opmerkingen >_>[/QUOTE]
Ga vooral op mij focussen ipv de honderd bijdragen die positief, maar wel kritisch waren... Dat bevestigt alleen maar mijn beeld. Dus ga vooral zo door. En vergeet niet heel snel een slotje te vragen! Hu hu hu.
Oh echt.. Men probeert jou te helpen, maar jij wilt geen eerlijkheid, meningen, visies, persoonlijke ervaringen en hulp die niet in jouw straatje past. Als ik niet zo geraakt zou worden door de echt belachelijke houding die jij hier laat zien, dan zou ik er heel hard om kunnen lachen. Het zorgt er nu eerder voor dat ik mijzelf rot voel. Vanaf post 1 probeert 99% jou te helpen, te steunen en te begrijpen. Jammer dat je je zo opstelt. Ergens denk ik dan dat het een hoop verklaart over waarom je je zo voelt en waarom zoveel niet lukt.. Maar dat mag ik vast ook weer niet zeggen, of 'ik begrijp het niet'.
Hilly en abri (en meer) hebben gelijk. Ik zie het zo: Je hebt een probleem en wilt daar vanaf Je bent niet bereid er iets (meer) aan te doen Anderen moeten het voor je oplossen Grow up! Zo werkt het niet!