[ QUOTE=In your eyes;19938402]Nou dit inderdaad! Ik schrik ook van sommige opmerkingen, en ik begrijp best dat ts een hele hoop pagina's terug zich af vroeg waarom mensen elkaar niet gewoon helpen. Ik ben zelf ook een voorstander van 'zachte heelmeesters maken stinkende wonden', maar daar zijn wel grenzen. Soms is een directe, duidelijke confrontatie inderdaad nodig, maar moet dat 600+ berichten na elkaar, en waar het niet meer gaat om duidelijke confrontaties maar eerder het zwartmaken van ts? Ts heeft al verschillende keren aangegeven dat die tactiek voor haar niet werkt, waarom doorgaan -en nog verder gaan- in sommige opmerkingen? Ts heeft een negatief zelfbeeld, en dat is hardstikke kl*te. Dus laten we met z'n allen nog maar verder gaan duidelijk maken wat er allemaal mis is met ts? Waar is dat in godsnaam voor nodig? Ts is duidelijk geweest in wat zij nodig heeft; sommige mensen hebben baat bij een harde aanpak, andere voelen zich veiliger wanneer ze benaderd worden vanuit een zachtere begeleiding. Daar is niks mis mee, in mijn ogen is er meer mis met het negeren van haar behoefte die ze meermaals heeft aangegeven en door te gaan met haar aan te vallen op waar ze moeite mee heeft. Alsof iedereen zo perfect is. Het feit dat dit topic nog steeds open is terwijl het met gemak al zo'n 100 pagina's geleden gesloten had kunnen worden op verzoek van ts (wat me niks had verbaasd gezien sommige opmerkingen) geeft in mijn ogen alleen maar aan dat ts wel degelijk hulp wilt. Misschien niet in de meest conventionele manieren, maar er zijn hier genoeg mensen met verschillende ervaringen en misschien zit er net iemand tussen die wél de tip heeft die past bij ts. Ik hoop dat ts inmiddels wat opties heeft gevonden om verder te bekijken of deze nog kunnen komen. Dus na het aanvallen van ts 'omdat ze alleen kijkt naar wat niet kan en niet kijkt naar wat wel kan', kunnen wij dan ook even menselijk gedrag vertonen en niet focussen op wat ts niet wil, en kijken naar wat ts misschien wel wil? -ik dacht dat er tips waren gegeven voor boeken? -alternatieve therapie -vrijwilligerswerk -meditatie -visualisatie Vul aan, vul aan, maar for the love of God, hou even op met ts aan te vallen zeg, er wordt hier alleen maar bewezen dat haar beeld van de mensheid wel klopt, en mensen elkaar niet meer willen helpen.[/QUOTE]
Ik zou het topic nog eens doorlezen en dan eens bijhouden wie je afkraakt en aanvalt en wie je probeert te helpen. Hopelijk zie je dan ook dat minstens 80% (en waarschijnlijk wel 90/95%) je niet afkraakt of aanvalt. Verdienen die mensen dan niet jouw respect?
Inderdaad.. Cat, zie je dat je ons probeert te overtuigen? Eigenlijk probeer je ons zover te krijgen dat we allemaal zeggen: ja je hebt gelijk, dit ligt aan jouw omgeving en niet aan jou.
Ik heb je toch niet afgekraakt en aangevallen?? Juist niet... En de meeste reacties niet. je hoeft niet iedereen te negeren op de enkeling die je aanvalt? Toch?
Maar als iemand jou bruikbare tips geeft of zijn eigen ervaring deelt, zeg jij toch ook 'maar je begrijpt mij niet, want jij hebt wel een zus'? Daarmee bagatelliseer je oa ervaringen van anderen. Ik geloof echt dat 99% het beste met je voor heeft, je probeert te helpen, je een duwtje in de goede richting probeert te geven. Alleen lijkt vrij weinig bij jou aan te komen als poging tot hulp... Dat werkt voor sommigen heel frustrerend, en dat kan ik wel begrijpen...
Nee. Reageer eens hierop: Je hebt een gezin, een man. Je bent dus niet alleen. Waar is je partner in dit verband?
Eerlijk gezegd ts, heb ik het idee dat er misschien wat meer aan de hand is dan alleen de eenzaamheid. Wat me o.a opvalt is dat je veel niet begrijpt en je moeilijk kan inleven in andere mensen. Ga a.u.b nog eens naar een huisarts. In grote lijnen ben ik het ook eens met Hilly, maar vanwege mijn 1e alinea sta ik daar niet helemaal 100% achter. Zoek hulp meid, ook voor je dochter.
Je hebt niet eens echt gereageerd op mijn verhaal waarin ik vertel hoeveel schade ik in mijn jeugd heb gehad door mijn moeder die dezelfde gedachtegang heeft als jou. Ik legde gevoelige informatie bloot om jou in te laten zien dat je echt jouw aandeel in moet gaan zien en niet stoppen met zoeken naar hulpverlening totdat je de juiste vindt. Je bent het verplicht naar je dochter. En dan ook echt luisteren naar de adviezen. Want net als bij mijn moeder zal geen enkele therapie werken met deze houding. Met het gevolg dat jij je de rest van je leven zo blijft voelen en je dochter straks moet dealen met jouw problemen. Want die gaat dit merken en dit gaat haar schaden.
@ yaro: jij was het inderdaad met een enorm persoonlijk (en heftig!) verhaal over hoe het is als kind van zo'n moeder. Heel dapper dat je dat hier neer hebt gezet en wat een respect voor hoe jij als mens (in ieder geval hier op het forum) overkomt!
Weet je wat het is; wat jij hebt meegemaakt en waar je nu in zit, dat is uniek. Je gaat niemand vinden met dezelfde achtergrond, niemand die jou door ervaring exact zal begrijpen. Je vindt mensen die bv ervaring hebben met pesten, mensen die ervaring hebben met het wegvallen van hun ouders, mensen die ervaring hebben met eenzaamheid, met angst, met depressies, etc. En mensen die fluitend door 't leven gaan en met dat alles geen ervaring hebben, maar wél een eigen kijk op de wereld. Al die mensen kunnen je iets leren, tips geven vanuit hoe zij in het leven staan. Dat zij jou niet voor 100% begrijpen doet er niet toe; niemand begrijpt jou voor 100% en jijzelf begrijpt jezelf waarschijnlijk niet eens volledig! Probeer je in te leven in die mensen en in hun adviezen en tips, pik eruit wat jou aanspreekt, laat tips die niet bij jou passen links liggen (of onthoud ze tot je ze misschien toch nodig hebt), maar serveer niet alles af... Je zoekt nu erg naar iemand die jou echt begrijpt, die exact aanvoelt wat jij nodig hebt, maar echt; dat bestaat gewoon niet... Dus pas je verwachtingen aan, dat bespaart je weer teleurstelling....
Volledig mee eens! Wat een bizar topic wordt dit. Vol zelfmedelijden en 0,0 zelfreflectie. Ik hoop echt dat je snel gezien wordt door hulpverlening zodat je kind in ieder geval krijgt wat het nodig heeft aangezien dit met jou en je partner niet lijkt te lukken.
Natuurlijk Fuddey. Daar heb je gelijk in. Dat doe ik ook. Mensen hoeven me alleen niet aan te vallen en af te kraken. Dat gaat te ver.
Sorry ts, maar met jouw instelling en gebrek aan zelfreflectie gaat de situatie waarin je nu verkeert niet veranderen. Je slurpt namelijk alle energie uit mensen weg (en dat vanachter een beeldscherm) door alles af te doen met 'je begrijpt me niet' en jezelf als 'slachtoffer' te zien. Als je in 'real life' ook zo reageert snap ik dat men niet komt vragen kerst met hun te vieren. Een vriendschap of familieband moet namelijk ook wat opleveren en niet alleen maar energie kosten. En het lijkt me op basis van je reacties in dit topic dat dat laatste bij jou het geval is. Ik vind sowieso dat er met heel veel begrio en geduld is gerageerd in dit topic. Er staat een enkele hardere reactie tussen, maar ook in een vriendschap kun je die verwachten. Je bent namelijk eerlijk tegenover elkaar en dat is alleen maar goed. Mensen proberen je de ogen te openen, maar blijkbaar lukt dat niet. Het is daarom ook niet zo raar dat geen enkele vorm van therapie jou geholpen heeft. Hopelijk blijf je verder zoeken, niet in de laatste plaats voor je dochter! Ik wens je oprecht alle sterkte toe en hopelijk zullen je inzichten (spoedig) veranderen.
Hulpverlening lijkt me idd ontzettend belangrijk! Ik maak me best zorgen om het kindje in dit verhaal Volgens mij speelt er echt meer....