Hey ik vroeg me af of dit herkenbaar is voor "de sprong" Mijn baby geboren op 26/5 dus nu 7,5 week oud is ineens super angstig! En eigenlijk kan alleen ik hem troosten! Ben al met m bij de huisarts geweest, aangezien ik dacht dat hem iets mankeerde, maar de arts kon niets vinden! (gelukkig ergens!) maar als je hem weg legt kan hij ineens dat schrik reflex krijgen en heel hard gaan huilen... Zelfs mijn man krijgt m dan niet stil, terwijl hij bij mij het redelijk snel wel weer kan! Gisteren reden we met de auto en passeerde een politie wagen met sirene ons en gelijk was het weer brullen! Hij klemt zijn armen strak tegen zich aan en gilt het uit! Ik kon hem (zat er naast) toen weer tot rust manen gelukkig... Maar hij had echt mijn blik nodig, toespreking en aanraking en bleef me echt heel angstig aan kijken! Klinkt dit jullie als bekend? Ik maak me een beetje Zorgen... Over 2,5 week moet hij echt naar het kdv en ik vraag me af of dat wel kan op deze manier! kon het niet van m'n oudste herinneren iig! Daarbij slaapt hij overdag heel slecht in bed, is gauw wakker, terwijl hij in de draagzak of op schoot dan wel goed slaapt! S nachts nergens last van trouwens... Hij krijgt rond 22:00 zijn laatste fles en wordt dan tussen 5:00 en 7:00 wakker voor de eerste fles! Dit doet hij dan prima in Bed! (leg hem er wel pas in nadat hij in slaap is gevallen)
Ik zou het niet zozeer als angstig betitelen, maar vooral als prikkelgevoelig. Google daar eens op, dan vind je een hoop tips volgens mij.
Klinkt als mijn zoontje, die is erg gevoelig voor prikkels en ik vermoed hoogsensitief. Iemand hoeft maar een deur dicht te doen (gewoon normaal, dus niet eens dichtslaan) en hij schrikt zich wezenloos en begint te brullen. Daar is weinig aan te doen denk ik... Hopen dat hij eroverheen groeit en zo niet, ermee leren leven.
Had mijn oudste ook, was een fase! Papa deed een keer een briesend paard na als spelletje, 't arme kind brulde het uit van schrik!
Was hier ook zo, maar naar mate hij ouder werd ging hij meer aan geluiden wennen en ging het over. Maar 't luchtalarm elke 1e maandag van de maand is hier pas sinds een paar maanden geen probleem meer. En bij nieuwe geluiden komt hij nog steeds naar me toe, soms al krijsend en soms alleen even om de bevestiging te krijgen dat het goed is en hij gewoon verder kan gaan met spelen. Maar de keukenmachine, wasmachine die aan het centrifugeren is en hard boren/slijpen heeft hij nog steeds moeite mee.
Jou zoontje heeft deze geluiden nog nooit gehoord, dus ik snap best dat hij er van schrikt. Het is ook niet iets heel vreemds ofzo. De ene baby schrikt nu eenmaal sneller van (harde) geluiden, dan de andere. Dat gaat vanzelf over. En dat alleen mama kan kalmeren, dat is ook niet gek. De geur en aanraking van mama zijn zooo bekend en fijn. Ik ben ook degene die de kinderen het snelst gekalmeerd krijgt.
Dank voor jullie reacties! Zal eens googlen op prikkel gevoelig! Ik ben dit gedrag echt niet gewend van zijn broer...tuurlijk zijn andere geluiden spannend dat snap ik, maar dat hij zo snel helemaal overstuur kan raken is mij wel nieuw! Hij blijft er zo in hangen steeds..
Ik herken het wel een beetje. Mijn dochter hoort en ziet Nog steeds alles maar het is allemaal niet meer eng. Ik geloof ook dat bij deze sprong je kind kleuren begint te zien en grotere afstanden. Hoe eng moet dat zijn zo'n grote gekleurde wereld die voorheen klein en zwart-wit was. Mijn dochter liet vooral de reactie van moro zien. Dat heeft nog flink lang geduurd.
Ja ik kwam idd ook op t moro reflex uit met googlen! Vandaag was de kleine man al een stuk relaxter... Hij begint met lachen en brabbelen dus wellicht idd toch een uitwerking van de sprong!
Onze kleine was ook erg schrikkerig! Zijn oogjes wagenwijd open en armen en benen helemaal gespreid. Als ik hem er niet uithaalde dan 'bleef hij erin' en ging uiteindelijk huilen. Als ik zag dat hij schrok, lakte ik voorzichtig zijn armpjes en hield die vast. Ik streelde over zijn gezichtje en praatte zachtjes tegen hem. Zo ontspande hij weer. Dit had hij ook rond de zeven weken. Met een week of tien was dit al heel erg minder. Dit kan ook komen door de osteopaat, want hij had heel veel spanningen in zijn lijfje. Hij was ook erg onrustig met alles. Nu is hij het nog met drinken, maar dit heeft nu meer te maken met alles wat hij ziet en hoort. Gut, moet hem bijna in de houdgreep houden en heb zelfs een doekje over zijn ogen gelegd. Hij deed dan zijn oogjes dicht en ontspande. Soms is hij net een papegaai waarbij je een handdoek over de kooi moet doen 😂😂
Hahaha fijn om te horen dat t met 10 weken al een stuk beter ging! hier vind hij het idd ook fijn om in de wagen een doek eroverheen te hebben als hij slaapt of slaperig is! Bij de oudste hoefde ik dit niet te proberen want die gilde t juist uit als ik z'n zicht belemmerde!