Helemaal mee eens. Je kunt excuses blijven verzinnen maar er zijn gewoon teveel rotte appels die het werkelijk voor iedereen verzieken omdat ze daar zelf toch een soort van voldoening uit krijgen. Ik ken namelijk heel wat moslims die allemaal een goede baan hebben, kinderen met mooie studies en noem maar op en zij erkennen dit probleem ook gewoon. Kinderen worden geboren bij de vleet, vaders zit de hele dag in het koffiehuis, moeders trekt het niet en kinderen gaan hangen en klieren op straat, vallen anderen lastig door verveling, spijbelen van school en maken er op de tijden dat ze er zijn er een zooitje van of dreigen met een mes en worden vervolgens van school getrapt en komen in het criminele circuit. Hier hebben wij Westerlingen dus echt helemaal geen schuld aan maar wordt er met de paplepel ingegoten en dit gebeurt niet alleen bij moslims maar ook bij Nederlanders want ook die maken er een zooitje van wanneer ze in het verkeerde milieu opgroeien maar die gooien niet alles op een geloof en praten niet over het boze oog want het is natuurlijk altijd de schuld van een ander en nooit die van jezelf.
Aan de ene kant is dit met elkaar te vergelijken, maar aan de andere kant ook niet(denk ik)) Aan de naam van een zwaar gereformeerde man of vrouw kan ik niet "zien" dat hij/zij zwaar gereformeerd is. Aan het uiterlijk over het algemeen ook niet. Bij sollicitatiegesprekken wordt veelal niet naar een geloofsovertuiging gevraagd, waardoor je hier ook niet direct op beoordeeld wordt. Omdat het aan je uiterlijk niet te zien....heb je ook minder last van vooroordelen gebaseerd op je uiterlijk en een mogelijk geloof wat ze hier aan plakken. Dan denk ik ook dat zwaar gereformeerde mensen vaak anders opgevoed worden. Anders bekeken worden door hun scholen gemeenschap. En er minder verleiding is naar het slechte(criminelen) pad. Zo denk ik ook niet dat ik het gevoel, wat veel zullen hebben, volledig kan begrijpen. Ik kan het me wel indenken. Maar indenken en voelen/ervaren zijn 2 heel verschillend dingen. Zo heb ik wel een buitenlandse achternaam, maar niet 1 waar direct veel negatieve associaties bij zijn. Ben ik een halfbloedje die vrij licht is van huidskleur. Op mijn naam en uiterlijk word ik vaak niet negatief beoordeeld. Mijn man en dochter, die een stuk donkerder zijn wel qua uiterlijk. Niet qua achternaam. Ik zie, hoor en voel wat er om hun heen gebeurt. Hoe mensen reageren. Opmerkingen die gemaakt worden. Ik kan hele lijsten noemen aan manieren waarop door andere vooroordelen duidelijk worden gemaakt. Vooroordelen als dom zijn, lui zijn, crimineel zijn, niet te vertrouwen zijn, minder belangrijk zijn, asociaal zijn, gevaarlijk zijn enz. Wij proberen, net als onze ouders en overgroot ouders om hier niet negatief in te blijven hangen. Het in de opvoeding geen negatieve onderwerpen te laten zijn. Maar juist motiverend. Het laten zijn wat het is....vooroordelen die gemaakt worden door mensen die niet beter weten, die niet beter geleerd hebben en die blijkbaar niet beter willen weten en leren. In veel groepen merk je dat er geen positieve draai gegeven wordt, maar het juist vaak benoemd wordt als zij tegen wij. Met andere woorden olie op het vuur en versterking van de impact die het al op de jongeren heeft.
Ik denk dat het verschil zit in dat jij moet vertellen hoe je leefstijl en geloof is en dat mensen bij voorbaat al uitgaan van een bepaalde leefstijl en een bepaald geloof, als ze een aparte naam of andere huidskleur zien. Als jij bij mij solliciteert of als ik jouw naam hier op het forum zie, ben je gewoon 'een Eliza'. Ik heb geen idee wie je bent, je kunt iedereen en alles zijn. Als je als 'Abdul' solliciteert of op een forum verschijnt, heeft iedereen daar meteen associaties bij. Dan zal het wel 'een buitenlander' of 'een moslim' zijn. Jij kunt ervoor kiezen om te vertellen wie en wat je bent, eventueel pas nádat die eerste indruk achter de rug is. Als Abdul, met een getinte huid, ergens verschijnt of zelfs alleen maar een brief verstuurt met zijn naam eronder, hebben heel veel mensen al een oordeel klaar. Ik ben Nederlands, heb Nederlandse ouders, heb een Nederlandse achternaam en ben hartstikke blank, maar zelfs ik ervaar dit al met mijn aparte naam. Als ik m'n naam afkort naar de eerste 3 letters, zijn mensen een stuk aardiger en nemen ze me serieuzer, dan wanneer ik m'n volledige voornaam gebruik. En dan is er bij mij dus geen sprake van een andere huiskleur, een achternaam die doet vermoeden dat ik buitenlands ben of een andere of dubbele nationaliteit..
Helemaal letterlijk is het niet te vergelijken, maar ik begrijp het omdat ik bepaalde dingen wel degelijk zo ervaar. ik ben niet aangenomen op een kdv omdat mijn uiterlijk (dragen van een rok) de vertrouwensband tussen de ouders en mij zou kunnen schaden. Over vooroordelen en uiterlijk kan ik dus meepraten. Wij worden waarschijnlijk anders opgevoed en dat zou zeker 1 van de reden kunnen zijn dat er meer vooroordelen zijn over mensen met een buitenlandse achternaam. Hoewel er in onze gezindte ook dingen gebeuren die echt niet door de beugel kunnen. Maar ik ga er geen wedstrijd van maken welke bevolkingsgroep er nu meer benadeeld zou worden. Ik ben overigens half Molukse en qua uiterlijk meer buitenlands als de meeste Marokkanen of Turken.
Ja in mijn ogen ook Maar dat is juist het punt. Onze ogen zijn niet de ogen van de huidige jongeren. Zeker niet die van jongeren die met heel veel vooroordelen te maken hebben. De invloed die het buurthuis op een groep jongeren heeft is vaak niet groot genoeg, dit heeft denk ik verschillende oorzaken en ligt aan beide partijen( buurthuis en de groep jongeren). Ik hoopte met mijn laatste alinea wel duidelijk gemaakt te hebben dat deze daden nooit goed te praten zijn. PS. Ik heb ook een hekel aan wij en zij. In deze gaat het niet om verschillende etniciteiten. Maar alleen om de jongeren en de rest van de samenleving.
Dat is ook zeker zo, maar juist als je zo'n last hebt van vooroordelen zou ik mijn stinkende best doen om te bewijzen dat het ook anders kan. Óoit moet het beter worden toch? Dan zal er ergens iets moeten veranderen anders zit je ik een cirkeltje.
Nogmaals: ik heb niet gezegd dat ik het voor 100% met elkaar wil vergelijken, maar dat ik het kan begrijpen hoe het voelt om afgewezen te worden voordat je de mogelijkheid krijgt omdat te bewijzen. En maakt het dan heel veel uit of je op gesprek keihard af wordt gewezen (erg confronterend) of dat je brief genegeerd wordt? Misschien wel, maar daar gaat het niet om.
Elizar, Ik kan me je ervaring met dat kdv nog herinneren van dat andere topic. Je hebt daarmee zeker een punt. Het is ook absoluut geen wedstrijd! Het is op bepaalde punten anders, waardoor de impact en uitwerking ook anders is(wat per persoon natuurlijk ook weer verschillend is).
Het lijkt me ook vreselijk oneerlijk afgewezen te worden op je afkomst/religie/uiterlijk of wat dan ook. Ik heb tattoo's maar zal toch niet ineens minder capabel zijn als iemand die er geen heeft en dan ook nog eens nergens in gelooft? Ik kan me wel voorstellen dat dat demotiveert maar ik zou, denk ik, juist door gaan om voor mezelf te bewijzen dat ik het wel waard ben.
Dan begrijpen we elkaar. En het gaat inderdaad om de impact en uitwerking. Als je een vangnet om je heen hebt zul je er anders op reageren en mee om gaan. Als je een hele groep om je heen hebt die die gevoelens voeden en er in mee gaan dan weet je wel wat er gebeurt.
Logan, Ik ook, maar niet iedereen is mentaal sterk genoeg en vind kracht in de kortzichtigheid van andere. Het is ook een vicieuze cirkel waar veel jongeren en hun ouders in beland zijn. Of eigenlijk waar we allemaal in beland zijn. Anouk2005 heeft een goed punt over de opvoeding en de uitwerking hiervan op de jeugd(ik wilde daar niet te diep op in gaan in mijn post). Combineer die opvoeding, met de manier waarop ze aangekeken worden en veroordeeld worden, de groepsdruk enz. En je krijgt meer wangedrag, bevestiging van vooroordelen, meer vooroordelen, een grotere impact op de jeugden hun toekomst enz. enz. enz.
Ik denk dat er hier in NL rn west europa heel veel jonge mensen worstelen met wie ze zijn, wat ze willen bereiken in het leven en hoe ze om kunnen gaan met een traditionele Cultuur thuis en de vrije open samenleving die we hier hebben. Waar het gros van de Nederlanders redelijk genuanceerd is is er ook een groep die niet verder kijkt dan zn neus lang is. Die alles wat anders is rng vind en zelfs bang is voor iemand met een tintje. Het is de stigmatisering door de extremen tegenover elkaar te plaatsen. De crimineele buitenlander en de rassistische hollander. Ik ken genoeg mensen van mijn leeftijd die gewoon een prima baan hebben een leuk huis gezin enz met een buitenlandse afkomst. Ik ken ook nederlandse meiden die nergens geen zin in hebben en een uitkering hebben en het allemaal wel prima vinden zo. elke maatschappij heeft scherpe randjes en daar moeten we ons misschien wat bewuster van worden. Pesten hoeft niks met afkomst van doen te hebben, het kan ook wat anders zijn. Tristan (zn achternaatm kwijt) die in Alphen om zich heen schoot was ook zo'n buitenbeentje met psygische problemen. En naar aanleiding van dat schiet incident is ontzettend veel geleerd en gehandeld. De onderzoekers kijken nu naar een verband met Breivik. De kans is dus aanwezig dat deze jongen er zeer extreem rechtse iedereen op na hield. Een soort NeoNazi, en dat wordt een steeds groter probleem in Duitsland. Wbt solliciteren en uiterlijke kenmerken. Als je piet heet en op sollicitatie mag komen en dan ineens een anarchist met een hanenkam blijkt de zijn vermoed ik dat je die kantoorbaan ook op je buikt kan schrijven. Bedrijven hebben een bepaalde cultuur in een organisatie, daar moet je als mens ook in passen. Ik kan me dus voorstellen dat als je bij de receptie van een hotel wil werken het niet wensenlijk is als je een hanenkam hebt, maar een boerka ook niet wordt geaccepteerd. Maar als er dan tegen de drager van dr hanenkam wordt gezegt je bent aangrnomen op voorwaarde dat je je haar een normale kleur geeft en het oo een 'normale' manier draagt is er niet veel aan de hand. Zegt diezelfde werkgeven tegen het meisje met de hoofddoek je bent aangenomen als je je hoofddoek afzet dan zijn de poppen aan het dansen. Dat vind ik jammer. Mensen worden heel Snel neergezet als racistisch of discriminerend, terwijl de motieven voor een dergelijke vraag vaak helemaal niet vanuit dat oogpunt ontstaat.
Vanuit welk oogpunt dan? Wat is precies zo'n kantoorcultuur dan? Zit daar totaal geen verandering in dan anno 2016? Moet je als secretaresse vooral slank en met een decolleté aan je bureautje zitten om in die cultuur te passen? Een hoofddoek is toch ook weer iets anders als een hanenkam.
Ik zit het topic te lezen maar ik lees niets over de ouders?? Waar zijn die in het hele verhaal??? Mijn ouders hebben mij toch echt op het hart gedrukt en geleerd dat als ik iets wilde bereiken dat IK daar hard voor moest werken, goed moest leren en niet aannemen dat alles voor mij werd gedaan! Ik lees hier alleen maar over de maatschappij, buurthuizen en scholen maar mis de grootste en belangrijkste factor in het leven van kinderen en jeugd... Ouders. Ik ken zat mensen van allochtone afkomst die een goede baan hebben en zich goed en gemakkelijk voelen in de samenleving. Waarom zij wel dan?
Zo'n bedrijfscultuur verschilt per organisatie. Er zijn bedrijven die neutraal willen zijn en dus dat iedereen er ongeveer hetzelfde bijloopt en waar elke vorm van geloofsuiting niet is toegestaan. laat ik het zo zeggen... Er zijn gemeentes waar je geen uitkering kan krijgen als je een rode hanekam hebt en ik een knalroze trainingspak loopt. Een bedrijf neemt je dan namelijk zelden tot nooit aan. Ik vind dat die noemer ook opgaat voor een vrouw in een boerka of een variant daarop.. Dit doet niks af aan de kwaliteit van deze mensen in hun werk. En nee blijkbaar is daar anno 2016 niets in veranderd. Wat wel is veranderd dat een bedrijf die iemand als sollicitant afslaat omdat hij een hanekam heeft gelijk krijgt maar iemand die duidelijk maakt dat een vrouw met gelaadsbetrekking niet welkom is wordt voor het gerecht gesleept. Overigens werk ik voor een bedrijfje waar bijna alleen maar stagaires worden aangenomen met een hoofddoekje. En je ziet echt heel duidelijk dat de instelling van die meiden bepaald op ze waar dan ook aan de bak komen. En dat dit niks met hun hoofddoekje temaken heeft.