Wie zegt dat? Wij hebben ook een auto van de zaak en wij rijden ook 'gratis'. Of wij nu 100km per maand rijden of 2000. Wij betalen echt niet meer dan hoor. En ja, mijn vriend levert er salaris voor in. Maar dat is altijd nog goedkoper dan zelf een auto hebben en daar de kosten voor. En ja, wij rijden dus ook gratis voor mensen. Want ons kost het in principe niks. Zie me er al geld voor vragen zeg
Ik heb een gierige schoonzus op bepaalde gebieden. Wij zouden samen met haar een cadeau doen aan mijn schoonmoeder, behoorlijk prijzig omdat het om een nieuwe combi magnetron ging. Ondanks herhaaldelijk vragen nooit de helft van het bedrag gezien.. Wij hebben haar een reisje naar Parijs gegeven, het reisje was eigenlijk voor onszelf maar ivm een vrij zware zwangerschap wilde ik niet meer gaan. We hebben haar gevraagd of ze misschien iets voor de -toen nog toekomstige- baby mee wilde nemen. Ze zou zeker wat meenemen zij ze. Nou helemaal niks dus. Toen de eerste verjaardag van onze dochter naderde had mijn sz allemaal mooie verhalen over een heel duur cadeau voor onze dochter. Nooit gezien.. Dochter kreeg een spaarpot. Ook prima maar ga dan geen dingen zeggen die je toch niet nakomt. En nu koopt ze alleen dingen uit de sale bij kruidvat die 9 van de 10x niet eens bij de leeftijd van onze docbter passen. Met uit eten gaan of ergens wat drinken is ze dan weer helemaal niet gierig. Bijzonder contrast.
Haha sorry hoor, ik moet hier echt om lachen. Ja ze moet een klein beetje bijtelling betalen (klein autootje), maar ook wel zonder dat zij die dag reed. IK vind het extreem gierig om geld te gaan vragen aan je VRIENDINNEN voor benzine die jij niet hoeft zelf te betalen. Verrekening voor je bijtelling hahaha, dat had ze nog niet eens verzonnen. Dat jij daar anders over denkt, zegt echt meer over jou. Het komt serieus niet eens in mij op!
Ik zou dat ook niet doen hoor! Zelfs brandstof vraag ik nooit, volgende keer rijdt een ander weer. Maar er altijd maar blind vanuit gaan dat ik wel ff rij, én tank.. gaat me stap te ver. Ik heb ooit eens een appje gehad met complete berekening van de kosten van ritje Utrecht. Brandstof kosten en stukje afschrijving van de auto (hoestbui op wielen uit 1995 zoiets) En dat ik dan de keer erna wel ff zakelijk kan rijden.. Ja, dikke doei!
Wij hadden ooit 8 kaartjes gewonnen voor een pretpark. We vroegen of de buren zin hadden om mee te gaan, we hadden toch genoeg vrijkaartjes. Bij het park aangekomen moest je vooraf betalen om te parkeren op de parkeerplaats van het park, zij hadden geen contant geld bij zich dus wij schoten het even voor. Halverwege de dag vroegen de buren of wij zin hadden in een ijsje. Nou dat is attent dachten wij nog. Toen we de ijsjes kregen zei de buurvrouw: nu hebben we het geld van het parkeren verrekend en ik krijg nog 2 euro van jullie.
Inderdaad zegt dat misschien meer over mij! Dit komt omdat ik meerdere ervaringen heb met dat vrienden/ familie het steeds maar vanzelfsprekend vinden dat ik maar betaal! Dat je ze nooit hoort of ziet, totdat er iets betaald moet worden. Ik ben er klaar mee. Mijn moeder schijnt te denken dat ik een wandelende bank ben! Ik woon in het buitenland, en meerder malen komen hier mensen logeren. Heel gezellig, wij halen lekkere boodschappen in huis en zorgen dat iedereen een leuke tijd heeft en ervan geniet. Nooit zal ik vragen om een of andere bijdrage! Maar op gastvriendelijkheid van mijn kant staat sinds kort ook een grens. Dat je bezoek ontevreden is dat er niet meer croissants bij het ontbijt zijn, of dat hun favoriete kleurtje nespresso er niet meer is. En dat gewoon ook nog uitspreken terwijl we gewoon voor 300 aan boodschappen hebben gedaan. Het vervelende vind ik dan ook dat het gezin van vijf hier komt en denkt dat het hotel is, geen enkel bordje pakken om de tafel te dekken of in de afwasmachine zetten. En mijn man en ik maar rennen, terwijl ook drie kinderen hier hebben rond lopen. Dan weg gaan en geen bedankje of what so ever! Dus inderdaad vind ik het niet normaal dat mensen het allemaal maar vanzelfsprekend vinden!
Heb je haar er ook op aangesproken? Ik vraag mij bij meerdere af of je mensen aanspreekt. Zoals die vriend die een muurtje metselt. Ik zou daar echt iets van zeggen. Zeker als het niet de eerste keer is.
Wat ik altijd met een soort omweg heel gierig vind is als mensen iets aan iemand weggeven, er expliciet geen geld voor willen hebben, maar dan stiekem toch iets van een wederdienst gaan zitten verwachten. Laatst weer een collega, die had kaartjes voor een pretpark gewonnen, maar zelf geen kinderen en ook geen interesse om te gaan. Toen heeft hij ze aan een kennis aangeboden om met haar gezin gebruik van te maken. Zij vroeg expliciet of hij er iets voor wilde hebben, antwoord: nee joh, ik heb ze ook gewoon gekregen. Maar dan vervolgens wel 2 weken lang gaan lopen zaniken dat hij helemaal geen bedankje of zo had gehad van haar (en dan betekent bedankje een cadeautje, want ze had hem wel gewoon mondeling hartelijk bedankt). Geef ze dan niet, denk ik dan!
Wij hebben goede vrienden die de peetouders zijn van onze dochter en wij de peetouders van hun dochter. De peetgrootouders van mijn dochter zijn super vrijgevig. Ze krijgt vanalles, veel zelfgemaakt. Kaartjes vanaf de vakantiebestemming, kleine kadootjes, veel aandacht en knuffels. En die mensen hebben het echt niet breed. Mijn ouders staan wat anders tegenover hun peetkleinkind... ze snappen niet zo goed wat ze er mee moeten. "Het is toch niet ónze kleindochter?". Als het moet zijn ze best aardig naar d'r, maar ze zullen nooit extra moeite doen om iets leuks of onverwachts te doen. Eigenlijk bestaat het meisje nauwelijks voor ze. Oh ja, ook voor vriendjes enzo. Ze mogen bijvoorbeeld wel komen met Sinterklaas. Maar dan krijgen ze niks of iets heel kleins. Terwijl de rest best grote kado's uitwisselt (vooral mijn ouders aan elkaar). De reden? Want ze zijn aangetrouwd (of niet eens), en ze kennen hem nog niet zo goed en hij hoort er toch niet echt bij. Dit zijn geen "smaak van de week"-vriendjes, trouwens. Gewoon lange relaties. Zo genant. Vooral als schoonmoeder dan wel een groot kado voor mij heeft, en mijn ouders een kleinigheid voor mijn vriend. En voor schoonmoeder ook iets kleins. Zucht.... ach ja, het is hun geld en ik heb geleerd er anders in te staan.
Huh, peetgrootouders? Ik ken peetouders, ben zelf peetmoeder van mijn neefje, maar peetgrootouders ken ik echt niet. Dan moeten mijn ouders dus mijn petekind cadeautjes gaan geven? Vind dat niks met gierigheid te maken hebben... Eerder andersom, dat je van 'peetgrootouders' zulke verwachtingen hebt...
O, echt? Ik neem zo vaak iets mee voor mensen, maar verwacht echt niet dat ze het dan meteen openmaken en mij van mijn eigen cadeau trakteren.
Huh? Nou nee hoor, die verwachtingen hadden we niet. Maar ik vind het wel sneue als de ene "peetgrootouders" kadootjes hebben voor de verjaardag van onze dochter, en mijn ouders nooit voor die van haar. Of dat er met Sint wel kadootjes zijn voor mijn dochter en niet voor die van hen. Terwijl we het samen vieren. Heeft weinig met verwachtingen te maken, hoor. Meer met fatsoen. Maar goed, gelukkig is Sint anoniem en ben ik altijd voorbereid met een extra kado, zodat het niet opvalt. Maar ik vind het wel gierig.
Ik vind het eerlijk gezegd ook niet 'normaal' dat die andere ouders dat doen. Heel lief weliswaar, maar niet iets wat ik zou verwachten. Maar ik vind wat je over vriendjes zegt wel heel stom en ik kan me voorstellen dat als je ouders op andere gebieden krenterig zijn dat je daar dan extra gevoelig voor bent.
Dat zal het zijn. Ik vind dat als mensen zelf vrijgevig zijn, je daar niet heel erg in achter moet blijven. Zeker waar het kinderen betreft; dus tijdens een gezamelijk feest minder kado's voor hun dochter omdat mijn ouders niet willen vind ik sneue. Mijn ouders kennen die vrienden ook goed, we gaan pas een jaar of 25 met elkaar om. Staat onze dochter uitgebreid uit te pakken en heeft hun dochter veel minder kado's (helaas blijft het bij onze dochter dan niet bij één kado). Maar dat zou ik ook met het buurmeisje sneue vinden. Sint komt voor alle kindjes, niet alleen de onze. Kan je niet uitleggen aan een peuter dat het andere meisje veel meer kado's krijgt. Kan ik het dus weer gaan oplossen. Maar je hebt wel gelijk, het valt extra op omdat het zo vaak voorkomt. Schoonmoeder geeft bijvoorbeeld standaard (veel) meer dan mijn ouders. Mensen zijn vaak vrijgevig, of vriendelijk, om daarna de kous op hun kop te krijgen. En die ene keer dat mijn ouders hadden aangeboden om schoonmoeder voortaan ergens mee te helpen, lieten ze het de eerst volgende keer afweten. Kreeg ik een telefoontje dat schoonmoeder zo raar deed, "dacht ze soms dat....". Terwijl ik er zelf bij was (en veel andere mensen ook) toen ze zo grootmoedig hun hulp hadden aangeboden. Het is een levenswijze, denk ik. Veel woorden, weinig daden en vaak echt een koude douche voor mensen die dat helemaal niet verdienen. Ik zou er prima mee kunnen leven als peetgrootouders zich weinig van peetkleinkinderen aan zouden trekken (peetkleinkinderen is geen ding, ik snap het).... maar het is het zoveelste waarbij ze de inzet van anderen zo negeren.
Jazeker . Ik zeg gewoon bij het uitpakken van de cadeautjes dat dochter hier nog niks mee kan. Dat het wel iets is voor over anderhalf jaar o.i.d. Van de rest heeft mijn vriend wat gezegd, wat Parijs en dat grote cadeau voor sm betreft zelfs meerdere keren. Maar volgens mij is er ook een categorie mensen die dit vrij weinig interesseert. Ze luisteren -of doen alsof ze je horen- en 2 seconden later is het verdwenen. Ik snap wel dat je het je afvraagt hoor. Dat muurtje vind ik ook een goede voor deze vraag
Een paar jaar geleden met kerst hadden we afgesproken om voor 15 euro per kind cadeautjes te halen. Wij hadden 15 euro per kind uitgegeven, maar onze zoon kreeg een cadeau dat eerder aan hun zoon gegeven was een pistool-achtig iets voor 8+, terwijl onze zoon net 2 jaar was. En hij kreeg een trui die door hun kind gedragen was.
Ik kreeg voor mijn verjaardag wel eens iets wat dan nog net wel ingepakt was. Maar eenmaal open een dikke laag stof en deels geopende verpakking. Binnen onze vriendengroep is er gewoon 1 stel wat dat steevast doet. Beetje jammer als de rest wel altijd zijn best doet wat leuks te geven (en dan bedoel ik niet eens duur ofzo). Zelfs van hun kinderen geven ze kadootjes door. Toen mijn dochter vorig jaar 3 werd, kreeg ze van die strijkkralen met de leeftijd 8+ op het doosje. En dan hoor je dat zoontje nog roepen; Hé, die heb ik ook !
Vorig jaar bij kraambezoek vroegen vrienden van mijn man van te voren of ik ook weleens iets tweedehands kocht. Uhhh ja soms wel als het er goed uit ziet etc. Zij heeft van haar vriendin kleertjes overgenomen en die aan ons gegeven al kraaamcadeau. Op zich lief alleen jammer dat ze niet eerst gekeken had wat ze gekocht had. In de tas zaten denk ik 10 shirts allemaal onder de fruitvlekken en de broeken was al in gekropen duidelijk te zien. Alleen zwemspullen waren nog enig sinds bruikbaar. Ze was echt opgelicht. Ik begreep dat ze 20euro betaald had omdat het allemaal merkkleding was. Zo rot. Omdat ze zich zo schaamde wildr ze iets Nieuws kopen maar ze bedoelde het goed. Jammer alleen van dr gierige vriendin. Alhoewel die niet meer gezien heb op haar verjaardag.
Hahaha Hier iets soortgelijks! Collega had nagellak op. Mijn reactie: "gave kleur!". Twee dagen later roept die collega: "Hey, ik krijg 1.50 van jou". Ik was me van geen kwaad bewust Tot het moment dat ze een potje nagellak uit haar tas pakte... eh en bedankt he...