Peuter altijd aan tafel eten?

Onze kinderen eten in principe altijd aan tafel. En als ze een keer aan de lage tafel eten of op schoot dan is dat omdat wij daarvoor kozen en niet omdat zij het per se willen.

 

Hier eten we wel aan tafel ja. Heel af en toe een broodje op schoot maar dat geldt dan voor iedereen. Mijn kinderen zitten niet alleen met hun bord ergens anders. En eten ze dan niet? Nou dan maar niet...

Ze mogen hier wel van tafel vaak als ze goed gegeten hebben en daarna anders nog lang moeten wachten.

 

Ja, wij eten altijd aan de eettafel

 

Hier eten ze altijd aan tafel. Gaan ze van tafel, krijgen ze één waarschuwing en anders gaat hun bord weg en zijn ze uitgegeten tot de volgende ochtend.

 

Wij eten ook altijd aan tafel. Als hij dan weigert om te eten, eet hij maar niet. Maar hij blijft wel zitten totdat we allemaal klaar zijn. Al denkt mijn partner regelmatig dat hij wel op mag staan; maar die roep ik dan ook terug in het kader van de goede-voorbeeld-geven.

Wij ontbijten, lunchen en eten het avondeten aan de eettafel. Ik vind dat belangrijk en hecht daar waarde aan. Ik denk dat als dat bij jou ook een sterk principe is en je dat ook graag wil, dat je dan gewoon moet doorzetten. Al ga je op je kop staan, eten doen we aan tafel.

Helaas is het hier ook sinds een paar weken (twee of drie ofzo) een probleempunt geworden dat hij moeilijk avondeten eet. Zodra mijn partner thuis komt van zijn werk begint hij al keihard "NEE" te roepen en te huilen omdat hij weet dat we dan gaan eten. Maar goed, zoals ik al zei, wij hechten er waarde aan en als je niet wil eten, eet je maar niet. Meestal gaat hij na een minuut of zes morren toch wel wat eten.

 

Hij kan best langer zitten dan 5 minuten, maar heeft daar kennelijk geen zin in. En dan zou hij hier pech hebben: je blijft zitten. Zeker op die leeftijd. Maar wij hebben het van begin af aan zo gedaan, dus voor hen is dat normaal.
En wil hij dan niet meer eten: pech hebben dan eet tie lekker niet.

 

Misschien starten met iets kleins te spelen? Samen een puzzeltje maken of een tekening? Dan went hij en houdt hij misschien zijn aandacht erbij.

 

Hier waren de regels daarin simpel. Aan tafel eten. Eet je niet ook goed, maar je blijft aan tafel tot het klaar is.
Uiteraard hoefden de kinderen hier niet te wachten als we de tweede keer opschepten toen ze kleiner waren maar nu zeker wel.

Jongste liep vaak expres weg van tafel voor de aandacht, die zette ik gewoon vast aan haar stoel met een zachte sjaal. Het voelen van die zachte begrenzing deed al veel.
Verder probeerden we het zo gezellig mogelijk te maken met liedjes en kletsen over de dag.

 

Ik denk er geloof ik anders over dan de meerderheid
Hier blijft het eten zeker wel aan tafel, maar de peuters mochten/mogen weg, en dan tijdens het spelen hapjes komen halen.
Van mij hoeven ze met 2 jaar nog niet zo'n zitvlees te kweken. Vind het belangrijker dat er tijdens etenstijd geen gezeur is en dat ze een gezonde maaltijd binnenkrijgen. Het is maar net wat je zelf belangrijk vindt.
Onze 5-jarige hebben we ook zo behandeld en die zit nu gewoon een maaltijd uit, dus dat komt allemaal wel goed.

 

Kan toch ook prima. Het is ook maar net wat bij je kind past. Bij mijn oudste had jouw aanpak ook wel gekund.
Mijn jongste is er een die superstrikte grenzen nodig heeft anders gaat het mis. (Drift en over haar toeren etc).

 

Op schoot mag hier wel (2,5 jaar) al ben ik er niet blij mee. Maar de grond of salontafel zeker niet. Dan is hij maar klaar. Ohja. Terug komen en verder eten zou ook wel mogen. Maar dat gebeurt niet.

 

Jep, hier ook zo hoor. Voor mijn jongste is stilzitten erf moeilijk. Hij eet denk ik inmiddels 5 dagen in de week aan tafel, maar na een vermoeiende dag trekt hij dat niet meer en eet hij lekker waar hij dat wil. De andere 2 zit ten, op een uitzondering na, altijd aan tafel.

 

Ik ben ook niet zo strikt. Ik kijk liever naar wat wel werkt. Elke avond een negatieve sfeer door een kind aan tafel te moeten dwingen werkt voor mij niet. Liever een positieve associatie met eten dan negatief.

Wij eten sowieso niet elke maaltijd aan tafel. Lunch gebeurt vaak genoeg met een boterham bij het buitenspelen en ontbijt kan wel eens aan een klein tafeltje zijn.

De vraag is: waarom is aan tafel eten belangrijk? Wat kan er gebeuren als je een 2-jarige niet consequent aan tafel laat eten?

Mijn antwoord is op de laatste vraag is: niks. Ik geloof niet dat je alles vanaf jonge leeftijd moet inslijten. Kijk liever naar wat wel werkt en wat jij acceptabel vindt. Er zijn nou eenmaal kinderen die heel veel moeite hebben met stilzitten, zeker op die leeftijd. Verwachten dat ze dan 20 minuten blijven zitten vind ik zielig, ze kunnen het gewoon niet.

Ts, wat vind je zelf? Doe je iets omdat je denkt dat het zou moeten of doe je liever wat anders? Het komt sowieso wel goed hoor!

 

Wij eten altijd aan tafel, wij vinden het belangrijk om dan de dag te bespreken. Uk is 2 jaar 3 maanden en heel actief maar aan tafel zitten is voor hem ook gezellig. Hij mag net zo goed mee kletsen. Het liefste zou hij ook mee helpen in de keuken maar dat is niet altijd handig.
Hij blijft ook aan tafel tot we klaar zijn.

 

Waarom? Omdat er zoiets als manieren bestaat en die leer je het best in een thuis omgeving aan. Ik heb een heel actieve peuter en met 2 jaar was dat nog veel erger..maar 20 min is echt niet te veel gevraagd van een peuter.
Of het goedkomt weet ik niet. Wij hebben een bevriend gezin waarbij de jongens als peuter ook steeds hapjes mochten komen halen (bizar) en die zijn nu 5 en 7 en doen het nog. Kunnen niet normaal aan tafel zitten, gewoonweg omdat ze dat niet gewend zijn.

 

Hier is het vaak moeilijk om zoon aan tafel te krijgen. Vaak omdat hij dan net lekker aan het spelen is. Als dat het geval is, mag hij van mij zijn stukje speelgoed meenemen aan tafel. Dat staat dan naast hem en hij mag er dan mee spelen als hij wat gegeten heeft. Hoeveel hij wil eten mag hij sinds een tijdje zelf beslissen. Hij speelt er niet mee, maar het feit dat hij het mag meenemen aan tafel bespaart ons een crisis.

 

Ik vind het belangrijk dat mijn dochter wel aan tafel begint met eten en dus leert dat we avondeten met zijn allen aan tafel doen (al eten wij ook wel eens makkelijk met het bord op schoot/ aan de kleine salontafel, maar dan met zijn 3-en).
Echter mag ze als ze klaar is met eten wel van tafel af, ook als wij nog niet geheel klaar zijn. Vaak probeer ik dat nog een beetje te rekken door liedjes met haar te gaan zingen, zodat ze ook het geduld heeft om langer te blijven zitten. Tussendoor probeer ik dan nog wel eens een paar hapjes naar binnen te 'duwen' als ze niet goed heeft gegeten. Als ze wat ouder is kan ze wat mij betreft nog lang genoeg leren dat we met zijn allen aan tafel blijven zitten, tot we allemaal klaar zijn.

Dus ja, het is een beetje wat je zelf wilt. Ik denk wel dat je sommige dingen echt nog wel aan kan leren als ze wat ouder zijn en communiceren beter gaat. Maar goed, dit is ook pas mijn eerste kind, dus wellicht dat ik er over een aantal jaar toch anders over denk

 

ja hoor, hier ook aan tafel. Altijd al gedaan. Heb een tuigje want anders klimmen zo op de tafel Niet wat je wil haha.
We zingen ondertussen liedjes of kletsen wat. Maar wij zijn gezegend met goede eters moet ik eerlijk zeggen