Sinds gisteren weet ik dat ik zwanger ben van de derde. Ik word overmand door dubbele gevoelens. Het was niet echt "gepland" voor zover het te plannen is. Ik heb altijd graag een derde gewild maar ik geniet nu ook van m'n gezinnetje wat lekker loopt na een zware tijd met de jongste. (Twee jongens van ruim 3,5 en 1,5) Alles straks weer op z'n kop voor zon wonder. Het meeste zit ik hoe stom ook met de reacties van anderen. Iedereen weet dat 15 maanden amper slaap mij sloopte, het is net 3 maanden beter. M'n man is heel positief, maar ik ben toch lichtelijk in paniek ... Kan iemand me een hart onder de riem steken? Ik moet ook gewoon in de wolken zijn dat het ons weer gegeven is.
Ik snap je angst en dubbele gevoelens heel goed! Dus of ik de aangewezen persoon ben om je een hart onder de riem te steken weet ik niet. Ik ben ook ongepland zwanger van de derde (heb twee dochters van 20 maanden en 8 maanden). Wondertjes kort op elkaar ... Heb prematuur ovarieel falen dus wilden we nog een tweede dan was lang wachten geen optie. We hebben heel erg getwijfeld over een derde, uiteindelijk besloten er niet nog eens voor te gaan om meerdere redenen (dochters waren beide huilbabies, mijn gezondheid etc). In juli zou ik een spiraal laten plaatsen. Dat ging niet door want ik bleek zwanger ... Shock 😱. Door de anticonceptie heen. Gevoelens van blijdschap dat ons nog een wonder zomaar in de schoot geworpen word worden afgewisseld met gevoelens van zekere 'angst'. Hoe ga ik dat straks doen met 3 kindjes jonger dan 3?! Kan ik het fysiek wel aan? Is het weer een huilbaby? En toch lijkt het me ook heel gezellig en leuk. Het is dubbel! We hopen dat alles goed mag gaan weer en laten het gewoon op ons afkomen. Het komt uiteindelijk vast allemaal goed. Hoop ik 😅 ...
Onze derde zwangerschap was geheel ongepland en onverwacht. Bij de jongens duurde het jaren om zwanger te worden, deze is het gevolg van 2 keer denken "zo'n vaart loopt dat bij ons niet". We waren dus allebei compleet in shock, het kostte me echt wat moeite om er aan te wennen. Maar uiteindelijk weten we allebei dat het weliswaar hartstikke eng, ingewikkeld en gedoe is, maar dat een kindje bij ons alle liefde kan krijgen. Inmiddels kan ik bijna niet meer wachten tot we onze kleine meid gaan ontmoeten, maar tegelijkertijd komt regelmatig de gedachte omhoog "oh help, hoe gaan we dit doen!" Volgens mij is dat ook prima, een kind krijgen is gewoon hartstikke spannend, en zeker als je het niet helemaal verwacht. Het komt goed! Je man is blij, jullie hebben de liefde!
Bedankt dames. Het is gewoon even enorm schakelen. Ben na de eerste bewust thuismoeder geworden en ben dat tot nu. Wilde juist op zoek naar werk, hoe dat gaat lopen is dus ook weer spannend. Ben ook bang dat ik m'n aandacht niet goed ga verdelen. Maar ook dat zal vast vanzelf gaan lopen, hoop ik! Ben heel benieuwd hoe het straks bij jullie zal zijn!
Wat een herkenning hier! Ook ik ben compleet onverwacht zwanger van de derde, maar bij ons zijn de oudste twee ook echt al wat ouder (10 en 6). Wij hebben vroeger wel getwijfeld over een derde, maar er toen toch vanaf gezien. Ik maakte nu juist weer meer carrière, ben meer gaan werken , we hadden minder oppas nodig etc. En nu beginnen we straks weer opnieuw.... Ik maak me daar ook best veel zorgen over. Daarnaast ben ik ook wel bang voor reacties uit de omgeving, wij hebben de laatste jaren duidelijk verkondigd compleet te zijn. Ook had ik eerlijk gezegd wel een mening over 'per ongeluk' zwanger raken, daar worstel ik nu ook mee. Natuurlijk zijn er ook momenten dat ik wel blij ben, maar het is zeker niet alleen die roze en onbezorgde wolk. Fijn het te herkennen bij anderen.
ik snap je angst heel goed hoor..ik ben gisteren bevallen van de derde en mijn 2 andere kindjes zijn dan wel wat ouder dan die van jou maar ik heb me regelmatig tijdens de zwangerschap zorgen gemaakt of het me allemaal wel zou lukken. en tuurlijk zit ik nog op mn roze wolk maar die zorgen zijn echt om niks geweest. je rolt er heel natuurlijk in. en er zullen dagen zijn dat ik niet meer weet waar ik het zoeken moet maar ik zou dit gevoel van nogmaals moeder mogen worden voor niks willen opgeven. het blijft prachtig en bijzonder!
Gefeliciteerd Lellebel2! Lief ook dat je nu al reageert na de komst van je derde. Blij te lezen dat er veel herkenning is! Het moet allemaal nog gaan landen denk ik. Eerst die spannende weken doorkomen. Heb eerder een mk gehad tussen de twee jongens in.
Ondanks de shock: gefeliciteerd...! Hoop dat het snel kan landen en je kan genieten en uitkijken naar al het moois.
Kan je helemaal begrijpen Ben zwanger van mijn tweede Maar we waren van plan het er bij 1 te houden Vooral omdat mijn vriend 40 is en ik 42 Ben nog steeds aan het omschakelen
Ik snap je dubbele gevoelens heel goed!! Toch gefeliciteerd! Ik ben ongepland zwanger van de vierde... Inmiddels hebben we het geaccepteerd en zijn we er blij mee! Maar ik heb veel beren op de weg gezien. En nog vraag ik me af hoe ik het allemaal ga redden als de baby geboren is. Mijn man was ook meteen heel positief, bij mij heeft het langer geduurd. Als je eenmaal mooie echo's hebt gehad, zie je ook dat er een wondertje in je groeit. Dan ben je er vast net zo gelukkig mee als ik nu 😀
Ik ken het gevoel helemaal hoor. Hier ongepland zwanger van nummer twee en drie. Ik heb straks drie kids onder de 2. Dat was helemaal schakelen. Zeker ook omdat we heel klein wonen en we eigenlijk geen idee hadden hoe we dat aan moesten gaan pakken. Uiteindelijk is het geland en gaan kijken we nu heel erg uit naar deze twee ukkies. Onze omgeving was wel heel erg geschokt. zeker omdat een tweede absoluut nog niet in de planning zat de eerste paar jaar.
Van harte gefeliciteerd! Ik snap je gevoelens goed, wij hebben ook een kind dat al bijna vier jaar slecht slaapt en het eerste jaar was soms gewoon een hel. Langdurig slecht slapen nekt je. Toen onze zoon eindelijk een paar maanden goed sliep, werden we zwanger van de tweede. Je had mijn moeder moeten horen! Maar weet je: Boeiuh! Mensen hebben altijd wel een mening. En je red het echt wel. Je bent zo sterk dat je die eerste twee kindjes ook overleefd hebt, die derde gaat dan zeker lukken. En misschien is hij/zij zelfs wel makkelijker! Het kan alleen maar meevallen eerlijk gezegd ben ik wel ren pietsie jaloers op je. Wij (mijn man) zitten zo te dubben over een derde, het zou wel makkelijk zijn (war betreft die keuze) als die derde zich gewoon zou aandienen... Mag ik vragen hoe je zwanger bent geraakt? Door de anticonceptie heen?
Toen onze 2de 10 mnd was bleek ik onverwachts zwanger van onze 3de. Ik was overrompeld want was net hersteld van een postnatale depressie. Ik heb me de eerste tijd erg veel zorgen gemaakt want wat als ik weer een depressie zou krijgen? Of de jongste nu ook een huilbaby zou zijn? Wat mij heeft geholpen is een plan te maken. Wat zijn de signalen dat het minder goed gaat en wat heb ik nodig! Vooral dat laatste heb ik hard voor gewerkt om daar ook naar te luisteren. Dat betekende wel dat ik het eerst moest erkennen en vervolgens andere om hulp moest vragen. Maar alles bij elkaar genomen heeft dat er voor gezorgd dat ik een totaal andere start had bij onze 3de. Nu weet ik net dat ik inmiddels zwanger ben van onze 4de. En weer borrelen dezelfde gevoelens op. Mijn advies probeer het langs je neer te leggen en te genieten! Het word een loodzware maar vooral magische tijd die je niet meer over kan doen!
Ben zo blij om jullie verhalen te lezen. Die herkenning is heel fijn. Vandaag voel ik me voor het eerst weer wat beter. Mn zorgen zijn even naar de achtergrond verdwenen. Je mag t vragen hoor Gruffalo. Als ik het op schrijf denk ik, man hoe dom kun je zijn. Ik gebruikte geen pil meer door de hormonen waar ik last van had. Dus condooms. Ik dacht dat ik niet in mn vruchtbare periode zat en dat het niet zo'n vaart zou lopen, dagen laten realiseerde ik me dat het wel zo was. Ik vond mensen die "zo maar" zwanger werden zo dom, je weet toch hoe het gebeurt? Maar goed nu ben ik er zelf een van ahum... We zien gewoon hoe het gaat lopen. Ik heb de jongste 15 maanden borstvoeding gegeven en hij dronk zo ongeveer de hele nacht. Pas toen ik daar mee stopte, na heel veel moeite, ging hij ineens beter slapen. Dus ik laat het in ieder geval niet meer zo ver komen de volgende keer. Ik hoop dat dit kindje "vanzelf" wat beter gaat slapen 's nachts en anders ga ik de bv toch eerder afbouwen. Dit nooit meer. Dus een plan maken in een strak plan mamak82.
ik ben ook onverwachts zwanger van de 4e. mijn zoontje was nog maar 5 maandjes. we waren ook in shock. maar is helemaal welkom.. miracle baby en de wens van mijn dochter. want ze wou een zusje hebben😊. mijn ouders waren helemaal niet blij met het nieuws en nog steeds hebven ze commentaar op. over het opvoeden en dat ik niet meer moet werken met 4 kinderen maar het boeit me natuurlijk niet
Mijn advies: ga niet voor condooms! Die hebben een 2% "foutmarge". Dat is bij ons de boosdoener geweest!
Het enige waar ik nu nog meezit is dat ik na bijna 4jr bewust thuis mama te zijn geweest weer wilde gaan werken. Zit nu te denken aan thuiswerk maar ik zie daar door de bomen t bos niet meer. Volgende week toch maar langs uitzendbureaus, al vermeld ik m'n zwangerschap dan nog niet.