Hallo dames, Al weet ik dat we allemaal geen artsen of gynaecologen zijn, maar toch een vraag aan alle ervaringsdeskundigen van dit forum. Wat denken jullie? Is het ermee bezig zijn/stressen om het krijgen van een kindje ècht van invloed op het zwanger worden? Ik kan me voorstellen dat als je echt stress hebt je geen of een onregelmatige eisprong krijgt. Maar als je iedere maand een eisprong hebt (bevestigd door temperatuur en ovulatietesten) en je hebt op de goede dagen seks, kan het dan toch zo zijn dat je niet zwanger wordt omdat je er te veel mee bezig bent? Het is toch grotendeels biologisch? Na 11 rondes kan ik, net als velen, er niet NIET mee bezig zijn. Maar vraag me soms af of het niet zwanger worden komt door het nadenken erover of dat er biologisch iets niet klopt. Dat laatste gaan we binnenkort bij de gynaecoloog laten onderzoeken. Alvast bedankt voor de reacties 💕
Ik wil even iets dat ik onlangs op dit forum gelezen heb een jou doorgeven. "Ermee bezig zijn zorgt er NIET voor dat het zaad de andere kant op zwemt." En. "Als je anticonceptie gebruikt dan ben je niet bezig met zwanger worden." Het moment dat je besluit om voor een kindje te gaan, ben je er bewust of onbewust toch mee bezig. Dat het niet lukt is van heel veel factoren afhankelijk. Om er een paar op te noemen: kwaliteit van de eicel, kwaliteit van het zaad, plek van innesteling. Om er een paar te noemen. Sommige vrouwen hebben geluk en zijn snel zwanger anderen hebben pech en zijn langer bezig. En dan zijn er nog mensen die vermindert vruchtbaar zijn. Ik begin inmiddels ook aan ronde 9. Er zit niks anders op. Ik heb tijdens de laatste cyclus temp en ovu testen gebruikt en ik ben erachter gekomen dat na mijn eisprong het 12 dagen duurt tot menstruatie en geen 14 dagen, ik heb dus maanden op het verkeerde moment geklust, ervan uit gaande dat dit elke cyclus zo is geweest. Na een jaar kun je naar de huisarts stappen om je te laten onderzoeken.
Ik geloof totaal niet dat het invloed heeft. Hier met 23 weken zwangerschap een kindje verloren. Kan wel zeggen dus dat ik onder een hoop stress stond daarna, 10 weken later weer zwanger. Toen ging het weer fout met 23 weken, nog veel meer stress dus, en heeel veel angst. Toen we er na een paar maanden weer voor gingen wat dus heel stressvol was was het ook meteen weer raak. En kan zeggen dat ik er 24/7 mee bezig was.
en stress op zich ook niet hoor. als iemand zwanger is geworden in een periode van stress, ben ik het.. in mijn idee heeft het dan meer te maken met timing, ( mits alles medisch ok is)
Precies het zelfde hier, het is onmogelijk om er niet NIET mee bezig te zijn, zowel emotioneel als fysiek doet het heel veel. Niet altijd goed voor de vibe. Je bent dus niet de enige
Er zijn altijd mensen die beweren dat het bij hun raak was toen ze alles los lieten. Ik moet zeggen ik lette niet op symptomen meer want die had ik iedere maand. Ik proveerde het los te laten maar echt... het lukt niet. Die mensen die beweren dat dat de truc is weten niet wat er zou zijn gebeurd als zij die ronde gewoon ovulatietesten hadden gebruikt. Wellicht was het gewoon hun maand en klopte alles. Het is gewoon timing. Alles moet goed vallen.
Ja en nee. Als je te gespannen bent, dan werkt van alles in je lijf minder goed: je slaapt niet goed, je spijsvertering werkt niet goed, je organen zijn van het padje. Alle aandacht van je lichaam gaat naar je fight or flight plan. Het is helemaal niet onredelijk om dan te denken dat het in je baarmoeder ook niet allemaal super gaat, ook al is er wél een eisprong. Niet dat hij dan helemaal niet meer werkt, maar dat hij meer moeite heeft met z'n taak, dat is volgens mij niet meer dan logisch. Bovendien, als je gestrest bent, heb je vaak ook minder zin in lekker vaak uitgebreide seks, terwijl dat toch behoorlijk helpt Tegelijkertijd is het inderdaad vrijwel onmogelijk om er niet mee bezig te zijn als je bewust met anticonceptie bent gestopt. Dus tja. Je kunt alsnog gaan mediteren, kan vast geen kwaad voor je algehele gemoedstoestand Maar een bezoekje aan de fertiliteitspoli kan ook geen kwaad misschien, al is het maar voor geruststelling. Het blijft een spelletje kansberekening, elke maand kán het raak zijn.... Los daarvan ken ik wel twee mensen (anekdotisch bewijs, ik weet het) die in een super stressvolle situatie (rondom financiele zaken) niet zwanger werden. De een was bij kind 1 en 2 in ronde één zwanger, maar kind 3 kwam maar niet. De ander werd maar niet zwanger en had een super stressvolle baan. Ze stopte met dat werk en was een paar maanden later zwanger. Dus tja, in hun gevallen was er wel een heel duidelijke correlatie tussen stress + niet zwanger worden. Maar dat was dan weer stress met externe oorzaak.
Ik ben zelf momenteel bezig met een zuur-base dieet. Stress maakt je lichaam schijnbaar zuurder, en een zure omgeving is niet bevoordelijk zeg maar. Niet goed voor een optimale stofwisseling en al die andere chemische interacties die gebeuren in je lichaam. Na het lezen van alle info ben ik er ook van overtuigd dat het ook niet bevoordelijk is voor het zwanger willen worden. Maar zoals hier boven gezegd, het kan wél. Denk dat dat de kleine groep is die geluk heeft.
Ik was er ook heel veel mee bezig.. al ruime tijd voor we al begonnen...terwijl ik mezelf aanpraate dat zo min mogelijk te doen! Ik was dus ook echt bang dat als ik er teveel mee bezig was.. zeg maar gerust heel de dag dat het dan tegen zou werken! Ik ben namelijk altijd heel erg bang geweest dat ik onvruchtbaar en nooit geen kinderen kon krijgen vanwege mijn enorm hoge gewicht toen. Heb ook een gastric bypass gehad en 45 kilo afgevallen maar de angst was enorm.. en dat terwijl we niet eens bezig waren of uberhaupt geprobeerd hadden! Vandaar dat ik er zo ontzettend veel en onbewust toch heel veel mee bezig was de eerste maand al. Maar zie mn handtekeningbericht ik geloof ook wel dat het heel erg veel geluk hebben is en een zegening om meteen de eerste ronde raak te hebben. Maar daardoor geloof ik nu dus ook, dat er heel veel mee bezig zijn niet echt invloed heeft! Ik kan er natuurlijk niet echt over meepraten omdat het de eerste keer raak was, maar zo heb ik het dan die ene maand ervaren. ik hoop dat je een beetje positiviteit uit mn verhaal kan halen voor jezelf veel succes en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn!!
Jenneke, hahah. Volgens mij heb je gelijk, het zaad zou normaalgesproken moeten weten welke kant het op zwemt! Ik hoop alleen dat die van m'n partner dat ook weten En inderdaad, ergens is het logisch dat we veel bezig zijn met iets dat we zó graag willen. Issie: wat vervelend dat je zo'n nare ervaringen hebt gehad, maar wat mooi dat het uiteindelijk toch is gelukt. En geruststellend dat stress jou niet in de weg heeft gestaan. Meflower: gefeliciteerd! Ja, dat 'mits alles ok is' gaan we hopelijk snel horen. Goey, inderdaad, het is fijn om te zien dat ik niet de enige ben. Ik ga er ook van uit dat veel dames dit forum bezoeken omdat ze 'ermee bezig zijn'. Gelukkig zie ik hier wekelijks ook veel positieve testen langskomen. (Hopelijk snel ook voor ons allemaal!) Larazoey: ja ik herken het helemaal. Ik heb het symptoom-zoeken ook losgelaten. Elke maand als ik iets voel denk ik 'oh nee, dat is niks, dat had ik vorige maand ook'. Dat maakt je iets losser en nonchalanter. Maar stiekem hoop je toch... Leraje, ik hoop dat mijn gestel nog niet te veel onder het graag zwanger willen worden lijdt. Ik heb geen klachten en seks gaat ook nog wel goed (al is het spontane er wel vanaf na 11 rondes). Kansberekening: tsja, als ik bij Ganzenbord in de put zat duurde het ook altijd lang voor ik een 6 gooide, maar uiteindelijk lukte het wel meestal! En bedankt voor je anekdotes: toch altijd fijn de ervaringen van anderen te horen. Fleurr, ik heb nog nooit van een zuur-base dieet gehoord, maar wellicht interessant om me eens in te verdiepen. Reentje: wat fijn dit soort berichtjes! Complimenten voor je gewichtsverlies! Gelukkig heeft het z'n vruchten afgeworpen. Gefeliciteerd.
Ach ja het loslaten; heel moeilijk en steeds moeilijker wanneer je weer ongesteld wordt. Stress heeft zeker invloed op je lijf, maar ik geloof echt niet dat het niet meer stressen ervoor had gezorgd dat mijn enige eileider opeens wel doorgankelijk zou zijn Ga na een jaar naar je huisarts en laat alles onderzoeken. Het gaf bij mij veel rust.
De eerste keer zwanger worden was ik er wel mee bezig maar wel heel relaxed.. Wist ik ook pas met 6 weken dst t raak was in ronde 1.. De keren erna stonden stijf vd stress en nu toch echt goed zwanger. In ronde 1 vol stress en timing ivm medicijngebruik. Dus ja en nee. Je mentale toestand kan wel echt verslechteren wanneer je gestressed bent, verplicht sexen kan je op de proef stellen en heftige stress ksn zich uiten in lichamelijke klachten en dan zou t misschien nadelig kunnen zijn.
Ik heb er inmiddels ook zo mijn theorieen over die ik me je wil delen Ik heb ook al vaak gehoord: het komt wel, niet zo ermee bezig zijn, stress is slecht. Op de een of andere manier denken mensen dat als je ermee bezig bent, een kinderwens hebt, dit meteen stress moet opleveren. Maar dat is toch niet hetzelfde? Ik ben er inderdaad mee bezig, ik moet wel met mijn wisselende cyclus, maar ik kan niet zeggen dat ik er stress van heb. Wel verdriet als ik ongesteld wordt, maar dat is iets anders en duurt relatief kort. Aan de andere kant heb ik de afgelopen tijd ervaren wat echte stress is (door werk in mijn geval). Ik voelde me constant gespannen, was minder vrolijk, piekerde veel etc. Persoonlijk denk (en hoop) ik dat daardoor voor mij nu een nieuwe zwangerschap uitblijft. Ik heb recent besloten met deze baan te stoppen en voelde me meteen beter, na maanden stressen. Ik hoop dan ook dat de komende periode ik weer goed voor mezelf kan gaan zorgen en daarmee mijn lichaam ook weer tot rust komt en klaar is voor een zwangerschap. Dus ja, ik denk dat stress slecht is, maar nee, dat komt echt niet per se door 'bezig zijn met zwanger worden'. Succes!
Anneliesje, inderdaad, als het medisch gezien niet lukt heeft stress geen toegevoegde invloed. Ik heb eind deze maand de intake bij de gyn. Hopelijk neemt dat wat zorgen weg. En gefeliciteerd met je zwangerschap. Zonnetje, dacht ook wel dat het antwoord 'ja' en 'nee' was. Maar toch altijd fijn om te lezen dat er vrouwen zwanger raken die er ook veel mee bezig zijn. Kunnen we die mensen die altijd zeggen "als je er minder mee bezig bent, lukt het vast eerder" toch maar mooi ongelijk geven Mamalara, fijn dat je jouw theorie wilde delen. Heel herkenbaar: ik moet ook goed op m'n cycli letten, want ze zijn onvoorspelbaar en wispelturig. Maar echte stress? Nee hoor. Ik heb een drukke-meer-dan-fulltime-baan waar ik veel verantwoordelijkheid heb. Dat is soms vrij stressvol, maar zelfs daarbij heb ik niet het idee dat mijn lichaam er fysiek onder lijdt. Wat naar dat jij wel zo'n stress ervaren hebt op het werk. Goed dat je de knoop doorgehakt hebt en ermee gestopt bent. Hopelijk ben je weer snel de oude.
Ronde 10 werden wij eindelijk zwanger en ik was er niet minder mee bezig. Was zelfs die ronde weer begonnen met ovulatie testen en deed elke ochtend temperaturen. Gewoon goede timing (dag van positieve test) en ontspannen seks hebben. Zaadcellen gaan echt geen andere kant op zwemmen als je er in je hoofd mee bezig bent.
Ik zeg 'nee'... Heel veel mensen bedoelen de opmerking goed, maar zo komt het natuurlijk niet over. Ik voel me heel schuldig als ze tegen me zeggen dat ik er minder mee moet bezig zijn en dat het dan wel zal lukken. Dat is de grootste bakerpraat die bestaat. Mensen die behandelingen ondergaan zijn er constant mee bezig dmv follikelmetingen, bloednames, hoeveel eicellen zijn er, hoe groot zijn ze, hoeveel zaadjes zijn er gevonden, wanneer is de perfecte timing etc etc. Ook in tijden van oorlog geraken mensen zwanger... Dus nee! Laat je dat zeker niet wijsmaken! Stress is niet gezond voor je lichaam, maar het zal (zoals eerder gezegd) zeker niet zorgen dat het zaad de andere kant uitzwemt!
Dank je Dora, je hebt helemaal gelijk. Er zijn al veel mensen zwanger geworden in situaties die veel stressvoller zijn dan wij ons kunnen voorstellen. Het medische traject gaat eind deze maand beginnen voor mij. Eens kijken hoe goed ik dan kan volhouden dat ik 'er niet te veel mee bezig ben'... Maar toch fijn te lezen dat het waarschijnlijk toch niet heel veel uitmaakt. De natuur moet gewoon even haar werk doen!
Helemaal mee eens! Iets wat je graag wil daar ben je mee bezig. En als t langer duurt steeds iets meer. En als t te lang duurt wordt het steeds negatiever en steeds stressvoller. Daar doe je niks aan! Waar je wel wat aan kunt doen denk ik is hoe je met die (onvermijdbare) stress omgaat, zodat je je wel goed blijft voelen. En daarmee bedoel ik bijv goed blijven slapen, plezier beleven, op je werk functioneren, libido etc. Want dan lijd je er minder onder. En dat is wel heel er fijn (en nodig)! Voor de een is dat sporten of yoga om te ontspannen, Of bijv acupunctuur. maar kan ook een hobby zijn. Of met iemand erover praten. Het is gewoon geen leuke tijd, zeker niet in de mmm of de maanden ervoor kan ik me voorstellen. Dus alle beetjes helpen!
Lastig dit... En toch kan ik wel iets uit ervaring vertellen. De keren dat wij even besloten ermee te kappen en de kinderwens in de ijskast te parkeren, lukte het wel. Echter, de twee goede zwangerschappen zijn gelukt tijdens vakantie. Geen ovutests, geen apps, geen symptomencheck en warm weer, de nodige cocktails en genoeg ontspanning . Ik geloof dat jet toeval is hoor, ik denk dat echt teveel stress kan zorgen voor lichamelijke klachten of ineens een afwijkende cyclus. Ik geloof niet dat, zoals al werd gezegd, de zaadjes dan ineens de goede kant op zwemmen. Het is en blijft letterlijk altijd een lucky shot.