Dan is deze link wellicht beter (NL versie): FAMILY LIFE - familievakanties Ik vind overigens de meeste reakties hier echt zwaar overtrokken, tot het onbeschofte aan toe. Hoewel het mijn ding niet is, zie ik niet in waarom iemand niet zo nu en dan een paar uurtjes de handen vrij wil hebben tijdens de vakantie. Waarom zulke persoonlijk gerichte aanvallen op TS? Plus dat ik nog steeds niet inzie waarom het zoveel verschil maakt of je de kinderen in Nederland structureel een x aantal dagen per week (vaak de hele dag) naar een KDV/Gastouder brengt (waar ook van alles kan gebeuren), of een paar keer een paar uurtjes in een vakantie bij een soortgelijke voorziening (mits uiteraard van een gerenommeerde organisatie). Lekker makkelijk oordelen weer...
Een kdv is vaak nodig als je werkt, dat vind ik al een heel groot verschil. En vakantie is juist hét moment om met je gezin samen te zijn, juist dan heb je geen opvang nodig.
Waar lees jij dat? In de openingpost staat 'Een middag of avond weg' en elders 'af en toe een paar uurtjes'
Maar als het zo zielig is voor de kindjes is het toch evenzo zielig voor kindjes van werkende ouders? Ik begrijp gewoon niet dat (in veel gevallen) werkende ouders het hier blijkbaar nodig vinden TS voor rotte vis uit te maken. Daarnaast zijn er genoeg thuisblijfmoeders en -vaders die juíst tijdens de vakantie ook eens iets zonder de kinderen willen ondernemen.
Ja dat ging om oppas tijdens drie skidagen in een week wintersportvakantie. Beetje oneerlijke vergelijking lijkt me. je kunt ze moeilijk in een draagzak mee de piste opnemen? (Alhoewel er ongetwijfeld malloten bestaan die dat inderdaad zouden doen)
Het verschil tussen een KDV terwijl je werkt of opvang op vakantie is dat je kind de leidsters van zijn eigen KDV kent en zich hier veilig voelt. Als voorbeeld even mijn eigen zoontje. Hij is ruim 16 maanden en bij vreemden blijft hij het liefst het eerste half uur bij mij of mijn man op schoot zitten. Daarna gaat hij wel spelen maar dan zijn wij erbij. Wat zou hij voelen of denken als hij op een vreemde plek was en ook nog met vreemde mensen, zonder ons of een ander bekend gezicht? En dat een vreemde hem uit bed haalt? Er zijn best kinderen die hier goed mee om kunnen gaan maar die verwachting heb ik bij mijn zoon niet. Daarom zou ik hem dus niet bij vreemden achterlaten. Zijn leidsters op het KDV zijn niet vreemd maar ik heb dan ook het geluk dat er nooit een vreemde invaller op zijn groep staat.
Oh dus omdat ze vakantie hebben is het ineens een soort verwaarlozing om kinderen een paar uurtjes op te laten vangen door een oppas? Buiten die paar uurtjes opvang zullen ze vast gewoon samen ala gezin dingen gaan doen. Misschien snakken TS en haar partner wel echt naar even tijd voor elkaar omdat ze twee jonge kindjes hebben en allebei hard werken. Dat kan ook onder bedtijd, maar dat is gewoon niet hetzelfde, dan ben je nog steeds 'on call' om het zo maar te zeggen...
Geen oneerlijke vergelijking, maar het antwoord op de vele reacties hier. Dat een vakantie met kinderen dus niet meer is te vergelijken dan zonder kinderen. En het bewijst maar dat TS dit niet zomaar eenmalig wil, maar dit zoekt voor elke vakantie die ze boekt, en dat zijn er volgens mij meerdere per jaar. Een week vakantie, waarvan 3 dagen je kids wegbrengen, dat is bijna de helft van de tijd.
Dat kan en daarom heb ik er ook niks van gezicht dat ze opvang wil. Ik heb alleen gezegd dat ik het zelf niet zou doen en haar daarna een tip gegeven. Ik beantwoordde meer de vraag van Whisteria wat het verschil was tussen een KDV en opvang op vakantie.
M.i. wél een oneerlijke vergelijking. 3 dagen skieen op een week vakantie vind ik niet extreem. 'Af en toe een paar uurtjes' tijdens een zonvakantie evenmin. Niet iedereen heeft de optie om de kinderen thuis te laten bij opa en oma of om oppas mee te nemen op vakantie. Het probleem in dit topic is dat men aannames doet terwijl men geen idee heeft hoe de situatie van TS in elkaar steekt, en dat men redeneert vanuit een 'ík zou dat niet doen dus TS is een ontaarde moeder' standpunt. Laat een ander gewoon in zijn/haar waarde.
Whysteria, jij snapt toch inmiddels ook wel dat het niet om één vakantie gaat waarbij de kinderen een paar uurtjes naar de opvang moeten. Als dit iemand was geweest die voor de eerste keer een topic hier over zou openen dan hadden velen waarschijnlijk niet eens gereageerd, misschien was er wat onbegrip geweest omdat het niet echt een normaal gegeven is om op een gezinsvakantie je kinderen onder te brengen omdat je behoefte hebt aan tijd samen zonder de kinderen. Maargoed deze situatie is inmiddels wel anders, in het afgelopen jaar heeft ts allerlei vakanties de revu laten passeren, van skivakantie tot all inclusief Turkije met baby's, vakanties die in mijn ogen nog niet echt geschikt zijn voor baby's tenzij je het jezelf en je kinderen lastig wilt maken. . De vakanties met kinderen vallen dus tegen en ts zoekt nu alternatieven. Nogmaals ik geloof niet dat kinderen een trauma oplopen van een paar uurtjes opvang, tenzij er natuurlijk gekke dingen gebeuren, ik geloof wel dat kinderen uiteindelijk het liefst bij hun ouders tijd doorbrengen. Ouders die werken en hun kind naar een opvang "moeten" brengen vind ik daarom een heel ander verhaal dan je kinderen moedwillig tijdens een vakantie te droppen omdat je klaarblijkelijk niet kunt genieten van de aanwezigheid van je eigen kinderen. Gezinsvakanties zou je moeten koesteren, het wordt steeds makkelijker en als ze straks ouder zijn dan kun je weer lekker genieten van de vakanties met je partner. Voor nu horen je kinderen er gewoon bij, daar heb je toch ook zelf voor gekozen en dat wist je vooraf. Geniet van wat je hebt ipv continu terug te kijken naar hoe het was.
Ik begrijp het feitelijke verschil wel, maar ik zie niet waarom de één beschouwd wordt als een compeet acceptabele optie, en de andere wordt aangegrepen als excuus een ander door de mangel te halen, terwijl er feitelijk geen verschil is behalve dan dat het op vakantie eenmalig is met personen die de kinderen niet kennen. Ik denk dat de meeste kinderen in het leven wel vaker met een vreemde zullen worden geconfronteerd. Lijkt me juist wel gezond.
Is het soms ook, maar soms ook wel nodig. Maar ze raken al snel gewend. Op vakantie is het niet nodig. Iets zonder kinderen doen kan ook thuis met een vertrouwde oppas.
Mooi verhaal!!! Jullie hebben genoten, het spat eraf. Wij hebben ook nooit oppas nodig op vakantie hoor. Doordat mijn man lange werkdagen maakt is hij maar wat blij met de hele dagen met de kinderen op kunnen trekken op vakantie. Natuurlijk is dat ook wel eens vermoeiend. Het gebeurd ook regelmatig dat een van ons even wat doet en de ander daardoor een poosje rust heeft. Heerlijk is dat! En inmiddels zijn bij ons de oudsten groter (15, 16 jaar) en kunnen ook wel eens een keer op de kleintjes passen
Ik vind het een nogal vermoeiend topic worden. Toen ik dit topic zag dacht ik ook gelijk 'alweer??!'. Maar er wordt nu zo aanhoudend en onredelijk ingehakt op TS dat ik het belachelijk begin te vinden. Persoonlijk zou ik er nooit voor kiezen om m'n kinderen op vakantie ergens onder te brengen, maar iedereen is anders (en ieder kind is anders!) en als TS inschat dat haar kinderen er geen problemen mee zullen hebben dan is dat toch prima? Haar zaak. Ze vraagt adviezen, heb je die niet? Dan lekker door naar het volgende topic.
Precies. En ik geef eerlijk toe, waarschijnlijk zou ik tot voor een paar jaar geleden ook veel harder (en dus meer bekrompen!) naar TS toe gereageerd hebben. Maar inmiddels heb ik aan den lijve ondervonden dat er altijd omstandigheden kunnen zijn die bepaalde situaties of oplossingen meer dan rechtvaardigen. Wij weten niet-en dat gaat ons ook niks aan-of er eventueel bijzondere omstandigheden zijn waardoor TS en haar man echt af en toe even alleen moeten opladen. Misschien zijn TS of haar man net herstellende van een burn out of depressie, misschien zijn er familie omstandigheden die energie vreten....het kan van alles zijn. En dan probeert TS krijg ik de indruk om een win-win situatie te creeëren. Dus met het gezin op vakantie zodat de kleintjes ook voldoende leuke dingen kunnen doen en voor het meerendeel toch bij hun papa en mama zijn EN tevens de mogelijkheid creeëren om samen ook af en toe er even op uit te trekken en hernieuwde energie op te doen. Zolang de kindjes die paar uurtjes hier en daar in goede handen zijn en het niet erg vinden om bij vreemden achtergelaten te worden is daar imho niks mis mee. Misschien is het niet 'normaal' voor een groot deel van gezinnen, zoals in 'niet de norm'....maar dat wil niet zeggen dat 'niet normaal' dan automatisch slecht is. 😊✌🏻️