Ik heb laten huilen gisteren geprobeerd. Heb er echt een enorme hekel aan maar ik dacht: misschien houd ik hem juist wakker door de hele tijd naar hem toe te gaan en hem te troosten. Echt laten huilen en zelf weggaan hielp niet, daar raakte hij helemaal overstuur van. Maar naast zijn bedje gaan zitten met zijn handje vast en hem dan even laten huilen, over zijn handje wrijven maar verder niets doen en niets zeggen, dat hielp wel. Toen kalmeerde hij en viel uiteindelijk in slaap. Maar dat is niet iets wat ik iedere avond wil doen... Mijn hart brak en ik heb mee zitten huilen met hem. Maar het was het enige wat hem rustig kreeg. En hem alleen laten als hij huilt doe ik niet meer. Gisterenavond eenmalig gedaan maar dat voelde zo ontzettend verkeerd, dat doe ik nooit meer.
Bij dit soort momenten waten het hier echt tandjes. Voel je ergens een bobbel in zijn tandvlees. Maar het kan ook zijn dat hij heel veel leert overdag en dat allemaal moet gaan verwerken. Is best een grote enge wereld. Mijn zoontje kon echt een slechte nachten hebben tijdens ontwikkeling periodes.
Geen idee, dat gaat volledig op verzoek. Wel heel vaak. Ben het vandaag aan het tellen en inclusief de nachtvoedingen hebben we er nu al 4 op zitten. Dus ik denk dat we de 10 wel halen.
Dan zal teweinig voeding het niet 123 zijn lijkt me. Meestal met laten huilen methode is het paar dagen doorzetten. En voel je niet schuldig , als verder niets helpt is dit misschien juist zijn behoefte. Zeker als hij zich loswurmt. Misschien heefthij nu juist zijn eigen plekje nodig. En je zit er zelfs bij dus hij is niet alleen soms wordt beetje gesuggereerd dat als je een kind laat huilen je zijn behoefte negeert, maar wat ik al schreef, wat als die behoefte juist is om even zelf te liggen en prikkels te verwerken? Er gebeurt nu zoveel in zijn leven. Overdag valt mijn zoonniet meer in slaap aan de borst, wat hij eerst altijd wel deed. Nu blijft hij wakker, met mijn kleren spelend. Dus dat werkt niet. Ik voed na het wakker worden, bied de borst aan voor het slapen gaan als ik het idee heb dat hij nog honger heeft en dan leg ik hem in bed om te slapen. De eerste keren was huilen en protest, nu steeds vaker zonder morren, vanmorgen zelfs met eerst spelen en toen vielhij ineens in slaap. Hij draaide zich laatst zelfs tijdens het boekje lezen naar zn bed toe. Heb hem er maar in gelegd en hij was meteen vertrokken, zonder huilen! Hier werkte het trouwens averechts als ik er bij bleef. Dus ik ging altijd schoonmaken( 2 katten ook). Dat moest ook hoognodig gebeuren , leidde mij af en het voelde nuttig. Wat iemand hierboven zegt, soms moeten ze er ook even doorheen.
Echt heel vervelend! Ik heb ook avonden op gelopen met mijn dochtertje..je weet gewoon op een gegeven moment niet meer wat je moet doen..zo moedeloos word je ervan. Misschien eens proberen om savonds een fles te geven met rijstebloem..en dan zelf afkolven als t lukt. Succes en het komt echt wel goed alleen duurt het soms even..xxxx
Als afkolven gedoe is kan een flesje pap met poedermelk toch ook niet zo kwaad? Misschien gaat hij daar hartstikke lekker op
Ik maak pap ook met kv. Mijn kolf is kapot en ik heb geen budget voor een nieuwe dus ik kolf al een tijdje niet meer. De oppas geeft ook kv. Heb ik niets tegen dus en ik weet ook dat hij er geen last van krijgt. Hij krijgt vanavond eerst bv en als hij weer niet in slaap kan komen ga ik de pap proberen.
Als het rollen in bed een probleem is zou je hem misschien strakker in kunnen stoppen door opgerolde handdoeken aan de zijkant van het bedje er bij in te doen? Of een Snoozzz... Daar slaapt ons zoontje ook mee. En... Ik heb ook een hele periode bij mijn zoontje, die eerder 's avonds wel zelfstandig in slaap viel, moeten zitten 's avonds. Eerst bijna een uur lang huilen, wat rustiger, weer huilen, zich amper laten troosten, maar ik was er wel steeds bij en deed m'n best... Ik ben ook geen voorstander van alleen laten huilen. Het, de tijd in de avond voor jezelf nodig hebben, herken ik heel sterk. Want mijn zoontje wordt om de haverklap wakker 's nachts, dus ik moet zelf ook heel vroeg naar bed om het een beetje vol te houden. Ondertussen had ik in plaats van de 1,5 uur die ik eerder had voor mezelf in de avond nog een dik half uur omdat ik zo'n tijd bij hem zat te troosten... Maar... Het werd wel steeds beter. Ik hoefde er steeds minder lang bij te zitten. Hij liet zich troosten... En nu valt hij meer dan de helft van de keren weer zelf in slaap. De andere keren moet ik er kort bij zitten tot hij in slaap valt, maar ik hoef dan niet eens te troosten, ik moet er gewoon zijn. Zo'n verbetering ten opzichte van eerder! Het laat me ook zien dat hij me nodig heeft gehad.... Maar dat het doordat ik hem die veiligheid heb geboden ook beter is geworden... Hier zijn wel weken overheen gegaan... Je kunt meer dan je denkt. Echt waar.
Hier hetzelfde drama (inmiddels deels gehad denk ik) elk slaapje was het feest, niet gewoon huilen maar echt extreem gillen en niks kon ik goed doen. Nu is het overdag goed te doen, soms even huilen maar dan slaapt ie in de nacht is hij nog steeds onrustig. Erbij gaan zitten en proberen te troosten werkt niet dan gaat ie alleen maar harder gillen. Cb adviseerde om niet weer 30cc melk te gaan geven als slaapmutsje maar ik twijfel inmiddels enorm. Als we pech hebben schreeuwt hij een uur lang en ik kan je zeggen dat is lang in de nacht!
Hier vanavond weer drama. Hij dronk zich aan de borst in slaap, ik legde hem in bed en meteen ogen weer open en gillen. Toen een papfles gemaakt (nog een heel gevecht, dat spul wil gewoon niet door de speen heen). Naast hem gaan zitten en door de spijlen van zijn bedje heen hem die fles gegeven. Na een paar slokken was hij in dromenland. Rest van de fles kon ik weggooien maar wat ben ik blij dat hij slaapt...
Hier is het slapen ook geen feestje op het moment. Ik zie dat onze kleintjes even oud zijn. Sprongetje is in volle gang zeg maar. Het onrustige slapen, check! Het rommelen met eten, check! Niet getroost willen worden bij oververmoeid, check! Hier hou ik de 2,5 uur aan en dat werkt, maar eerst zat ik ook echt met de 2 uur wakkere tijd en dat hij dan ging spelen in bed. Wat toen hielp was ff 5 min laten spelen tot hij ging mopperen en dan ff terug voor speen en hij sliep. Maar nu is het ook ff zoeken. Hij vind iig dat 2 uur slapen op de dag normaal is op het moment. Faseeeeeee! Please snel weer naar de nieuwe 😁
Hoi, valt hij niet meer zelf in slaap? Het is wel belangrijk om hem wakker in bedje te leggen, anders kom je in een cirkel en wil hij alleen nog maar bij jou in slaap vallen dus dan kun je maanden lang blijven wiegen of drinken geven omdat hij geleerd heeft op de manier in slaap te vallen. En zodra hij dan 1 slaapcyclus gehad heeft wordt ie weer wakker omdat je niet meer bij hem bent. Dat kan natuurlijk wel, de komende tijd in slaap wiegen maar dat moet je zelf ook willen/zien zitten... Google maar eens op manieren om hem weer zelf in slaap te laten vallen, dat kan stap voor stap...
Eergisterenavond ging het ineens goed, ik hoefde maar 1 keer terug en daarna sliep hij. Maar gisterenavond weer drama. Twee uur bezig, toen papfles en toen was hij na 3 slokken ervan weg. Weet niet hoe het kan maar zo'n fles blijkt een wondermiddel
Joh, dat zelf in slaap vallen komt vanzelf wel. Het is echt niet zo dat als je nu iets doet je daar maaanden of jaaaren niet meer vanaf komt. De meeste mensen die dit roepen hebben het zelf niet eens geprobeerd. Ik heb beide geprobeerd. En nadat ik er na veel frustratie (omdat mensen zeiden dat hij ècht zelf in slaap moest leren vallen om problemen te voorkomen) achterkwam dat passief troosten het beste werkte in die fase, werd het hier een stuk gezelliger in huis. En je zult merken dat die behoefte aan nabijheid met in slaap vallen vanzelf weer afneemt. Ze maken in de eerste jaren veel mee in hun kleine hoofdje en dat ze daar mama of papa voor nodig hebben om te helpen verwerken is niks geks aan. Je hebt een maniertje gevonden en dat is toch prima. Ik denk trouwens dat het alleen laten huilen een wezenlijk verschil is dan in jou nabijheid laten huilen. Mijn zoon kon de slaap ook niet vatten op die leeftijd. En het ging vanzelf over. Sinds hij 1,5 is wijst hij naar zijn bedje en tegenwoordig vraagt hij erom en na een knuffel moet ik weg van hem. Succes!
ik heb niet al je berichten gelezen maar iig de laatste twee. lijkt me tijd voor meer/andere voeding!
Hoe dat zo, hij neemt drie slokken van de papfles en is vertrokken dus lijkt me niet dat hij meer honger heeft, dan zou hij die wel helemaal opdrinken toch.
Inderdaad. Geen idee wat het wel is, misschien is het het zuigen op iets met "een smaakje" ofzo wat hem kalmeert. Misschien moet ik voortaan zijn speen in de pap dopen . Honger is het in ieder geval duidelijk niet inderdaad, want hij drinkt er amper iets van.