Hoi meiden, Ik weet niet zo goed waar ik dit kan plaatsen, dus doe ik het maar hier.. Ik ben mezelf helemaal gek aan het maken en moet dit van me afschrijven... Ik heb al bijna 2 jaar een koperspiraal. Vorige maand nog naar de gyn geweest voor een onderzoek en hij zat er nog goed volgens haar... Maar ik heb sinds gisteren hele zware en gevoelige borsten waar je u tegen zeg! Dit terwijl ze normaalgesproken wat meer op hangende theezakjes lijken. Ik heb normaal gesproken nooit last van gevoelige borsten. NOOIT! ook had ik gisteren avond helderrode spotting (paar druppels) en tijdens het afvegen licht roze afscheiding en menstruatiepijn! Bij mijn eerste zwangerschap had ik op precies dezelfde dag (4 dpo) een soortgelijke innestelingbloeding + aanhoudende menstruatiepijn.... Wij hebben de dag voor en na mijn ovulatie gemeenschap gehad ervan uitgaan dat de spiraal toch zijn ding doet natuurijk nergens rekening mee gehouden... Maar nu ben ik zo bang... Zwanger worden ondanks een spiraal komt vaker voor, maar is het wel veilig (voornamelijk voor het kindje)? Het kan ook in een miskraam eindigen, maar wil ik dat wel? Ook ben ik er als de dood voor, want lijkt mij niet bepaald een fijne ervaring... Ik ben geneigd foliumzuur te nemen voor het geval dat, maar dan komt er weer een nare gedachte opzetten in mijn hoofd dat we op dit moment echt geen tweede kind erbij kunnen hebben onze woning is al te krap met zn 3en. Stel nou dat alles goed gaat. Waar gaat de baby in hemelsnaam slapen??? Beide slaapkamers in huis zijn veels te klein. Op dl haar kamer geen plak meer voor een tweede Ledikantje. Bij ons op kamer past er met moeite een iniminie mandje waar onze dochter kort in heeft geslapen en er vervolgens uitgroeide. Met 2 maanden lag ze al in haar eigen kamer, omdat bij ons slapen niet meer mogelijk was.... Wij zijn opzoek naar een grotere (sociale huur) woning, maar zoals jullie weten kan ook nog ff duren.. Ik ben door aan het draaien en kan ieder moment echt in huilen uitbarsten! Dit is zo niet zo eerlijk... als we nou een andere woning hadden, was dit eventuele kindje meer dan welkom, maar nu ben ik vanalles in mn hoofd aan het halen en ben ik zelfs een eventuele abortus aan het overwegen op dit moment haat ik mezelf zo en ik weet eigenlijk niet zo goed waarom Sorry voor mn rare onsamenhangende verhaal. Dit moest er gewoon uit... Ik weet gewoon niet wat ik ermee moet nu. Ik zou zo een test doen als dat kon, maar moet nog zoooo lang wachten voor meer duidelijkheid en dat maakt mij gek!
Allereerst wil ik zeggen dat ik het heel vervelend voor je vind dat je je zo rot voelt en zorgen maakt. Maar ben je niet al iets te snel aan het stressen? Soms zijn je hormonen gewoon even in de war waardoor je bepaalde kwaaltjes krijgt. Ik zou niet op de zaken vooruit lopen en gewoon een aantal dagen afwachten en dan een test doen. Misschien maak je je wel onnodig zorgen
Idd testen, en abortus vanwege een klein huis vind ik best absurd. Er valt altijd wel een mouw aan te passen.
Ik begrijp je bezorgdheid, je gaat er natuurlijk niet vanuit dat zoiets kan gebeuren. Maar... Wacht eerst af tot het moment dat je kunt testen, mocht de test positief zijn kun je van daaruit verder kijken. Misschien maak je je nu zorgen om helemaal niks en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Ik weet niet hoe lang het nog duurt voor je kunt testen? Anders alvast eentje doen en kijken wat de test aangeeft?
Mee eens, mocht de test positief zijn en de wens om het kindje te houden is er dan is er voor alles een oplossing te vinden. Toen ik onverwachts zwanger bleek van ons derde kindje maakte ik me ook enorme zorgen maar voor alles hebben we een oplossing gevonden. Abortus vanwege ruimtegebrek zou ik persoonlijk niet kunnen, voor ik tot zo'n keuze zou komen zou er heel wat meer aan de hand moeten zijn. Maar ik begrijp best dat het even door je heen flitst als je je zorgen maakt.
Ik zou eerst gaan testen. Heb zo vaak echt het gevoel gehad zwanger te zijn, tot overgeven en super misselijk aan toe en bleek het toch vals alarm te zijn. Mocht je wel zwanger zijn dan is abortus om een kleine woning best wel heftig. Je hebt nu 9 maanden en straks een paar maanden als de kleine wel op jullie kamer past. De situatie kan over een jaar er heel anders uitzien. Sterkte!
Is ruimtegebrek de reden dat je anticonceptie gebruikt en daarom geen 2e wil? Want als je heel graag een kind zou willen, maar je denkt dat het nu niet kan dan zou ik het niet weg laten halen. En dat een miskraam door je hoofd schiet is niet zo gek, maar daar zou ik niet meer aan denken dan. Er is altijd wel een oplossing. Vroeger had men ook amper ruimte en een stuk meer kinderen. Het is misschien niet ideaal, maar als je je een leven zonder meer kinderen moet voorstellen, hoe voel je je dan, afgezien van je huisvesting? Eerst testen of een afspraak maken bij de huisarts, vk, gyn. Welke kan en welke je fijn vindt. Dan pas denken aan de vervolgstappen. Misschien zijn je hormomen even niet in balans en is er helemaal niks aan de hand.
Niet op de zaken vooruitlopen, eerst maar even wachten tot je een test kan doen. Praktische zaken zijn altijd wel een mouw aan te passen, mocht het zo zijn ben je sowieso alweer 9 maanden verder en in die tijd kan je vast wel een praktische oplossing bedenken om voor je baby een slaapplek te creëeren. Maar zover is het nog lang niet. Hopelijk heb je snel duidelijkheid.
Mijn schoonzus was net alleenstaand geworden met 3 kleine kinderen, allemaal onder 6 jaar. Een appartement met 2 slaapkamers en werkloos. Ontdekte toen dat ze door haar koperspiraal heen zwanger was geworden. Nu is dat kindje 1,5 jaar, sz heeft werk gevonden en grotere wonig. Het leek destijd voor haar zo uitzichtloos, maar nu is ze supergelukkig met haar 4 kindjes en het is helemaal goed gekomen. Maak je geen zorgen, meid. Mocht je zwanger zijn, het komt echt allemaal goed.
Er staan op marktplaats regelmatig duobedden (2 ledikantjes op elkaar, afkomstig van bijvoorbeeld een kinderdagverblijf. Er is altijd een oplossing voor ruimte, zegt de zwangere mama van 2 kinderen en 3 stiefkinderen die ook maar op een flatje met 3 slaapkamers woont hier slapen 4 kinderen op 1 kamer, er staan 2 stapelbedden. Op het andere kleinere kamertje slaapt onze zoon van 1,5 jaar, daar komt de baby ook te slapen. Als je het om die reden weg zou laten halen vergeef je het jezelf nooit. Althans, dat zou mijn beleving zijn. Maar wellicht loop je op de zaken vooruit... Ik denk dat je eerst een test moet doen
Ik weet dat het veel te vroeg is mij zo gek te maken, maar ik weet net zoals mijn vorige zwangerschap gewoon heel zeker dat het raak is... Laat ik voorop stellen dat ik absoluut tegen een abortus ben, maar er vliegen allerlei gedachten door mn hoofd waardoor ik gewoon in de stress vlieg en volgens mij haat ik mijzelf daarom ook om die nare gedachten... De extreem gevoelige/pijnlijke/tintelende borsten met tepels wat in brand lijken te staan, blijven me steeds op die gedachten houden. De menstruatiepijn maakt het er ook beter op.... Vandaag gaan we sowieso een testje halen, zodat we die alvast in huis hebben. Ook sla ik wat foliumzuur in voor de zekerheid anders krijg ik er ook nog rot schuldgevoelens bij pffff....
Wat rot dat je je zo voelt, maar ik sluit me wel aan bij andere dames... je fantasie slaat misschien een beetje op hol. Ik heb aantal jaren ervaring met koperspiraal en af en toe een beetje spotting of roze slijm (mn rond de eisprong) is mij echt niet vreemd. Soms heb ik ook wat menstruatiepijn tussendoor. Ook pijnlijke borsten (en andere premenstruele klachten) kunnen prima komen van je eigen 'normale' hormonen. Ik had ook nooit ergens last van, maar op een dag kreeg ik toch pms. De ene maand heftiger dan de andere, de ene maand andere klachten dan de andere. Als er iets is wat ik geleerd heb over vrouwelijke hormonen dat het met ouder worden veranderd. Je lichaam staat niet stil, is geen machine. De kans op zwangerschap is echt heel erg klein. Ik zou wachten met zorgen maken tot je positieve test in handen hebt. En dat zie je dan wel weer, daar vind je je weg ook wel in.
Zou je niet ook even contact opnemen met je gynaecoloog? Mocht je toch zwanger zijn, zit het spiraaltje dan niet in de weg? Succes!
Nestelt de vrucht niet pas na 7/9 dagen in? Ik kan het fout hebben hoor, maar hoe met je vorige zwangerschap dingen gingen hoeven niet per se allemaal aan je zwangerschap toen gekoppeld te zijn. Misschien was er toen een adertje geknapt en stond het los van de innesteling. Als je begrijpt wat ik bedoel. Niet op de zaken vooruit lopen, pas met een posi test gaan kijken hoe en wat. De kans dat je zwanger bent ondanks spiraal is zo vreselijk klein.
Och wat heb ik het met je te doen! Ik kan me je wanhopige gevoel zo voorstellen (alleen in een andere situatie). Hoe denkt jouw man/vriend erover? zou het vanuit zijn kant ook een gewenst kindje zijn? en dan niet over ruimtegebrek nadenken? Het feit dat je jezelf 'haat', omdat je aan abortus denkt zegt eigenlijk al genoeg.. ook dat je ondanks dat je niet 100% zeker weet of je zwanger bent toch al foliumzuur wilt innemen.. Dit baby'tje zou (zoals ik het lees) zo gewenst zijn! Ik ben heel bang, dat als je abortus zou plegen, je daar later ontiegelijk veel spijt van zou krijgen.. dat zou 1000000x erger zijn, dan je nu behelpen in een wat kleineren woning :* Probeer rustig adem te halen en niet op zaken vooruit te gaan lopen. Mocht je mbt ruimtegebrek wat peace of mind willen; kijk eens op pinterest en zoek eens op small bedrooms, of small rooms baby of twins of zo.. dan zie je dat er heel veel dingen mogelijk zijn bij hele kleine kamers.. Heel veel sterkte! En hou je ons op de hoogte?? Dikke knuffel!!!
Er is een kans dat je hormonen gewoon raar aan het doen zijn, dus ik zou me nog niet teveel zorgen maken. Eerst maar eens testen. Als je al symptomen hebt, dan komt dat door hcg en kun je dus ook gewoon al een test doen. Mocht het dan toch positief zijn, dan ga je rustig nadenken over oplossingen en dan zul je vast zien dat er helemaal niet zoveel beren op de weg zijn . Komt echt goed!!! Hou je taai!
Ik zou eerst testen voor je jezelf helemaal door laat draaien. Ik heb me ook duizend en een keer zwanger gevoeld en het is toch echt maar 2 keer gelukt. Je lijf kan je dus flink voor de gek houden. Sterkte.
Oké, even op een rijtje. Een koperspiraaltje brengt zaadcellen in de war en voorkomt innesteling. De kans dat er zaadcellen voorbij het spiraaltje komen, is klein, maar bestaat wel. In dat geval zou er bevruchting plaats kunnen vinden. Vervolgens moet de bevruchte eicel nog innestelen. Die kans is nog véél kleiner dat dat succesvol lukt met een koperspiraaltje in. Maar wederom, ook dat kan. Het zou dus kunnen dat dat nu gebeurd is bij jou. Dan moet vervolgens die bevruchte eicel nog blijven zitten om een zwangerschap te voldragen. Omdat het spiraaltje er ook nog zit (en goed zit, schijnbaar), is de kans vrij groot (70/80%) dat de bevruchte eicel na innesteling er toch weer uit wordt geknikkerd. Dat zou dan een heel vroege miskraam zijn, beetje vergelijkbaar met een late ongesteldheid. Dat laatste kan nog gebeuren, ook na een positieve test. Mocht het niet gebeuren, dan verwacht ik dat de gynaecoloog het spiraaltje toch zou willen verwijderen. Ook dit levert een behoorlijke kans op op een miskraam. Mocht een vruchtje dat allemáál overleven, dan is er vast ook wel een oplossing te vinden voor een slaapkamer te weinig. Dan is het zo'n doorzetter Als laatste is er ook de kans op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Maar dit kunnen ze pas na een week of 6 checken met de echo, tot die tijd is het vruchtje te klein :\ Ik zou het even afwachten, dus. Zelfs met een positieve test is de kans groot dat het na een week afgelopen is. Maar ik snap je stress wel, ik heb het ook eens voorgehad....