Nouja ik kon ergens alvast een dsm 5 downloaden en toen stond hij er echt niet in haha. Mijn mening is dat alle mensen psychische problemen hebben tot op zekere hoogte. Mijn ex en ik hadden de gevreesde stigmadiagnoses en het is ook wel flink uit elkaar geknald, maar we dronken niet, er was geen huiselijk geweld, geen idiote spelletjes, geen drugsgebruik, geen mishandeling of wat je je er allemaal bij voor kunt stellen. Gewoon twee gekwetste mensen die uit elkaar gingen.
"Waar de DSM-IV nog tien verschillende soorten persoonlijkheidsstoornissen bevatte, staan er in de DSM V vijf omschreven met hun specifieke kernaspecten. Eigenlijk blijven er dus de volgende vijf basistypen over: Vermijdende type Borderline type Antisociale/psychopathische type Schizotypische type Obsessief compulsieve type" DSM V - Narcistische Persoonlijkheidsstoornis
Wat is gewoon? Wat jij gewoon vind, vind een ander extreem of andersom. Dit is ook precies de reden waarom er handleidingen zijn. Imo betekend dat niet dat je "niks" hebt, omdat je (volgens jezelf) een stigma diagnose Heb gehad. Mijn moeder vind zichzelf ook dood normaal zonder stoornissen, maar heeft een chronische, zware depressie, Borderline en een vorm van autisme. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Ik vraag me wel wie haar dan heeft gediagnosticeerd want dat kan écht niet samengaan hoor. Wat vaak wel gebeurt, is dat vrouwen met autisme een eerdere foutive diagnose borderline hebben.
Is dat vastgesteld door een psychiater? Ik vind mezelf en mijn ex helemaal niet normaal en lijd dagelijks ernstig onder de beperkingen, maar ik ken mensen die net zo ernstig vast zitten en zichzelf ondermijnen en daar vrijwel zonder hulp en diagnoses mee door kunnen blijven gaan, een leven lang. Daar heeft de omgeving ook last van. Zij zijn desondanks de eersten om de wereld onder te verdelen in normale mensen danwel gekken.
Dat is een goede omschrijving en mega herkenbaar. Een moeilijk te diagnostiseren stoornis. Feit blijft dat deze personen vol van zichzelf zijn en dus echt niks mankeren. Maar het samen leven met deze persoon of het na scheiding op een normale manier communiceren een hele moeilijke opgave is. Mijn ex kan veel te goed praten, is een echte verkoper dus dat heeft hij ook nog eens mee. Een diagnose zal er hij hem nooit komen. Wel is het 1,5 jaar na de scheiding nog steeds erg lastig op een normale manier met elkaar om te gaan. Op de een of andere manier wil hij nog steeds de controle houden over mijn leven en hoe korter ik alles hou en hoe duidelijker ik mijn grenzen aangeef (overigens op een erg nette manier) hoe erger hij gaat "flippen" echt heel naar. 1 ding weet ik zeker, tijdens onze relatie voelde ik me heel klein, werd me vaak gezegd dat het aan mij lag. Kon en durfde ik niks meer en dacht ik echt dat ik niks meer waard was. Nu anderhalf jaar verder ben ik eindelijk weer mezelf. Sterk, altijd vrolijk en vol energie! Later ben ik gaan lezen over narcisme. Ik herken er zoveel in! Nigmaals hij zal de diagnose nooit krijgen, misschien heeft hij ook alleen maar een aantal kenmerken. Feit blijft dat het heel vervelend was met hem samen te leven en ik blij ben dat ik van hem af ben en eindelijk mezelf weer heb teruggevonden! Daar heb ik geen diagnose voor nodig!
Dat kan heel goed samen gaan. Ik ben trouwens ook psycholoog dus ik weet enigszins waar ik over praat. Ik ben ook van mening dat narcisme veel ingewikkelder in elkaar zit dan de symptomen uit de DSM. Alleen psychiaters mogen echt diagnoses stellen en ik vraag me af hoe ze het doen, want ik zie veel overeenkomsten tussen mensen met dezelfde diagnoses maar als ik de DSM ernaast leg, dan zit het ingewikkelder in elkaar dan de DSM criteria.
Ik moet je miss wat uitleggen over het verschil tussen 4 en 5. Aangezien het laat is zal ik dat Google ff laten doen: "Narcistische persoonlijkheidsstoornis staat als zodanig niet meer beschreven in de DSM V. Er wordt nu gekeken naar kenmerken van een persoonlijkheidsstoornis." Feitelijk, heb je gelijk. Maaaarrrrr er staan een heleboel stoornissen om die reden niet meer letterlijk ( <-- hier ontstond de miscommunicatie) in. Dat wil niet zeggen dat het niet meer bestaat, alleen dat ze op een andere manier geclassificeerd worden. De reden is om wat ik net zei, de meeste persoonlijkheidsstoornissen hebben overeenkomende symptomen, waardoor het op de manier zoals het in de 5 genoemd word, makkelijker is om methodieken op te ontwikkelen en een goede diagnose te stellen. Zo bestaat, mede doordat dit nu op een totaal andere manier geclassificeerd word, PDD-NOS ook niet meer. Ik hoop dat je me zo begrijpt xD
Volgens de psychiater die mij diagnosticeerde kon het in ieder geval niet en werden er vaak fouten mee gemaakt.
Jawel hoor, het kan wel samen. In principe kun je alle vormen stoornis naast elkaar hebben. Dat heet comorbiditeit. Alleen, en dan kom je weer op hetzelfde punt uit: in hoeverre moet iets een probleem zijn, en waar ligt het dan aan? Zeker autisme heeft ook een heleboel gradaties, vormen, de ene autist is de andere niet. Idem voor Borderline. De ene is een moeilijk mens om nee te leven, de ander merk je het amper (dat laatste vaak door de juiste therapie). Kan het, ja. Komt het veel voor, nee. Voor mij is mama een moeilijk mens, en wat ze heeft moet de psychiater maar ontdekken. Wat ik met mijn bericht bedoelde is dat de gemiddelde persoon zichzelf normaal vind (immers, diegene weet vaak ook niet beter en/of kan zich niet inleven dat iets vervelend is voor een ander en vind dat zelf normaal gedrag want diegene kan er écht niks aan doen). Een persoon in een psychose ziet dat ook als waarheid, omdat dat voor hem/haar op dat moment de waarheid is. Echter, dat wil niet zeggen dat er geen stoornis aanwezig is.
Ik zou niet weten waarom niet. De basis van borderline zijn hechtingsproblemen, identiteitsproblemen en problemen met emotieregulatie. De eerste en de laatste kunnen sowieso prima met autisme overlappen. Bij impulsief gedrag ligt het ingewikkelder.
Zo. Ts, sorry hier heb je helemaal niks aan. Jij zit met verdriet en wij houden een discussie over nps. Ik hou ermee op Sterkte meis.
Ik ben het helemaal met je eens. Zit vol verbazing alles te lezen. Ts Ik heb er geen ervaring mee. Sterkte!
Mijn ex-man is gediagnosticeerd en heeft een narcistisch persoonlijkheidstoornis. Dat is ontdekt tijdens het huwelijk en ook 1 vd redenen om te gaan scheiden. Er valt gewoon echt niet mee te leven met zn persoon. Ik weet niet of elke narcist hetzelfde is maar de 1 zal er meer symptomen van hebben dan de ander denk ik.