Vanuit de grond van mijn hart: nee geen voorkeur. Goddank! Dat was een grote angst van mij, omdat mijn ouders die voorkeuren wel hebben en dat deed mijn broers, zus en mij altijd veel pijn vroeger. Nu doet het ons gelukkig niet zoveel meer.
nee, geen voorkeur. Wel heb ik een zwak voor de oudste. Zij lijkt erg op mij en dat is soms confronterend. Met de jongste heb ik eigenlijk een betere klik. Zo hebben ze allebei dus wel iets
Nou niet echt een voorkeur maar er zijn wel momenten dat ik het ene kindje leuker vind. Maar een moment daarna springt de ander er weer bovenuit.
Hier totaal geen voorkeur. Karakters van de jongens verschillen wel, vind ik juist heel leuk. Ze zijn beide lief voor mama. Beide bezorgen ze me ook wel 'achter het behang-plak-momenten'. Kan me best voorstellen dat het met het ene kind gewoon net wat beter klikt dan met het andere. Wellicht dat dit per leeftijdsfase ook nog weer wat verschilt. Tussen alle onderlinge relaties zit gewoon verschil en beide kan even goed voelen, maar daar kan ook best een klein beetje verschil in zitten.
Ik heb nog maar 1 kind dus kan niet vergelijken maar denk dat je niet echt voorkeur hebt voor een persoon maar eerder in gedrag. Ene kind bots je mee omdat hij/zij anders in elkaar steekt. Dan heb je voorkeur voor ander gedrag wat je andere kind dan misschien wel vertoond. Maar ik keur voorkeur niet af hoor! Je hebt dat of je hebt dat niet. Is een gevoel en daar kun je niks aan doen.
Nee dat heb ik totaal niet Ik hou van beiden even veel Ze zijn heel verschillend maar dat vind ik juist zo leuk aan de ze zijn 18 jaar en 2 jaar
Geen voorkeur in houden van. Wel snap ik de een beter dan de ander omdat dat kind meer qua karakter op mij lijkt, meer herkenning dus. Maar ik heb ze alledrie even lief gelukkig. Lijkt me ook als ouder heel moeilijk...