misschien moet ik jou vertellen wat ik eet en jij aan mij wat jij eet haha, want ik krijg alleen maar jongens Ik heb nog geen datum, vorig jaar besproken toen de kleinste 3 maanden was ..en toen gezegd dat hij er komende jaren over na moet denken. Ik wil eigenlijk het liefst nu alweer zwanger worden, maar mn gezond verstand zegt wacht tot jongste 3 is met proberen, ik vond het namelijk best pittig toen de 3e kwam dat ik de een om 12u op moest halen van de peuterspeelzaal en de ander om 13u (altijd 13u vrij) van school, daardoor was het een enorm gedoe met de voedingen en slaapjes, erg druk. Dus ik heb ze liever allemaal op 1 locatie dezelfde tijd..ik blijf wel af en toe grapjes maken, niet teveel. Ik wou het eigenlijk kerst er weer over hebben..want aan de andere kant (al dat geredeneer) lijkt het me leuk te beginnen met proberen als jongste 2 is , als het dan meteen raak is is 3 jaar verschil eigenlijk voor hun leuker, voor mij lastiger logistiek....
Haha wat extra eten kan geen kwaad, als je het maar wel combineert met de andere factoren die in het voordeel van een zoon zijn. Maar mogelijk is dit wel iets dat je man over de streep kan trekken? Als jullie twee dochters hebben, zou het goed kunnen dat hij wel verlangt naar een zoon, maar denkt dat daar weinig kans op is. Terwijl je in 3 maanden je kansen volledig kan flippen. En veel vrouwen hebben juist de wens voor een derde of vierde of meer omdat ze graag een kindje van het andere geslacht willen. Is niets mis mee, maar dan moet je wel een plan van aanpak hebben, anders krijg je straks weer een dochter. En hoewel die uiteraard net zo welkom is, zit je dan misschien nog steeds met die wens voor een zoon en ga je straks bij je man lopen zeuren om nummer 4 Als je een beetje op mij lijkt, zou dat zomaar kunnen haha.
Hahaha! Wie weet! Had van tevoren ook nooit gedacht dat ik een derde zou willen, dus wie weet! We hebben een zoon en een dochter trouwens, dus daar kan ik hem helaas niet mee overtuigen
Persoonlijk is mijn wens er niet omdat ik een dochter wil, ik bedoel ik wli natuurlijk wel een dochter, heel graag zelfs, maar als ik van allebei wat had gehad had ik ook nog eentje gewild. Ik wou gewoon altijd een groot gezin. Ik verlang naar weer zwanger zijn, die bewegingen te voelen, de kraamperiode als ze nog zo klein zijn. Zoals ik nu geniet van mijn mannetje van 1 jaar die begint woordjes te zeggen enzo, dan denk ik ik wil echt niet dat dit de laatste keer is !!!
Haha gaat vast goed komen mijn oma zegt altijd: veel beloven, weinig geven, doet menig gek in vreugde leven Dus jij kunt je man vast overhalen
Ja ik wil ook graag een groot gezin en als ik twee meisjes had gehad, had ik nu zeker weten een jongetje gewild. Gewoon vanwege de balans, de gezelligheid, het samenzijn. Ik dagdroom graag over later, waarbij al mijn kinderen en aanhang aan de kersttafel zitten. Of een stel van die lange, slungerige pubers in huis die altijd overal 'hmpf' op antwoorden. Zo gezellig en grappig lijkt me dat!
ja precies, dat is mijn droom, ik zei altijd tegen mijn man ik wil 4 of 5 kinderen, en dan zei hij neeeeeeeeeeeeeeeeeeee 2 (voor we überhaupt kinderen hadden). Maar mijn man is eigenlijk dol op kinderen, helpt ook heel veel, meer dan gemiddeld man als ik het zo hoor soms, het is meer dat hij is opgegroeid met het idee dat je maar 2 kinderen hoort te krijgen, hij komt uit een klein dorpje in Italië waar ze het krap hebben en 3 kinderen is dan gewoon niet te betalen, zijn ouders hebben bepaalde ideeën en zijn daar gewoon niet van af te wijken, en zij hebben weer invloed op hem
ik zie dan ook voor me met kerst dat de tafel vol zit en uiteindelijk heeeeeeeeeeeeel veel kleinkinderen, gezellig!
Oooh jaa, heerlijk! Al weet ik nooit hoe ik die wens in hemelsnaam met mijn ambities/carrière zou moeten combineren. Lastig, lastig... Maar eentje kan er nog wel bij toch? ;p MinnieJ, je hebt trouwens goede (praktische) punten genoemd om nog even met een volgende te wachten tot de laatste drie is!
Mijn man stond er ook zo in. Ik ben tbm, dus we zijn financieel afhankelijk van hem. Dat geeft best veel druk natuurlijk! Maar ik doe uiteindelijk de meeste zorg en de verwachting is dat het inkomen van mijn man enkel zal stijgen (hij heeft een goed betaalde specialisatie) en hij ziet mij niet graag verdrietig. Bovendien zal hij uiteindelijk net zo gelukkig zijn met het derde kindje als ik, daar ben ik van overtuigd.
Ja hier is het financieel ook echt prima te doen, momenteel sparen wij al jaren al de kinderbijslag weg, we gebruiken er nooit wat van, man verdient ook erg goed, we gaan 2x per jaar op vakantie en hebben genoeg spaargeld. Bovendien kom ik om in de kleertjes, ik heb er echt zoveel haha... ik denk telkens, hij gaat me toch neit een jaar laten wachten met nadenken om vervolgens te zeggen na een jaar ; nee schat, toch liever niet. Ik bedoel hoe langer hij geen nee zegt hoe meer hoop ik krijg, misschien onterecht...? Of zouden jullie ook zo denken?