Ik zit er echt een beetje doorheen m.b.t. het slapen van onze jongste dochter van bijna 5 maanden. Na alle slaapproblemen van oudste, 2 jaar en nog steeds een moeilijke slaper, dacht ik niet dat het erger kon zijn bij dit meisje. En toch; ik vind het loodzwaar en weet niet meer wat ik moet doen. In slaap vallen is een drama. Zelf in slaap vallen in eigen bedje lukt niet. Dat zou ik niet zo erg vinden, als ze dan maar wel op andere manieren ontspant en goed in slaap kan komen. Tot een aantal weken geleden ging dat redelijk met wiegen, maar inmiddels lijkt het steeds erger te worden. Ze is vreselijk onrustig, gaat maaien met haar armen, maakt een hard kreunend geluid, huilt onophoudelijk. Wegleggen in eigen bedje, een muziekje, sterrenprojector, wiegen met muziekje erbij, niets helpt. Ze lijkt zich ontzettend tegen de slaap te verzetten. Met een tweejarige pittige dochter er nog naast, die ik onmiddelijk kan vragen om doodstil te zijn zodat de baby in slaap kan vallen, is het gewoon nauwelijks te doen. Er is maar 1 manier die altijd werkt: rijden in de auto. Daarnaast lukt het soms in kinderwagen of draagdoek. Overdag zijn haar slaapjes zelden langer dan 45 minuten. 's Nachts is ze zeer regelmatig wakker (zowel bij samen slapen als in de wieg naast me) en het komt regelmatig voor dat ik midden in de nacht 1,5 uur sta te wiegen oid omdat ze klaarwakker de dag denkt te kunnen beginnen om 3 uur 's nachts. Eerlijk: ik trek het enorme slaaptekort echt heel slecht momenteel en vind het heel erg rot dat ik baby niet in slaap krijg, maar ook oudste dochter gewoon niet genoeg aandacht krijgt op deze manier. Iemand ervaring, tips? Zou osteopathie oid iets kunnen zijn?
Hey wat leuk mijn zoontje is ook op 19 maart geboren. Mijn zoontje was de laatste weken ook wat meer wakker s'nachts, leek iets beter te worden de laatste tijd. Sinds hij een papfles krijgt s'avonds slaapt hij erg goed ( erg hongerig kind) Afgelopen 2 dagen is hier ook drama maar dit ivm een oorontsteking. Denk zelf dat het een fase is maar goed kan me best indenken met 2 kindjes dat het je uitput. Ik heb niet echt veel tips want voor mij is ook alles nieuw maar wil je wel veel sterkte wensen en hoop dat je binnenkort iets meer rust hebt s'nachts
Vervelend dat ze zo onrustig is, slaap te kort breekt je op. En wordt je logisch gezien niet gezelliger van. En dat zullen je meiden zeker wel aanvoelen. Misschien een osteopaat proberen, voor het dochtertje van mijn buurvrouw heeft het echt geholpen, zij was ook heel onrustig moeilijk slapen veel huilen, en zij heeft nu een heel ander kind. Misschien het proberen waard.
Ik kan je ook een osteopaat aanbevelen. Bij mijn zoontje van bijna 6 weken heeft dit enorm geholpen. Waarschijnlijk heeft ze veel spanning in der nekje of andere gewrichten dit kan met 2 a 3 behandelingen over zijn. Daarnaast op tijd op bed leggen bij een baby van 6 weken is dit al binnen een uur. Baby van 5 maanden denk max 1,5 uur wakker. Heel veel succes en sterkte
Het is ook wel de leeftijd hoor, tussen de 4 en 6 maanden is een erg lastige periode bij slechte slapers. Onze dochter deed toenalleen slaapjes van 20 minuten en het duurde dan ook 20 minuten vaak om haar in slaap te krijgen. Nu is ze 1 en doet 1 middagslaap van anderhalf tot 2 uur. Vanaf de 6 maanden ging het langzaam beter, werden de slaapjes 30 minuten en zat er afentoe een langere tussen, afentoe werd steeds vaker tot waar we nu zijn .
Bij mijn dochter werkte maar 1 ding: inwikkelen in een lakentje of hydrofiel en dan sterrenprojector plus muziek. Dan sliep ze. Zij gaf zich ook niet over aan de slaap, op deze leeftijd worden ze ook lichamelijk actiever dus in bed willen ze dan ook van alles in plaats van rustig liggen. Maar ingewikkeld kon ze ontspannen. Ik weet dat het eigenlijk niet meer mag ivm met omrollen, maar het lakentje kwam meteen los dus vond ik het nog wel verantwoord.
Hier was t ook rond die leeftijd DRAMA. Uiteindelijk in een vlaag van oververmoeidheid m een keer laten huilen overdag, ik trok t gewoon ff niet. Na een min of 5/10 dacht ik, IK BEN EEN HEKS en ging naar m toe,.. Valtie spontaan in slaap. Daarom doorgezet en m twee avonden laten huilen. Elke 5 min terug, even een aai over zn bol en knuffeltje in de buurt. ZWAAR want eig ben ik tegen laten huilen maar sindsdien valt hij weer zelf in slaap! Altijd huilt hij een paar minuutjes, naar nu weet ik dat hij daarna lekker slaapt. Haal ik hem er telkens uit, zijn we uren bezig; daar hebben we allemaal niks aan. Wordt hij trouwens tussendoor huilend wakker ga ik altijd naar m toe, even troosten en dan valt hij vaak wel in slaap weer. Is hij echt overstuir. Haal ik hem eruit om te troosten.
Oh echt, wat fijn die herkenning soms even. Het helpt je niet altijd direct verder, maar weten dat andere mama's hetzelfde ervaren hebben én het echt beter wordt is al fijn. Vanochtend is ze 4 uur wakker geweest voor ze eindelijk in slaap gevallen is. Arm meisje. Ukkie1, ik snap dat wel dat laten huilen. Ik ben echt tegen laten huilen. Bij oudste, die ook echt binnen no-time volledig overstuur raakte, heb ik dat ook nooit gedaan. Resultaat: een meisje van 2 dat nog steeds niet zonder 1 van ons in kan slapen. En hoewel ik d'r met 5 mnd nog zo klein vind, ik trek het soms écht niet meer en denk 'dan krijs je maar een tijdje!' Hou ik nooit vol, na een paar minuten of als ze overstuur dreigt te raken vis ik d'r toch weer uit bedje voor knuffels en herhaaldelijk mijn excuus aanbieden haha. Maar ik vraag me soms wel af wat dan uiteindelijk slechter is voor haar; onvoldoende slaap, onrust in d'r lijfje, de frustratie die ze bij mij voelt (ik kan het soms ook niet helpen hoor) óf toch een paar keer huilen in de hoop dat ze op die manier wel gaat slapen... Zohra; wij hebben haar tot een paar weken geleden ingebakerd in de puckababy maar ze begon met rollen dus direct gestopt. Lekker warm verpakt in een dekentje, zoals in de maxi cosi, is ze inderdaad sneller vertrokken maar dat is geen veilige manier van slapen in bed en ik krijg een dekentje vaak ook niet los zonder haar onmiddellijk weer wakker te hebben.
Ja is ook moeilijk hoor. Nog vind ik het moeilijk. Maar indd, dan slaapt hij en anders zijn we uren bezig met m. Soms gewoon indd vier uur wakker, of bij ons slapen maar als k m wegleg krijsen. Nu is hij even boos en valt in slaap. En dan is t echt maar 5 min, eigeblijk hoeven we niet meer naar m toe, hij protesteerd en gaat slapen. K ben heel blij dat k t heb gedaan want hij slaapt nu veeel beter en daar knapt hij enorm van op!
Laten huilen is soms wel de manier om een patroon te doorbreken. Veel moeders zijn er op tegen, wat ik wel begrijp. Het is ook ontzettend vervelend. Toch denk ik dat het soms nodig kan zijn om dit te doen. Het is wel een effectieve manier om het je kindje te leren. Dit hoef je niet dágen vol te houden, na 2 á 3 dagen zou je al verschil moeten merken. Dit breekt je anders ook op en daar wordt niemand gelukkig van.. Toch eens de 10-minuten methode proberen voor 2 nachtjes? Niet langer dan dat, je kan dan al goed inschatten of het gaat werken. Het zou voor iedereen veel rust scheppen.. Maar goed, iedereen bepaald dit voor zichzelf.. Sterkte in ieder geval, het is niet makkelijk en je bent zeker niet de enige met dit probleem..
Ik zit in precies dezelfde situatie. De kleinste van 5 maanden slaapt zo moeilijk. zo onrustig. En steeds aan de borst. Ofwel wiegend door de kamer lopen. En dan nog een tweejarige die niet begrijpt dat hij stil moet zijn op dat moment. De oudste dje niet zelfstandig kan slapen. Man die in de avonden werkt. Ik met mijn hernia. Het is zo moeilijke!!!
Ooh wat fijn die herkenning. Mijn zoon van 5 maand slaapt ook ineens heel slecht. In slaap wiegen ging altijd uitstekend, maar sinds kort lukt dat ook niet dus zijn we er ook wel ff druk mee. En vooral tussen 4&6 in de ochtend. Pfff ellende
Ikdus; inbakeren mag niet meer, omdat ze al rolt. Eerder wel gedaan, hielp wel in het doorslapen maar niet qua inslapen. Evdal; precies dat wat jij omschrijft! Alles tegelijk moeten doen terwijl dat niet gaat. Ik hoor mezelf ook steeds 'ssst' of 'wacht even' tegen mijn oudste dochter zeggen en dat vind ik niet eerlijk. Tegelijk kan ik, wanneer ik haar wel voorrang geef boven haar schreeuwende babyzusje, dan niet ontspannen even met haar bezig zijn want dat geschreeuw maakt dat we beiden afgeleid zijn. Het lijkt me heerlijk; zo'n baby die ik weg kan leggen in haar bedje en die dan gewoon gaat slapen, zodat ik wat tijd voor oudste of mezelf heb. Maar die kinderen lijken wij niet te kunnen maken haha. Evdal, mevrouw Pinguin; hoe lossen jullie het nu op? En hoe houd je het zelf vol ....? Op de buik slapen; zou een goede mogelijkheid zijn denk ik, oudste is ook een buikslaper. Maar wanneer ik haar op haar buik in bedje weg leg is het net zo goed huilen en rondmaaien, slapend krijg ik haar niet op de buik weggelegd. Op dit moment heeft ze het terugrollen naar rug nog niet door en is ze fysiek te onrustig en beweeglijk om echt te zien of op de buik slapen voor haar beter werkt denk ik. Oudste is dat overigens ook pas op latere leeftijd gaan doen. Maar tips over hoe ik haar dan op buik zou kunnen laten slapen zijn welkom hoor!
Overigens geniet ik nu even dubbelop. Heb jongste in slaap gekregen in de draagdoek, daarna voorzichtig slapend proberen weg te leggen in wieg maar dat ging niet. Weer in slaap gevoed en nu ligt ze te slapen, op ons bed dat wel. Oudste vlug (en heeeel stil) naar bed gebracht, in slaap gekregen en daarna fijn onderuit op de bank. Wat een rust! Ik vind m'n beide meiden heerlijk hoor, maar echt, allebei nog zo jong vind ik het echt hard werken. Ik heb bewondering voor die moeders die ik het soms zie doen alsof het een eitje is, twee jonge kindjes en huppa dat gaat allemaal even makkelijk lijkt het.
Bij mij slapen ze nu ook alletwee. Even wat bijkomen! Ik maak de meest stressvolle periode in mijn leven mee! Alletwee moeilijke slapers. Een huishouden die achter loopt (dat heb ik leren loslaten ). Als de eerste overdag een dutje heegt gedaan, mag hij tegen de slaaptijd van de jongste beneden op de bank de tablet. En dan ga ik de kleine boven in slaap voeden en hopen dat de oudste beneden blijft! De jongste slaapt overigens enkel op zijn buik. Gebruikt geen tut, beiden niet. Ja, volgens het cb moet ik de oudste opsluiten op zijn kamer zodat hij zelfstandig in slaapt leert vallen. Heb dat geprobeerd maar dat was een drama en voelde ik me extra schuldig. Na 10 min deur terug open gedaan. Resultaat: wilt zonder mij geen 1 minuut meer in zijn bed blijven. Ik heb ook het gevoel dat ik geen van beide 'fatsoenlijk' aandacht kan geven. Aandacht verdelen is zo moeilijk! Ben blij en beetje verdrietig tegeelijk dat de oudste over 3 maanden naar school mag.
Nog tips? De kleine van bijna 6 maanden blijft maar moeilijk in slaap komen en wordt vaak wakker in de nacht. Ik word er ongelukkig van. Al 2,5 jaar geen enkele nacht kunnen doorslapen