Machallah lieve samira. Moge Allah je belonen voor je hulp. Lieve zuster anoniem. Ik hoop dat Allah het voor je vergemakkelijkt. Zolang jij berouw toont is het tussen Allah en jou. Niemand heeft het recht om over jou te oordelen. Jammer genoeg word er meer gekeken wat de buitenwereld zegt dan wat onze deen voorschrijft. Moge Allah ons leiden allahoma ameen. Je mag me altijd pben om je hart te luchten
Helemaal met je eens. Er zijn trouwens ook chirstenen of katholieken met bepaalde kleding eisen waarvan anderen het ook niet atijd begrijpen. Maar goed, mensen zijn vaak onwetend en daardoor veroordelend. Volgens mij mag dit nooit van je God. Ongeacht in welke God je gelooft. On topic ben ik erg blij te lezen dat ts de liefde voelde voor haar ongeboren kindje en wat ontzettend lief dat samira dit heeft aangeboden. Zo zie je maar dat er meer mensen zijn met dezelfde uitdaging en dat je er doorheen kan komen, hoe moeilijk dit ook voor je moet zijnn
Blossom. .. Je bedoelt het niet verkeerd maar dit is niet de plaats of het moment om het geloof zo te benoemen. Extremisten zijn raar ja, 'normale' mensen zijn niet extreem.. in welk geloof dan ook. TS, ik zou het aanbod aannemen van Samira! En Samira, heb jij je kindjes wel terug?
+1! Ik ben zelf christen maar heb alle respect voor de moslims, en ben het 100% met je eens Islah! Laten we elkaar gewoon allemaal liefhebben en respecteren, dat leert zowel de Koran als de Bijbel. Samira; wat een lief aanbod! Ik hoop dat TS je aanbod aanneemt En TS, heel veel sterkte! Je hebt ontzettend lieve reacties gehad en meerdere zusters van je hebben je een lief aanbod gedaan, ik hoop oprecht dat je er iets mee doet. Stiekem hoop ik ook dat je je kindje houd, puur omdat ik wel een beetje weet hoe het is om in zo een situatie te zitten, en ook de liefde die je voelt zodra je je kindje voor het eerst ziet. Ik ben zelf 23, ongetrouwd en ben net 6 weken geleden bevallen van mijn zoontje. Mijn vader is Turks en moslim, en het viel niet mee om het hem te vertellen. Hij reageerde dan wel niet zo heftig als jouw ouders, mijn vader is redelijk bijgedraaid maar ik ken de angst die je had want ik heb dat zelf ook ervaren, ik heb het hem pas bij 12 weken verteld omdat ik het simpelweg niet durfde. Hoe hij ook zou reageren, ik wist vanaf het begin dat ik mijn kindje nooit en te nimmer weg zou laten halen. Nogmaals, mijn situatie is 100x anders dan die van jou, ik heb al 5 jaar een vriend die me steunt en die zelf ook 100% voor ons kindje wou gaan, dus ik besef me dat ik geluk gehad heb en onze situaties dus heel verschillend zijn. Door mijn verhaal met je te delen wil ik alleen maar laten merken dat ik je begrijp. maar geloof me meid, niks kan op tegen de enorme liefde van je kindje. Het moederschap is werkelijk waar het allermooiste dat er is. Geloof in jezelf, als je het wilt dan kan je het, samen met je kleintje.
Mooie post xNadine en dat moet ook heftig voor jou geweest zijn. Hopelijk heb je nog wel goed contact met je vader.
Dankje Islah Ja, dat was zeker heftig, ik heb nog wel contact met mijn vader, maar het is niet wat het ooit was, hij en mijn vriend hebben een soort "koude oorlog" omdat mijn vader heel kwetsend en onterecht is geweest naar mijn vriend. Ik ken mijn vader en weet dat hij er spijt van heeft, maar zijn trots houd hem tegen om zijn excuses aan te bieden. Ach ja, hopelijk draait hij ooit 100% bij
Wat een mooie post dit, krijg er een beetje kippenvel van. En van dit soort berichten krijg ik echt vertrouwen in de mensheid <3. TS; ik wens je heeeel veel sterkte, wat er ook op je pad gaat komen. Je komt op mij over als een jonge doch zeer sterke vrouw. Wat de toekomst je gaat brengen weet niemand, maar ik heb er vertrouwen is dat jij op je pootjes terecht zal komen. Veel liefs! Xx
Meid... maak je eigen keuzes. Geloof aub dat hoe diep ook... er is altijd een weg terug. Sommige dingen liggen niet aan jou maar aan anderen. Andermans keuzes zijn niet jouw verantwoordelijkheid. Maar de keuzes die jij maakt... zijn wel jouw verantwoordelijkheid. Dus laat je niks door anderen aanpraten. Als ik je berichten zo lees heb jij genoeg liefde om te geven en er zijn vast wel mensen die willen en kunnen helpen. Zoek de juiste hulp... zoek positieve mensen en laat je ouders anders maar voor wat het is. Als ze jouw hiervoor niet moeten is dat vooral hun grote verlies. Knok voor jezelf en je ongeboren kindje. Laat Liefde je leiden in alles wat je doet!
Hier sluit ik me bij aan. En die opmerking over vrouw achterin zitten is , pff ja geen woorden voor. Ik zit of naast m'n man of ik rijd zelf en hij zit naast me. En bedekt of niet bedekt. 30 graden blijft warm. Verschil is dat je jezelf tegen de zo'n beschermt.
Ik heb lang niet alles kunnen lezen, maar uit wat ik heb kunnen lezen zie ik dat ongeacht de vorm van aandacht deze persoon hulp nodig heeft. Zoveel ongewenste zwangerschappen, vrouwen die er denken alleen voor te staan, wel leven willen schenken, maar niet durven. Als ik het kon hadden ik ze allemaal begeleid en willen helpen. Je openingsverhaal bracht bij mij naar boven , kom maar met die kleine! Ik zorg er wel voor en te samen met jou kijken we naar een oplossing. Op dit moment nog zoveel gaande dus op dit moment moet hier hulp voor komen. Tot dat jij zelf weer op de been bent! En voor je uk kan zorgen, of gedeeltelijk... Maar na mate ik verder het topic in ging las ik meer problemen, meer en meer, maar ook veel haat, veel drama... wie zit daar nou op te wachten? Ik weet ook niet of er al een oplossing is gekomen... ik weet niet wat de huidige status is. Maar miss kan je te samen met een pleeggezin kijken naar een oplossing. Een gezin die jou en je kleine begeleiding kan bieden. Een gezin die voor je kleine zorgt en jou daarin betrekt. En wie weet kan je dan straks gedeeltelijk zelf voor de uk zorgen en wie weet, later... helemaal alleen.. Je twijfel is groot, en je tijd dringt ook. Ik wens je veel sterkte en wijsheid toe...
Ik ben blij te lezen dat je hulp gezocht hebt. Dat is denk ik iets wat je héél hard nodig had/hebt ongeacht de keuzes die je gewild of ongewild moet maken. Niet bedoeld als steek onder water o.i.d. maar ik lees enorm veel zelfmedelijden en labiliteit (impulsief, beïnvloedbaar). Ik bedoel ook niet dat je situatie makkelijk is want het lijkt mij verre van dat. Ik zie gaandeweg dit topic dat je jezelf herpakt hebt, dat is erg sterk van je. Natuurlijk zit ik zelf ook wel eens erg in mijn emoties waardoor ik sommige dingen niet meer kan relativeren (en ja, ik heb ook genoeg meegemaakt wat ik niet hier op het forum zou zetten, maar dat hebben met mij nog vele anderen). Ik hoop dat Siriz je handvatten kan geven, je kan helpen te relativeren en eventueel kan helpen (of doorverwijzen) voor een woning voor jou en je kleintje. Ik zie tevens dat Samira je een heel mooi aanbod heeft gedaan en wie weet kun je daar wat mee. Ik meen uit je vorige topics dat je al werk had, dus misschien nog wat meer uren (ik weet niet hoeveel je werkt) en hoe uitzichtloos het soms ook lijkt, als je echt wil kun je er echt wat van maken.
Dankjewel! Jij zegt precies wat ik dacht! Ik ben dan geen moslim maar ik word zo ziek van al die vooroordelen.
Wat een goed mens ben jij Samira! Zie je TS, het mogen dan wel niet je ouders zijn die je steunen, maar je krijgt het uit onverwachte hoek. Ik hoop dat je voor je kindje gaat. Het moederschap is echt heel mooi en de onvoorwaardelijke liefde van je kind ook! Je krijgt spijt als je het weg zou laten halen, dat weet ik zeker. Ik ben bijna uitgerekend van de derde en je zou zo van mij babyspullen/kleertjes kunnen krijgen aangezien de mijne er dan toch uitgegroeid is. Hou je goed! 💪🏻
Hey Bedankt voor je lieve aanbod.. Ik heb zo het gesprek om geholpen te worden bij mijn keus en vind het best eng.. Ik kan weer niet stoppen met piekeren hoop dat het goed komt. Ik sta er 100% achter dat het moederschap iets moois is.. Alleen ik stroggel er heel erg mee dat me kind straks zonder vaderlierde zal opgroeien, om zijn vader, opa en oma zal vragen wat die niet zal hebben... Ik voel me best ongemakkelijk in het maken van een keus. Diepe zucht... Nogmaals bedankt voor je aanbod ik zal het onthouden! Heel veel liefs en een gezonde bevalling toegwenst binnenkort, succes!
Dank je meid. Maar zonder vader, opa en oma opgroeien is niet het einde van de wereld. Jij hebt genoeg moederliefde in je voor je kind. En ik weet zeker dat er ook andere mensen van je kind zullen gaan houden! (vriendinnen bijvoorbeeld)
Samira, wauw. Kippenvel... Wat zou de wereld mooi zijn met enkel mensen zoals jij! TS heel veel sterkte/succes. You can do this!
https://www.siriz.nl/?gclid=CjwKEAjwxeq9BRDDh4_MheOnvAESJABZ4VTqJuGyqS9OtEbY00neFUTjahRkzMjqoy5Di-XwLLaFzhoC4PXw_wcB Misschien kunnen hun ook nog wat voor je betekenen. (heb je topic niet helemaal gelezen )
Heey bedankt voor het vragen Ik zal heel eerlijk zijn, het gesprek heeft me enkel nog meer twijfels gegeven.. Ik heb een gesprek gehad met een psycholoog vandaag. Dat heeft veel meer geholpen. Ik kan me hart en verstand even gescheiden van elkaar houden. En hoe mijn toestand voor staat en hoe me verstand erin staat zou het goed zijn om voor nu abortus te doen. Ik word nu begeleid met het 'afscheid nemen' en krijg nog wat gesprekken deze week zodat ik 100% zeker van me keus zal zijn. Daarna krijg ik een aantal andere gesprekken om te kijken hoe het met de verwerking gaat. Als ik eerlijk moet zijn is dit de belangrijkste keuze in me leven geweest.. Maar na het gesprek van vandaag sta ik erachter dat ik niet stabiel voor ben om in me huidige situatie een kind te krijgen en alleen op te voeden. Ik zal het kind veel te kort komen. Ik hoop dat ik niet weer van gedachte verander.. Hoe ik me nu voel bij de keuze vind ik het wel goed zo.. Heb net wel even krampen gehad en wat donker bloed verlies... Diepe zucht...