Een vriendin is 2 weken geleden bevallen van haar derde zoontje en er moest even iets van haar hart. Ze heeft met veel zorg een lijstje samengesteld met dingetjes waar bezoek iets van kan kiezen als cadeau. Maar de meesten negeren haar lijstje compleet en komen alsnog af met een knuffel of kleertjes. Dit is haar derde zoontje dus kleertjes heeft ze al meer dan genoeg en knuffels... de ene is nog lelijker dan de andere. Ik snap werkelijk niet waarom mensen niet gewoon iets van haar lijstje kiezen, of een cadeaubon geven of iets dergelijks. Of gewoon een dienst aanbieden zoals koken, met de hond gaan wandelen, weet ik veel maar waarom komen de meeste mensen persé met kleertjes of een knuffel?? Moet ze dan maar blij zijn met wat ze krijgt? Dat vind ik zo bord voor je kop, want ja "ze kan het toch weggeven of ze kan het doneren"? Maar wat is ZIJ er mee, of haar zoontje? ZIJ wil graag verzorgingsproducten van Weleda want zoonlief is allergisch aan Zwitsal, maar nee hoor koop dat maar zelf! Hier heb je een lelijke wintertrui. En blij mee zijn hoor! Komaan mensen, wees een beetje creatief of kies iets van de lijst! Is niets mis mee. Zo. Dat moest ook even van mijn hart.
Bij iemand die ik graag mag en die op subtiele manier een lijstje samenstelt en laat weten dat daar dingen op staan die ze goed kunnen gebruiken, zou ik absoluut iets van dat lijstje kopen. Maar goed.. Als ik naar bovenstaand bericht kijk, kan ik alleen maar denken dat ZIJ zich nogal aanstelt, dat ZIJ niet zo gruwelijk ondankbaar moet zijn en dat ZIJ het lekker mag uitzoeken met haar baby, omdat ik ervoor pas om bij iemand met deze instelling over de vloer te komen
Ik snap het wel. Maar in België is een geboortelijst dan ook compleet normaal, en iedereen koopt ook gewoon iets van die lijst. Ik geef mijn geld vele malen liever aan iets waarvan ik weet dat het gewenst is en gebruikt zal worden (zelfs al is het iets soms als tetradoeken of een kam en een borstel) dan kleertjes kopen die ik misschien mooi vind, maar waarvan ik niet weet of ze ooit gedragen zullen worden. Ik snap echt niet waarom Nederlanders daar zo moeilijk over doen. Je wilt een cadeautje kopen. Waarom dan niet gewoon iets waarvan je zeker bent dat ze er blij mee gaan zijn? Waarom per se speciaal willen doen?
Is het verplicht om een cadeau mee te nemen dan? Het is toch meer een aardigheidje? En spullen van Weleda, hoe gewild ook, zijn niet echt een cadeau wat je aan een klein kind mee wil geven denk ik. Dat zijn basisverzorgingsproducten die ouders ook zelf kunnen kopen. En dit is heel persoonlijk hoor, maar ikzelf zou het gevoel krijgen dat ik langs mag komen, als ik maar iets van de etos boodschappenlijst haal. En dat gevoel heb ik niet bij speelgoed of een boekje. Tenzij je de titel, winkel en verkoopprijs er ook bij zet.. Als ik graag langs zou willen gaan dan zou ik bij een derde kind heus wel iets anders halen dan een standaard nijntje knuffel, maar een tube weledashampoo vind ik toch vreemd, sorry. Maar misschien zou ik et bij nader inzien toch wel kopen hoor, want het is me ook geen gezeur waard voor die 8 euro
Het is toch niet omdat het niet verplicht is, dat het niet leuker is als het iets is waar de ontvanger iets mee is?
Sorry maar ik vind dat toch echt egoistisch. Komen ze met iets aan wat ik niet mooi vind tja dan is dat zo. Ik ben eerder dankbaar dat mensen komen en iets kleins willen/kunnen geven. En zij komt echt niet dankbaar over zo op deze manier.
Nee dat klopt. Ik zou ook blijer zijn met iets wat ik goed kan gebruiken dan iets wat ik niet echt nodig heb. Maar, en dit is persoonlijk, zou het me niet echt kunnen interesseren. Ik zou het leuk vinden als ze kwamen en als ze dan niks meenemen is het ook best. Of iets anders kopen. Het zijn hun centen en ik zou het voor hen jammer vinden dat ze nu geld uitgeven voor niks, maar die creme die kwam er toch wel als ik het nodig had. En eigenlijk geldt dat voor alles, want al het speelgoed dat ik echt wil hebben dat komt er hoe dan ook wel. Hoeveel kan dat zijn, toch? Maar hier in NL zijn we ook niet bekend met zulke lijstjes. Dat is meer hip en van de laatste tijd ineens. En de meeste hebben het niet. Dus de reactie van Shaddixxx is iets waar meer mensen zich in kunnen vinden.
Voor mij ligt het er wel aan hoe het ter sprake komt. Als ik een lijst met gewenste cadeaus onder mijn neus geduwd krijg, dan denk ik ook "bekijk het lekker". Echter vraag ik meestal wat iemand graag hebben wil en als diegene dan aangeeft een lijstje te hebben met spullen die ze nodig heeft, dan kies ik wel iets daarvan uit.
Maar er zijn toch ook mensen die niet zo veel geld te besteden hebben? Is het dan niet nuttiger om een nuttige bijdrage te leveren, áls je toch iets wilt geven? Ervan uitgaan dat de gewenste producten sowieso toch in huis komen, is allemaal goed en wel bij mensen die er warmpjes bijzitten. Maar wat als die kleine bijdragen van vrienden die op bezoek komen wél uitmaken in hoe prettig je die eerste maanden doorkomt?
Het verschil tussen babyverzoringsproducten van Kruidvat en Weleda is misschien een paar euro, maar dat zal het verschil niet zijn tussen er warmpjes bijzitten of de eerste maanden prettig doorkomen omdat je er anders geen geld voor hebt. En je kan het met speelgoed zo duur maken als je wil. Het zou een beetje krom zijn als je graag een bijv. nijntje boxmobiel wil hebben van 20 euro, maar die zelf niet kan betalen en hem daarom aan het kraambezoek vraagt. als ze dan iets anders geven dan moet je tevreden zijn met een mobiel van een tientje die je wel zelf kan betalen. Of niks natuurlijk Maar jouw post klinkt nu alsof ze het mogen vragen want misschien kunnen ze het zelf niet betalen. Lijkt me vreemd. Lijkt me ook niet van toepassing bij het verhaal van ts. Of ik heb het verkeerd gelezen. Maar nogmaals, je zegt dat jij uit Belgie komt en ik denk dat jullie daar heel andere tradities en gebruiken hebben dan wij hier. We zijn er niet echt mee opgevoed denk ik.
Ik vind het wonderbaarlijk om te zien hoeveel mensen een cadeau kopen bij wijze van egoboost. Laatst las ik ook zo'n rant op Facebook, van iemand die iedereen wilde ontmoedigen om lijstjes op te stellen, en verkondigde dat ieder cadeau dat zij voor een ander kocht hoogst persoonlijk was, en speciaal voor diegene uitgezocht, bedoeld om een vriendschap te symboliseren maar liever niet nuttig kon zijn voor de ontvanger. Diegene komt bij mij ook maar liever zonder cadeau. Alsof je het recht hebt het huis van een ander te overspoelen met nutteloze prullaria puur en alleen omdat je op het oh zo originele idee gekomen bent om een cadeau mee te nemen voor een kraambezoek. Pardon? Natuurlijk zijn er cadeaus die echt uit het hart komen en die je niet op een lijstje zult vinden. Dat lakentje met een zelf geborduurd werkje erop gaat bij mij ook direct op bed, en het pakje waarvan oma zei dat ze het al maanden had willen kopen wordt heus gewaardeerd. Maar feit blijft dat de meeste mensen niet precies weten wat ze moeten kopen en dus maar een Blokker in gaan om het eerste wat hen een beetje leuk lijkt mee te nemen voor de gelegenheid. Daar is niets persoonlijks aan, en dan kun je beter iets kiezen van een lijstje. Ik vind die lijstjes zelf ook altijd heel behulpzaam. Natuurlijk krijgt mijn neefje dat ik drie keer per jaar zie een cadeautje voor zijn verjaardag, maar als mama even vertelt wat hij wil hebben komt dat mij beter uit dan als ik maar creatief moet gaan lopen zijn. En zo geldt dat voor de meeste mensen, ook degenen die je wel regelmatig spreekt. Want juist de realiseerbare wensen komen niet zo snel ter sprake als je samen thee zit te leuten. Als je het dan niet direct weet, maar toch een lijstje aan de kant legt om een dom knuffeltje te kopen in de hoop dat dit de lievelingsknuffel van een pasgeboren kind wordt, dan ben je niet bezig iets voor een ander te kopen. Dat is een verkapte vorm van zelfverheerlijking.
In enkele reacties lees ik dat sommigen toch iets van het lijstje zouden kiezen, liefst wanneer de ouders het lijstje onopvallend doorgeven. Kom op zeg, alsof het onbeleefd is om een lijstje te maken? Moeten ze zich er voor schamen? Ik begrijp het gewoon niet. Je moét geen cadeau geven he, gewoon langskomen is ook lief. Wil je toch graag iets geven maar om welke reden dan ook niets van de lijst, breng dan een doos pralines mee of een cadeaubon ofzo. Mensen die dan toch nog afkomen met een rompertje of een knuffel hebben gewoon een bord voor hun kop. Hier kreeg ik ook heel veel knuffels. Wat moet je er mee? De meeste zijn te lelijk voor woorden. Dus zijn er een groot deel in een zak beland voor de kringloop, op enkele heeft de hond zich mogen uitleven, en eentje dient als deurstop. Geen één ligt bij mijn zoontje. Is dat wat mensen willen dat gebeurt met hun cadeau? Waarom is het zo'n probleem om een paar euro's bij te dragen aan een cadeau waar die persoon echt blij mee is? Verder eens met Mystiek.
Ik denk dat die vriendin blij mag zijn als er mensen komen kijken bij haar derde mooie kindje! Dat is het kado, de aandacht die jij en je pasgeboren baby krijgen, dat mensen de moeite nemen om bij je langs te gaan, je mooie kind bewonderen! Niet zo moet focussen op de kado's! Lekker belangrijk die materialistische troep.
Als het dan toch materialistische troep is, waarom zou je dan niet iets kopen dat nuttig is? Die uitspraak van 'materialistische troep' werkt namelijk in twee richtingen: de gever kan er namelijk voor zorgen dat het geen troep (en dus verspilling) is.
Als iemand een lijstje heeft, dan koop ik iets van het lijstje. Dan weet ik namelijk zeker dat ik ze ergens blij mee maak. Als ze geen lijstje hebben, vraag ik wel eens of ze nog speciale wensen hebben. Als ik het niet weet koop ik vaak een cadeaubon of iets waarvan ik zeker weet dat het iets is wat ze willen hebben. Persoonlijk zou ik zelf nooit een lijstje opstellen, maar ik zou een lijstje van een ander ook niet negeren. Maar als iemand de moeite heeft gedaan naar de winkel te gaan en iets leuks voor jou of je kindje uit te zoeken, ook al staat dat niet op je wishlist dan vind ik dat je daar alsnog op zijn minst dankbaar voor mag zijn. En om het dan aan de hond te geven, zodat die zich 'kan uitleven', gaat mij echt veel te ver! Je had ook gewoon kunnen zeggen; "Bedankt voor jullie cadeautje! Helaas hebben we zo ontzettend veel knuffels/kleding/etc. gekregen dat het een beetje jammer is als de baby er niets mee doet. Zouden we het misschien kunnen ruilen voor iets wat we goed kunnen gebruiken?" Dat had ik persoonlijk een veel nettere reactie gevonden dan het maar aan de hond te geven of weg te gooien. Dat getuigt in mijn ogen namelijk ook totaal niet van respect...
Ja, ik vind het onbeleefd om ongevraagd een verlanglijst te geven. "Komen jullie gezellig op kraamvisite? Oja, op dit lijstje staat wat we willen hebben." Nee, dat vind ik geen stijl. Of wordt het maar meteen bij het geboortekaartje meegestuurd? Als er gevraagd wordt wat iemand graag wilt, is het al heel wat anders dat er dan een verlanglijstje op tafel komt.
vind het een beetje ondankbaar eigenlijk, je kan ook niet in de portemonnee kijken van een ander, weleda producten zijn prijzig voor sommige en is iets wat er toch wel komt als je het nodig heb.. Het gaat toch om het idee en gebaar? ik heb gisteren een tekening (helemaal zelf getekend) gehad van een buurmeisje van 7 jaar voor mijn tweeling, ZO ongelooflijk lief daar kan geen weleda crème tegen op!! Ik zelf verwacht geen cadeautjes maar heb wel veel gekregen en ja soms is het lelijk, lekker boeiend dan geef/doe je het weg of bewaar je het gewoon, maar erover klagen nooit! en een lijst maken? geloof dat mijn moeder hem kapot zou scheuren en me op me donder zou geven. En wat nou als er meerdere mensen langs komen met het zelfde product van je lijstje? zit je dan met 5 weleda crèmes of maak je dan een update met een vinkje erachter: dat hoef ik niet meer..nexxxxxt
Wauw, ik zou niet eens meer op kraamvisite komen, wat ondankbaar. Ik denk dat ze blij moeten zijn dat mensen komen. Het gaat toch om pasgeboren baby, niet het kado dat wordt meegenomen, of dat nu een doos chocola of knuffel is. Iemand heeft speciaal de moeite gedaan om naar de winkel te gaan en iets leuks te kopen.
Precies dit inderdaad. Daarnaast zou ik een lijstje zien als richtlijn en niet als 'ik wil dit hebben en anders hoef ik niks'. Dat is wel de boodschap die naar voren komt uit de berichten van TS en dat vind ik echt absurd ondankbaar. Daarnaast; misschien hebben de gevers wel geen geld voor een paar Weleda-producten (want eerlijk is eerlijk, aankomen met één zo'n tubetje staat ook best lullig), maar lag die leuke (maar in de ogen van een ander afzichtelijke) knuffel nieuw in de verpakking / met kaartjes bij de kringloop voor een euro (of is dat helemaal uit den boze, iets van de kringloop? ). Wilden ze niet met lege handen komen en hebben ze dus de moeite gedaan om tóch iets mee te brengen. Kennelijk voldeed dat in dit geval niet aan de eisen van moeders, maar dat maakt het gebaar niet minder. Mijn kinderen spelen trouwens met alle afzichtelijke knuffels die ze gekregen hebben (en als we in een kringloop- of speelgoedwinkel zijn, kopen ze het liefst nóg meer afzichtelijke knuffels) Ik kan het heel goed begrijpen hoor, dat mensen liever iets krijgen waarvan ze zeker weten dat ze het gaan gebruiken. Ik heb ook wel eens een afzichtelijk pakje gekregen waarvan ik wist dat ik het m'n kind nóóit aan ging trekken en wat ik op dat moment echt vreselijk zonde vond van het geld. Ik kan me echt wel voorstellen dat iemand daarvan baalt, maar als ik de openingspost lees, krijg ik niet het idee dat de vriendin van TS iemand is waarvoor ik graag de moeite zou doen om iets van dat lijstje te kopen, omdat het niet gaat om het gebaar an sich, maar gewoon om het krijgen wat je hebben wilt en alleen dát is goed genoeg.